Bu evliliği bitirmek için yeterli sebebim var mı sizce ?

inanın düşündüklerimi ve yaşadıklarımı sözcüklere sığdıramıyorum.. daha önceki yazımda anlattıklarımda o kadar çok eksik var ki hepsini anlatabilmem mümkün değil.. şu an tam bi akıl karmaşası içindeyim.. ve fikirlerinize ihtiyacım var.. bazı şeyleri acaba ben mi abartıyorum.. dilimin döndüğünce size ruh halimi ve eşimi anlatayım ve bana olumlu ya da olumsuz destek olun lütfen.. kimseye anlatamıyorum.. aklım beynim iflas etti ve düşünemiyorum artık.. son bi kaç gündür bi karar verdim ve emin değilim... yine hata yapmak istemiyorum...

başlıyorum;

ben eşimi okul döneminde tanıdım.. önceleri arkadaşım gibiydi.. eski kız arkadaşlarını iliişkilerini bile anlatırdı.. o zamanlar benimde bi platonik aşkım vardı.. ve birde aile de (ablam ve eniştem arasında ) problemler vardı.. o bana hep destek oluyordu. fikirleri ve olaya yaklaşımı farklıydı..o uzun süreden beri zaten artık benden hoşlanıyo bunu hissettiriyodu ama ben eğitim farkı olduğundan ona hiç o gözle bile bakmamıştım.. bi gece geç saatte beni aradı.. tüm cesaretini toplamıştı.. hiç yüz vermedim.. ama peşimi bırakmadı.. tmm arkadaşım kal o zaman dedi ama hiç bi zaman vazgeçmedi.. aradan 3 yıl geçti.. ve gerçekten çok seviyodu beni her halinden belliydi.. bu zaman zarfında benide etkilemeyi başardı.. herkesten gizli görüşmeye başladık.. o zamanlar dünyanın en mutlu insanı olduğunu söylüyordu.. ama sonunun imkansız olduğunu o da biliyordu.. ama benim için herşeyi yapacağını söylüyordu.. bigün durumu ablama ve anneme anlattım.. çünkü artık bende seviyordum.. bu dünyada bi daha beni onun kadar kimse sevemez diyordum.. öyle bi benimsemiştiki beni.. her dakika beni düşlüyor tek hayali bendim.. ama ablam ve annemden beklediğim tepkiyi aldım.hemen bırakmamı ve bi daha görüşmemi söylediler.. bi tanıyın en azından çok iyi biri beni çok seviyo çok değer veriyo desemde dinlemediler bile.. tamamen psikolojim alt üzt olmuştu. ne ailemi karşıma alabilridm..ne de onu bırakabilirdim..
ve sevdiğim insanı bırakmaya karar verdim.zaten haklıydı annemler davul bile dengi dengine..
bu durumu anlattım..ama biliyordum onun için çok zordu..ilk defa ağladığını gördüm.. hemde hüngür hüngür.. saatlerce yalvardı.. daha fazla dayanamadım.. bi süre daha ailemden gizli görüştük.. ama ben kararlıydım ailemi karşıma almazdım. kendimden soğutmaya ilgisiz davranmaya çalıştım.. kafayı sıyırma noktasına geldi.. telefonlaına bakmıyodum bazen 2 saatlik yoldan gecegündüz çıkıp geliyodu.. sabah dikiliyodu karşıma niye böyle yapıyorsun aşkım diye.. onun üzülmesini görünce dayanamıyordum..bigün yine sebebsiz açmadım telefonlarını.. sonra bitti diye mesaj attım..ama içimde kötü bi his vardı.. her zaman yalvaran adam bu kez sessiz gitti.. dayanamadım 2 saat sonra arkaadşını aradım bizimki intihar etmeye kalkışmış hastanedymişler..o an gerçekten çok korktum.. her zaman sen yoksan ölürüm diyodu ama ben inanmıyordum.. sonralaarı bu böyle devam etti hep kendine bişey yaparsa korkusundan bırakamdım. ama ben artık bambaşka biriydim. içine kapanık hayata küsmüş.. bi şekilde ayrılmalıydım ondan.. bi gün yine yeter artık biraz gururlu ol istemiyorum seni dedim biliyorum ssende seviyosun ailen istemiyo diye böyle söylüyorsun dedi. tmm evet dedim uzun uzun konuştuk telde.. ben ailem istemeden asla kimseyle evlenmeyeceğimi söyledim aşkımdan ölsemde onlara sırtımı dönmem dedim.tmm dedi. o zaman son bi kez göreyim seni...

