yalnis kisi ile evlenmek

Selamlar. Cok uzun olacak konu onceden soyleyeyim. ben 27 yasinda 3 senelik evli bir bayanim. esimle cok severek anlasarak evlendik. ailembu evlilige cok karsi cikti. sebep ailelerimizin uyumsuz olmasi idi. ben o zamanlar gencligin ve askin da verdigi cesaretle ben bu insanla evlenecegim diyerek israr ettim ve evlendik. esimin ailesi köylü insanlar (asla kucumseme yok) benim babam is adami annem doktor buyuk sehirde dogup buyudum. evlenmeden once bunun farkinda degildim ama aslinda benim icin esimin ailesinin statusu cok gerekliymis evlendikten sonra anladim. annesi babasi esime hic bir mal mulk ve s. vermemisler, bir cok sey evin kizlarina verilmis, esim kendi cabalariyla okumus kendini coook gelistirmis biri. ben esimi cok seviyordum ama ailesi beni artik cok rahatsiz ediyor. onlarin kultursuzlugune cahilligine salakca konusmalarina tahammulum yok.. biz ev falan almadik daha ama kv ile kp sanki bu durumdan gayet mutlular asla bizle ilgili endiseleri falan yok, umurlarinda bile degiliz varsa yoksa kizlari. velhasilkelam, benim ailemin daha once bana uygun gordugu bir adam vardi ve bu adamin ailesi benim ailem gibi kulturlu okumus insanlardi kendisi de oyle aslinda herseyimiz cok uygun gibiydi ama bir kac kez nisanlanip ayrilmisti ve ben bu yuzden o adami kabul etmedim , tum ailesi cok israrci oldu kabul etmem icin ama bu kadar kadin surekli nisanlanip ayriliyorsa adamda bir sorun var dedim. ben evlendikten sonra cok uzuldu ailesi de kendisi de ve ben evlendikten tam bir ay sonra hic tanimadigi iliskisi olmayan biriyle evlendi cat diye. ben tesadufen fotolarini, videolarini falan gordum (ortak cevre) ve bakiyorum da aslinda gayet iyi bir es ilgili bir baba olmus ailesinin de destegi ile durumlari da cook iyi. biz ise esimle hala didiniyoruz maasimizi toplayip kendimize bir hayat kuracagiz diye, gece gunduz calisiyorum ama tatile bile gidemiyorum. esim cok iyi merhametli birisi ben onla sogan ekmek de yesem mutluydum ama bakiyorum da bize hic destek olmayan ailesi surekli bizi rahatsiz ediyor her sorunlarinda bizi ariyorlar, hatta bazi seyleri alip gondermemizi yardim etmemizi falan talep ediyorlar, oysa diger talibimin ailesi ogullarina her turlu maddi imkani saglamis ama asla gelinlerini rahatsiz etmiyorlar. bunlari dusununce aniden coktum gece sabaha kadar agladim ben naptim diye?! ama nafile asla geri donusum yok hayatimin en buyuk yalnisini yapmisim sanirim.. nasil donecegim ne yapacagim ben?..
merhaba sizin düşüncelerinizi doğru bulmadım... ailesi herkesin destek olmak zorunda mı siz kendiniz çalışıp imkanlarınızı almanız lazım yetişkin insanlarsınız ama hala aileden medet umuyorsunuz bence çok yanlış... Sizin aileniz iş insanlarıysa evi onlardan isteyebilirsiniz birine muhtaç ve onun imkanlarıyla yaşamak istiyorsanız tabi.. Bu arada kimse sosyal medyaya kavga kıyamet fotoğraflarını atmaz zaten orada güler yüzlü vsvs olması gerçeğin %1'ini bile yansıtmıyor ama eşiniz böyle düşündüğünüzü bilse eminim çok üzülürdü hata ediyorsunuz
 
Bir tek bana mı garip geliyor bu aileden bir şey gelme mevzusu ? Bizde tam tersidir babam da annem de ailelerinden bir şey görmediler ne ev ne araba hatta tam tersi belli zamanlar onlar destek çıktılar ailelerine, eşimle ben deseniz düğünü bile biz yaptık bırakın ev araba eşya almayı. Biz destek çıkıyoruz onlara. Ailelerden bir şey beklemek çok saçma kaç yaşına gelmiş insanlarsınız kendi ayaklarınız üzerinde duramayacaksanız bu toplara girmeyin. Ev bark kurmaya kalkışmayın.

