kızlar yeni bir haber (pek haber sayılmaz ama) var;
eşim arkadaşıyla buluşmak için dışarı çıkmıştı
abisiyle anneside akşama geleceklermiş..
bende evde tek başımaydım öyle yemekteyiz falan izliyordum büyük abisi aradı şansa
mecburen açtım telefonu konuştum
işte nasılsın iyimisin hoşgittin beşgittin muhabbetleri bitince.. büyük abi senin dedi sesin bozuk
moralinmi bozuk ne oldu falan diye sordu
ne olsun işte ev hali falan filan geçiştirdim önce...
sonrada dedim ne saklıycam yahu anlatıyımda belki derman olur belki çözüm üretir dedim
işte dedim boşanmayı düşünüyoruzda
tam net bir konuşma yapmadıkta (fake çünkü yaptık) işte karar vermeye çalışıyoruz
dayısıda hastalanınca biraz erteledik .. pek mutlu değlim falan anlattı işte.. (ayrı ev mevzusuna çok giremedim ama şunu dedim)
adapte olamadım bu şekilde kalabalık yaşamaya dedim..
işte öyle olurmuda falanda filanda biz severiz kalabalık olmayı bayramda gidecek kapın olur eğlence olur vs anlatıyor..
dedim yok ben öyle kastetmedim aynı şehirde yaşamayı değil.. kalabalık bir aile yapısına alışamadım dedim..
işte sen evlenirken bilerek evlendin ozaman yaparım dedin ayrı ev istemedin de bilmem ne dedi..
bende ozaman herşey yapılabilir geldi gözüme bukadar ilerisini göremiyordum dedim zaten ileriyi herkes görse hatalar olmazdı dedim.. yapamadım elimden gelenin hepsi bu dedim..
böyle hata olmazda çocuk oyuncağımı da bilmem nede nasihatler falan ( haklı bir yandan ama ne yapıyım yani sevemedim annesini ve ortanca kardeşi zorla mı)
dedim en azından ailem akrabalarım burada olsalar arada kafamı dinlemeye onlara giderim yalnız kalmaya falan dedim..
sonra damardan vurdum belki siz 5 kardeştiniz alışıksınız kalabalık olmaya ama biz 2 kardeştik ve kardeşim erkek ti ben çoğu zaman evde yalnızdım şimdi senin çocuklarında öyle belki onlarda benim gibi kalabalık aile yapısına uyum sağlayamazlar dedim (damardan vuruyum istedim)
neyse şey dedi e kızım ben bi geleyim istanbula ozaman ayrı eve mi çıkarsınız ne yaparsanız yapın dedi.. (eşimin buna rızası olmadığı için kıvırtma operasyonuna başvurdum)
işte öyle değilki dedim ha deyince olmuyor herşey.. biz deim markete gidip cnaımızın istediği meyveyi bile alamıyoruz eşim çalışmıyorki dedim.. daha burdan başlıyor sorun ben nasıl güveniyimde dedim bir yola çıkıyım... dedim siz gelince dükkan açılcak diye bekliyor (topu taca attım ki eşimle konuşursa bile ayrı ev için ayrılmak istiyora dönmesin. diye)
neyse baya konuştuk bilmem ne falan filan
amaaan tam 1 saat konuştuk aradaki lüzumsuz nasihatları atırlamıyorum.. ama böyleydi.. ama hala kızıyorum kendime açıkça söyleseydim keşke biz anneyle anlaşamıyoruz diye..
işte eşimin işi olsa pat söylerdim bunu derdim ben anlaşamadım ama eşimde kabul etmiyor derdim... neyse bilin diye anlattım şimdilik bukadar
canım çevremden gözlemlediğim kadarı ile ilkin senin arkanda olurlar
iş boşanma düzeyine gelince sen bunları biliyodun zaten diyip hemen karşı tarafa geçerler
kimseye güvenme tırnağın varsa başını kaşı demişler
Allah kolaylık sabır versin
zaten maddi bi güvence beklemiyorum onlardan allah korusun ilerde birşey olur kafama kakarlar neme lazım kuru ekmek zeytın yerim yinede kimsenin lafının altına girmem..
