Kısmet diyeyim o zaman. Yas tutmazsak iyileşemeyiz gibi şeyler duymuştum hep. İlişkinin en az yarısı kadar yas tutulmalı diye. Boyle düşününce çok uzun geliyor. Hiç tutmazsam da çok kısa. Belki de bir matematiği yoktur. Kişiseldir bu.Bu yas tek taraflı tutulurken erken degıl bence
sonra Aziz nesinin dedıgı gibi 'sevgiye on kala ölüme beş' oluyor
Sizin bosanma sebebiniz değer görmemek ve karşı tarafın yeterince çabalamamasi. Cinsellik değil kesinlikle . He benim için boşanma sebebi olabilir miydi evet olurdu o kısmı ayrı. Ben bosanmaniza sevindim desem kızar mısınız bilmem . O aile beni şok etmişti temizlikle ilgili konularda. Sırf bunun için çok mutlu oldumHerkese merhaba. Buraya pek konu açan, derdini açabilen biri değilim. Son raddeye gelene kadar da içimde yaşarım. Son raddeyi geçti bugün. Bazılarınız biliyor duvar paylaşımlarımdan. Bir süredir sancılı zamanlar geçiriyorum. İlk düğümü çözdüm, boşandım. Düğüm mü çözdüm yeni düğümler mi bağladım bilmiyorum. Konuşmaya çok ihtiyacim var. Düzelecek, iyileşeceksin, herkes bu duruma alışacak diye duymaya çok ihtiyacım var. Uzun olursa özür dilerim.
Eski eşim çok iyi bir insandır ama onunla evlendiğime pişmanım. Keşke hep iyi bir arkadaşım olarak kalsaydı. Iyi bir eş olamadı çünkü. Boşanma sebebimiz cinsellikti. Bir süre vajinismustan sonra ben bu sorunu aşınca onun cinsel problemleriyle karşılaştık. Erken boşalma gibi. Çeşitli arastirmalar, okumalar yaptik. Bu süreçte yapilmasi gereken ne varsa %80'ini ben yaptim diyebilirim. Onun sorunu için ben çabaladım. Penetrasyon ile orgazm şöyle dursun oral ya da elle herhangi bir şey de yapamiyordu. Ön sevişme dışında bir şey yoktu yani. Öyle böyle derken bu süreç 3 4 sene sürdü. Ben defalarca bu konuyu konuştum. Ne yapmamız gerekiyorsa yapalim. Doktor, terapist ya da boşanma ne gerekiyorsa dedim. Seneler boyunca minik adimlarla çabaladı. Zaten iyi de bir insan oldugu için hayat bir şekilde geçiyordu. Eksik geçiyordu ama geçiyordu. Tahammül seviyemi giderek kaybediyordum tabii ki. Zaman içerisinde onun çabalamadığını farkettikçe boşanma fikri iyiden iyiye oturuyordu. Her defasinda yeni baştan şans veriyordum. Çabalayacağına inandırıyordu. Yine öyle bir dönemdeyken eski eşim artık çabalamayacağını, bu haliyle evliliğe devam etmek istedigini, her erkeğin her ilişkide orgazmı sağlayamadığını, bunun o kadar mümkün olmadığını, bazi erkeklerin penis değer değmez boşaldığını ve eşlerinin bunu kabul ettiğini söyledi. Bu şekilde yaşayacağım doktora gitmeyecegim dedi. Duvara çarpmış gibi oldum. Yillarca beni emek verecegine inandırdı. Yıllarım, gençliğim, en sağlıklı yaşlarım heba oldu.
