Merhaba kizlar,
Fikirlerinize cok ihtiyacim var. Ben yurtdisinda yasiyan bir genc kizim ve nisanlim turkiyede.
Kendisi cok iyi ve sadik bi insan ama neredeyse hic konuşmuyoruz. Aramizda gunaydin ve iyi gecelerden başka hic bir sohbet yok. Her yolu denedim, konusmayi kızmayı . 4 yil oldu ve sadece yazlari gorusebildik.bu yuzden acikcasi onunla hic uzun sure yanyana gelemedim fakat beni sevdigini hissedebiliyorum. Son zamanlarda onla konusabilmek icin herseyi denedim, bir tek ayrılmayı denemedim inanin buna. sadakatinden suphem yok ama cok sessiz ve düz bir insan. Yillardir bunun uzaklığa dayali sebeplerden oldugunu dusunup bu dusuncemi bastirdim. Fakat evlilik tarihi yaklastikca kafamda soru isaretleri cogaldi. Bos zamaninda bile uyuyor, film izliyor, ama beni hic biseye dahil etmiyor. Herseyimiz ortak sadakatinden suphem yok fakat bu kadar rutine nasil dayanabilir bir erkek? Bazen dayanamayip baskalariyla konusma isteği olusuyor icimde. Ilgisizlikten ölüyorum ve Inanin romantiklik beklemiyorum tek istegim arkadas gibi konusabilmek ama yok faydasiz ... Her sordugumda cok yogunum yavrum diyo, aciklama getiriyor ... Mesajlasmayi sevmedigini söylüyor.. ama yanyanaykende pek sohbeti yuksek biri olmadi. sirf bu eksiklik yüzünden sadece negatif huylarini gormeye basladim ve acaba beni yurtdisi icin mi sevip katlaniyor diye bile dusunmeye basladim . Iliskiyi o zorla baslatti 4 sene önce... ugrasti, yalvardi yakardi .. bi sekilde ikna oldum diyelim ve sonradan sevdim guvendim. Ama evlilik yaklastikca ne paylaşıyoruz acaba diye sorgulamaya basladim . Bu iletişim eksikligi bi turlu geçmiyor ama iliskimi de bi anda kopartamiyorum. Siz olsaydiniz hangi yolu denerdiniz...
bi sözle ikna olmak.sevmekten vazgeçmicem demiş bunun ne önemi var ki?