benim derdim anneleri cnaım.. hani benim pek güzide eşim lafından döndü ben annemden ayrılamama öyle bir getirdiki.. şimdi diyorum ki benimkinin seçme şansına kalmadan anneyi bizden bir şekilde alsınlar anlatabildimmi sinyali verdim ben anlayan anlar anlamayanda keyfi bilir... ben öbür abisine dahada açık diycem eşim ayrılmak istemiyor ama ben yapamıyorum şimdi tutup ayrı eve çıkın deseniz kabul etmez bizde boşanırız diycem.. ama eğer eşime fırsat kalmadan bir çözüm üretirseniz bende birşeyler için çabalarım diycem
yapamıyorum anlaşamadık diycem.. kendi evim kendi yuvam olsun istiyorum kimsenin yanında emanet gibi oturmak istemiyorum diycem açık açık..
öbür abi çünkü eşime demişki olum ayrı ev tutalım herşeyinizi ben alırım yuva yıkacak ne varki falan demiş istemiyorsa ayıralım demiş bizim beyzade gururuna yedirememiş anneden ayrılmak istemeyi zaten ondan sonra çark etti.. anneyi terkeden olmak istemiyor.. ama biz terketmeden o anne ye bir ayar verilecek (ayrı ev olur yada diğer abilerinde kalır) yada ben boşancam başka yol yok..
dediğiniz gibi bi abilerle konuşmadığım kalmıştı biriyle konuştum sayılır o bizi ayırsın diye konuşmadım sadece eşime baskı yapsın diye konuştum ayrı eve çıkma konusunda diğer abi nasılsa otoriter olurda onla tartışırsa falan iki gün sonra kuyruğu sıkışmış kedi gibi gelir ben yapamıyorumda edemiyorumda.. ama budefa af yok.. hiiç konuşmuyorum arada konuşmaya yanaşırs benim gibi ol ayrılmayı istediğin insana yanaşma ben nasılsa senin isteediklerini kabul etmiycem uzak dur dyorum.. hiçbişey diyemeden uzaklaşıyor..
o sandiki ohh herşeyi kabul etcek başka çaresi yok sanıyordu.. daha çok sansın bakalım..
ortanca abiside eşya falan alsın istemiyorum benim annem babam bana en iyisini yapar zaten sadece bir şekilde bu mevzuya çözüm üretsin yeter.
birde ortanca abiyle konuşmadan neleri konuşacağımı düşünmem lazım malum bugün geliyor 2-3 güne onunlada konuşurum ama kafamda söyleyeceklerimi bi netleştiriyim..
diycem ki evime misafir çağıramıyorum hiçbirşeyi istedğim gibi yapamıyorum hiç başbaşa kalamıyoruz ne özelimiz kaldı ne gizlimiz, zaten anlaşamıyoruz zorla güzellik olmuyor oldurmaya çalışıncada her iki taraf mutsuz oluyor.. ben her nekadar mutsuz etmemek için uğraşsamda annenizi ama budefa kendi mutluluğumdan vazgeçmiş oluyorum ben üzülüyorum herşeyden soğuyorum.. yalnız kalabileceğim huzurumun olacağı bi kapı istiyorum karşıda olur altta olur üstte olur farketmez kapımı kapadığımda huzurlu olacağım biryer diycem.. ne dersiniz akıl fikir verin ortanca baiyle ne konuşuyum ki eşime fırsat kalmadan ayırsınlar bizim evimizi..
Buarada misafirlerim vardı tüm gün giremedim..
kocişte gelir şimdi..
ayy nişan yarınn bende de bir heycan bir heycan:)))
Merhaba kızlaaaarr. Naz canım fotolar çok güzell
Alacım boşver sapıkları. Ben de sabaha karşı okudum o topiği ama tenezzül bile etmedim muhattap olmaya. Dediğin gibi insanlıktan kadınlıktan annelikten tiksiniyor insan.
