ben parayı akıllıca harcayan insan severim. gereksiz para harcayandan nefret ederim
parayı kazanmaktan ziyade nasıl değerlendirdiğin, nasıl ve nereye kullandığın önemli
son model iphone'daki bir özelliğe sahiden ihtiyacı varsa, bunu aldığı zaman hayatındaki bir sorunu çözülecekse veya bu cihazı almak uzun vadede sahiden yararına olacaksa saçma gelmez bana, maaşın şu kadar sen bu kadarlık telefon aldın diye düşünmem
ama sırf özentilikten yapıyorsa zeka sorunu olduğu nettir zaten
bende hem samsung hem iphone var. samsungu para verip aldım, iphone iş yerinden verildi.
bilgisayar olarak hem windows hem macbook var, macbook iş yerinden verildi.
her iki işletim sistemini de kullanıyorum yani
ikisini de kullanan birisi olarak insanlardaki apple övücülüğü, şöyle kaliteli böyle mükemmel, şusu harika kamerası müthiş lafları bana saçma geliyor
sebebi de şu: zaten iphone'un ülkemizdeki fiyatları inanılmaz pahalı. o kadar para verip aldığın bir cihaz bi zahmet o özellikleri sunsun yani. ki bana göre iphone inanılmaz geride ve modeller arası fark çok az.
strateji gereği bu şekilde yapıyorlar, çok daha iyi özellikler sunamadıklarından veya gelişmediklerinden değil
kırıntı serper gibi veriyor verebileceklerini
marka konumlandırması tam olarak bu yönde. özentilik, hayranlık, fanlık, vazgeçilmezlik... tam olarak bunları yaratmak istediler ve yarattılar. en azından türkiye pazarında durum bu
zaten özenti bir milletiz, saçmalıklara meylimiz var, onlar için biçilmiş kaftanız yani.
bu lüks takıntısı öyle bişey ki, bazen gerçekten sinir oluyorum. beyaz yakalılarda çok görürüz bunları
çalışma arkadaşlarımla ne zaman bir araya gelsek hepsinin elinde iphone, kolunda apple watch
kahveyi mutlaka starbucks'tan alırlar falan
giyimde de marka takıntıları vardır. hiçbirinde no name ayakkabı görmedim şimdiye kadar mesela
bi ara kafayı taktım, aralarında en düşük maaşı ben alıyorum herhalde diye düşünür oldum onlara baktıkça
çünkü o mantıkla düşünürsek aramızda 10 bin tl falan maaş farkı olması lazım, öyle bile olsa oturmuyordu kafamda
ki şirketin mali durumunu biliyorum, aramızda maksimum 3 bin lira fark vardır aksi mümkün değil. mümkün değil
maaşlarımız yüksek değil bu arada.
bir gün bişey oldu, konusu açıldı harcamalardan falan. meğer ben hariç hepsi bankalara borçluymuş
biri dedi, maaş ayın ilk haftası bitti gittim kredi çektim
biri dedi geçen ay kredi ödemem gecikti sıkıntı oldu
biri dedi kredi kartını patlattım (limiti 102 bin liraymış)
bir kuruş birikimleri yokmuş kenarda
hatta bi tanesi avans istedi, geri çevrildi bunun üzerine tansiyonu düştü falan, biraz fenalaştı
yani dışarıdan bakınca çok para kazanmamasına rağmen abuk sabuk harcamaları olan insanlar genelde borçla yapıyor bunu
seneler önce telefon alışverişinde kredi kartına taksidi kaldırma sebepleri özentilikti
adamın ağzında diş yok, iphone almaya gidiyor
sen önce git dişini yaptır, leş gibi ağızla gezme, değil mi?
akıllanmaz bizim millet.