eeee gerisi nerede

bende tmm gel dedim..
sonunda başarmıştım ayrılmıştık hemde artık o da razı olmuştu..
geldiğinde çok mesafeliydi. gerçekten bu defa olmuştu.. ne kadar bu hali içimi acıtsada huzurluydum ben. ta ki gel dedi asker arkadaşı vardı bizim semtte.ondan bişey alacağım sonra seni eve bırakırım. tmm dedim bindim arbaya..hayatımın en büyük hatası.. beni aldı ve götürdü. artık ben hep onun ynında olacakmışım, kavuşmuşuz mutluluktan deli gibidi. saatlerce yalvardım.. ağladım.. olmaz dedim. seni bırakır giderim dedim.. o sadece herşey çok güzel olacak dedi gülümsedi..onun sevgisi ve gözlerimin içinebakışı yine kandırdı beni.. artık olan olmuştu..kabullendim.. ailem sırtını döndü.. kendisi gitti dedi herkes.. uyduruk bi düğün yaptık. hiç bişey istediğim gibi olmadı.. ailemden kimsem yoktu düğünde.. yanlızdım hep artık..
ama eşim o büyük sevgisi ve tatlı gülümsemesiyle herşey geçecek diyordu..evlendik hiç bieşyimiz yoktu.. yavaş yavaş hepsini yaptık... 3 ay sonra bende işe girdim. ama ben hala ailemin rızasını almadn evlendğm için mutsuzdum. kocam sürekli sarılır, öper, değişik sürprizler yapardı aama ben ruhsuz gibiydim.belkide ona kızıyordum hep..çünkü çok yanlızdım..gerçekten o zamanlar çekilmezdim..bide kıkançtım ki sormayın her dk telini karıştırırdım eşimin. erkek arkadaşlarıyla bile uzun konuşsa kısknırdım. yanlıslıktan olsa gerek hep yanımda olsun isterdim..hep kapris hep memnuniyetsizlik.. ne istesem yapmaya çalışan adam zamanla pes etti..artık onun hiç bişeye hevesi yok. benim var..
ailemle aramız kısmen düzeldi ama hala eşimi beğenmezler. yakıştırmazlar bana..ha bi de eşim arada alkol alır ben buna çok karşıyım diye ilk zamanlar bırakmıştı.. benim yinede memnuniyetsizliğimi görünce artık pek dikkat etmiyo buna da.. maddi olanaklarımız kısıtlı sürekli bişyler yapamayız ama yinede çok zozrlarsam yapmaya çalışır kocam.. beni asıl kızdıran artık sadece kendini düşünmesi.. çook bencil..ye iç yat hayatı bundan ibaret...kredi kartalrı kira faturalar su an o kadar sıkıntıdayız ki yinede fuzuli harcamalarından kaçınmaz. daha ii iş olanakları yaratabilirken rahatım diye vardiyalı bi işte asgari ücrete çalışıyo.. geleccekten bi beklentisi yok gibi..oof atladığım daha o kadar çok şey varki... aklıma geldikçe yazarım bu durumda napabilirim ben..
ben mi çok memnuniytsizim.. su an ayrılmayı düşünüyorum.ama ya ilerde dahada pişman olursam..:18:

bence otur eşinle konuş. evliliği bitirmek o kadar kolay değil. kendine gelmezsin uzun süreler.... al karşına bütün bunları onada anlat. bak hiçbişeyiniz yokken kendiniz herşeyi yapmışsınız,uzun yıllar önce tanışmışsınız bunlar hemen silinip atılıcak bişey değil. hem ailenle hem eşinle aranı iyi tut sorunları gider,otur birazda kendinde bişeyler ara vs vs bitirme bişeyleri,başlat...

kaç yaşındasın sen eksik?

