Bunun adı kincilik mi karakterli davranış mı?




izmirden gittiğimden beri kendi içimde deliriyordum zaten..
ama içimde yaşıyordum dışa yansıtmıyordum..
herşeye ragmen neşeli olmaya calısıordum..
ama ta ki bugün annemden o cümleyi duyana kadar..
artık dayanamadımm ve resmen şuan içimdeki birikmiş zehiri kusuyorum artık...
aile içinde diğerine karşı biraz daha yumuşak huylu ve saf olmanın bedeli mi bu yani..
şunu anladım öyle olunca herkes benden herşeyde o tutumda olmamı beklıorr kı ben hayatımda ilk defa ciddi anlamda bir tavır yapmaya kalktıgımda bütün faturayı kesiveriolar hemen bana..
 

canım tabiiki koyar insana, koymaması mümkün mü? ama annenin ablana neler dediğini ya da demiş olabileceğini biliyor musun? duydun mu ya da sana bu konudan bahsetti mi? ben annenin sadece sana konuştuğunu düşünmüyorum... öyle olsa aylarca ablanla konuşmamazlık etmezdi.

ablanın zaten gözleri körse sen böyle davranmaya devam etsen de açılmaz inan bana... bazen insana yapılan iyilik daha çok koyar...

konuşursan onun yanlışını desteklemiş olmazsın, neden dersen; zaten yaptığı yanlışı ona sormaya gidiyorsun.

annen demiş ya bekara karı boşamak kolay diye. belki senin bilmediğin şeyler vardır ablanla eniştenin arasında.. yani bu söylediklerim tamamen varsayım, ihtimaller.. ama konu ciddi olunca her ihtimal değerlendirilmeli bence. el kızı değilsiniz çünkü birbirinize karşı.

dediğim gibi ben kaybedecek birşeyin olduğunu düşünmüyorum. neden şansını denemeyesin ki?

Haklı ve mutsuz olmak mı, haklı ve mutlu olma ihtimali mi? Şahsen ben ikinciyi seçerdim. Ama dediğim gibi, kararı verecek olan sensin, senin hissettiklerini en iyi yine sen bilirsin...
 


annemin ilk tepkisi enişteme hakaretler yagdırdı..
ablamla konusmadı bile..
sonra belli bi zaman sonra ablam aramaya baslayınca hiç konuyu bile acmadan konusmaya basladı..
ben de dersını aldıgını sanmıyorum. o adamla bırlıkte oldugu surece gene aynısı aynısı yaşanır gene biliorm..
uydusu olmuş onun sanki..
 

bir insan hatasını tam anlamıyla anlamadan onu affedersen, onun hatasını anlamasına engel olunmaz mı ki?
bir de kişisel fikrim yine hatayı yapanı hatasını anlamadan affedince, o insan bunu normal birşey olarak görüp yine yapmaz mı?
dogru mu bilmıorm ama ben böyle hissediyorum sanırım suan
 

ben konuşman gerektiğini söylüyorum, affetmen gerektiğini değil... belki konuştuğun anda anlayacaksın ki çok pişman ama sana yaklaşmayı becerememiş?

tabii tersi de olabilir. anlamamıştır hatasını, o zaman affetmezsin.

ben sadece şansını dene diyorum...çünkü sonunda barışmasanız bile bu olay annenle aranı düzeltir. ben yapabileceğimi yaptım ama olmadı dersin....
 
Konuyu ilk görünce, "Kardeş bu, et tırnaktan ayrılmaz." diyeceğimden emin olarak okumaya başladım. Ama ilk mesajının ikinci yarısını okuduğumda o kadar inandığım bu cümlenin bile doğru olmadığı durumlar olduğunu gördüm.
Enişten zaten insan değil. Onunla ilgili tek satır yazmaya gerek yok. Ama ablan... Ya acını ve kırgınlığını depreştiriyor gibi oluyorsam özür dilerim. Ama ben, kocasına deli gibi aşık olan ben, böyle birşey benim kardeşime yapılsa, üstüne sekiz çocuğum olsa arkama bakmam kardeşimle birlikte çıkar giderim. Kaburgaya vurmak ne demek? Adam resmen bilinçli şiddet uygulamış. Ablan da hala o adama koca diyor.
ınsan kendine uygulanan şiddeti bile nasıl affeder anlamıyorum; ama, en azından o durumda, beden kendisinin, ruh kendisinin; affetme hakkı kendisinde diyelim. Ama sizin eniştenle tanışıklığınız ablanızdan dolayı ve ablanız size kendisinden dolayı tanıdığınız bir insan yüzünden yapılan eziyeti affetme hakkını nasıl bulabiliyor?
Ama aklıma gelen şu, ablanız da muhtemelen şiddet görüyor ve korkudan ses çıkaramıyor. Eğer öyleyse bu konunun üzerine gidin. Yani annenize söyleyin.
Ve hayatımda ilk kez diyorum ki; kardeş de affedilmeyebilirmiş demek ki. Kin değil sizinki.
 

izmirdeki gibi bir ortam olsa evet konusurdum bu defa belkı ama
sanırım istanbulda yanına gıdıp konusmak , konusabilmek ciddi anlamda benim için yürek isteyen bir durum..
 
izmirdeki gibi bir ortam olsa evet konusurdum bu defa belkı ama
sanırım istanbulda yanına gıdıp konusmak , konusabilmek ciddi anlamda benim için yürek isteyen bir durum..

yani uygun ortamın ne zaman oluşacağı belli olmaz.. bugün olmaz da 2 hafta sonra olabilir bir şekilde.... uygun zamanı bulduğunda bence şansını kullan derim..
 
