Bu evlilik bitmeli mi?

2 yıl görüştük. Ama benim babam çok huysuz bir adamdı sürekli bağıran çağıran aşağılayan. Aslında şimdi daha iyi anlıyorum ki ben kaçış olarak gördüm bu evliliği. Bu noktaya nasıl geldik evliliğimin ilk 1 yılından sonra. Bu evlilikte aldatma da var. Ben kolay kolay gelmedim aslında bu noktaya. Ama dedim ya sevseydim ya da o sevseydi kapatırdık bence bu konuyu da. Ama yok yapamıyorum güven yok sevgi yok
Aldatma da varsa 1sn durma ömrüne yazık ...
 
Aldatma mezusu olmasa belki derdim ama maalesef aldatma da varsa neresinden toplarlayabilirsiniz bilemedim.
Hoş bu çaba karşılıklı istemekle olur, siz isteyip eşiniz hiç bir çaba sarfetmeden mal gibi gelmiş mal gibi gidiyorsa gençliğinize yazık.
Maddi olarak sarsılmyacak ve evlatlarınız için tüm alacaklarınızı alabilecek konumdaysanız çok fazla düşünmeyin derim.
 
2 yıl görüştük. Ama benim babam çok huysuz bir adamdı sürekli bağıran çağıran aşağılayan. Aslında şimdi daha iyi anlıyorum ki ben kaçış olarak gördüm bu evliliği. Bu noktaya nasıl geldik evliliğimin ilk 1 yılından sonra. Bu evlilikte aldatma da var. Ben kolay kolay gelmedim aslında bu noktaya. Ama dedim ya sevseydim ya da o sevseydi kapatırdık bence bu konuyu da. Ama yok yapamıyorum güven yok sevgi yok
Siz yazmadan önce anlamıştım aldatıldığınızı. Evi düzeni çocukları ortamı bozulsun istemiyor. Sevgisi size yok başkalarına var.
Aldatması şiddeti yoksa ayrılma diyenler; kadın bitki gibi mi yaşasın? Sevmek sevilmek hakkı değil mi? Elinden geleni yapmış, terapist bile kocasının değişmeyeceğini söylemiş. Niye bitirmesin evliliğini? Adamın ne olduğunu anladıktan sonra 2. çocuğu yapması hata olmuş ama memur, geliri var, kocası öder çocukların nafakasını. Ne ala, adam gitsin gününü gün etsin çocuklarının rızkını kadınlara yedirsin, karısı da boyun eğsin otursun evde.
Aldatmıyor olsa bile kimse kendisini sevmeyen saygı duymayan biriyle yaşamak zorunda değil.
 
Aldatmayı neden ilk söylemediniz merak ettim doğrusu. İletişimsizlik çok büyük problem gerçekten. Ama sizin iki tane çocuğunuz var. Boşandığınızda çocuklarınızı siz alacaksanız bence bu yaşadığınız hayatı arayabilirsiniz çok büyük bi sorumluluk çünkü. Ayrıca şu an hayatınıza alacağınız yeni bir kişi var mı onu da merak ettim. Ömrünüzü böyle geçirmek istememe sebebiniz yeni biriyle tanışıp yeni bir hayat kurmak istemeniz mi? Ki tanıştığınız kişinin şu an ki eşinizi aratması olasılığı da yok değil. Toplum olarak boşanmış kadınlara bakış açımız felaket durumda bunu da göze almanız lazım. Bence çok iyi düşünün. Boşa gitsin mantığı sizin için geçerli değil çocuklarınız var çünkü.
 
Nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum. Daha önce de açmış olduğum konulardan da biraz bahsetmek istiyorum. 11 yıllık evlilik 9 ve 2 yaş iki çocuk, ve yıllardır ne ileri ne geri giden mutsuz iletişimsiz bir evlilik. Kamu kurumunda memurum eşim de bir hali mağazası sahibi. Bugüne kadar artık olan olaylardan bahsetmicem. Anladım ki olaylar ne olursa olsun eğer bir evde sevgi varsa her şey hallolur. Bizim asıl meselemiz bizim evliliğimizde sevgi ve muhabbet yok. Herkes kendi halinde. Ben istediğim yere istediğim saatte istediğim arkadaşlarımla görüşebilirim keza eş olacak da öyle. Asla merak etmez kaygılanmaz, gece saat kaç olursa olsun. Hiçbir duygusal paylaşım yoktur onun tek konuştuğu konu işidir. Kendi ailesini bile merak etmez çok umursamaz. Ben normalde cıvıl cıvıl neşeli biriyken yıllardır bitkisel hayatta gibi yaşatan adamla aynı olmaya başladım. Ve uzun zamandır antidepresan kullanıyorum. Cinsel ilişki yok denecek az yıllardır. Bugüne kadar çok konuştum böyle evlilik olmaz biz 80 yaşında değiliz ben kadınım ama kendimi kadın gibi hissedemiyorum diye. Tek iyi tarafı her istediğimiz alınır eve. Arabam var evimde isteyipte alamadığım hiç bişey yok . Ama tek eksiğimiz sevgi muhabbet. Yıllardır çok mücadele verdim evlilik terapisti, olmadı arkadaşlarımızla konuştum. Herşeyi denedim ama yok olmuyor.
Şu an ki durumumuz ne derseniz yaklaşık 5 ay önce artık ben ayrılmak istiyorum ne sen beni ne de ben seni sevmiyoruz dedim. Tabi ki kabul etmedi. Yıllqrdır da tek cümle çıktı ağzından düzelecek herşey. Şimdiye kadar duygularımız hiç düzelmedi. Sadece karşı taraf değil ben de ona Karşı hiç bişey hissetmiyorum ne konuşmak istiyorum ne de görmek. Ve bugüne kadar çok kişi müdahale etti bu sefer kimseyi ettirmiyorum beni anlamayana da tüm kapılarımı kapatıyorum.
Ve şunu anladım ki biz birbirimizle çok uyumsuz bir çiftiz bu konuda da kararım kesinlikle net. Yani muhabbet bile edemeyecek kadar farklıyız.
Ee madem bu kadar eminsen niye yazıyorsunuz diyebilirsiniz. Tek nedenim çocuklarım. Onları geleceği benim kararlarıma bağlı. Ve bunu yaparsam nelerle karşılaşırım. Beni suçlamazlar mı bana kızmazlar mı ileride.
Bazen diyorum ki 35 yaşındayım bu adamla geri kalan hayatımı devam ettirebilir miyim. Kesinlikle eminim ki koca bir HAYIR. Ama ya çocuklarım benim bu fedakarlığımı haketmiyorlar mı. Bunun da cevabı EVET.
Yaklaşık 5 aydır tek bir kelime dahi konuşmuyoruz o diğer oda da ben başka yerde kalıyorum. Aslında yıllardır bizim böyleydi tv karşısında uyur kalır ben yine odam da kalırdım. Normal düzen buydu ama şimdi adını koydum. Ben artık senden ayrılmak istiyorum.
Hiçbir iletişim paylaşım sevgi cinsellik olmadan zoraki şekilde bu evlilik yürür mü?
Sırf olanaklar var diye, çocuklarım için yürütmem doğru mu?
Sevmeden sevilmeden hisler olmadan yapabilir miyim?
Bir kere daha anladım ki her şey para değilmiş. Rabbim evinize neşe huzur afiyet versin inşallah🤲
 
Nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum. Daha önce de açmış olduğum konulardan da biraz bahsetmek istiyorum. 11 yıllık evlilik 9 ve 2 yaş iki çocuk, ve yıllardır ne ileri ne geri giden mutsuz iletişimsiz bir evlilik. Kamu kurumunda memurum eşim de bir hali mağazası sahibi. Bugüne kadar artık olan olaylardan bahsetmicem. Anladım ki olaylar ne olursa olsun eğer bir evde sevgi varsa her şey hallolur. Bizim asıl meselemiz bizim evliliğimizde sevgi ve muhabbet yok. Herkes kendi halinde. Ben istediğim yere istediğim saatte istediğim arkadaşlarımla görüşebilirim keza eş olacak da öyle. Asla merak etmez kaygılanmaz, gece saat kaç olursa olsun. Hiçbir duygusal paylaşım yoktur onun tek konuştuğu konu işidir. Kendi ailesini bile merak etmez çok umursamaz. Ben normalde cıvıl cıvıl neşeli biriyken yıllardır bitkisel hayatta gibi yaşatan adamla aynı olmaya başladım. Ve uzun zamandır antidepresan kullanıyorum. Cinsel ilişki yok denecek az yıllardır. Bugüne kadar çok konuştum böyle evlilik olmaz biz 80 yaşında değiliz ben kadınım ama kendimi kadın gibi hissedemiyorum diye. Tek iyi tarafı her istediğimiz alınır eve. Arabam var evimde isteyipte alamadığım hiç bişey yok . Ama tek eksiğimiz sevgi muhabbet. Yıllardır çok mücadele verdim evlilik terapisti, olmadı arkadaşlarımızla konuştum. Herşeyi denedim ama yok olmuyor.
Şu an ki durumumuz ne derseniz yaklaşık 5 ay önce artık ben ayrılmak istiyorum ne sen beni ne de ben seni sevmiyoruz dedim. Tabi ki kabul etmedi. Yıllqrdır da tek cümle çıktı ağzından düzelecek herşey. Şimdiye kadar duygularımız hiç düzelmedi. Sadece karşı taraf değil ben de ona Karşı hiç bişey hissetmiyorum ne konuşmak istiyorum ne de görmek. Ve bugüne kadar çok kişi müdahale etti bu sefer kimseyi ettirmiyorum beni anlamayana da tüm kapılarımı kapatıyorum.
Ve şunu anladım ki biz birbirimizle çok uyumsuz bir çiftiz bu konuda da kararım kesinlikle net. Yani muhabbet bile edemeyecek kadar farklıyız.
Ee madem bu kadar eminsen niye yazıyorsunuz diyebilirsiniz. Tek nedenim çocuklarım. Onları geleceği benim kararlarıma bağlı. Ve bunu yaparsam nelerle karşılaşırım. Beni suçlamazlar mı bana kızmazlar mı ileride.
Bazen diyorum ki 35 yaşındayım bu adamla geri kalan hayatımı devam ettirebilir miyim. Kesinlikle eminim ki koca bir HAYIR. Ama ya çocuklarım benim bu fedakarlığımı haketmiyorlar mı. Bunun da cevabı EVET.
Yaklaşık 5 aydır tek bir kelime dahi konuşmuyoruz o diğer oda da ben başka yerde kalıyorum. Aslında yıllardır bizim böyleydi tv karşısında uyur kalır ben yine odam da kalırdım. Normal düzen buydu ama şimdi adını koydum. Ben artık senden ayrılmak istiyorum.
Hiçbir iletişim paylaşım sevgi cinsellik olmadan zoraki şekilde bu evlilik yürür mü?
Sırf olanaklar var diye, çocuklarım için yürütmem doğru mu?
Sevmeden sevilmeden hisler olmadan yapabilir miyim?
Valla ayrı odalarda kalmak bence sürekli bagriş cagristan iyi.bazen ben de yapiyorum dediginizi.iyi geliyor.ama tabii yillarca ayri odalarda kalinmaz o kadari da bir sorun. Bosansaniz nolcak ki cocuklar büyümüş.
 