Carrie .!.:

kaç yaşındasın sen eksik?

Genişletmek için tıkla...

23 yaşındayım..

Canım sen bu adamın maddi, manevi imkanlarını göre göre evlenmişsin bence evliliğine şans ver onu destekle daha iyi iş bulması için çalışmıyorsan sen de bir işe gir yazdıkların gibiyse başta çok memnuniyetsizlik yaşatmışsın sonuçta seni zorla kaçırmadı bence evliliğini bitirmek yerine güzelleştirmeye çalış.

eksik .!.:

23 yaşındayım..

Genişletmek için tıkla...

daha çok ama çok gençsin
kolay değil ama bence bu yükün altından kalkma vakti geldi
tek başına nereye kadar?

fazla naz asik usandirir bu konuya cuk oturmus
bence madem ailenlede aran bir nebze olsun düzeldi esine daha sycak davran ve ondan bekleme ilgiyi bu defa sen göster belki oda eskiye döner hemen ayrilmayi getirme aklina

ilk önce eşinizle konuşmayı denemelisiniz bence,çok zorlu bir süreçten sonra yıpranmışınız seni çok iyi anlıyorum ilk zamanalr ailen yok bir buruk içinde evlenmiş ve bu sebepten eşin destek olmuş ama sen bu duruma alışana kadar sanırım eşinde seni memlun etmekten yorulmuş ki geleceğini düşenemiyor,ilk zamanlar tabikide hiçbirşey istediğin gibi olmadığı için ve seni ailesiz bırkatığı için kızgın olabilrisin ama ailenle aranı sıçak tut derim her ihtimale karşın gerçi bu seferde bak bizi dinleseydin bunalr olmazdı olur ama önemli olan senin kararların güçlü ol şunuda söylemeden geçemicem yuva yıkmak yuva kurmaktan daha zordur çok iyi düşün ve eşinle konuş derim

batuhanim .!.:

fazla naz asik usandirir bu konuya cuk oturmus
bence madem ailenlede aran bir nebze olsun düzeldi esine daha sycak davran ve ondan bekleme ilgiyi bu defa sen göster belki oda eskiye döner hemen ayrilmayi getirme aklina

Genişletmek için tıkla...

artık ben sıcak davranıyorum zaten ama o çok vurdum duymaz.. o kadar çok çektim ki şu bi sene içinde.. belkide şu an benim ona çektirdiklerimin intikamını alıyo.. hem seviyo çok ama arada bi sinir bi agrasiflik yada hiç istemediğim davranışlar.. zaten çok pasif biri belkide benim ondan beklentim fazla bilmiyorum

artıık içimdende gelmiyo ona yakın olmak kafamda bitirmiş gibiyim çünkü defalarca konuştum. ona göre hiç bi sorun yok.. napcam ben.. artık mutlu olmak istiyorum resmen ruh hastası oldum

eksik .!.:

artıık içimdende gelmiyo ona yakın olmak kafamda bitirmiş gibiyim çünkü defalarca konuştum. ona göre hiç bi sorun yok.. napcam ben.. artık mutlu olmak istiyorum resmen ruh hastası oldum

Genişletmek için tıkla...

sanırım artık tahammülünüz kalmamış eşinize karşı.sizde haklısınız bazı şeyler içinizden gelmiyorsa zorla yapamazsınız.hakkınızda hayırlısı neyse o olur inşallah ama ilk mesajımda yazdığım gibi hemen kestirip atmayın yapıcı olmak zor yıkıcı olmak çok kolaydır.

