Bu evlilik bitmeli mi?

gulendam_34 .!.:

hep ne diyorlar mutsuz anne mutsuz çocuk mutlu anne mutlu çocuk
vicdan yapıyorsunuz çocuklarım babasız büyümesin diye de böyle de baba var mı? ilgili mi çocukları ile?

en doğru kararı siz verirsiniz.. güzelce boşanmak isteseniz kabul eder mi?
bence etmez her işine koşturuyorsanız işine geliyordur böyle evlilik
hayatını tek idame ettirebilir mi mesela? ayrılsanız ailesi ile mi tek mi yaşar?
ayrılsanız geçinebilecek misiniz? hepsi önemli

Genişletmek için tıkla...

Parodisss .!.:

Nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum. Daha önce de açmış olduğum konulardan da biraz bahsetmek istiyorum. 11 yıllık evlilik 9 ve 2 yaş iki çocuk, ve yıllardır ne ileri ne geri giden mutsuz iletişimsiz bir evlilik. Kamu kurumunda memurum eşim de bir hali mağazası sahibi. Bugüne kadar artık olan olaylardan bahsetmicem. Anladım ki olaylar ne olursa olsun eğer bir evde sevgi varsa her şey hallolur. Bizim asıl meselemiz bizim evliliğimizde sevgi ve muhabbet yok. Herkes kendi halinde. Ben istediğim yere istediğim saatte istediğim arkadaşlarımla görüşebilirim keza eş olacak da öyle. Asla merak etmez kaygılanmaz, gece saat kaç olursa olsun. Hiçbir duygusal paylaşım yoktur onun tek konuştuğu konu işidir. Kendi ailesini bile merak etmez çok umursamaz. Ben normalde cıvıl cıvıl neşeli biriyken yıllardır bitkisel hayatta gibi yaşatan adamla aynı olmaya başladım. Ve uzun zamandır antidepresan kullanıyorum. Cinsel ilişki yok denecek az yıllardır. Bugüne kadar çok konuştum böyle evlilik olmaz biz 80 yaşında değiliz ben kadınım ama kendimi kadın gibi hissedemiyorum diye. Tek iyi tarafı her istediğimiz alınır eve. Arabam var evimde isteyipte alamadığım hiç bişey yok . Ama tek eksiğimiz sevgi muhabbet. Yıllardır çok mücadele verdim evlilik terapisti, olmadı arkadaşlarımızla konuştum. Herşeyi denedim ama yok olmuyor.
Şu an ki durumumuz ne derseniz yaklaşık 5 ay önce artık ben ayrılmak istiyorum ne sen beni ne de ben seni sevmiyoruz dedim. Tabi ki kabul etmedi. Yıllqrdır da tek cümle çıktı ağzından düzelecek herşey. Şimdiye kadar duygularımız hiç düzelmedi. Sadece karşı taraf değil ben de ona Karşı hiç bişey hissetmiyorum ne konuşmak istiyorum ne de görmek. Ve bugüne kadar çok kişi müdahale etti bu sefer kimseyi ettirmiyorum beni anlamayana da tüm kapılarımı kapatıyorum.
Ve şunu anladım ki biz birbirimizle çok uyumsuz bir çiftiz bu konuda da kararım kesinlikle net. Yani muhabbet bile edemeyecek kadar farklıyız.
Ee madem bu kadar eminsen niye yazıyorsunuz diyebilirsiniz. Tek nedenim çocuklarım. Onları geleceği benim kararlarıma bağlı. Ve bunu yaparsam nelerle karşılaşırım. Beni suçlamazlar mı bana kızmazlar mı ileride.
Bazen diyorum ki 35 yaşındayım bu adamla geri kalan hayatımı devam ettirebilir miyim. Kesinlikle eminim ki koca bir HAYIR. Ama ya çocuklarım benim bu fedakarlığımı haketmiyorlar mı. Bunun da cevabı EVET.
Yaklaşık 5 aydır tek bir kelime dahi konuşmuyoruz o diğer oda da ben başka yerde kalıyorum. Aslında yıllardır bizim böyleydi tv karşısında uyur kalır ben yine odam da kalırdım. Normal düzen buydu ama şimdi adını koydum. Ben artık senden ayrılmak istiyorum.
Hiçbir iletişim paylaşım sevgi cinsellik olmadan zoraki şekilde bu evlilik yürür mü?
Sırf olanaklar var diye, çocuklarım için yürütmem doğru mu?
Sevmeden sevilmeden hisler olmadan yapabilir miyim?

