canım ne yaptın? gelişme var mı?
çoğu kişiye ters gelecek kızacak bana ama benim kızkardeşimde 18 yaşında hemde daha üniversite birinci sınıftayken aileden habersiz evlendi.kaldı ki ailem ileri görüşlüdür ve kardeşim bir kere bile bahsetmeden sevdiğini gidip evlendi.biz yıkıldık.annem çok ciddi rahatsızlıklar geçirdi.ben onun yüzünden yurtdışındaki masterımı yarım bırakıp döndüm.halim vaktim şükür çok iyi ama o böyle yapmasaydı çok daha farklı olabilirdi.4 sene görüşmedik.sonra dayanamadım önce ben görüştüm sonrada ailemi ikna edip barıştırdım.ama evlendiklerinden beri iki yakaları biraraya gelmedi.yanlış anlama lütfen amacım seni yargılamak kınamak değil,haddim de değil ama ben bu tarz evliliklerde ailenin canı acıtılmışsa hele de annenin insanın hayatı güzel gitmediğini gördüm.daha çok gencçsin.istekli bir evlilik olmamış anladığım kadarıyla.helede evliliği hiç içine sindirememişsin.başkalarının ne dediğini bırak , bana sen bile eşine kendine yakıştıramıyormuşsun gibi geldi.maddi sorunlar,eğitim vs.bunlar arada saygı ve sevgi varsa aşılamayacak şeyler değil.benim eşimde lise terk , ben fakülte mezunuyum.ama eşim çoğu üniversite mezunundan daha zeki ve kültürlü.ilk evlendiğimizde 1-2 sene çok ciddi maddi zorluklar yaşadık,herşeyimizi kendimiz yapmak istediğimiz için.ama tüm bunlar bizi tam tersine daha da çok bağladı birbirimize.çünkü aradaki sevgi ve saygıyı hiç yitirmedik.sana hadi boşan hayatının tadını çıkar demek bana düşmez.sadece iyi düşün acele karar verme derim.herşeyin gönlünce olması dileğiyle.
inanın düşündüklerimi ve yaşadıklarımı sözcüklere sığdıramıyorum.. daha önceki yazımda anlattıklarımda o kadar çok eksik var ki hepsini anlatabilmem mümkün değil.. şu an tam bi akıl karmaşası içindeyim.. ve fikirlerinize ihtiyacım var.. bazı şeyleri acaba ben mi abartıyorum.. dilimin döndüğünce size ruh halimi ve eşimi anlatayım ve bana olumlu ya da olumsuz destek olun lütfen.. kimseye anlatamıyorum.. aklım beynim iflas etti ve düşünemiyorum artık.. son bi kaç gündür bi karar verdim ve emin değilim... yine hata yapmak istemiyorum...
başlıyorum;
ben eşimi okul döneminde tanıdım.. önceleri arkadaşım gibiydi.. eski kız arkadaşlarını iliişkilerini bile anlatırdı.. o zamanlar benimde bi platonik aşkım vardı.. ve birde aile de (ablam ve eniştem arasında ) problemler vardı.. o bana hep destek oluyordu. fikirleri ve olaya yaklaşımı farklıydı..o uzun süreden beri zaten artık benden hoşlanıyo bunu hissettiriyodu ama ben eğitim farkı olduğundan ona hiç o gözle bile bakmamıştım.. bi gece geç saatte beni aradı.. tüm cesaretini toplamıştı.. hiç yüz vermedim.. ama peşimi bırakmadı.. tmm arkadaşım kal o zaman dedi ama hiç bi zaman vazgeçmedi.. aradan 3 yıl geçti.. ve gerçekten çok seviyodu beni her halinden belliydi.. bu zaman zarfında benide etkilemeyi başardı.. herkesten gizli görüşmeye başladık.. o zamanlar dünyanın en mutlu insanı olduğunu söylüyordu.. ama sonunun imkansız olduğunu o da biliyordu.. ama benim için herşeyi yapacağını söylüyordu.. bigün durumu ablama ve anneme anlattım.. çünkü artık bende seviyordum.. bu dünyada bi daha beni onun kadar kimse sevemez diyordum.. öyle bi benimsemiştiki beni.. her dakika beni düşlüyor tek hayali bendim.. ama ablam ve annemden beklediğim tepkiyi aldım.hemen bırakmamı ve bi daha görüşmemi söylediler.. bi tanıyın en azından çok iyi biri beni çok seviyo çok değer veriyo desemde dinlemediler bile.. tamamen psikolojim alt üzt olmuştu. ne ailemi karşıma alabilridm..ne de onu bırakabilirdim..