Babanın çocukları ilişkisi önemli ama sadece buna dayanarak boşanmayın diyemem. Benim fikrim mutsuz bir kadın mutlu çocuk yetiştiremez. Siz iyi olacaksınız ki çocuklarınız iyi olacak. Anladığım kadarı ile iletişimde bu kadar uzak olan eşiniz çocuklarınızla da fazla iletişim kurmuyordur. Şöyle iyi baba böyle iyi baba diye bahsetmediğiniz için böyle düşündüm. Boşansanız da yapacağı babalık şimdikinden eksik yada fazla olmayacak izlenimine kapıldım. Yaşadığınız sorunlar hepsi bir yana aldatılmak çok ağır. Sakin kafa ile düşünüp karar verirseniz en iyi kararı verirsiniz. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum. Daha önce de açmış olduğum konulardan da biraz bahsetmek istiyorum. 11 yıllık evlilik 9 ve 2 yaş iki çocuk, ve yıllardır ne ileri ne geri giden mutsuz iletişimsiz bir evlilik. Kamu kurumunda memurum eşim de bir hali mağazası sahibi. Bugüne kadar artık olan olaylardan bahsetmicem. Anladım ki olaylar ne olursa olsun eğer bir evde sevgi varsa her şey hallolur. Bizim asıl meselemiz bizim evliliğimizde sevgi ve muhabbet yok. Herkes kendi halinde. Ben istediğim yere istediğim saatte istediğim arkadaşlarımla görüşebilirim keza eş olacak da öyle. Asla merak etmez kaygılanmaz, gece saat kaç olursa olsun. Hiçbir duygusal paylaşım yoktur onun tek konuştuğu konu işidir. Kendi ailesini bile merak etmez çok umursamaz. Ben normalde cıvıl cıvıl neşeli biriyken yıllardır bitkisel hayatta gibi yaşatan adamla aynı olmaya başladım. Ve uzun zamandır antidepresan kullanıyorum. Cinsel ilişki yok denecek az yıllardır. Bugüne kadar çok konuştum böyle evlilik olmaz biz 80 yaşında değiliz ben kadınım ama kendimi kadın gibi hissedemiyorum diye. Tek iyi tarafı her istediğimiz alınır eve. Arabam var evimde isteyipte alamadığım hiç bişey yok . Ama tek eksiğimiz sevgi muhabbet. Yıllardır çok mücadele verdim evlilik terapisti, olmadı arkadaşlarımızla konuştum. Herşeyi denedim ama yok olmuyor.
Şu an ki durumumuz ne derseniz yaklaşık 5 ay önce artık ben ayrılmak istiyorum ne sen beni ne de ben seni sevmiyoruz dedim. Tabi ki kabul etmedi. Yıllqrdır da tek cümle çıktı ağzından düzelecek herşey. Şimdiye kadar duygularımız hiç düzelmedi. Sadece karşı taraf değil ben de ona Karşı hiç bişey hissetmiyorum ne konuşmak istiyorum ne de görmek. Ve bugüne kadar çok kişi müdahale etti bu sefer kimseyi ettirmiyorum beni anlamayana da tüm kapılarımı kapatıyorum.
Ve şunu anladım ki biz birbirimizle çok uyumsuz bir çiftiz bu konuda da kararım kesinlikle net. Yani muhabbet bile edemeyecek kadar farklıyız.
Ee madem bu kadar eminsen niye yazıyorsunuz diyebilirsiniz. Tek nedenim çocuklarım. Onları geleceği benim kararlarıma bağlı. Ve bunu yaparsam nelerle karşılaşırım. Beni suçlamazlar mı bana kızmazlar mı ileride.
Bazen diyorum ki 35 yaşındayım bu adamla geri kalan hayatımı devam ettirebilir miyim. Kesinlikle eminim ki koca bir HAYIR. Ama ya çocuklarım benim bu fedakarlığımı haketmiyorlar mı. Bunun da cevabı EVET.
Yaklaşık 5 aydır tek bir kelime dahi konuşmuyoruz o diğer oda da ben başka yerde kalıyorum. Aslında yıllardır bizim böyleydi tv karşısında uyur kalır ben yine odam da kalırdım. Normal düzen buydu ama şimdi adını koydum. Ben artık senden ayrılmak istiyorum.
Hiçbir iletişim paylaşım sevgi cinsellik olmadan zoraki şekilde bu evlilik yürür mü?
Sırf olanaklar var diye, çocuklarım için yürütmem doğru mu?
Sevmeden sevilmeden hisler olmadan yapabilir miyim?
Sevgi karar verip oldurulacak bir şey değil

10 senelik evlilikte sevgi doğmadıysa bundan sonra da doğacağını sanmıyorum :KK43:

Bence yolunuza bakın maddi manevi şartları düzene koyup.
 