Genişletmek için tıkla...

Serenad_ .!.:

Bahsettiğiniz evliliğin nerdeyse tüm özelliklerine sahip bir evliliğim vardı. Kendimi değersiz ve özgüvensiz hissediyorum. Evli olduğum kişi aynı şekilde dışarıya, aileme çok iyiydi. Ailem direndi, kabul etmek istemedi.
Çünkü dövmüyor, sövmüyor, alkol ve aldatma yoktu. Daha ne istiyorsun dediler.
O kadar fikirsiz ve robot bir insandı ki boşanalım dediğimde dahi öyle bi direnmedi.
3 ay olacak boşandık.
İyileştim, özgüvenim yerine geldi. Herkes alıştı bu karara, ailem bazen bir araya gelin diyor artık bitti diyorum.

Bazen içim acıyor, üzülüyorum. Çünkü yıllarım gitti,çocuğum babasından ayrı büyüyor.
Ama hayat ne yazık ki hiç bir zaman iniş çıkışsız, kolaylıklarla geçmiyor. Kızımda bunu öğrenecek, hayatta her şey yaşanabilir. İnsanın başına her şey gelebilir. Başımıza gelenlere biz verdiğimiz tepkilerle şekilleniyor.
Bazen her şey çok zor gelecek, yapayalnız gibi hissedeceksiniz sonra ise epey güçlenecek kendinizi çok iyi hissedeceksiniz.

Her şey gönlünüzce olsun.

Genişletmek için tıkla...

Parodisss .!.:

Nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum. Daha önce de açmış olduğum konulardan da biraz bahsetmek istiyorum. 11 yıllık evlilik 9 ve 2 yaş iki çocuk, ve yıllardır ne ileri ne geri giden mutsuz iletişimsiz bir evlilik. Kamu kurumunda memurum eşim de bir hali mağazası sahibi. Bugüne kadar artık olan olaylardan bahsetmicem. Anladım ki olaylar ne olursa olsun eğer bir evde sevgi varsa her şey hallolur. Bizim asıl meselemiz bizim evliliğimizde sevgi ve muhabbet yok. Herkes kendi halinde. Ben istediğim yere istediğim saatte istediğim arkadaşlarımla görüşebilirim keza eş olacak da öyle. Asla merak etmez kaygılanmaz, gece saat kaç olursa olsun. Hiçbir duygusal paylaşım yoktur onun tek konuştuğu konu işidir. Kendi ailesini bile merak etmez çok umursamaz. Ben normalde cıvıl cıvıl neşeli biriyken yıllardır bitkisel hayatta gibi yaşatan adamla aynı olmaya başladım. Ve uzun zamandır antidepresan kullanıyorum. Cinsel ilişki yok denecek az yıllardır. Bugüne kadar çok konuştum böyle evlilik olmaz biz 80 yaşında değiliz ben kadınım ama kendimi kadın gibi hissedemiyorum diye. Tek iyi tarafı her istediğimiz alınır eve. Arabam var evimde isteyipte alamadığım hiç bişey yok . Ama tek eksiğimiz sevgi muhabbet. Yıllardır çok mücadele verdim evlilik terapisti, olmadı arkadaşlarımızla konuştum. Herşeyi denedim ama yok olmuyor.
Şu an ki durumumuz ne derseniz yaklaşık 5 ay önce artık ben ayrılmak istiyorum ne sen beni ne de ben seni sevmiyoruz dedim. Tabi ki kabul etmedi. Yıllqrdır da tek cümle çıktı ağzından düzelecek herşey. Şimdiye kadar duygularımız hiç düzelmedi. Sadece karşı taraf değil ben de ona Karşı hiç bişey hissetmiyorum ne konuşmak istiyorum ne de görmek. Ve bugüne kadar çok kişi müdahale etti bu sefer kimseyi ettirmiyorum beni anlamayana da tüm kapılarımı kapatıyorum.
Ve şunu anladım ki biz birbirimizle çok uyumsuz bir çiftiz bu konuda da kararım kesinlikle net. Yani muhabbet bile edemeyecek kadar farklıyız.
Ee madem bu kadar eminsen niye yazıyorsunuz diyebilirsiniz. Tek nedenim çocuklarım. Onları geleceği benim kararlarıma bağlı. Ve bunu yaparsam nelerle karşılaşırım. Beni suçlamazlar mı bana kızmazlar mı ileride.
Bazen diyorum ki 35 yaşındayım bu adamla geri kalan hayatımı devam ettirebilir miyim. Kesinlikle eminim ki koca bir HAYIR. Ama ya çocuklarım benim bu fedakarlığımı haketmiyorlar mı. Bunun da cevabı EVET.
Yaklaşık 5 aydır tek bir kelime dahi konuşmuyoruz o diğer oda da ben başka yerde kalıyorum. Aslında yıllardır bizim böyleydi tv karşısında uyur kalır ben yine odam da kalırdım. Normal düzen buydu ama şimdi adını koydum. Ben artık senden ayrılmak istiyorum.
Hiçbir iletişim paylaşım sevgi cinsellik olmadan zoraki şekilde bu evlilik yürür mü?
Sırf olanaklar var diye, çocuklarım için yürütmem doğru mu?
Sevmeden sevilmeden hisler olmadan yapabilir miyim?

