başka kardeşi varsa belki
bu sefer de kardeşle mal paylaşmaya uğraşır durur
gerçekten
mu arar sizce?
bakın ben gerçekten öyle arıyorum ve bekarım.. keşke bulsam aşk ve huzur
ama etrafımdak kadınlar hele ki evli olanlar %90 oranda parasına bakarak evlendi. tabi bazen toplumda kabul edilebilir işleri olan ama 100 kazanan varsa toplumun iyi görmediği/denk/makbul bulmadığı ama 120-130 kazanandansa ilkini tercih etti, ama genel olarak paraya baktı yani.
çok ciddi oranda aşk karın doyurmaz işi gücü iyi olsun, geliri garanti olsun vs vs deniyor evlenecek kızlara...kimsenin aman kızım seviyorsan evlen dediğini duymuyorum ben.
bana diyorlar ama...neden 40 yaşındayım çünkü. son şansım artık çocuk yapmak için mesela. evleneceksem para pula ihtiyaç da duymuyorum.
ablanız da belki 35-40 yaşındadır, belki hayatında zaten elde edeceğini elde etmiştir..aileniz sevgi yoksunluğu kalmasın kadın onu da tatsın diye istiyodur belki
kaldı ki yanlış bilmiyorsam siz çalışmıyorsunuz eşiniz de ticaret yapıyor ve kötü kazanmıyor. ki babanızın da durumu kötü değil sanırım ..misal siz asgari ücretli biriyle evli olsaydınız, 2 çocukla güç bela geçiniyor olsaydınız, standartlarınız düşük olsaydı. acaba aileniz ablanıza öyle mi diyecekti yoksa filmdelisi gitti asgari ücretli buldu yarı aç yarı tok yaşıyor sen aman haaa, mı diyecekti?
ha evet nafaka konusunu erkekler sakız ettiler gerçekten bence de. ama bazen cidden şirret kadınlar da çıkabiliyor bu da bir gerçek.
Hayatını bu kadar sağlam bir zemine oturtan varsa helal olsun.
Ben şuan erkeklerde görüyorum aksine bu gelir tablosuna göre eş seçmeyi.
İşi iyi garanti olsun, aileden kalacak bir ev olur yazlık olur mutlaka bir miras olsun, parada gözü olmasın ki mal edinelim bla bla…
Aç gözlü insanı tanımak bence çok kolay, bu arkadaş ya da iş ortamı da olabilir.
Bir emekçiye azıcık da olsa bahşişi çok görenden, yardım nedir bilmeyenden korkarım mesela ben, kıstasım o dur.
Ablamdan örnek verdiğim için oradan devam edeyim, boşandı kendisi kısa 2 yıl kadar bir evlilikti seneler önce.
Ve damadımız işsizdi

Ailecek olsun dedik, ‘iş olur, gayret olsun’ dedi babam ve 1 sene nişanlı iken cep harçlığına kadar besledik.
Ailelerin durumu orta derece diyelim hem biz hem onların, bizim diğer evimizde yaşamalarını istediler karşı taraf, kiracı olmasaydı muhtemelen yaşayacaklardı da.
Öyle yani kısaca

Süreç uzadı, ablam adamı besledi, tüm maaşını verdi, kendi harçlık aldı.
adam gezdi tozdu 2 sene işsiz, hiçbir girişimimize cevap vermedi, bulunan işlere girmedi, şoförü yokmuş diye haspam.
En sonki şartları da kabul etmeyince ayrılındı belli ki baba arkasında karısı arkasında öyle yaşayacaktı o herif akşama kadar yat, sabaha kadar gez ohh.
Yani diyeceğim o ki, biz yaptık yaparız, ailece böyle gördük.
Bu arada eşimin durumu iyiydi evet batırdım evlenince

Hayatımda hiç görmediğim bir şekilde yaşıyorum şuan, eş olarak çok sıkıntılarımız oldu kendi buhran ve psikolojik sorunları bu maddi kayıp sebebiyle ama bana benzedi artık umursamıyor.
Daha nişanlıyken babam demişti ‘bu damadın da işi yok, babadan gelenle ya da ticaretle gelir olmaz batmak 1 gündür, ekmek yemeye razıyım dersen evlen’ diye.
Böyle yani dünya, varken yok yokken var oluyor, yarın sabaha çıkacağımız belli değilken ola ki boşanırsamı evlenmeden düşünmek, tuhaf.