Ayrıca eşinize karşı işlediğiniz gerçekten manevi bir suç resmen. Hiç sevmemişsiniz sevmiyorsunuz konuşup boşanın başkalarıyla kıyasladığınızı da dile getirin ki iranlı biri olarak boşanmak isteme sebebinizin altı dolsun.
 
Ben de öyle ultra kültürlü bir çevreden geldiğinize inanmıyorum, yazım biçiminiz ilkokul çocuğu gibi ... eş ailesi para vermedi diye köylüler diyerek aşağılamışsınız ama bence siz de orta sınıf bir ailedensiniz. Ultra zengin aileniz niye para vermiyor mesela??
 
Bir tek bana mı garip geliyor bu aileden bir şey gelme mevzusu ? Bizde tam tersidir babam da annem de ailelerinden bir şey görmediler ne ev ne araba hatta tam tersi belli zamanlar onlar destek çıktılar ailelerine, eşimle ben deseniz düğünü bile biz yaptık bırakın ev araba eşya almayı. Biz destek çıkıyoruz onlara. Ailelerden bir şey beklemek çok saçma kaç yaşına gelmiş insanlarsınız kendi ayaklarınız üzerinde duramayacaksanız bu toplara girmeyin. Ev bark kurmaya kalkışmayın.

Ayrıca eşinize karşı işlediğiniz gerçekten manevi bir suç resmen. Hiç sevmemişsiniz sevmiyorsunuz konuşup boşanın başkalarıyla kıyasladığınızı da dile getirin ki iranlı biri olarak boşanmak isteme sebebinizin altı dolsun.
Evet kendileri yapsınlar ama eş ailesinin konu sahibi ve eşinden maddi beklentileri varmış. Bu konuda rahatsız olmakta haklı. Destek olmadılar köstek oluyorlar. Klasik günümüz erkek ailelerinin %90'ı.
 
herkes sunu yalnis anlamis. ben turk degil, iranliyim kendi kendime turkceyi sevdigim icin ogrendim bu yuzden dogru yazamaya bilirim
Demek ki İran’da da bizim buranın kendince “elit” olduğu için köylü halkını küçümseyenler varmış.
Evrensel bir problem demek ki.
 
