canım anneni suçlama.. en nihayetinde o bir "anne"... sen nasıl ki canı ciğeriysen, ablan da öyle... tepkisini bir süre koyduktan sonra konuşması çok normal.... ömür boyu küs kalamaz ya kızıyla...
kardeş olarak ikinizin böyle olması da üzüyordur onu hem de çok... ablan sana sırnaşım barışma yolu ararken, sen reddettiğin için de böyle birşey söylemiştir sana. hani ne olursa olsun siz kardeşsiniz, böyle bir küslük asla olamaz barışın artık..diye.. doğru kelimeleri seçmiş ya da seçmemiş o tartışılır, ama annenin kötü niyetle seni yermek için bunları dediğini düşünmüyorum. barışmanızı çok istediği için söylediğini düşünüyorum...
ablana gelince onu en iyi sen tanırsın.. belki direk gelip de özür dileyebilecek ya da üzgün olduğunu belli edebilecek bir tip değildir. böyle şaka yollu laf ata ata, belki yumuşarsınız diye düşünüyordur.. örneğin zaman zaman ben de kardeşimle kavga ederim -ki sebepleri seninkinin yanından bile geçemez- sonra ben giderim laf atarım, şaka yaparım, sırnaşırım.. barışırız gider...
konu ciddi olunca bu davranış pek yapıcı olmayabiliyor. Bu sebeple konuş ki ablanla sana mantıklı bir açıklama yapsın... enişten manyak ötesi bir adammış işte, ablan ondan korkuyor belki.. en iyisi gidip konuşman.. hem annene de o zaman dersin ki "konuştum ben ablamla, bana tek mantıklı söz bile söyleyemedi, kusura bakma anne bu kincilik değil" ... en azından o adımı at ki annenin de bunu söyleyebilecek durumu olmasın...
sen kızma yine de annene, dedim gibi ablan barışmak için sırnaşıyor, sen yanaşmıyorsun diye öyle diyordur...
bence sen yine de bir konuş ablanla, baktın yok birşey diyemiyor, o zaman bakmazsın bir daha yüzüne... ama bunu yaparsan yani ablanla konuşursan annenin ağzını kapatmış olursun.. ben de adım attım, ama olmadı anlaşamadık olmadı işte dersin...
karar senin tabii, kendin için doğru olanı sen bilirsin.
Eniştenin yaptığı büyük saygısızlık ama ablanda çok pasifmiş. Belliki eşiyle arası açılmasın diye eşini tutmuş canım. Muhtemelen vicdanı rahat değil. Annende doğal olarak kareşler arası gerginlik olsun istemiyor. Sen tepkinde çok haklısın, belki ilerde taraflar gelir senden özür diler, o zaman sen büyüklük yaparsın onlara, affedersin..
kanım dondu resmen ablana yazık diyorum gerçekten ben olsam aynı senin yaptığını yapardım
joeyin dediğinede katılmıyorum tamam oda onun kızıdır ama anne aradaki dengeyi tutturmalı cahilmi bu kızına yapılan şeye bi diğer kızı göz yummuş ona emanetken ablasıyken taman kızıdır oda yine sevsin ama mesafe koyulması lazım ki hatasını anlasın gerçekten, bence ablasının bukadar rahat davranmasının tek sebebi annesinin bu tavrı sen nekadar karakter sahibiysen bencede ablan okadar karakter yoksunu kusura bakma ağır gelebilir biraz
senin tek yapman gereken yanlız başına evinde için içini yiyerek oturucana babanı anneni karşına alıp açık açık konuşmak babam desdekmiş sana hem annenle yalnız konuşma bence ne düşündüğünü neler yaşadığını (şu dönemde) anlat annenin tavırlarını hazmedemediğini anlat bu şekilde devam edersen eblama koyduğum tavrın aynını sanada koyarım de çünkü annenin sana söylediği laf bence çok ağır ki belki biraz kendini çeker seni anlar
valla yine büyük konuşuyor desinler,benim kardeşimin canını yakacak kocayı anında boşarım ben. nasıl kıyar insan kardeşine. kızkardeşim yok ağabeyim var. biri canını yaksın bakayım. kartal kesilirim kartal...
bence atılması gereken adım senın tarafından olmamalı
karsındakı bu buyuklugu haketmıyor dıye dusunuyorum
belkı ben bıraz sert olabılırım bu konuda sahsı dusuyorum :1ninca:
ama bana boyle bır muamele ve bu muameleye goz yuman bır abla kötükedihüso
kusura bakmasın kımse ben katıyen tavrımı koyar onu hakettıgı yerde bırakırdım :mymeka:
ablanın o şekilde davranmasına sebep olacak hiçbirşey sana yapılanı değiştirmeyecek canım..
bence duruşunda çoooook haklısınn, annen ikinizi barıştırmak istiyor olabilir ama bunu senle değil ablanla hatta damadıyla konusarak yapmalı.. suan haklı olan tek kişi sensin.. ablanda seninle diyaloğa geçmeye çalışıyorsa bunu gırgır şamata ile değil, ciddi bir şekilde yapmak zorunda.. taviz verme derim ben..
anne zaten aylarca mesafe koymuş. hiç koymamış değil ki... ama sonuçta evlat her ikisi de...
benim amcamın 2 oğlu var. küçük kardeşi büyük kardeşi dolandırdı, bir güzel karısıyla onun paralarını yedi - ki abisi onu hacizden bile kurtarmıştı-, abisi şuan kardeşinden nefret ediyor. amcam ve yengem de abinin haklı olduğunu biliyor, ama evlatları sonuçta, seviyorlar ve görüşüp konuşuyorlar hala...
ne yapacak peki? annesini de mi silecek? annesine tavır koyması kendi yangınına körükle gitmek olur. arkadaş kendini yalnız hissediyor, iyice mi yalnızlığa itsin kendini?
Gurur insanı her zaman mutluluğa götürmüyor. Bence elinden geleni yap, dinle, konuş, anlat... ondan sonra baktın olmuyor, yüzünü görmezsin.. ama en azından dersin ki " ben şansımı denedim".... en azından annene dersin ki "ben elimden geleni yaptım, lütfen artık kapat sen de bu konuyu, gördün olmuyor" dersin. o zaman hem anneni kaybetmezsin, hem onun sana diyecek sözü, üstüne gelecek durumu kalmaz.
yıkıcı olmaktansa yapıcı olmak her zaman iyidir.
ben böyle düşünüyorum. sonuçta ablanla konuşmakla kaybedeceğin birşey yok. şu an küssün ve yine küs kalırsın en fazla.. ama kazanabileceklerini düşün.
nacizane fikrim bu yönde...
canım sözlü vs bir tartışma olsa hani diycem ki olsun ablan sonuçta.. o da ablanın eşi idare et gibi bir mantık var o zaman burda ki barışmanızı istiyorla..resmen şiddet görmüşsün bu durumun sende oluşturduğu psikolojiyi hiç saymıyorum bile.. inan aileni anlayamadım canım.. çok haklısın duruşunda çok..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?