valla okuyunca çokkötü oldum eniştenizden çokta ablanıza çok kızdım nekadar eşide olsa siz onun kanı canısınız ya kardesisin nasıl olurda esini haklı görüp sana bagırıyor....valla canım affetsende o olaylar senin aklından çıkmayacak....küstah ....... o adama diyecek çok sözüm varda söyleyemiyorum....annenizde neden böyle davranıyor onuda anlamadım....neyse canım çokkkkkk geçmiş olsun diyorum....hersey olacagına varır bosver...barışmak içinde çaba gösterme çünkü senin hiiiiiiiiççççççççççç suçun yok
 



annemle bu konuyu bu olaylar yasanmadan öncesi de dahil çok konuştuk.
ki bu olaylar öncesınde bile benim fikrim kendisinin de şiddet olayından emin olmasam da saygısız ve huzursuz bir ortamda yaşamaya kendi kendini mahkum ettiği..
annem bu konuyu kendisine dile getirdiginde de dedigi zaten bir boşanma yaşadım ikincisini nasıl yapayım dıormus..
o nedenle de şimdi anneme demeye kalktıgımda bekara karı boşamak kolay dıyor hep..
babama dedgımde ıse ben o adamla evlenmemesı ıcın cok ugrastım,
ona gerekırse sımdı bıle hatasından dönse her türlü destegı verecegımı çok söyledım yapabılecegım bısı kalmadı artık kendı bılır dıe gecıstırıo..
 
ınanılacak gibi değil ya.. Çok ciddi bir durum bence bu. Baban o adamın ağzını burnunu kırmalıydı. Tepkinde çok haklısın canım, yerinde olsam sağlam bir tavır alırdım ki anlasınlar ne kadar kırgın olduğunu. Hatta keşke o gece hastaneye gidip darp raporu falan alsaydın da savcılığa bile giderdin yani (maksat işin ciddiyetini anlasınlar hani ablan gırgıra vurmuş ya.)
 
yani uygun ortamın ne zaman oluşacağı belli olmaz.. bugün olmaz da 2 hafta sonra olabilir bir şekilde.... uygun zamanı bulduğunda bence şansını kullan derim..

anca öyle bi durum da konusulabilir zaten..
artık hersey zamana kalmıs..
ama cok ısterdım benı takmayan bır aile yerıne umursayan ilgilenen bir aile
 

zaten çaba göstermiyorum..
ama ne yalan söyleyeyim bu tavrımdan ötürü birşeylere zorlanmak rest cekınce de sanki elin kızıymışım gibi
yalnızlıga itilen olmak çok dokunuyor bana..
 
anca öyle bi durum da konusulabilir zaten..
artık hersey zamana kalmıs..
ama cok ısterdım benı takmayan bır aile yerıne umursayan ilgilenen bir aile

canım öyle düşünme... eğer öyle olsaydı annen telefonu açıp adama bas bas bağırmazdı, baban da aynı tepkiyi vermezdi, aylarca konuşmamazlık etmezdi....

ailen tabii ki seni umursuyor.. eğer umursamıyor olsalardı aman ne halleri varsa görsünler bize ne derlerdi. enişten olacak pislik sana bunu yaptığında, sen de kim blir ne dedin ya da yaptın derlerdi..

ben ailenin seni umursamadığını düşünmüyorum.
 

Babam hepsinin içinde en az kızdıgım zaten.ablam evlendgınden berı konusmaz o adamla.. olayı öğrenır öğrenmez uzun zamandan sonra haddını bıldırmek için aramıs..
çıkıp istanbula da gelıormus kalp rahatsızlıgı oldugu ıcın annem zor engel olmus. o nedenle de babama tek kızgınlıgım yakın dönem nedenıyle.. haklı olduguma yaptıgımın dogru olduguna ınandıgı halde cıkıp benı savunmaması sessız kalması..
yapıcaktım polısı falan o nedenle de cagırdım fakat o adamın annesı ağlamaklı şekilde yalvardı resmen şikaetçi olma diee.
kadına üzüldüm olmadım ben de.. bunlara ragmen hala iyi niyetimden şüphe edilip, kötü niyetli sıfatı bana layık görülüyor ve sonuc olan benim psikolojime oluyor..
 

sinirdi geldi geçti annemdeki diye düşünüorumm...
çünkü artık olaya o kadar yüzeysel yaklasıorkı senkı kucucuk olayı ben büyütüorumm.
ilgisizlik kısmı da şu hiç bi zaman sürekli arayan soran,naptıgımı merak eden maddi konular dısında ilgilenen bi ailem olmadı benim..
 
karakterli davranış arkadaşım
senin yerinde olsam aynısını yapardım..

ahh ahh anlayan yok işte öyle bi aile ki hoşgörü kavramını herşeyi afffetmek üstüne kurmuslar..
haa aynı hoşgörü haklı olsam bile bana yok o ayrı
 
Ayy inanamıyorum yaa ablanız sizi o saatte dışarı çıkmanıza izin veriyo peki eniştenizin size vurduğundan bağırmasından haberi yok muydu?
Benim ablam olsaydı eğer eniştemin başına dünyayı yıkardı.
Eniştenizinde size vurmasına bağırmasına ne hakkı var.
Annende bunları bile bile niye size öyle şeyler söylüyo anlamadım.Aileniz hiçbirşey yapmadı mı peki?
 

eve geldıgınde bılıordu olayı ve polısler vardı zaten evde.
benımkı yapmadı herseyı bu noktaya getıren de o tavır oldu zaten
o adama kızmıyorum bıle cunku benım ıcın öyle bırı yok zaten benım hıcbıseyım
kızgınlıgım kırgınlıgım ablama
annemler basında yaptılar elbet ama araya zaman gırınce yumusamalar oldu
olay özellıkle annem ıcın yüzeysel bi şekil aldı
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…