katılmıyorum..onada çocuk muamelesi yapacaksam hep ben ilgileneceksem ki anlamıcak zaten ee ben neden evleneyim o halde?annemin evinde rahatmı batacak bana.,?
----------------
serap duruma göre hareket etmelisin belkide gelip kendisi paylaşır hatasını anlar özür diler falan..
bir süre izlemeye al ve bunu hissettir.ben evlilikte her lafta boşanırım boşanalım lafının sölenmesini hiç dogru bulmam çünkü o laf artık çürüyecektir anlamını yitirecektir ve beyin istemeden boşanmaya hazırlayacaktır kendini..ancak çıgırından çıkmışsa ilişki bu sözü ozaman sarfetmek gerek ki şok etkisi yaratsın..
buda o durumlardan biri sanırım..
Aliş arkadaşımın dediklerini yaptım hep, beyefendi bilgisayarının başında keyif çatarken, çayı kahvesi hep ayağına geldi, yemeği ayağına geldi. Çocuğun sorunları kendisine sezdirilmeden çözüldü, okuluna gidildi, (Oğlum bu arada teşekkür aldı) evle ilgilenildi, çamaşırlar temiz, yemek hazır, ev toplu, kadın ne zaman tel ile aransa hep iyiyim bir sorunum yok dendi. Zor zamanlarda kanaat edildi, annesine, kardeşlerine saygı eksik edilmedi. Hobi demiş arkadaş, müzik, resim, benim eşim böyle şeyleri saçmalık olarak görür. İlgilenmez. Piknik konusuna gelince, eski konularımda da piknik meselesi yazmıştım. Pikniğe gidilmez, zaten yorgundur, bir de bizimle mi uğraşacaktır. Hafta sonu ona aittir, mümkünse ortalıklarda pek gözükmeyelim.....Bla bla blaa......
Evet, chess'in dediğini yapacağım. Bir süre gözleyeceğim, eğer değişim, gelişim olmazsa ki olmayacağını biliyorum, buradaki bir tek arkadaş biraz sabır dedi ama arkadaşlar beni çoktan anlamış, ben gerçekten kapana kısılmış hissediyorum şu anda. Evet, yıllarca ben alttan aldım, aman boşver dedim, şimdi şeker hastası, yorgun, bitmiş bir insanım. Bugün çıksam, sıfırdan başlayacak kadar güçlüyüm. Oğlum, bu zamanda babasına baktı, bana baktı, hep bana sarılıyor. Anne ne olur, anne dur anne ağlama, anne şuraya uzan biraz dinlen...Dün akşam hiç ama hiç babasının yanına uğramadı. Korkuyor.Korkuyoruz, acaba bugün ne laf işiteceğiz diye.
36 yaşındayım ve hayatın yarısındayım belki. ama sıfırdan başlayacak gücüm var. Kendime inanıyorum. bekleyeceğim. Daha akrabalarımı aramadım. Ararsam zorlaşacak gibi geliyor.
