Bunalım mı depresyon mu

annetavuk · 12 Şubat 2025

Merhabalar. Birkaç aydır sosyal medyamı kapattım, olduğum yerde pek komşuluk yok. 2. bebeğime hamileyken şöyle yardım ederiz böyle bakarız diyen kimse yardım etmedi ve bunalıma girdim sanırım. Kimse arayıp sormuyor ben de bıraktım artık. Eşim işten geldiğinde yardım ediyor ama hiçbir şeyden mutlu olamıyorum sanki ruhum acı çekiyor. Sürekli ağlıyorum, dışarı çıkmak aynaya bakmak bile istemiyorum. Çocuklarıma bakamadığımı hissediyorum eskiden koşar oynardım onlarla şu an hiçbirini yapmak istemiyorum kolumu kaldırmak bile istemiyorum. Sabahları çok mutsuz uyanmıyorum ama günün ortasına doğru kendimi tanıyamaz halde buluyorum. İntihar etmeyi düşünüyorum sürekli o kadar bıkkın hissediyorum ki. İçim acıyor nasıl tarif ederim bilmiyorum acı çekecek bir durumda değilim ama neden acı çekiyorum neden böyleyim gerçekten bilmiyorum. Annemle, ablamla konuşuyordum bazen telefonda ama kimse beni anlamıyor kimse destek olmuyor. Bu depresyon mu bunalım mı? Kendimi tanıyamıyorum. Psikolojik destek almayı denedim ama sanki psikolog da beni anlamıyor sürekli kendi istediği yerlere çekiyor konuları. Bilmiyorum hiç iyi değilim

Mina7 · 12 Şubat 2025

Merhaba öncelikle şunu söylemek istiyorum insanlarin bizi anlamasini beklemek gerçekten cok zor kimse kimseyi anlamiyo malesef 2 tane cocugunuz var anladigim kadariyla. Allah bagislasin. Size ne kadar moral olur bilmiyorum ama bende gurbetteyim sevdigimle evlendim ona kavuştum fakat bi cok kişiye hasret kaldim aileme sevdiklerime kocamin ailesiyle anlaşamıyorum samimiyetsiz geliyolar 1 bucuk seneye yaklasiyo evleneli bir kere dusuk yaptım rabbim kimseye yasatmasin hep düşünüyorum bebegim olsa hicbiseye üzülmem diyorum gercekten cok istiyorum lütfen cocuklariniz icin kdndiniz icin yasayin intihar deyince gerçekten icim kotu oldu kendinizi üzmeyin

lina3437 · 26 Şubat 2025

annetavuk .!.:
Merhabalar. Birkaç aydır sosyal medyamı kapattım, olduğum yerde pek komşuluk yok. 2. bebeğime hamileyken şöyle yardım ederiz böyle bakarız diyen kimse yardım etmedi ve bunalıma girdim sanırım. Kimse arayıp sormuyor ben de bıraktım artık. Eşim işten geldiğinde yardım ediyor ama hiçbir şeyden mutlu olamıyorum sanki ruhum acı çekiyor. Sürekli ağlıyorum, dışarı çıkmak aynaya bakmak bile istemiyorum. Çocuklarıma bakamadığımı hissediyorum eskiden koşar oynardım onlarla şu an hiçbirini yapmak istemiyorum kolumu kaldırmak bile istemiyorum. Sabahları çok mutsuz uyanmıyorum ama günün ortasına doğru kendimi tanıyamaz halde buluyorum. İntihar etmeyi düşünüyorum sürekli o kadar bıkkın hissediyorum ki. İçim acıyor nasıl tarif ederim bilmiyorum acı çekecek bir durumda değilim ama neden acı çekiyorum neden böyleyim gerçekten bilmiyorum. Annemle, ablamla konuşuyordum bazen telefonda ama kimse beni anlamıyor kimse destek olmuyor. Bu depresyon mu bunalım mı? Kendimi tanıyamıyorum. Psikolojik destek almayı denedim ama sanki psikolog da beni anlamıyor sürekli kendi istediği yerlere çekiyor konuları. Bilmiyorum hiç iyi değilim

Merhaba duzeldin

annetavuk .!.:
Merhabalar. Birkaç aydır sosyal medyamı kapattım, olduğum yerde pek komşuluk yok. 2. bebeğime hamileyken şöyle yardım ederiz böyle bakarız diyen kimse yardım etmedi ve bunalıma girdim sanırım. Kimse arayıp sormuyor ben de bıraktım artık. Eşim işten geldiğinde yardım ediyor ama hiçbir şeyden mutlu olamıyorum sanki ruhum acı çekiyor. Sürekli ağlıyorum, dışarı çıkmak aynaya bakmak bile istemiyorum. Çocuklarıma bakamadığımı hissediyorum eskiden koşar oynardım onlarla şu an hiçbirini yapmak istemiyorum kolumu kaldırmak bile istemiyorum. Sabahları çok mutsuz uyanmıyorum ama günün ortasına doğru kendimi tanıyamaz halde buluyorum. İntihar etmeyi düşünüyorum sürekli o kadar bıkkın hissediyorum ki. İçim acıyor nasıl tarif ederim bilmiyorum acı çekecek bir durumda değilim ama neden acı çekiyorum neden böyleyim gerçekten bilmiyorum. Annemle, ablamla konuşuyordum bazen telefonda ama kimse beni anlamıyor kimse destek olmuyor. Bu depresyon mu bunalım mı? Kendimi tanıyamıyorum. Psikolojik destek almayı denedim ama sanki psikolog da beni anlamıyor sürekli kendi istediği yerlere çekiyor konuları. Bilmiyorum hiç iyi değilim

Merhaba duzeldinizmi bende okb var ilk kızıma zarar verirmiyim diye başladı şimdi intihar etme düşüncesi hayattan zevk alamama gibi şeyler başladı 2 yaşında kızım var benimde

elay huma · 26 Şubat 2025

kendi hayatınız da mutlu olamıyorsanız ve elinizdekiler sizi memnun etmiyorsa sizden daha kötü durumda ki insanlara bakarak hayatınıza bir ışık getirebilirsiniz..

sonrasın da bir şeyin varlığını sürekli kendinize hatırlatırsanız onunla yaşamaya mahkum olursunuz..depresyonlu olduğunuzu kendinizden bile saklayın..bir annenin sütüm yok diyerek aslında var olan sütünü yok etmesi de psikolojik bir olaydır,insanın depresyondayım diyerek kendinin ve etrafında ki insanın hayatını mahvetmesi de.

kendinize anne çocuk saati yapın..sizi mutlu eden hobiler edinin,bir hayvan sahiplenin,bir çicek bakın,resim çizin,yazı yazın,ruhsal aydınlanmanın bir çok yolu var...en önemlisi size muhtaç olan yavrularınızı düşünerek kendinize ve hayatınıza tutunun...

Bunalım mı depresyon mu

Ayrıntılı Düzenleme

annetavuk

Yeni Üye

Mina7

Yeni Üye

lina3437

Yeni Üye

elay huma

Üye

Benzer Konular