Sonuç olarak boşandım. O ailesine anlatti ben anlattım. Çocuk sahibi olamadik diye anlatti ailesine, karım yüzünden olmadı diye. Cinsel probleminden bahsedemedi. (Bu biraz ortak ksrar gibiydi.) Ben de erkek fertlere cinsellik diyemedigim icin bu sebebi söyledim. Onun ailesi ona şefkat gösterdi, üzüldü. Yaninda oldu sevgi gösterdi haklı buldu. Bana kimse üzülmedi, kimse şefkat göstermedi, başımı okşamadı. Hatta bir grup, eski eşimi haklı gördü. Benim ortada kaldığımı ima etti. Bunlari başkası yaşasa aksini söyler ikna ederdim onu. Kendi kendimi ikna edemiyorum. Birinin bunu bana söylemesi şiddete uğramış hissettiriyor. Ben eşimden ayrılarak iyi bir arkadaşımı kaybettim. Onun ailesinin bazı fertlerinden bana gelen sevgiyi kaybettim. Güven veren ilişkimi kaybettim. Evimi, eşyalarımı, güzel günlerimi kaybettim. Bir de üstüne bunları yaşıyorum. Hiçbir suçum yokken, her şeyi kaybetmişken bir de bu imalar, sevgisizlikler, yalnız birakmalar beni mahvediyor.
Geçecek mi bu süreç? Yeni bir hayat kurabilecek miyim? Kalbim acıyor. Sevgisiz kaldım. Hayata karşı korku duyar oldum. Tek bir destekçim yok. Hiç suçum yokken senelerim uçup gitti. Bedel ödeyen de yalnızca benim. Niye böyle bir şey yaşadım? Öfkeleniyorum, içim yanıyor. Çok yoruldum.
Hayir hiç kızmam. O açıdan baktıkça ben de çok mutlu oluyorum. Bir daha maruz kalmayacağım onlara diyorum.Sizin bosanma sebebiniz değer görmemek ve karşı tarafın yeterince çabalamamasi. Cinsellik değil kesinlikle . He benim için boşanma sebebi olabilir miydi evet olurdu o kısmı ayrı. Ben bosanmaniza sevindim desem kızar mısınız bilmem . O aile beni şok etmişti temizlikle ilgili konularda. Sırf bunun için çok mutlu oldum
Buraya hep yazıyorum arkadaşlarımın yüzde 70 i boşandı ve bosananlar daha mutlu :) Su an çok zordur sizi anlamaya çalışıyorum ama geçecektir illa ki . Zaman lazım ... Yaşınız da çok gencmis zaten .
Boleyn çok üzüldüm. Ne yaşadığını anlıyorum desem yalan olur ama anne olmak bir kadına inanılmaz bir güç veriyor. Ben eminim ki benim çocuklarıma kimse benden daha iyi bakamaz. 5 aylık kızımı geçen anneme bıraktım. 15 dk sonra aradı. “Bu çocuk susmuyor” diye. Nasıl döneceğimi bilemedim. Doktor ilaç yazdı. Beni ağır uyutuyor diye kullanmadım. Benim çocuklarımın bana ihtiyacı var. O yüzden sende zaman zaman girdiğin depresyon halinden bir an önce çıkar ve sağlıklı düşünebilirsin inşAllah.Bin Muhteşem Güneş kitabında yazar diyor ki:
"Pusulanın daima kuzeyi gösteren ibresi gibi, bir erkeğin suçlayan parmağı da daima bir kadını gösterir"
Bana sorarsan yazar burda çok iyimser davranmış cünkü pusulanın kuzeyi gösteren ibresi gibi bizi işaret eden parmaklar yalnızca erkeklere ait degil. Bu coğrafyada kadinlar da birbirini suçlamaya cok meyilli.
Hiç-bir kadın durduk yere kurulu düzeni bozmaz. Yuvasını yıkmaz. Ve boşanmaların yüzde 95 i erkek sebepli cünkü bütün islam coğrafyalarında ve özellikle ortadoğuda erkeklerin hemen tamami birer manyak psikopat ve ağır gerizekalı.
Amacım asla acı yaristirmak değil ama ben de hayatımın en dip günlerini yaşıyorum . Çok daha ağır bir imtihanın içindeyim. Intihar girişimim oldu halen daha zaman zaman yokluyor bu düşünce beni.