Genişletmek için tıkla...

Pampasotu .!.:

Anne babası 5 aydır bir cümle sohbet etmeyen çocuklar ne kadar nirmal yetişebilirki. Bana cok absurt geldi. İlerde muhtemelen keske bosansaydın anne falan diyecekler size. Her yolu denediğinizden eminseniz bence bosanın. Çocuklar ilerde yuvadan ucar gider yıllarınıza yanarsınız. Çocuklarınıza ictrn içe suç bulabilirsiniz ayrilma sebebi olarak. Vs. Vs. Çocuklardan duyacağınız şey bu ama. Şimdi anlamazlarsa vlbile ulerde anlarlat. Erkekler onemsemiyir ama kadınları sevgisizlik çürütür. Erkekler aman kavga gürültü dirdır da yok yemek yer çocuk gorür işe giderim diyor. Sevgisizlik onemli değil belli. Ama sizi yer bitirir

Genişletmek için tıkla...

orangeisnewblack .!.:

Sevgisizlik dediğiniz şey “şiddetli geçimsizlik” illa evlilikte kavga gürültü olmak zorunda değil. İletişim kuramamanız, ortak bir şeyler paylaşamamanızda geçimsizliktir.
Tükenmiş sizin evliliğiniz. Kendinize yeni bir hayat kurun. Hafifleyeceksiniz.

Genişletmek için tıkla...

Parodisss .!.:

Nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum. Daha önce de açmış olduğum konulardan da biraz bahsetmek istiyorum. 11 yıllık evlilik 9 ve 2 yaş iki çocuk, ve yıllardır ne ileri ne geri giden mutsuz iletişimsiz bir evlilik. Kamu kurumunda memurum eşim de bir hali mağazası sahibi. Bugüne kadar artık olan olaylardan bahsetmicem. Anladım ki olaylar ne olursa olsun eğer bir evde sevgi varsa her şey hallolur. Bizim asıl meselemiz bizim evliliğimizde sevgi ve muhabbet yok. Herkes kendi halinde. Ben istediğim yere istediğim saatte istediğim arkadaşlarımla görüşebilirim keza eş olacak da öyle. Asla merak etmez kaygılanmaz, gece saat kaç olursa olsun. Hiçbir duygusal paylaşım yoktur onun tek konuştuğu konu işidir. Kendi ailesini bile merak etmez çok umursamaz. Ben normalde cıvıl cıvıl neşeli biriyken yıllardır bitkisel hayatta gibi yaşatan adamla aynı olmaya başladım. Ve uzun zamandır antidepresan kullanıyorum. Cinsel ilişki yok denecek az yıllardır. Bugüne kadar çok konuştum böyle evlilik olmaz biz 80 yaşında değiliz ben kadınım ama kendimi kadın gibi hissedemiyorum diye. Tek iyi tarafı her istediğimiz alınır eve. Arabam var evimde isteyipte alamadığım hiç bişey yok . Ama tek eksiğimiz sevgi muhabbet. Yıllardır çok mücadele verdim evlilik terapisti, olmadı arkadaşlarımızla konuştum. Herşeyi denedim ama yok olmuyor.
Şu an ki durumumuz ne derseniz yaklaşık 5 ay önce artık ben ayrılmak istiyorum ne sen beni ne de ben seni sevmiyoruz dedim. Tabi ki kabul etmedi. Yıllqrdır da tek cümle çıktı ağzından düzelecek herşey. Şimdiye kadar duygularımız hiç düzelmedi. Sadece karşı taraf değil ben de ona Karşı hiç bişey hissetmiyorum ne konuşmak istiyorum ne de görmek. Ve bugüne kadar çok kişi müdahale etti bu sefer kimseyi ettirmiyorum beni anlamayana da tüm kapılarımı kapatıyorum.
Ve şunu anladım ki biz birbirimizle çok uyumsuz bir çiftiz bu konuda da kararım kesinlikle net. Yani muhabbet bile edemeyecek kadar farklıyız.
Ee madem bu kadar eminsen niye yazıyorsunuz diyebilirsiniz. Tek nedenim çocuklarım. Onları geleceği benim kararlarıma bağlı. Ve bunu yaparsam nelerle karşılaşırım. Beni suçlamazlar mı bana kızmazlar mı ileride.
Bazen diyorum ki 35 yaşındayım bu adamla geri kalan hayatımı devam ettirebilir miyim. Kesinlikle eminim ki koca bir HAYIR. Ama ya çocuklarım benim bu fedakarlığımı haketmiyorlar mı. Bunun da cevabı EVET.
Yaklaşık 5 aydır tek bir kelime dahi konuşmuyoruz o diğer oda da ben başka yerde kalıyorum. Aslında yıllardır bizim böyleydi tv karşısında uyur kalır ben yine odam da kalırdım. Normal düzen buydu ama şimdi adını koydum. Ben artık senden ayrılmak istiyorum.
Hiçbir iletişim paylaşım sevgi cinsellik olmadan zoraki şekilde bu evlilik yürür mü?
Sırf olanaklar var diye, çocuklarım için yürütmem doğru mu?
Sevmeden sevilmeden hisler olmadan yapabilir miyim?