Aydasuuuuu sesin soluğun çıkmamış iyimisin canım?
Birkadın hala yok,
Ay herkese yazim derken ne yazcaktım onu unuttum. Adını sayamadığım arkadaşlar bilin ki aklımdasınız. Hepinizi ayrı ayrı seviyorum canlarım
kızlar yeni bir haber (pek haber sayılmaz ama) var;
eşim arkadaşıyla buluşmak için dışarı çıkmıştı
abisiyle anneside akşama geleceklermiş..
bende evde tek başımaydım öyle yemekteyiz falan izliyordum büyük abisi aradı şansa
mecburen açtım telefonu konuştum
işte nasılsın iyimisin hoşgittin beşgittin muhabbetleri bitince.. büyük abi senin dedi sesin bozuk
moralinmi bozuk ne oldu falan diye sordu
ne olsun işte ev hali falan filan geçiştirdim önce...
sonrada dedim ne saklıycam yahu anlatıyımda belki derman olur belki çözüm üretir dedim
işte dedim boşanmayı düşünüyoruzda
tam net bir konuşma yapmadıkta (fake çünkü yaptık) işte karar vermeye çalışıyoruz
dayısıda hastalanınca biraz erteledik .. pek mutlu değlim falan anlattı işte.. (ayrı ev mevzusuna çok giremedim ama şunu dedim)
adapte olamadım bu şekilde kalabalık yaşamaya dedim..
işte öyle olurmuda falanda filanda biz severiz kalabalık olmayı bayramda gidecek kapın olur eğlence olur vs anlatıyor..
dedim yok ben öyle kastetmedim aynı şehirde yaşamayı değil.. kalabalık bir aile yapısına alışamadım dedim..
işte sen evlenirken bilerek evlendin ozaman yaparım dedin ayrı ev istemedin de bilmem ne dedi..
bende ozaman herşey yapılabilir geldi gözüme bukadar ilerisini göremiyordum dedim zaten ileriyi herkes görse hatalar olmazdı dedim.. yapamadım elimden gelenin hepsi bu dedim..
böyle hata olmazda çocuk oyuncağımı da bilmem nede nasihatler falan ( haklı bir yandan ama ne yapıyım yani sevemedim annesini ve ortanca kardeşi zorla mı)
dedim en azından ailem akrabalarım burada olsalar arada kafamı dinlemeye onlara giderim yalnız kalmaya falan dedim..
sonra damardan vurdum belki siz 5 kardeştiniz alışıksınız kalabalık olmaya ama biz 2 kardeştik ve kardeşim erkek ti ben çoğu zaman evde yalnızdım şimdi senin çocuklarında öyle belki onlarda benim gibi kalabalık aile yapısına uyum sağlayamazlar dedim (damardan vuruyum istedim)
neyse şey dedi e kızım ben bi geleyim istanbula ozaman ayrı eve mi çıkarsınız ne yaparsanız yapın dedi.. (eşimin buna rızası olmadığı için kıvırtma operasyonuna başvurdum)
işte öyle değilki dedim ha deyince olmuyor herşey.. biz deim markete gidip cnaımızın istediği meyveyi bile alamıyoruz eşim çalışmıyorki dedim.. daha burdan başlıyor sorun ben nasıl güveniyimde dedim bir yola çıkıyım... dedim siz gelince dükkan açılcak diye bekliyor (topu taca attım ki eşimle konuşursa bile ayrı ev için ayrılmak istiyora dönmesin. diye)
neyse baya konuştuk bilmem ne falan filan
amaaan tam 1 saat konuştuk aradaki lüzumsuz nasihatları atırlamıyorum.. ama böyleydi.. ama hala kızıyorum kendime açıkça söyleseydim keşke biz anneyle anlaşamıyoruz diye..