Ama çok çaresizim. Allah hiçkimseyi evladının sağlığı ile imtihan etmesin. Gerisi gercekten hallolur. Ve geçer.
Geçecek.
Migrenimsi bölümünden dolayı senin yüksek puan yaptığını anladım ama Türkiye 20. Si Ne demekben üniversite sınavında ilk 20 içindeydim ama sevinmedim. derece olsa 1. bilemedin 2. olmam gerekirdi -ki 2.yi bile kim ne yapsın herkes 1.liğe bakar. kısaca böyle diyim yani.
Sadece eksik bir cinsellik için bu kadar seyi kaybetmeye degermiydi …Herkese merhaba. Buraya pek konu açan, derdini açabilen biri değilim. Son raddeye gelene kadar da içimde yaşarım. Son raddeyi geçti bugün. Bazılarınız biliyor duvar paylaşımlarımdan. Bir süredir sancılı zamanlar geçiriyorum. İlk düğümü çözdüm, boşandım. Düğüm mü çözdüm yeni düğümler mi bağladım bilmiyorum. Konuşmaya çok ihtiyacim var. Düzelecek, iyileşeceksin, herkes bu duruma alışacak diye duymaya çok ihtiyacım var. Uzun olursa özür dilerim.
Eski eşim çok iyi bir insandır ama onunla evlendiğime pişmanım. Keşke hep iyi bir arkadaşım olarak kalsaydı. Iyi bir eş olamadı çünkü. Boşanma sebebimiz cinsellikti. Bir süre vajinismustan sonra ben bu sorunu aşınca onun cinsel problemleriyle karşılaştık. Erken boşalma gibi. Çeşitli arastirmalar, okumalar yaptik. Bu süreçte yapilmasi gereken ne varsa %80'ini ben yaptim diyebilirim. Onun sorunu için ben çabaladım. Penetrasyon ile orgazm şöyle dursun oral ya da elle herhangi bir şey de yapamiyordu. Ön sevişme dışında bir şey yoktu yani. Öyle böyle derken bu süreç 3 4 sene sürdü. Ben defalarca bu konuyu konuştum. Ne yapmamız gerekiyorsa yapalim. Doktor, terapist ya da boşanma ne gerekiyorsa dedim. Seneler boyunca minik adimlarla çabaladı. Zaten iyi de bir insan oldugu için hayat bir şekilde geçiyordu. Eksik geçiyordu ama geçiyordu. Tahammül seviyemi giderek kaybediyordum tabii ki. Zaman içerisinde onun çabalamadığını farkettikçe boşanma fikri iyiden iyiye oturuyordu. Her defasinda yeni baştan şans veriyordum. Çabalayacağına inandırıyordu. Yine öyle bir dönemdeyken eski eşim artık çabalamayacağını, bu haliyle evliliğe devam etmek istedigini, her erkeğin her ilişkide orgazmı sağlayamadığını, bunun o kadar mümkün olmadığını, bazi erkeklerin penis değer değmez boşaldığını ve eşlerinin bunu kabul ettiğini söyledi. Bu şekilde yaşayacağım doktora gitmeyecegim dedi. Duvara çarpmış gibi oldum. Yillarca beni emek verecegine inandırdı. Yıllarım, gençliğim, en sağlıklı yaşlarım heba oldu.