Aldatmayı neden ilk söylemediniz merak ettim doğrusu. İletişimsizlik çok büyük problem gerçekten. Ama sizin iki tane çocuğunuz var. Boşandığınızda çocuklarınızı siz alacaksanız bence bu yaşadığınız hayatı arayabilirsiniz çok büyük bi sorumluluk çünkü. Ayrıca şu an hayatınıza alacağınız yeni bir kişi var mı onu da merak ettim. Ömrünüzü böyle geçirmek istememe sebebiniz yeni biriyle tanışıp yeni bir hayat kurmak istemeniz mi? Ki tanıştığınız kişinin şu an ki eşinizi aratması olasılığı da yok değil. Toplum olarak boşanmış kadınlara bakış açımız felaket durumda bunu da göze almanız lazım. Bence çok iyi düşünün. Boşa gitsin mantığı sizin için geçerli değil çocuklarınız var çünkü.
Niyeyse bende yeni biri var gibi hissettim. Ondan aldatmayı ilk söylememiş olabilir
 
Nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum. Daha önce de açmış olduğum konulardan da biraz bahsetmek istiyorum. 11 yıllık evlilik 9 ve 2 yaş iki çocuk, ve yıllardır ne ileri ne geri giden mutsuz iletişimsiz bir evlilik. Kamu kurumunda memurum eşim de bir hali mağazası sahibi. Bugüne kadar artık olan olaylardan bahsetmicem. Anladım ki olaylar ne olursa olsun eğer bir evde sevgi varsa her şey hallolur. Bizim asıl meselemiz bizim evliliğimizde sevgi ve muhabbet yok. Herkes kendi halinde. Ben istediğim yere istediğim saatte istediğim arkadaşlarımla görüşebilirim keza eş olacak da öyle. Asla merak etmez kaygılanmaz, gece saat kaç olursa olsun. Hiçbir duygusal paylaşım yoktur onun tek konuştuğu konu işidir. Kendi ailesini bile merak etmez çok umursamaz. Ben normalde cıvıl cıvıl neşeli biriyken yıllardır bitkisel hayatta gibi yaşatan adamla aynı olmaya başladım. Ve uzun zamandır antidepresan kullanıyorum. Cinsel ilişki yok denecek az yıllardır. Bugüne kadar çok konuştum böyle evlilik olmaz biz 80 yaşında değiliz ben kadınım ama kendimi kadın gibi hissedemiyorum diye. Tek iyi tarafı her istediğimiz alınır eve. Arabam var evimde isteyipte alamadığım hiç bişey yok . Ama tek eksiğimiz sevgi muhabbet. Yıllardır çok mücadele verdim evlilik terapisti, olmadı arkadaşlarımızla konuştum. Herşeyi denedim ama yok olmuyor.
Şu an ki durumumuz ne derseniz yaklaşık 5 ay önce artık ben ayrılmak istiyorum ne sen beni ne de ben seni sevmiyoruz dedim. Tabi ki kabul etmedi. Yıllqrdır da tek cümle çıktı ağzından düzelecek herşey. Şimdiye kadar duygularımız hiç düzelmedi. Sadece karşı taraf değil ben de ona Karşı hiç bişey hissetmiyorum ne konuşmak istiyorum ne de görmek. Ve bugüne kadar çok kişi müdahale etti bu sefer kimseyi ettirmiyorum beni anlamayana da tüm kapılarımı kapatıyorum.
Ve şunu anladım ki biz birbirimizle çok uyumsuz bir çiftiz bu konuda da kararım kesinlikle net. Yani muhabbet bile edemeyecek kadar farklıyız.
Ee madem bu kadar eminsen niye yazıyorsunuz diyebilirsiniz. Tek nedenim çocuklarım. Onları geleceği benim kararlarıma bağlı. Ve bunu yaparsam nelerle karşılaşırım. Beni suçlamazlar mı bana kızmazlar mı ileride.
Bazen diyorum ki 35 yaşındayım bu adamla geri kalan hayatımı devam ettirebilir miyim. Kesinlikle eminim ki koca bir HAYIR. Ama ya çocuklarım benim bu fedakarlığımı haketmiyorlar mı. Bunun da cevabı EVET.
Yaklaşık 5 aydır tek bir kelime dahi konuşmuyoruz o diğer oda da ben başka yerde kalıyorum. Aslında yıllardır bizim böyleydi tv karşısında uyur kalır ben yine odam da kalırdım. Normal düzen buydu ama şimdi adını koydum. Ben artık senden ayrılmak istiyorum.
Hiçbir iletişim paylaşım sevgi cinsellik olmadan zoraki şekilde bu evlilik yürür mü?
Sırf olanaklar var diye, çocuklarım için yürütmem doğru mu?
Sevmeden sevilmeden hisler olmadan yapabilir miyim?
Ortada Evlilik yok, Aynı evi paylaşan kişiler var sadece. Büyük çocuğunuz farkındadır zaten durumun. Allah'ın izniyle o çocuklarda büyüyecek, evlenecek.. Önlerinde babaları gibi biri varken onu örnek alacaklar. Eğer siz fedakarlık yaparsanız da, ileride diyecekleri şey şu; Boşansaydın anne!

