Bundan sonrası için ne yapmalıyım sizce

1,5 yıllık evliyim 1 yaşında bir oğlum var çalışan ve çok iyi işi olan biriyim .evlendiğimizden beri eşimle sürekli tartışırız birçok konuda ne benim aile nede eşimin ailesi karışmaz bilirler sürekli kavga ettiğimizi ama hiç konularımıza mutabık olmamışlardı taki eltim kaynanamlara bizim çok sorunumuz olduğumuzu ve sorunun eşimin ailesiyle (yani kendi kaynanasıda oluyor)ilgili olduğunu söleyene kadar bir güm kaynanamlar annemlere ourmaya geldiler ama niyetleri başkaymış bizde eşimle o sıralar kavgalıydık eşimin küsme huyu vardır ve ve bazen 1 ay süre buda öyle kavgalardandı kaynanamlar annemlere gelmiş bizide çağırdılar bir gittik gergin bir ortam kaynanam anneme çıkışmış ne bunların derdi ne diye kavga ediyorlar diye annemde bilmiyorum demiş neyse biz oraya gidince birden ortalık alevlendi ve kavga oldu konu kaynanamın oğlunu benden ve ailemden kıskanması eşim aileme çok düşkün bunu hiç kaldıramadı ve benimle sürekli yarışıyor ordan burdan derken kaynanam birden dedkiki anneme sen hep çocuğa bakıyosun hemde şikayet ediyosun ben bakarım seve seve hemde hiç şikayet etmem dedi biz dumur olduk ailecek ki oğlu benim ailemde ilk torun müthiş derecede bağlılar oğluma sadece söylediği durmuyo koşturuyor yemek yemiyo diye söyledikleri ki bunu anne babası olmamıza rağmen biz bile bazen söylüyoruz.birde ben zaten gelin almadım oğlan verdim dedi artık bardağı taşıran son damlaydı ve kavga kıyamet gittiler o günden sonra ben ailemi hiç görüştürtmedim kaynnamlarla eşimde saygı duydu bana ama ben gittim hep konuşmuoyrlardı ama saygıda kusur etmedim sadece o gün biraz sesimi yükselttim oda eşimin teleonuna bkıyorum diye bana bakamazsın dedi bende kocamsa bakarım sen karışamazsın anne dedim aramıza girmeyin dedim bunlar söylediklerimki eşim benim herşeyimi öğrenmek ister telefonuma oda bakar annem o günden sonra bir daha birdaha çocuğun olursa ben bakmam bu kadar iyilik yaptım yaranamadım kesinlikle benden bişey beklemeyin dedi ki annem doğum zamanında bize maddi olarak çok yardım etti neyse şimdi yine hamileyim ve annem asla bakmam diyor ben de eşime dedim ki annen baksın kaynanam 60 yaşında ve şeker tansiyon kalp herşey var eşimde tamam dedi neyse haberi vermek için gittik çok sevindiler hepsi fakat tek soulan soru şuydu kim bakcak sesimi çıkartmadım eşim söylesin diye ben yüzgöz olmak istemiyorum eşimde söylemedi ama çok sinirlendim çünkü bu çocuğu doğurup doğurmam buna bağlı kaynanam bakmazsa aldıtmam gerek.ertesi gün görümcem aradı bende öylesine aradı sandım sorduğu soru annene söyledin mi kaynım aradı aynı gün söyledin mi diye sinirlendim bende eşime tel ettim annene hemen söyle bakcak mı bakmıcak mı o gün söylmeliydin biliyorsun annenden başka bakcak yok dedim (bakıcı tutamayız çünlü yüklü bir kredi ödüyoruz) oda sert bir şekilde tel açar söylerim dedi sizce nasıl bir yol izmeleyim bundan sonra

Sen çözümü bulmuşsun aslında..
Kayınvaliden bakarsa bebek doğacak, yaşama hakkı bahşedeceksin..

Yok eğer "bakmam" derse, o zaman zavallıyı "aldıracaksın".. Senin elinde çünkü o kararı vermek, yaşatmak veya yaşatmamak..

"Yaparken aklın nerdeydi" demeyeceğim..
Kendini inkar edenleri bile her sabah sağlıkla uyandıran, doyuran, esirgeyen Rabbim, senin de gönlüne azıcık merhamet ve Allah korkusu versin inşallah.

kaynana nasıl güveneceksin o sana kızar çocuktan alır hıncını.bence annenle tekrar konuş yumuşayacaktır.hem böyle durumlarda kaynana bakmaz çocuğa ama hastalandığında kapıya gelir.annen 2.sıraya geçer.