Diğer konununa da yazmıştım ama anlattıkların burada biraz daha farklı. Bence sen bu evliliği sindirememişsin. Bazen sevgi herşeye yetmiyor demekki . Eşinde anlattıklarının çoğu benim eşimde de var. dünde yazdım. en azından meslektaşlar. o işi yapan insanlar ne kadar rahat bir işmiş gibi görünsede stresli bir iş, parası az, ee birde senin kaprislerin adam ne yapsın, tamam eşinin yaptıklarını onaylamıyorum ama başkalarının sizi yakıştırması çokmu önemli. Bana göre sen eşini kafanda bitirmişsin, herkesin derdi kendine büyük ama burada eşinden ne sıkıntılar çekipte ben eşimi çok seviyorum diyen bir sürü arkadaşımız var. Ben eşinle düzelemeyecek bir problem olduğunu düşünmüyorum.

ipektuncer .!.:

Ben hiç çözemiyorum arkadaşım seni..
Eşinin olumsuzluklarını anlatıyorsun, sanki boşanmak istiyor ama "evliliği yüzüne gözüne bulaştırdı" denilmesinden çekiniyor gibi bir imaj çiziyorsun.
Boşanman için yüreklendiren olursa hemen savunmaya geçiyorsun, eşim beni seviyor diyorsun.
Bu konunda senin de ona karşı sıcak davrandığını, ancak aynı şekilde karşılık göremediğini yazmışsın, aynı şekilde karşılık görürsen evliliğindeki tüm pişmanlıkların, keşkelerin bitecek mi?

Tembelliğinden, eğitimsizliğinden, asgari ücretli olamsından ve bunun yarattığı eksiklerden söz ediyorsun, bunlar asla düzelmeyecek şeyler. NE kadar çalışkan da olsa yapabileceği işler ve alacağı ücretler aşağı yukarı belli, sen de biliyorsun.

Ben konuyu nasıl ele almak gerektiğini bilemedim, kafan çok karışık senin.

Genişletmek için tıkla...

haklısın canım ben zaten su an ne yaptığımı bilmiyorum kafam çok karışık olduğu için burda başlık açtım.. elbette karar verecek olan benim ama sadece fikir almak istedim. su an sağlıklı düşünemiyorum. belki benim farkına varmadığın olumlu ya da olumsuz noktaları sizler yorumlarsınız diye anlattım.. eğitimsizliği ve asgari ücretle çalışması bunlar düzelecek şeyler.. pekala açık öğretimle eğitimini, biraz çaba gösterek kendini dahada geliştirebilir.. asgari ücret yerine biraz kendini yorup başka iş alanları denese çok parada gözüm yok benim vardiyasız evini geçindirebilecek kadar maaş alabilceği bi işi olsun yeter.. benim ondan çokda bi beklentim yok bu konuda zaten bende çalışıyorum.. işi konusunda beni en çok üzen vardiyalı çlışması ve kazandığı paranın kendine bile yetmemesiben çalışmasam yok yani aç kalırız umrunda değil adamın...

konuyu değerlendirirken sadece eşimin ve benim hatalarımı, olumlu ve olumsuz yönlerimiz hakkında eleştirip fikir verin istiyorum.. su an gerçekten kafam karışık.. belkide tam olarak kendimi ifade edemiyoruum

masumum .!.:

Diğer konununa da yazmıştım ama anlattıkların burada biraz daha farklı. Bence sen bu evliliği sindirememişsin. Bazen sevgi herşeye yetmiyor demekki . Eşinde anlattıklarının çoğu benim eşimde de var. dünde yazdım. en azından meslektaşlar. o işi yapan insanlar ne kadar rahat bir işmiş gibi görünsede stresli bir iş, parası az, ee birde senin kaprislerin adam ne yapsın, tamam eşinin yaptıklarını onaylamıyorum ama başkalarının sizi yakıştırması çokmu önemli. Bana göre sen eşini kafanda bitirmişsin, herkesin derdi kendine büyük ama burada eşinden ne sıkıntılar çekipte ben eşimi çok seviyorum diyen bir sürü arkadaşımız var. Ben eşinle düzelemeyecek bir problem olduğunu düşünmüyorum.

Genişletmek için tıkla...

evet cnm bu evliliği sindiremiyorum galiba.. çünkü hiç bişey umduğum gibi olmadı.. başkalarının bizi yakıştırması tabiki önemli değil ama ben çok etkilenirim alıngan bi tipim biraz.. ama mutlu olsam bu evlilkte belkide bu kadar umrumda olmaz.. eski günleri düşündüğümde mesela kim ne derse desin diyorum ama şimdiyi düşündüğümde oof ne bilim herşey o kadar değişti ki..