Selamlar. Cok uzun olacak konu onceden soyleyeyim. ben 27 yasinda 3 senelik evli bir bayanim. esimle cok severek anlasarak evlendik. ailembu evlilige cok karsi cikti. sebep ailelerimizin uyumsuz olmasi idi. ben o zamanlar gencligin ve askin da verdigi cesaretle ben bu insanla evlenecegim diyerek israr ettim ve evlendik. esimin ailesi köylü insanlar (asla kucumseme yok) benim babam is adami annem doktor buyuk sehirde dogup buyudum. evlenmeden once bunun farkinda degildim ama aslinda benim icin esimin ailesinin statusu cok gerekliymis evlendikten sonra anladim. annesi babasi esime hic bir mal mulk ve s. vermemisler, bir cok sey evin kizlarina verilmis, esim kendi cabalariyla okumus kendini coook gelistirmis biri. ben esimi cok seviyordum ama ailesi beni artik cok rahatsiz ediyor. onlarin kultursuzlugune cahilligine salakca konusmalarina tahammulum yok.. biz ev falan almadik daha ama kv ile kp sanki bu durumdan gayet mutlular asla bizle ilgili endiseleri falan yok, umurlarinda bile degiliz varsa yoksa kizlari. velhasilkelam, benim ailemin daha once bana uygun gordugu bir adam vardi ve bu adamin ailesi benim ailem gibi kulturlu okumus insanlardi kendisi de oyle aslinda herseyimiz cok uygun gibiydi ama bir kac kez nisanlanip ayrilmisti ve ben bu yuzden o adami kabul etmedim , tum ailesi cok israrci oldu kabul etmem icin ama bu kadar kadin surekli nisanlanip ayriliyorsa adamda bir sorun var dedim. ben evlendikten sonra cok uzuldu ailesi de kendisi de ve ben evlendikten tam bir ay sonra hic tanimadigi iliskisi olmayan biriyle evlendi cat diye. ben tesadufen fotolarini, videolarini falan gordum (ortak cevre) ve bakiyorum da aslinda gayet iyi bir es ilgili bir baba olmus ailesinin de destegi ile durumlari da cook iyi. biz ise esimle hala didiniyoruz maasimizi toplayip kendimize bir hayat kuracagiz diye, gece gunduz calisiyorum ama tatile bile gidemiyorum. esim cok iyi merhametli birisi ben onla sogan ekmek de yesem mutluydum ama bakiyorum da bize hic destek olmayan ailesi surekli bizi rahatsiz ediyor her sorunlarinda bizi ariyorlar, hatta bazi seyleri alip gondermemizi yardim etmemizi falan talep ediyorlar, oysa diger talibimin ailesi ogullarina her turlu maddi imkani saglamis ama asla gelinlerini rahatsiz etmiyorlar. bunlari dusununce aniden coktum gece sabaha kadar agladim ben naptim diye?! ama nafile asla geri donusum yok hayatimin en buyuk yalnisini yapmisim sanirim.. nasil donecegim ne yapacagim ben?..
Hiç eşinizden bahsetmemişsiniz,talip ve kayınaile.
Eş nerede bu arada, evlendikten sonra nasıl biri,nasıl baba, nasıl eş?
Niye eşin ailesi maddi destek vermek zorunda olsun ki.Sizin aileniz yapsın daha iyiymiş durumları.Erkek ailesinden maddi olarak bu kadar beklentiye girmek yanlış.
 