Bence her cocuk kismetiyle gelir, bi hayata kiymak icin hic bir sebep neden olamaz. Elbet bi sekilde isler yoluna girer. Lutfen iyi dusunun, dua edin, Rabbim elbet bir sebep verecektir.

arkadaşlar suçlamak yerine lütfen yardımcı olmaya çalışın şartlar bazen istediğiniz gibi gitmiyor eğer sizde yaşarsanız ancak o zmana anlarsınız bebek aldırmanın ne demek olduğunu hepinizden çok daha iyi biliyorum be oğlumdan önce 2 düşük yaptım ve kürtaj oldum kim ister çocuğunu aldırmak hem zaten kredi borcumuz olmasaydı da yine bakıcı tutmazdım emanet edemezdim yani hem zaten kaynanam bakamam demedi bunu nerden çıkarttınız anlamadım benim annem istesem 2 . çocuğada bakar konu bu değilki konu kaynanaın bu söyledikleri çocuğumu emanet etmek istediğim kişinin karatkteri yani benim için farketmez kredi ye 1 sene kaldı o zmaana kadar çalışır işten çıkıveririm çocuğuma bakmak daha güzel para kazanmaktan elbette ben sadece şu an için bunları yazdım emin olun sizler kadar bilgim vardır bu konularda namaz kkılan biriyim ben bunu çok zorda kalmadan söylemem ama zorda kalmadıkça siz olsanız zamanında böyle ben bakarım diye konuşan ama bi güne bi gün oğluma 1 günde ben bakayım demeyen (ben çok söyledim birazda sen ban anne diye bu kavgalar olmadan önce) ama sadece laf olsun diye söyleyen sorunlu bir ailesi olan kızı boşanmış oğlu boşanmış bir kişiye başından bela eksik olmayan bir ailenin içinde büyütülmesini istermisiniz aslında konuyu tamda anlatmadım belki o zman bunları dülşünmezdiniz neyse...

konuyu tam anlatamadıysan anlatamayı denesen??
yoksa çocuğu aldır gitsin dememizimi bekliyorsun?
hayret bişey ne acaip insanlar var

kusura bakma sayfalar yetmez burda herkes zaten kısaca geçiyor sıkıntılarını neyse boşverin kızlar

ozelss_0510 .!.:

1,5 yıllık evliyim 1 yaşında bir oğlum var çalışan ve çok iyi işi olan biriyim .evlendiğimizden beri eşimle sürekli tartışırız birçok konuda ne benim aile nede eşimin ailesi karışmaz bilirler sürekli kavga ettiğimizi ama hiç konularımıza mutabık olmamışlardı taki eltim kaynanamlara bizim çok sorunumuz olduğumuzu ve sorunun eşimin ailesiyle (yani kendi kaynanasıda oluyor)ilgili olduğunu söleyene kadar bir güm kaynanamlar annemlere ourmaya geldiler ama niyetleri başkaymış bizde eşimle o sıralar kavgalıydık eşimin küsme huyu vardır ve ve bazen 1 ay süre buda öyle kavgalardandı kaynanamlar annemlere gelmiş bizide çağırdılar bir gittik gergin bir ortam kaynanam anneme çıkışmış ne bunların derdi ne diye kavga ediyorlar diye annemde bilmiyorum demiş neyse biz oraya gidince birden ortalık alevlendi ve kavga oldu konu kaynanamın oğlunu benden ve ailemden kıskanması eşim aileme çok düşkün bunu hiç kaldıramadı ve benimle sürekli yarışıyor ordan burdan derken kaynanam birden dedkiki anneme sen hep çocuğa bakıyosun hemde şikayet ediyosun ben bakarım seve seve hemde hiç şikayet etmem dedi biz dumur olduk ailecek ki oğlu benim ailemde ilk torun müthiş derecede bağlılar oğluma sadece söylediği durmuyo koşturuyor yemek yemiyo diye söyledikleri ki bunu anne babası olmamıza rağmen biz bile bazen söylüyoruz.birde ben zaten gelin almadım oğlan verdim dedi artık bardağı taşıran son damlaydı ve kavga kıyamet gittiler o günden sonra ben ailemi hiç görüştürtmedim kaynnamlarla eşimde saygı duydu bana ama ben gittim hep konuşmuoyrlardı ama saygıda kusur etmedim sadece o gün biraz sesimi yükselttim oda eşimin teleonuna bkıyorum diye bana bakamazsın dedi bende kocamsa bakarım sen karışamazsın anne dedim aramıza girmeyin dedim bunlar söylediklerimki eşim benim herşeyimi öğrenmek ister telefonuma oda bakar annem o günden sonra bir daha birdaha çocuğun olursa ben bakmam bu kadar iyilik yaptım yaranamadım kesinlikle benden bişey beklemeyin dedi ki annem doğum zamanında bize maddi olarak çok yardım etti neyse şimdi yine hamileyim ve annem asla bakmam diyor ben de eşime dedim ki annen baksın kaynanam 60 yaşında ve şeker tansiyon kalp herşey var eşimde tamam dedi neyse haberi vermek için gittik çok sevindiler hepsi fakat tek soulan soru şuydu kim bakcak sesimi çıkartmadım eşim söylesin diye ben yüzgöz olmak istemiyorum eşimde söylemedi ama çok sinirlendim çünkü bu çocuğu doğurup doğurmam buna bağlı kaynanam bakmazsa aldıtmam gerek.ertesi gün görümcem aradı bende öylesine aradı sandım sorduğu soru annene söyledin mi kaynım aradı aynı gün söyledin mi diye sinirlendim bende eşime tel ettim annene hemen söyle bakcak mı bakmıcak mı o gün söylmeliydin biliyorsun annenden başka bakcak yok dedim (bakıcı tutamayız çünlü yüklü bir kredi ödüyoruz) oda sert bir şekilde tel açar söylerim dedi sizce nasıl bir yol izmeleyim bundan sonra