Sonuç olarak boşandım. O ailesine anlatti ben anlattım. Çocuk sahibi olamadik diye anlatti ailesine, karım yüzünden olmadı diye. Cinsel probleminden bahsedemedi. (Bu biraz ortak ksrar gibiydi.) Ben de erkek fertlere cinsellik diyemedigim icin bu sebebi söyledim. Onun ailesi ona şefkat gösterdi, üzüldü. Yaninda oldu sevgi gösterdi haklı buldu. Bana kimse üzülmedi, kimse şefkat göstermedi, başımı okşamadı. Hatta bir grup, eski eşimi haklı gördü. Benim ortada kaldığımı ima etti. Bunlari başkası yaşasa aksini söyler ikna ederdim onu. Kendi kendimi ikna edemiyorum. Birinin bunu bana söylemesi şiddete uğramış hissettiriyor. Ben eşimden ayrılarak iyi bir arkadaşımı kaybettim. Onun ailesinin bazı fertlerinden bana gelen sevgiyi kaybettim. Güven veren ilişkimi kaybettim. Evimi, eşyalarımı, güzel günlerimi kaybettim. Bir de üstüne bunları yaşıyorum. Hiçbir suçum yokken, her şeyi kaybetmişken bir de bu imalar, sevgisizlikler, yalnız birakmalar beni mahvediyor.
Geçecek mi bu süreç? Yeni bir hayat kurabilecek miyim? Kalbim acıyor. Sevgisiz kaldım. Hayata karşı korku duyar oldum. Tek bir destekçim yok. Hiç suçum yokken senelerim uçup gitti. Bedel ödeyen de yalnızca benim. Niye böyle bir şey yaşadım? Öfkeleniyorum, içim yanıyor. Çok yoruldum.
Satırlarca eski eşimi mi övdüm? Neyi kaybetmişim? Sizin "sadece" diye küçümsediginiz şey kişiyi ağır kusurlu yapar. Ben vajinismus olsaydim kocam beni boşasaydı da böyle diyecek miydiniz? Bu fikirle evlenmeyin, ev arkadaşı bulun. Masraf paylaşımı yaparsınız, hastayken birbirinize bakarsınız ve cinsellik yaşamazsınız.Sadece eksik bir cinsellik için bu kadar seyi kaybetmeye degermiydi …
Evimi eşyamı arkadasımı guzel gunlerimi kaybettim diye kendiniz yazmıssınız demekki hafızanızıda kaybetmissinizSatırlarca eski eşimi mi övdüm? Neyi kaybetmişim? Sizin "sadece" diye küçümsediginiz şey kişiyi ağır kusurlu yapar. Ben vajinismus olsaydim kocam beni boşasaydı da böyle diyecek miydiniz? Bu fikirle evlenmeyin, ev arkadaşı bulun. Masraf paylaşımı yaparsınız, hastayken birbirinize bakarsınız ve cinsellik yaşamazsınız.
Siz kadınlığınızı inkar edin yoksayın hanımefendi. Ben saymayacağım. Arzulanmayacaksam ne diye evli kalayım? Gidin fikirlerinizi başka yerlere kusun. Kimseyle de evlenmeyin cinsellik önemli degilse.Evimi eşyamı arkadasımı guzel gunlerimi kaybettim diye kendiniz yazmıssınız demekki hafızanızıda kaybetmissiniz
Seks yoksa o ilişkiyi arkadaşlıktan ayıran ne kalıyor?Evimi eşyamı arkadasımı guzel gunlerimi kaybettim diye kendiniz yazmıssınız demekki hafızanızıda kaybetmissiniz
Sonra biri karşına çıkar olmayanlara olamayanlara şükredersin.Ben bu cümleyi duyunca gerçekten şükretmistim.İnsallah zamanla her şey yoluna girecek.Soyle düşün en azından artık hayatında şüphe, savaş yok.Umut var meselaHerkese merhaba. Buraya pek konu açan, derdini açabilen biri değilim. Son raddeye gelene kadar da içimde yaşarım. Son raddeyi geçti bugün. Bazılarınız biliyor duvar paylaşımlarımdan. Bir süredir sancılı zamanlar geçiriyorum. İlk düğümü çözdüm, boşandım. Düğüm mü çözdüm yeni düğümler mi bağladım bilmiyorum. Konuşmaya çok ihtiyacim var. Düzelecek, iyileşeceksin, herkes bu duruma alışacak diye duymaya çok ihtiyacım var. Uzun olursa özür dilerim.