Selamlar. Cok uzun olacak konu onceden soyleyeyim. ben 27 yasinda 3 senelik evli bir bayanim. esimle cok severek anlasarak evlendik. ailembu evlilige cok karsi cikti. sebep ailelerimizin uyumsuz olmasi idi. ben o zamanlar gencligin ve askin da verdigi cesaretle ben bu insanla evlenecegim diyerek israr ettim ve evlendik. esimin ailesi köylü insanlar (asla kucumseme yok) benim babam is adami annem doktor buyuk sehirde dogup buyudum. evlenmeden once bunun farkinda degildim ama aslinda benim icin esimin ailesinin statusu cok gerekliymis evlendikten sonra anladim. annesi babasi esime hic bir mal mulk ve s. vermemisler, bir cok sey evin kizlarina verilmis, esim kendi cabalariyla okumus kendini coook gelistirmis biri. ben esimi cok seviyordum ama ailesi beni artik cok rahatsiz ediyor. onlarin kultursuzlugune cahilligine salakca konusmalarina tahammulum yok.. biz ev falan almadik daha ama kv ile kp sanki bu durumdan gayet mutlular asla bizle ilgili endiseleri falan yok, umurlarinda bile degiliz varsa yoksa kizlari. velhasilkelam, benim ailemin daha once bana uygun gordugu bir adam vardi ve bu adamin ailesi benim ailem gibi kulturlu okumus insanlardi kendisi de oyle aslinda herseyimiz cok uygun gibiydi ama bir kac kez nisanlanip ayrilmisti ve ben bu yuzden o adami kabul etmedim , tum ailesi cok israrci oldu kabul etmem icin ama bu kadar kadin surekli nisanlanip ayriliyorsa adamda bir sorun var dedim. ben evlendikten sonra cok uzuldu ailesi de kendisi de ve ben evlendikten tam bir ay sonra hic tanimadigi iliskisi olmayan biriyle evlendi cat diye. ben tesadufen fotolarini, videolarini falan gordum (ortak cevre) ve bakiyorum da aslinda gayet iyi bir es ilgili bir baba olmus ailesinin de destegi ile durumlari da cook iyi. biz ise esimle hala didiniyoruz maasimizi toplayip kendimize bir hayat kuracagiz diye, gece gunduz calisiyorum ama tatile bile gidemiyorum. esim cok iyi merhametli birisi ben onla sogan ekmek de yesem mutluydum ama bakiyorum da bize hic destek olmayan ailesi surekli bizi rahatsiz ediyor her sorunlarinda bizi ariyorlar, hatta bazi seyleri alip gondermemizi yardim etmemizi falan talep ediyorlar, oysa diger talibimin ailesi ogullarina her turlu maddi imkani saglamis ama asla gelinlerini rahatsiz etmiyorlar. bunlari dusununce aniden coktum gece sabaha kadar agladim ben naptim diye?! ama nafile asla geri donusum yok hayatimin en buyuk yalnisini yapmisim sanirim.. nasil donecegim ne yapacagim ben?..
Ben sülalece akademisyen bir ailenin kızı olarak, baya bildiğiniz köylü bir adamla evlendim. Evlerin altında dam, yani ahır olan bir köy. Yazları su, kışları ulaşım olmayan bir köy. Eşimin babası ortaokul mezunu işçi emeklisi, maaşı belli. Benim annem ve babam farklı zamanlarda rektörlük ve rektör yardımcılığı da yapmış profesörler. Kocamaaaan bir bahçe içerisinde havuzlu villaları var. Emekli oldular, çalıştıkları zaman aldıkları maaşın yarısı olan emekli maaşları bile kayınpederimin emekli maaşının 10 katı kadar.
Biz iki aileden de maddi destek görmedik, çünkü istemedik. Şu an ne yaptıysak el ele vererek ikimiz yaptık. Eşimin ailesine de ciddi derecede maddi yardımda bulunduk, ihtiyaç olursa bulunmaya da devam edeceğiz, varsa neden paylaşmayalım? (Bu arada kayınpederimi çok sevmem, seviyeli bir ilişkimiz var.) Kimseye ihtiyacımız ve müdânâmız yok. Eşimin söylemiyle “dişimizin kestiğini yiyoruz”. :)
Evlenme oldunluğuna eriştiğini düşünen iki yetişkin insanın ailelerden beklenti içinde olması çok yanlış. Eşinizi başkalarıyla kıyaslamanız çok daha büyük bir yanlış. Neden böyle bir beklenti ve kıyaslama içinde olduğunuzu hiç irdelediniz mi? Terapi almak bakış açınızı değiştirip daha huzurlu bir hayat yaşamanız için size çok yardımcı olacaktır.
 
Bence aileniz onaylamadığı için hırs yapıp eşinizle evlenmişsiniz yoksa insan ailesini aşağıladığı biriyle evlilik yapmaz. Eşiniz kendini ne kadar geliştirirse geliştirirsin armut dibine düşer diye bir laf vardır burada. Siz de kendi mantığınıza uygun biriyle evlenseydiniz şu an böyle düşünceleriniz olmayacak da bu yüzden eşinizi daha fazla oyalamayın çünkü yarın bir gün onun karşısına sevebileceği kendisine olduğu gibi kabul edebileceği biri çıkabilir çünkü açtığınız konuları okudum bu evlilik sizin gözünüzde bitmiş iki tarafta birbirinin yormasin
 
Köylü aile (!) size para yağdırsaydı eğer yine de köylü olmalarını dert edecek miydiniz? Hiç sanmıyorum çünkü maddi zorluklara dayanamıyorum demişsiniz. Evlilik iyi günde kötü günde değil mi?