Genişletmek için tıkla...

Kırmızıyla işaretlediğim ve sizin söylemiş olduğunuz bu sözler tüylerimizi diken diken etti. Tepkiler bu yüzden ki bende arkadaşlarla aynı tepkiyi gösteriyorum. Bakılıp bakılmamasına göre yaşama hakkı tanıyorsunuz karnınızdaki bebeğinize. Çocuğunuza ne anneniz nede kayınvalideniz bakmak zorunda değil. Öyle yada böyle kıymayın karnınızdaki bebeğinize.
Bakın bende sizin durumunuzda hemde korunurken hemde 37 yaşında hamile kaldım. Günlerce ağladım, aldırmaya karar verdim. Ertesi gün dr gidecektim. O gece oğlumu uyuturken, bu çocuğu bana verenin alabilecek kudretide olduğunu, Allahın emanet ettiği cana kıyarsam oğlumada bir şeyler olabileceğini ve asla bu masumiyete kıyamayacağımı anlayıp kararımdan vazgeçtim. Şimdi 8 yaşında harika bir kızım var. İyiki doğurmuşum diyorum. Çok zor günler geçirdim ama inanın geçiyor bu günler. Sakın karnınızdaki bebeğe kıymayın.

hayretler içindeyim
aylarca hamile kalmayı bekleyen insanlar var
ve siz kaynanam bakarım derse doğuracam bakamam derse doğurmayacam diyorsunuz
bi cana bu saçma bi sebepten dolayı nasıl kıyarsınız bu kadar kolaymı bi cana kıymak
2 sene çalışmayın izne ayrılın hem bebeğinizi büyütürsünüz
sonrada bi bakıcı tututn baksın cocuğunuza
kaynanana güvenerekmi hamile kaldın?
yarın ne olacağımız bellimi?

Şaka mı yapıyorsunuz???

Ne demek kaynanam bakmazsa aldıracağım...Zevk-ü alemdeyken aklınız nerdeydi pardon?

Ne hakkınız var, bir canlının hayatına kast etmeye??? Üstelik kendi canınızdan, kanınızdan...

Annenizde, kayınvalidenizde çocuğunuza bakmak mecburiyetinde değil... sanki inat uğruna çocuk yapmış gibisiniz....

Bunlar çocuğu yapmadan önce düşünülmesi gereken konular...

İkna edersiniz, anneniz bakar çocuğunuza, lütfen 3. bebek filan yapıcaksanız, oturup sağlıklı bir şekilde düşünün, Allah lütuf veriyor, ki bı lütfu herkese nasip etmiyor, sen ise, kendi istediğin halde, elinin tersiyle itme cüretinde bulunuyorsun.... pesssss

Ailelerin lafıyla sözüyle yön verilen bir hayat...ne garip, kaynana bakarsa çocuk doğurulacak, bakmazsa aldırılacak ( yada düşünce tam bu değilse bile koca bununla tehdit edilecek)
ben şunu anlayamadım, hamile kalmadan önce ona sağlayacağınız imkanları, kredi borcunuzu, kimin bakacağını düşünmeden haybeye mi yapıyorsunuz bu çocukları.