Eski eşim çok iyi bir insandır ama onunla evlendiğime pişmanım. Keşke hep iyi bir arkadaşım olarak kalsaydı. Iyi bir eş olamadı çünkü. Boşanma sebebimiz cinsellikti. Bir süre vajinismustan sonra ben bu sorunu aşınca onun cinsel problemleriyle karşılaştık. Erken boşalma gibi. Çeşitli arastirmalar, okumalar yaptik. Bu süreçte yapilmasi gereken ne varsa %80'ini ben yaptim diyebilirim. Onun sorunu için ben çabaladım. Penetrasyon ile orgazm şöyle dursun oral ya da elle herhangi bir şey de yapamiyordu. Ön sevişme dışında bir şey yoktu yani. Öyle böyle derken bu süreç 3 4 sene sürdü. Ben defalarca bu konuyu konuştum. Ne yapmamız gerekiyorsa yapalim. Doktor, terapist ya da boşanma ne gerekiyorsa dedim. Seneler boyunca minik adimlarla çabaladı. Zaten iyi de bir insan oldugu için hayat bir şekilde geçiyordu. Eksik geçiyordu ama geçiyordu. Tahammül seviyemi giderek kaybediyordum tabii ki. Zaman içerisinde onun çabalamadığını farkettikçe boşanma fikri iyiden iyiye oturuyordu. Her defasinda yeni baştan şans veriyordum. Çabalayacağına inandırıyordu. Yine öyle bir dönemdeyken eski eşim artık çabalamayacağını, bu haliyle evliliğe devam etmek istedigini, her erkeğin her ilişkide orgazmı sağlayamadığını, bunun o kadar mümkün olmadığını, bazi erkeklerin penis değer değmez boşaldığını ve eşlerinin bunu kabul ettiğini söyledi. Bu şekilde yaşayacağım doktora gitmeyecegim dedi. Duvara çarpmış gibi oldum. Yillarca beni emek verecegine inandırdı. Yıllarım, gençliğim, en sağlıklı yaşlarım heba oldu.
Sonuç olarak boşandım. O ailesine anlatti ben anlattım. Çocuk sahibi olamadik diye anlatti ailesine, karım yüzünden olmadı diye. Cinsel probleminden bahsedemedi. (Bu biraz ortak ksrar gibiydi.) Ben de erkek fertlere cinsellik diyemedigim icin bu sebebi söyledim. Onun ailesi ona şefkat gösterdi, üzüldü. Yaninda oldu sevgi gösterdi haklı buldu. Bana kimse üzülmedi, kimse şefkat göstermedi, başımı okşamadı. Hatta bir grup, eski eşimi haklı gördü. Benim ortada kaldığımı ima etti. Bunlari başkası yaşasa aksini söyler ikna ederdim onu. Kendi kendimi ikna edemiyorum. Birinin bunu bana söylemesi şiddete uğramış hissettiriyor. Ben eşimden ayrılarak iyi bir arkadaşımı kaybettim. Onun ailesinin bazı fertlerinden bana gelen sevgiyi kaybettim. Güven veren ilişkimi kaybettim. Evimi, eşyalarımı, güzel günlerimi kaybettim. Bir de üstüne bunları yaşıyorum. Hiçbir suçum yokken, her şeyi kaybetmişken bir de bu imalar, sevgisizlikler, yalnız birakmalar beni mahvediyor.
Geçecek mi bu süreç? Yeni bir hayat kurabilecek miyim? Kalbim acıyor. Sevgisiz kaldım. Hayata karşı korku duyar oldum. Tek bir destekçim yok. Hiç suçum yokken senelerim uçup gitti. Bedel ödeyen de yalnızca benim. Niye böyle bir şey yaşadım? Öfkeleniyorum, içim yanıyor. Çok yoruldum.
