Herkese öncelikle günaydınlar
Dünden beri kafamı yoran bir konuyla geldim size. Kendimi tam anlamıyla aptal hissediyorum.
Yaklaşık 2 senedir bir işte çalışıyorum. Burayı tanıtmam gerekirse bir verim alamadığım, kendimi geliştiremediğim, bu iki senede en az 20 kişinin işe girip çıktığı, bazen maaşı yarım-bazen geç veren (asgari ücret alıyorum), zar zor yemek kartı çıkarıp onu da geç dolduran (bugün ayın 22'si hala yatmadı), yol parası vermeyen, herkese borç takan bu yüzden sürekli alacaklıların aradığı (buradaki patronun mantığı işi yaptırayım parayı ödemeyeyim zaten dava açmaya üşenir bana kar kalır), ofise alınacakları bile zar zor alan (çay,kahve vs bunlarla ben ilgileniyorum erteliyorlar zor aldırıyorum), sayısız mahkeme dosyası olan, arabalarına el konmuş daha sıralarım da aklıma şuan gelen bunlar.
Tek iyi yanına gelirsek sigortam zamanında yattı bu 2 senede.
27 yaşındayım hala başlangıç noktasındayım sanki. Gün içinde genelde bir şey yapmıyorum. Muhasebedeki programı öğrenmeye çalışıyorum onda da 1 ayda bir nerdeyse muhasebeci değişiyor. Bazıları programı bilmiyor bile kendime yine bir şey katamıyorum.
Şimdi sormak istediğime gelecek olursak; 1 aydır nişanlıyım. Dolayısıyla evlenince tazminat hakkım doğacak (verirler mi, uğraştırırlar mı orası da muamma). Şuan verdikleri maaş ve geç yatan yemek parasıyla geçinemiyorum. Maaşım hala arttırılmadı net cevap alamıyorum (aptal hissettiğim kısım burası). Aileme söylediğimde zaten evleneceksin tazminat alır çıkarsın diyor ama onlar sanıyor ki bu sene evleniriz biz :) Her şey ateş pahası olmuş yani bu konu belirsiz. Belki seneye olacak bilemiyorum.
Ne yapmalı? Yeni iş başvuruları yapıyorum ama burada kalıp tazminat mı kovalamalı? Yoksa daha yüksek maaşlı bir iş, haklarımı veren bir yer mi aramalıyım? Dün arkadaşım maaşı tekrar konuş dedi. Öyle yapacağım. Yemek parasını da muhasebeciye sordum o yatırıyor çünkü, bilmiyorum ne zaman yatar diyor
Bu belirsizlikler beni sinirlendiriyor. Bu seneye kadar kalmam ailemden kaynaklı. Daha ilk zamanlar maaş eksik, yemek yatmıyor dediğimde olur öyle, parası yoktur diyordu babam (yıllarca asgari ücrete çalışmış, aza tamah eden biri). Burada kalmamın nedeni ailem aslında. İşsizken çok laf ediyorlardı o yüzden işsiz kalmak gözümü de çok korkutuyor. İşimi oturtmadan çok mutsuz hissediyorum hayatımda. Başarılı bir öğrenciydim, şimdi iş hayatında o kadar berbatım ki bir şey becerememiş gibi hissediyorum. Daha anlatırım da daha da uzun olmasın tavsiye istiyorum arkadaşlar