işte eşimin işi olsa pat söylerdim bunu derdim ben anlaşamadım ama eşimde kabul etmiyor derdim... neyse bilin diye anlattım şimdilik bukadar
eşimle dayısının hastalığını öğrendiğimden beri bu mevzuyu açmıyorum çünkü adamın kurutlma şansı çok düşükmüş vs.. neyse tutup bu acı haber üzerine kavgaydı tartışmaydı vs yapamam.. zaten en sonki konuşmamızda boşanma fikrine o çok mantıklı bakıyordu.. yani sizin dediğiniz gibi bir abisiyle konuşmamıştım.. buyuk abiyle konuştum kucuk abi kaldı..
eşimde bende açıkcası yeni bir konuşmadan kaçar olduk
o kararlı bi şekilde bana gelse konuşmak için ben püskürtüyorum ben ona gitsem o konuyu değiştiriyor yani ikimizde pek konuşmaya hazır değiliz..
en son verdiğimiz karar şu kafamızı dinleyelim bir kaç gün biraz düşünelim verdiğimiz kararlardan emin olduğumuzda konuşalım oldu.. yani hadi avukata vekalet verelim dedikten sonra yok gitmeyelim gibi ikileme düşmeyelim dedi.. kesin kararlarımızı netleştirip doğru yönde ilerleyelim dedi... arayada dayısının durumu grip annesi abisi gidince bu süreç bizim tek başımıza kalıp kendimizi dinlememiz için fırsat yarattı işte.. bu kadar eşimle aramızda olan gelişme..
arada o geldiğinde boşuna içbirşey olmamış gibi davranma şartlarını kabul etmiyorum o şekilde yaşamıycam diyorum ve konuşmuyorum hiçbirşekilde..
keşke sözünden dönmeseydi.. keşke deseki sabret 4-5 ay
ama vazgeçti dahada o fikrine geri dönmüyor beni deli eden de bu..
artık sözüne güvenmiyorum diyorum kestirip atıyorum...
muhabbet etmeye kalkarsa nasılsa farklı pencerelerden bakıyoruz mantığımız uymuyor bizim konuşmayalım deyip susuyorum konuşsada cevap evrmiyorum olduğum yeri terkediyorum yani mümkün mertebe görmemeye çalışıyoruz birbirimizi ayrı odalarda kalıyoruz
ona bırkasak hiçbirşey olmamış gibi devam eder ama ben herşeyi kabul etmiş olurum bunuda asla hazmedemem
Canım kötü düşünüp kötüyü çağırma. Umarım hemen iyleşir ama çocuklar malum bol bol hasta olurlar. Bence ilacını içir ondan sonra yat. İçin rahat etmeyecekse de telefonu 2 saatte bir uyanacak şekilde kur ya da olmadı kızınla beraber uyu bu gece. Birşey olmaz korkma melekler koruyor minik melekleri tamam
Nesi var canım? Enfeksiyon mu geçiriyor
kızlar kızımın ateşi cıkıyor 4 saatte bir 40 lara..saat 10 olmasını bekliyorum ilacını vercem öyle uyuycam..
dönüşümlü olarak 4 saatte bir iburamin ve minoset veriyorum..umarım tekrar cıkmaz ateşi..
içimde korku var..ya uyursam ateşi cıktıgında farketmezsem diye((allah korusun havale filan geçirirsee cıldırırımm..uyumasam mı hiç acabaa..yada alar mı ayarlıyım saatte bire olur mu kii.. ((
kızlar kızımın ateşi cıkıyor 4 saatte bir 40 lara..saat 10 olmasını bekliyorum ilacını vercem öyle uyuycam..
dönüşümlü olarak 4 saatte bir iburamin ve minoset veriyorum..umarım tekrar cıkmaz ateşi..
içimde korku var..ya uyursam ateşi cıktıgında farketmezsem diye((allah korusun havale filan geçirirsee cıldırırımm..uyumasam mı hiç acabaa..yada alar mı ayarlıyım saatte bire olur mu kii.. ((