ve sevdiğim insanı bırakmaya karar verdim.zaten haklıydı annemler davul bile dengi dengine..
bu durumu anlattım..ama biliyordum onun için çok zordu..ilk defa ağladığını gördüm.. hemde hüngür hüngür.. saatlerce yalvardı.. daha fazla dayanamadım.. bi süre daha ailemden gizli görüştük.. ama ben kararlıydım ailemi karşıma almazdım. kendimden soğutmaya ilgisiz davranmaya çalıştım.. kafayı sıyırma noktasına geldi.. telefonlaına bakmıyodum bazen 2 saatlik yoldan gecegündüz çıkıp geliyodu.. sabah dikiliyodu karşıma niye böyle yapıyorsun aşkım diye.. onun üzülmesini görünce dayanamıyordum..bigün yine sebebsiz açmadım telefonlarını.. sonra bitti diye mesaj attım..ama içimde kötü bi his vardı.. her zaman yalvaran adam bu kez sessiz gitti.. dayanamadım 2 saat sonra arkaadşını aradım bizimki intihar etmeye kalkışmış hastanedymişler..o an gerçekten çok korktum.. her zaman sen yoksan ölürüm diyodu ama ben inanmıyordum.. sonralaarı bu böyle devam etti hep kendine bişey yaparsa korkusundan bırakamdım. ama ben artık bambaşka biriydim. içine kapanık hayata küsmüş.. bi şekilde ayrılmalıydım ondan.. bi gün yine yeter artık biraz gururlu ol istemiyorum seni dedim biliyorum ssende seviyosun ailen istemiyo diye böyle söylüyorsun dedi. tmm evet dedim uzun uzun konuştuk telde.. ben ailem istemeden asla kimseyle evlenmeyeceğimi söyledim aşkımdan ölsemde onlara sırtımı dönmem dedim.tmm dedi. o zaman son bi kez göreyim seni...
geçen gün sofrada bana yine bağırdı hem de ortada hiç bi sebeb yokken.. akşam uzun uzun konuştum böyle devam edersen beni kaybedersin dedim.. aslında böyle davranmak istemediğini ama uykudan kalktığında asabi olduğunu fallan söyledi.. sustum ama artık içimdeki bütün sevgiyi öldürdü.. dün ilkokul arkadaşıyla buluaşacaklarını söyledi. parası yok biliyorum bulurum birinden dedi. seslenmedim. ki ben iki haftadır parası yok diye hiç bi yere gidelim demiyorum. bu hafta 3 kere bi yerlere gitti kendisi.. neyse umrumda değil zaten artık ne yaptığı ama dün bişey dikkatimi çekti. bana parayı birinden alcam dedi ama almamış arkadaşından. kendisinde varmış güya annesi vermiş geçen hafta ve benim hiç haberim yok bundan. ve dün giderken aradım teli meşguldü kimle konuşuyodun dedim arkadaşla dedi. dayıoğlu konuşuyomuş. çocuğu hiç sevmem tam bi sapık çünkü. sonra öğrendimki onla beraber tkılmışlar yine.bana alkollü araç kullanmayacağına söz vermişti.dün yine içmiş alkollü araç kullanmış yani. akşam eve geldiğimde annemi aramak için telini istedim vermedi. bişeyler sildi öyle verdi.. yemektede konuşmak istedim naptınız bugün diye konuşma yoks abağırdı diyosun ben uykudan kalkınca asabi oluyom dedi susturdu beni..
yani anlayacağınız..YALAN var..içki var.. en önemlisi hiiç güvenmiyorum ona..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?