Kız evliliğindeki iyi şeyleri de mi inkar etsin? Bazı şeyler iyiymiş ki bu evliliği sürdürmeye çalışmış. Ama eksiler daha ağır basınca da boşanmaya karar vermiş.Evimi eşyamı arkadasımı guzel gunlerimi kaybettim diye kendiniz yazmıssınız demekki hafızanızıda kaybetmissiniz
Evet birine yalvarmiyorum hakkim olan bir şey için. Layik degil miyim diye sorgulamiyorum. Özgüvenimi yerle bir etmiyorum. Bir sürü kazancım var. Ne guzel bir bakış açısı bu. Teşekkür ederim bunu farkettirdiğin için.Sonra biri karşına çıkar olmayanlara olamayanlara şükredersin.Ben bu cümleyi duyunca gerçekten şükretmistim.İnsallah zamanla her şey yoluna girecek.Soyle düşün en azından artık hayatında şüphe, savaş yok.Umut var mesela
Kuzum daha önce yazdim konuna sanirim gormedim. Ben esinin iyi bi adam oldugu konusuna katilmiyorum iyi adam senjn sirtina basip kendini temize cekip sorumluluktan siyrilmaz. Ama sunu biliyorum ki aliskanlik donemi kirilip yas suren bitince hayatin cok cok guzel olucak. Adim gibi eminim ben. Gelecek gunlerin cok guzel. Yeter ki zamana guven. Seni cok opuyorumEvet birine yalvarmiyorum hakkim olan bir şey için. Layik degil miyim diye sorgulamiyorum. Özgüvenimi yerle bir etmiyorum. Bir sürü kazancım var. Ne guzel bir bakış açısı bu. Teşekkür ederim bunu farkettirdiğin için.
Çok tesekkur ederim acces. Baska sorumluluklar aldi o da. Yeni hayat kurma surecimde destek olmak gibi. Keşke bu konuyu danışsaymışım üstlenmeseymişim.Kuzum daha önce yazdim konuna sanirim gormedim. Ben esinin iyi bi adam oldugu konusuna katilmiyorum iyi adam senjn sirtina basip kendini temize cekip sorumluluktan siyrilmaz. Ama sunu biliyorum ki aliskanlik donemi kirilip yas suren bitince hayatin cok cok guzel olucak. Adim gibi eminim ben. Gelecek gunlerin cok guzel. Yeter ki zamana guven. Seni cok opuyorum
Benim de unutamadığım bir konu .Kuzenim 24 yıllık evliliğini bitirdi, ailesi köye gidince karısı evden ayrılmış, hepimiz boşandıktan sonra öğrendik. Kimse neden bosandiklarini da bilmiyor. Cidden bilmiyor, anlaşamadık boşandık dedikleri tek şey. İsteyince eşi suçlamadan da bosanilabiliyor.
Eski eşiniz iyi bir insan olsa,boşanma sebebinde sizi suçlu çıkarmazdı. Kendinden kaynaklı olduğunu söylemese bile sizi birde bu sebeple üzmeyebilirdi. İyi bir insan göremedim o yüzden. Yillarca sizi oyalayip, bir anda ben cabalamayacağım demesi başlı başına kötü bir eş oldugunı gösteriyor.
Çevreniz içinde duymamaya çalışacaksınız söylenenleri, erkekler için birçok şey gibi boşanma süreçleri de daha kolay malesef.
O pislikten kırılan aile ile de bağın kesilmiş bu güzel bir şey tek başına. O konu aklıma kazınanlardan olmuştu.
Çok teşekkür ederim. Bir gün profilimde acı çekerken bana hayal kurma plan yap demiştin Derya. O gün bugündür unutmadım bunu. Plan yaptım uyguluyorum.Pamukcum, konunu yeni gordum. Uzuldum. Tanidigim Bosanan kadinlardan mutsuz olani yok. Evet kadin icin bu surec cok daha zor geciyor ama tünelin sonunda isik var yani. Yasini tutmaktan cekinme, bir sabah uyandiginda ilk defa dogmus gibi bir ferahlikla uyanacaksin ve hayatin tadi tuzu geri gelecek, siyah beyaz olan hersey yeniden renklenmeye baslayacak. Kalbim seninle