ozelss_0510 .!.:

arkadaşlar suçlamak yerine lütfen yardımcı olmaya çalışın şartlar bazen istediğiniz gibi gitmiyor eğer sizde yaşarsanız ancak o zmana anlarsınız bebek aldırmanın ne demek olduğunu hepinizden çok daha iyi biliyorum be oğlumdan önce 2 düşük yaptım ve kürtaj oldum kim ister çocuğunu aldırmak hem zaten kredi borcumuz olmasaydı da yine bakıcı tutmazdım emanet edemezdim yani hem zaten kaynanam bakamam demedi bunu nerden çıkarttınız anlamadım benim annem istesem 2 . çocuğada bakar konu bu değilki konu kaynanaın bu söyledikleri çocuğumu emanet etmek istediğim kişinin karatkteri yani benim için farketmez kredi ye 1 sene kaldı o zmaana kadar çalışır işten çıkıveririm çocuğuma bakmak daha güzel para kazanmaktan elbette ben sadece şu an için bunları yazdım emin olun sizler kadar bilgim vardır bu konularda namaz kkılan biriyim ben bunu çok zorda kalmadan söylemem ama zorda kalmadıkça siz olsanız zamanında böyle ben bakarım diye konuşan ama bi güne bi gün oğluma 1 günde ben bakayım demeyen (ben çok söyledim birazda sen ban anne diye bu kavgalar olmadan önce) ama sadece laf olsun diye söyleyen sorunlu bir ailesi olan kızı boşanmış oğlu boşanmış bir kişiye başından bela eksik olmayan bir ailenin içinde büyütülmesini istermisiniz aslında konuyu tamda anlatmadım belki o zman bunları dülşünmezdiniz neyse...

Genişletmek için tıkla...

Tasvir ettiğin gibi berbat bir ailenin içine bir çocuk doğurmuyorsun diye kızmıyor insanlar size..
Madem doğurmak istediğniize emin değildiniz, ne diye bu bebeği yola çıkardınız, ona tepki veriyorlar..
Ayrıca annenizin asla bakmayacağını beyan ettiğini, kayınvalidenizin net birşey söylemediğini, eşinizin konuyu derhal netleştirmesi gerektiğini, aksi takdirde kredi borcu da olduğundan çocuğu aldırtacağınızı yazan sizdiniz.
Bunca insan yanlış anladıysa eğer, siz yanlış anlatmışsınızdır belki..

ozelss_0510 .!.:

1,5 yıllık evliyim 1 yaşında bir oğlum var çalışan ve çok iyi işi olan biriyim .evlendiğimizden beri eşimle sürekli tartışırız birçok konuda ne benim aile nede eşimin ailesi karışmaz bilirler sürekli kavga ettiğimizi ama hiç konularımıza mutabık olmamışlardı taki eltim kaynanamlara bizim çok sorunumuz olduğumuzu ve sorunun eşimin ailesiyle (yani kendi kaynanasıda oluyor)ilgili olduğunu söleyene kadar bir güm kaynanamlar annemlere ourmaya geldiler ama niyetleri başkaymış bizde eşimle o sıralar kavgalıydık eşimin küsme huyu vardır ve ve bazen 1 ay süre buda öyle kavgalardandı kaynanamlar annemlere gelmiş bizide çağırdılar bir gittik gergin bir ortam kaynanam anneme çıkışmış ne bunların derdi ne diye kavga ediyorlar diye annemde bilmiyorum demiş neyse biz oraya gidince birden ortalık alevlendi ve kavga oldu konu kaynanamın oğlunu benden ve ailemden kıskanması eşim aileme çok düşkün bunu hiç kaldıramadı ve benimle sürekli yarışıyor ordan burdan derken kaynanam birden dedkiki anneme sen hep çocuğa bakıyosun hemde şikayet ediyosun ben bakarım seve seve hemde hiç şikayet etmem dedi biz dumur olduk ailecek ki oğlu benim ailemde ilk torun müthiş derecede bağlılar oğluma sadece söylediği durmuyo koşturuyor yemek yemiyo diye söyledikleri ki bunu anne babası olmamıza rağmen biz bile bazen söylüyoruz.birde ben zaten gelin almadım oğlan verdim dedi artık bardağı taşıran son damlaydı ve kavga kıyamet gittiler o günden sonra ben ailemi hiç görüştürtmedim kaynnamlarla eşimde saygı duydu bana ama ben gittim hep konuşmuoyrlardı ama saygıda kusur etmedim sadece o gün biraz sesimi yükselttim oda eşimin teleonuna bkıyorum diye bana bakamazsın dedi bende kocamsa bakarım sen karışamazsın anne dedim aramıza girmeyin dedim bunlar söylediklerimki eşim benim herşeyimi öğrenmek ister telefonuma oda bakar annem o günden sonra bir daha birdaha çocuğun olursa ben bakmam bu kadar iyilik yaptım yaranamadım kesinlikle benden bişey beklemeyin dedi ki annem doğum zamanında bize maddi olarak çok yardım etti neyse şimdi yine hamileyim ve annem asla bakmam diyor ben de eşime dedim ki annen baksın kaynanam 60 yaşında ve şeker tansiyon kalp herşey var eşimde tamam dedi neyse haberi vermek için gittik çok sevindiler hepsi fakat tek soulan soru şuydu kim bakcak sesimi çıkartmadım eşim söylesin diye ben yüzgöz olmak istemiyorum eşimde söylemedi ama çok sinirlendim çünkü bu çocuğu doğurup doğurmam buna bağlı kaynanam bakmazsa aldıtmam gerek.ertesi gün görümcem aradı bende öylesine aradı sandım sorduğu soru annene söyledin mi kaynım aradı aynı gün söyledin mi diye sinirlendim bende eşime tel ettim annene hemen söyle bakcak mı bakmıcak mı o gün söylmeliydin biliyorsun annenden başka bakcak yok dedim (bakıcı tutamayız çünlü yüklü bir kredi ödüyoruz) oda sert bir şekilde tel açar söylerim dedi sizce nasıl bir yol izmeleyim bundan sonra