Ben şeyi anlamıyorum okudum ettim diyorsunuz, adamı da severek evlenmişsiniz evlenmeden önce ailenin böyle olduğunu, eşiniz hangi annenin babanın çocuğu olduğunu bilmiyor muydunuz? Evet aslında hepsini biliyordunuz ama maddi zorluklarla karşılaşınca zaten bildiğiniz bir durum gözünüze batmaya başlamış.

Eşim kendi ailemin yardımını kabul etmiyor demişsiniz, aileniz size yardımcı olsun o zaman en azından kendi özel ihtiyaçlarınız için hesabınıza para göndersin her ay.

Şeyi de anlamıyorum, severek evleniyorsun ölçüp tartıp evlilik gibi ciddi bir karar alıyorsun ama evlilik içinde bir zorlukla karşılaşınca ailesi yardım etmiyor oluyor. Etmek zorundalar mı? Para içinde yüzüyor dahi olsalar yardım etmek zorunda değiller. İçlerinden gelirse yardım ederler.

Eşinize onlardan rahatsız olduğunu söylediğiniz zaman, bir daha onlarla görüşme demiş size hak vermiş. Ben bu evliliği hiç sağlıklı görmüyorum maalesef.
 
Bir tek bana mı garip geliyor bu aileden bir şey gelme mevzusu ? Bizde tam tersidir babam da annem de ailelerinden bir şey görmediler ne ev ne araba hatta tam tersi belli zamanlar onlar destek çıktılar ailelerine, eşimle ben deseniz düğünü bile biz yaptık bırakın ev araba eşya almayı. Biz destek çıkıyoruz onlara. Ailelerden bir şey beklemek çok saçma kaç yaşına gelmiş insanlarsınız kendi ayaklarınız üzerinde duramayacaksanız bu toplara girmeyin. Ev bark kurmaya kalkışmayın.

Ayrıca eşinize karşı işlediğiniz gerçekten manevi bir suç resmen. Hiç sevmemişsiniz sevmiyorsunuz konuşup boşanın başkalarıyla kıyasladığınızı da dile getirin ki iranlı biri olarak boşanmak isteme sebebinizin altı dolsun.


Kaç yaşında insanlar evleniyorlar ama evlenince aileden yardım bekliyorlar. Ne münasebet? Aklım almıyor benim bu düşünce yapısını. Bir de sanki eş ailesi mecbur yardım etmek zorundaymış gibi yazıyorlar. Bunlar ne güzel kafalar böyle ya:)

Sadece konu sahibi değil ki burada bir çok kişi nerdeyse aileler yardım etmiyor diye konu açıyor. Arkadaş kendinize güvenemiyorsanız ne diye evleniyorsunuz o zaman. Oyun mu bu?
 
