Merhabalar, ben nisanliyim ve cok mutsuzum. 1 senelik daha, ama ailesiyle tanistiktan sonra hersey degisti. Benim hic iyi bir cocuklugum yoktu, babamdan sadece siddet gördüm. Yani kendi ailemdede mutsuzdum. Hic evlenmekte istemiyordum aslinda ama icten ice hep acaba birini bulursam ailesi daha iyi davranirmi bana. Ilk defa sevgi görebilirmiyim diye düsünüyordum. Nisanlimla tanistik ve aslinda mutluyduk. Taki annesi yani ailesiyle tanistiktan sonra. Ilk bulusmada bile cok tuhaf gedi bana kadin. Ve bize dönüp eee ne kadar altin istiyonuz diye bir soru sordu!! Daha ilk bulusmada. Bana göre cok ayip etti yani bu soruyla. Neyse nisanlandik falan ben hasta oldum, hastaneye geldi. Eli bos, ztn ondan öncede bana pek bisey almamisti. Ama orda hasta yatarken biri eli bos gelince insana cok koyuyor ya. Baya küstüm falan ama anlamadi iste. Onlara gidince sadece azarladi, kücük düsürdü beni. Kadinda egtim seviyesi falan yok yani. Düzgün türkce bile konusamiyor, hani sen kimsinki diyede düsünmedim degil. Bu arada hep nisanlimla bunlar hakkinda kavga ettik. Cok sogdu aramiz. Gelinligimi bile 1 sene önceden aldirmak istedi, daha uygun olsun diye. Sizde bilirsiniz belki insan sadece bir defa evlenmek istiyor. Maddi durumlari yerinde ama hala herseyde cimrilik yapiyor. Gelinlikte bile! Dügüne 2 ay kaldi, ve benim hic icimden gecmiyor evlenmek acikcasi. Sadece o annesi yüzünden. Zaten ailesindeki herkes birbiriyle kavgali yani. Annesi gecen daha ayrildigimizi sanip bana block cekmis heryerden, cok sevinmis belli yani. Sonra nisanlim sorunca yok ben bilmemki ölye seyleri diyor. Vallah billah dedi ama yalandan yemin etti yani. Siz bu durumda ne yapardiniz? Cok kötüyüm nisanlimla konusmuyoruz, yazismiyoruz daha.