Lütfen kendinizi de düşünün, İletişimsizlik en büyük sorun zaten.
 
Baba olarak bu evliliği devam ettiriyor gb geldi ayrı oda,cinsel birliktelik yok kısacası bu adam başka birini seviyor diye düşündürdü.boşanmadan önce özel hayatını biraz deşin bakalım neler çıkacak.
Bu kadar iddialı yazmak istemezdim ama umarım yanılırım
 
2 yıl görüştük. Ama benim babam çok huysuz bir adamdı sürekli bağıran çağıran aşağılayan. Aslında şimdi daha iyi anlıyorum ki ben kaçış olarak gördüm bu evliliği. Bu noktaya nasıl geldik evliliğimin ilk 1 yılından sonra. Bu evlilikte aldatma da var. Ben kolay kolay gelmedim aslında bu noktaya. Ama dedim ya sevseydim ya da o sevseydi kapatırdık bence bu konuyu da. Ama yok yapamıyorum güven yok sevgi yok
demek ki sizinle konuşmuyor başkaları ile konuşup aldatmış,yani aldatmaya kadar bi ihtimal derdim ama aldatma varsa daha ne olsun tüm bunlara karşılık sadık da değil
 
Aldatmayı neden ilk söylemediniz merak ettim doğrusu. İletişimsizlik çok büyük problem gerçekten. Ama sizin iki tane çocuğunuz var. Boşandığınızda çocuklarınızı siz alacaksanız bence bu yaşadığınız hayatı arayabilirsiniz çok büyük bi sorumluluk çünkü. Ayrıca şu an hayatınıza alacağınız yeni bir kişi var mı onu da merak ettim. Ömrünüzü böyle geçirmek istememe sebebiniz yeni biriyle tanışıp yeni bir hayat kurmak istemeniz mi? Ki tanıştığınız kişinin şu an ki eşinizi aratması olasılığı da yok değil. Toplum olarak boşanmış kadınlara bakış açımız felaket durumda bunu da göze almanız lazım. Bence çok iyi düşünün. Boşa gitsin mantığı sizin için geçerli değil çocuklarınız var çünkü.
Aldatma konusunda çok büyük hata yaptım bitirmeyerek itiraf etmesine rağmen. Psikolojik olarak hiç iyi değildim ve sağlıklı düşünemedim. Ama şimdi anladım ki asıl o zaman bitmiş. O günden sonra hiç güvenemedim.
Ayrıca yeni bir kişi var mı sorusunu asıl ben anlayamadım. Tabi ki yok ben böyle bişeye nasıl tepki veriyorsam kendim nasıl yaparım böyle bişey düşünmesi bile korkutucu. Ama şöyle bir şey var etrafımdaki çiftlere baktıkça ne kadar değersiz olduğumun farkına vardım. Çalıştığım ortamda da çok fazla çiftlere tanıklık ediyorum
 
X