Genişletmek için tıkla...

i006 .!.:

Hergün görmeyecekler sonuçta değil mi? Hergün göreceklerse sıkıntı yok.

Genişletmek için tıkla...

Parodisss .!.:

Hanımefendi çocuk ne kadar isterseniz isteyin veya tam tersi. Allah bir şekilde gözüne ruhuna perde indiriyor ve ol derse oluyor. Ben size şimdi burda çocuklarımın neden dünyaya geldiğini açıklamak istemiyorum ben istesem de bunu zaten açıklayamam.

Genişletmek için tıkla...

Margaret Hamilton .!.:

Buna katilmiyorum acikcasi aldatildiktan sonra esinizle iliskiye girmeye devam etmeyi secmissiniz, korunmamayi da secmissiniz. Hamile kalinca da dogurmussunuz olay tamamen sizin secimlerinizden olusuyor sanki sizin iradenizde degilmis gibi yansitmayin.

Bu arada ben bosanacaginizi dusunmuyorum o yuzden esinizi oldugu gibi kabul edip beklentinizi sifira indirin deri

Genişletmek için tıkla...

Margaret Hamilton .!.:

Buna katilmiyorum acikcasi aldatildiktan sonra esinizle iliskiye girmeye devam etmeyi secmissiniz, korunmamayi da secmissiniz. Hamile kalinca da dogurmussunuz olay tamamen sizin secimlerinizden olusuyor sanki sizin iradenizde degilmis gibi yansitmayin.

Bu arada ben bosanacaginizi dusunmuyorum o yuzden esinizi oldugu gibi kabul edip beklentinizi sifira indirin derim.

Genişletmek için tıkla...

Parodisss .!.:

Nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum. Daha önce de açmış olduğum konulardan da biraz bahsetmek istiyorum. 11 yıllık evlilik 9 ve 2 yaş iki çocuk, ve yıllardır ne ileri ne geri giden mutsuz iletişimsiz bir evlilik. Kamu kurumunda memurum eşim de bir hali mağazası sahibi. Bugüne kadar artık olan olaylardan bahsetmicem. Anladım ki olaylar ne olursa olsun eğer bir evde sevgi varsa her şey hallolur. Bizim asıl meselemiz bizim evliliğimizde sevgi ve muhabbet yok. Herkes kendi halinde. Ben istediğim yere istediğim saatte istediğim arkadaşlarımla görüşebilirim keza eş olacak da öyle. Asla merak etmez kaygılanmaz, gece saat kaç olursa olsun. Hiçbir duygusal paylaşım yoktur onun tek konuştuğu konu işidir. Kendi ailesini bile merak etmez çok umursamaz. Ben normalde cıvıl cıvıl neşeli biriyken yıllardır bitkisel hayatta gibi yaşatan adamla aynı olmaya başladım. Ve uzun zamandır antidepresan kullanıyorum. Cinsel ilişki yok denecek az yıllardır. Bugüne kadar çok konuştum böyle evlilik olmaz biz 80 yaşında değiliz ben kadınım ama kendimi kadın gibi hissedemiyorum diye. Tek iyi tarafı her istediğimiz alınır eve. Arabam var evimde isteyipte alamadığım hiç bişey yok . Ama tek eksiğimiz sevgi muhabbet. Yıllardır çok mücadele verdim evlilik terapisti, olmadı arkadaşlarımızla konuştum. Herşeyi denedim ama yok olmuyor.
Şu an ki durumumuz ne derseniz yaklaşık 5 ay önce artık ben ayrılmak istiyorum ne sen beni ne de ben seni sevmiyoruz dedim. Tabi ki kabul etmedi. Yıllqrdır da tek cümle çıktı ağzından düzelecek herşey. Şimdiye kadar duygularımız hiç düzelmedi. Sadece karşı taraf değil ben de ona Karşı hiç bişey hissetmiyorum ne konuşmak istiyorum ne de görmek. Ve bugüne kadar çok kişi müdahale etti bu sefer kimseyi ettirmiyorum beni anlamayana da tüm kapılarımı kapatıyorum.
Ve şunu anladım ki biz birbirimizle çok uyumsuz bir çiftiz bu konuda da kararım kesinlikle net. Yani muhabbet bile edemeyecek kadar farklıyız.
Ee madem bu kadar eminsen niye yazıyorsunuz diyebilirsiniz. Tek nedenim çocuklarım. Onları geleceği benim kararlarıma bağlı. Ve bunu yaparsam nelerle karşılaşırım. Beni suçlamazlar mı bana kızmazlar mı ileride.
Bazen diyorum ki 35 yaşındayım bu adamla geri kalan hayatımı devam ettirebilir miyim. Kesinlikle eminim ki koca bir HAYIR. Ama ya çocuklarım benim bu fedakarlığımı haketmiyorlar mı. Bunun da cevabı EVET.
Yaklaşık 5 aydır tek bir kelime dahi konuşmuyoruz o diğer oda da ben başka yerde kalıyorum. Aslında yıllardır bizim böyleydi tv karşısında uyur kalır ben yine odam da kalırdım. Normal düzen buydu ama şimdi adını koydum. Ben artık senden ayrılmak istiyorum.
Hiçbir iletişim paylaşım sevgi cinsellik olmadan zoraki şekilde bu evlilik yürür mü?
Sırf olanaklar var diye, çocuklarım için yürütmem doğru mu?
Sevmeden sevilmeden hisler olmadan yapabilir miyim?

Genişletmek için tıkla...

Serenad_ .!.:

Bahsettiğiniz evliliğin nerdeyse tüm özelliklerine sahip bir evliliğim vardı. Kendimi değersiz ve özgüvensiz hissediyorum. Evli olduğum kişi aynı şekilde dışarıya, aileme çok iyiydi. Ailem direndi, kabul etmek istemedi.
Çünkü dövmüyor, sövmüyor, alkol ve aldatma yoktu. Daha ne istiyorsun dediler.
O kadar fikirsiz ve robot bir insandı ki boşanalım dediğimde dahi öyle bi direnmedi.
3 ay olacak boşandık.
İyileştim, özgüvenim yerine geldi. Herkes alıştı bu karara, ailem bazen bir araya gelin diyor artık bitti diyorum.

Bazen içim acıyor, üzülüyorum. Çünkü yıllarım gitti,çocuğum babasından ayrı büyüyor.
Ama hayat ne yazık ki hiç bir zaman iniş çıkışsız, kolaylıklarla geçmiyor. Kızımda bunu öğrenecek, hayatta her şey yaşanabilir. İnsanın başına her şey gelebilir. Başımıza gelenlere biz verdiğimiz tepkilerle şekilleniyor.
Bazen her şey çok zor gelecek, yapayalnız gibi hissedeceksiniz sonra ise epey güçlenecek kendinizi çok iyi hissedeceksiniz.

Her şey gönlünüzce olsun.

Genişletmek için tıkla...

Prensescann .!.:

kızınız kaç yaşında

Genişletmek için tıkla...