Genişletmek için tıkla...

Yukarıda altı çizili ifadelerinize dayanarak yorum yaptı insanlar..
Şimdi kalkıp, "annem de bakar, k.validemde, gerekirse ben bakarım" diyorsunuz.
Neyse hadi biz yanlış anlamış olalım..
Siz bebeğinizin günahına girmeyin de, o yeter..

eyylül .!.:

1,5 yıllık evli olup nasıl 1 yaşında çocuğunuz var:44:

Genişletmek için tıkla...

hemen hamıle kalmıstır arkadas!

aldırttma olayını eşimle konuşup bu şekilde karar verdik zaten ben tek başıma yapmadım ki çocuğu sadece suçlusu benmişim gibi davranılıyor bu durumu yaşayan eminim çok kişi vardır aranızda size daha öncede yazdığım gibi çocuk aldırmanın ne denli zor bir durum olduğunu çok iyi biliyorum daha önceki düşük ve sonrası yaptırdığım kürtajlarımdan ayrıca her hamilelik zevktente olmuyor benim için ayrıca spiralle korunuyordum ben ama görünkü bu şekildede kaza olabiliyor ki ben ilk hamile olduğumu öğrendiğimde eşim aldırmalıyız dedi ve ben ona korunurken hamile kaldıysam bunda bir hayır vardır diye karşı çıktım ilk başta daha sonra eşimle şartları konuştuk daha kaynanamla ilgili şeyleri düşünmemiştim bile sonra eşim annemle konuşayım dedi bende görümcemle konuştum bu konuyu oda annemin oğlumla birlikte zor bakacağını söyledi herkes bişeylerin farkında yani ayrıca durumum müsait olsa bile bakıcıya emanet edemem kimse bakmıyorsa başka çaresine bakardım ama her annene ve babanne zorunda olduğu için değil bakmak istediği için bakar torununa mecburen bakcaksa hiç bakmasın zaten çocuk sahibi olan bir anne için aldırmanın ne demek olduğunu anlatamayacağım dün doktora gittim hamile kaldığımı öğrendiğimden beri ilk gidişimdi ben çubuk testten öğrenmiştim ve doktor dış gebelikten süphelendiğini bulguların bunu gösterdiğini söyledi rahmin dışına yerleşmiş olabilir dedi çünkü kan değereim haftama göre çok düşükmüş neyse birkaç gün hastanede yatıcam yarından itibaren kotrol altında olmamı istedi dr.şu anda belkide aldırtmaktan daha kötü bir durum yaşıyorum daha ne olduğu tam net değil herhalde cumaya kadar kesinleşir

bence eger cocuk dogurduysaniz ona kendiniz bakin. bakici tutamiyorsunuz, yasli basli insanlar bakmak zorunda degil. borc oduyorsaniz ve calismak zorundaysaniz hic hamile kalmasaydiniz, biraz bekleseydiniz ne diyeyim...herkesin dusuncesine saygim var ama ben boyle dusunuyorum