Selamlar. Cok uzun olacak konu onceden soyleyeyim. ben 27 yasinda 3 senelik evli bir bayanim. esimle cok severek anlasarak evlendik. ailembu evlilige cok karsi cikti. sebep ailelerimizin uyumsuz olmasi idi. ben o zamanlar gencligin ve askin da verdigi cesaretle ben bu insanla evlenecegim diyerek israr ettim ve evlendik. esimin ailesi köylü insanlar (asla kucumseme yok) benim babam is adami annem doktor buyuk sehirde dogup buyudum. evlenmeden once bunun farkinda degildim ama aslinda benim icin esimin ailesinin statusu cok gerekliymis evlendikten sonra anladim. annesi babasi esime hic bir mal mulk ve s. vermemisler, bir cok sey evin kizlarina verilmis, esim kendi cabalariyla okumus kendini coook gelistirmis biri. ben esimi cok seviyordum ama ailesi beni artik cok rahatsiz ediyor. onlarin kultursuzlugune cahilligine salakca konusmalarina tahammulum yok.. biz ev falan almadik daha ama kv ile kp sanki bu durumdan gayet mutlular asla bizle ilgili endiseleri falan yok, umurlarinda bile degiliz varsa yoksa kizlari. velhasilkelam, benim ailemin daha once bana uygun gordugu bir adam vardi ve bu adamin ailesi benim ailem gibi kulturlu okumus insanlardi kendisi de oyle aslinda herseyimiz cok uygun gibiydi ama bir kac kez nisanlanip ayrilmisti ve ben bu yuzden o adami kabul etmedim , tum ailesi cok israrci oldu kabul etmem icin ama bu kadar kadin surekli nisanlanip ayriliyorsa adamda bir sorun var dedim. ben evlendikten sonra cok uzuldu ailesi de kendisi de ve ben evlendikten tam bir ay sonra hic tanimadigi iliskisi olmayan biriyle evlendi cat diye. ben tesadufen fotolarini, videolarini falan gordum (ortak cevre) ve bakiyorum da aslinda gayet iyi bir es ilgili bir baba olmus ailesinin de destegi ile durumlari da cook iyi. biz ise esimle hala didiniyoruz maasimizi toplayip kendimize bir hayat kuracagiz diye, gece gunduz calisiyorum ama tatile bile gidemiyorum. esim cok iyi merhametli birisi ben onla sogan ekmek de yesem mutluydum ama bakiyorum da bize hic destek olmayan ailesi surekli bizi rahatsiz ediyor her sorunlarinda bizi ariyorlar, hatta bazi seyleri alip gondermemizi yardim etmemizi falan talep ediyorlar, oysa diger talibimin ailesi ogullarina her turlu maddi imkani saglamis ama asla gelinlerini rahatsiz etmiyorlar. bunlari dusununce aniden coktum gece sabaha kadar agladim ben naptim diye?! ama nafile asla geri donusum yok hayatimin en buyuk yalnisini yapmisim sanirim.. nasil donecegim ne yapacagim ben?..
Görümce kıskanmaktan çatlamış, kayınailesi finansal musluk açsa onlardan kültürlüsü olmayacak gibisin 😄 o kadar iş insanı doktor kültürlü varlıklı ailen alsın sana ev araba o kadar muhtaçsan başkalarından yardım bekliyorsan? Biz normal çifler birilerinden ev araba beklemiyoruz totomuzu kaldırıp köpek gibi çalışıp bir şeyler yapıyoruz haberiniz olsun
 
Evet kendileri yapsınlar ama eş ailesinin konu sahibi ve eşinden maddi beklentileri varmış. Bu konuda rahatsız olmakta haklı. Destek olmadılar köstek oluyorlar. Klasik günümüz erkek ailelerinin %90'ı.
Böyle bir durum varsa buna ben de katılıyorum kesinlikle. Destek olmayıp köstek olmak kısmı çok doğru. Çok sıkıntıda olurlar evlat olarak boyunlarının borcudur bir yere kadar destek çıkmak ancak ortada bir sıkıntı yokken beklentide olmaları bencil olduklarının avaz avaz çığlığı.
 
Sen daha dünkü konunda da kayınvalidene kızıp “ben bu çocuğu aldırıp boşanıcam” diyodun. Hak hareket ve kafan hiç normal değil. Umarım fakesindir
 
Eşiniz mi Türk? Nerede yaşıyorsunuz?

Böyle bir durum varsa buna ben de katılıyorum kesinlikle. Destek olmayıp köstek olmak kısmı çok doğru. Çok sıkıntıda olurlar evlat olarak boyunlarının borcudur bir yere kadar destek çıkmak ancak ortada bir sıkıntı yokken beklentide olmaları bencil olduklarının avaz avaz çığlığı.
durum aynen bu. yardimlari destekleri yok tamam, ama kendilerine bir sey lazim oldugu anda ilk akla gelen biziz.
 
X