7 yıllık evliyim, 1 çocuğum var. Eşimle hep sorunlarımız oldu ama aramızda asla güven problemi olmadı. Bu sorunlar anlaşamamızdı ve şimdi yazacaklarımla hiç ilgisi yok.
Ben eşime güvenirim, o da bana güvenir. Aramızda şimdiye kadar asla böyle bir şeyden sorun olmadı. Bi açığını eksiğini yakalamadım.
Ama bugün tesadüfen wp dan bi kızla yazıştığını gördüm. Kızı ismiyle kaydetmişti ve ben bu ismi twitter dan biliyordum. Eşimin gönderilerini beğeniyordu, eşim de onun. Ben bunu gördüğümde olabilir ya diye sorun etmemiştim (Twitter dan gördüğümde yani). Tabi eşime kim diye sordum wp yazışmalarını görünce, bizim bi stajyer dedi. Bende ama ben bu ismi biliyorum Twitter de sürekli beğeniyorsunuz gönderilerinizi yalan söyleme dedim. O an dışardaydık yanımızda ailemiz de vardı anlamasınlar diye sessiz konuşuyoruz. Sonra kızımın tuvaleti geldi onu götürdüm bölündük. Sonra tekrar konuştuğumuzda anlattı. Senden korktum yanlış anlarsın diye söyleyemedim dedi. Twitter dan denk gelmişler kız şair, şiirleri var eşimde çok sever şiir, kıza mail atmış şiirlerinizi beğendim diye ordan muhabbet başlamış. Kız da muhabbet mail üzerinden zor oluyor diye numarasını vermiş. 2 haftadır konuşuyorlarmış. Kız okuduğu beğendiği kitapları göndermiş falan. Evli olduğunu biliyormuş eşimin paylaşımlarından görüp sormuş.
Çok sinirlendim bağırdım çağırdım çıldırdım ya. Gördüğüm konuşmada konuşmanın başı silinmişti, kız o an ne yaptığından bahsetmiş, tam hatırlamıyorum ama şöyle bi şey işte “iyi ya bende işte pikniğe geldim arkadaşlarla” gibi.. eşimde iyi bakalım yazmış. resmi bi konuşma ama sonuçta konuşma edebiyatla ilgisi yok ayrıca başı silinmiş.
Eşime bunun beni aldatmak olduğunu söyledim. Ben başka bi anlam çıkaramıyorum illa fiili bi şey olması gerekmiyor bence. Yeminler ediyor sadece edebi paylaşım içindi şiirleri hoşuma gitti, kitap tavsiyeleri hoşuma gitti diye. Ağladı af diledi çok. Yanlış anladığımı söyledi. Bu arada beni de 1 hafta önce twitteer de engellemiş. Güya görüp yanlış anlamayayım diye.
daha önce buna sarkanlar oldu hep geldi hemen bana anlattı, uzak durduğunu anlattı. Hiç anlatmasa haberim olmazdı. Yani bana hep anlatırdı ama bu sefer bile isteye sakladı.
Ya ben bu bilgiyle ne yapacağımı bilemiyorum, saatlerdir ağlıyor af diliyor ben bi şey yapmadım muhabbet şiirden günlük hayattan konuşmaya evrilince rahatsız oldum bitirecektim konuşmayı diyor. O kadar içten ki o kadar kaybetme korkusu var ki inanıyorum ya.
kızla konuşacağım diyorum asla kabul etmiyor. Ne soracaksın ben sana anlattım bana güven, güvenmiyorsan zaten bitmiştir boşanalım diyor. Kız gıcıklık yapıp sevgiliydik dese ne olacakmış. Ya da onun anlattığı gibi olsa kendimi ve onu küçük düşürmüş olacakmışım. Sen bana güvenmeyip gidip kızla konuşursan eskisi gibi olamayız diyor ağlayarak. Amacım gönül ilişkisi olsa gerçek hayatta yaparım sanalda değil diyor.
Eşimin şiire kitaba ilgisi var ve sürekli bana şikayet ederdi biz seninle şiir paylaşmıyoruz sen şiir okumuyorsun kitap okumuyorsun diye söylerdi hep. O sebeple bu sohbet ihtiyacını gidermek istemesi mantıksız gelmiyor bi yerde Ama Twitter üzerinden konuşsalardı yine şüphelenmeyecektim. Numara vermek nedir ya. Kabullenemiyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Ne düşünmem gerektiğini bilemiyorum. Yazışmalarda sanimiyet yoktu ama yine de normal değil.
Şimdi ben bu bilgiyle ne yapacağım. Resmen dünyam başıma yıkıldı. Kimseye de anlatamıyorum. Ben böyle bi adam değilim deyip deyip ağlayıp duruyor çocuk gibi. Bütün uygulamaları silmiş birde. Hazmedemiyorum.
Ben eşime güvenirim, o da bana güvenir. Aramızda şimdiye kadar asla böyle bir şeyden sorun olmadı. Bi açığını eksiğini yakalamadım.
Ama bugün tesadüfen wp dan bi kızla yazıştığını gördüm. Kızı ismiyle kaydetmişti ve ben bu ismi twitter dan biliyordum. Eşimin gönderilerini beğeniyordu, eşim de onun. Ben bunu gördüğümde olabilir ya diye sorun etmemiştim (Twitter dan gördüğümde yani). Tabi eşime kim diye sordum wp yazışmalarını görünce, bizim bi stajyer dedi. Bende ama ben bu ismi biliyorum Twitter de sürekli beğeniyorsunuz gönderilerinizi yalan söyleme dedim. O an dışardaydık yanımızda ailemiz de vardı anlamasınlar diye sessiz konuşuyoruz. Sonra kızımın tuvaleti geldi onu götürdüm bölündük. Sonra tekrar konuştuğumuzda anlattı. Senden korktum yanlış anlarsın diye söyleyemedim dedi. Twitter dan denk gelmişler kız şair, şiirleri var eşimde çok sever şiir, kıza mail atmış şiirlerinizi beğendim diye ordan muhabbet başlamış. Kız da muhabbet mail üzerinden zor oluyor diye numarasını vermiş. 2 haftadır konuşuyorlarmış. Kız okuduğu beğendiği kitapları göndermiş falan. Evli olduğunu biliyormuş eşimin paylaşımlarından görüp sormuş.
Çok sinirlendim bağırdım çağırdım çıldırdım ya. Gördüğüm konuşmada konuşmanın başı silinmişti, kız o an ne yaptığından bahsetmiş, tam hatırlamıyorum ama şöyle bi şey işte “iyi ya bende işte pikniğe geldim arkadaşlarla” gibi.. eşimde iyi bakalım yazmış. resmi bi konuşma ama sonuçta konuşma edebiyatla ilgisi yok ayrıca başı silinmiş.
Eşime bunun beni aldatmak olduğunu söyledim. Ben başka bi anlam çıkaramıyorum illa fiili bi şey olması gerekmiyor bence. Yeminler ediyor sadece edebi paylaşım içindi şiirleri hoşuma gitti, kitap tavsiyeleri hoşuma gitti diye. Ağladı af diledi çok. Yanlış anladığımı söyledi. Bu arada beni de 1 hafta önce twitteer de engellemiş. Güya görüp yanlış anlamayayım diye.
daha önce buna sarkanlar oldu hep geldi hemen bana anlattı, uzak durduğunu anlattı. Hiç anlatmasa haberim olmazdı. Yani bana hep anlatırdı ama bu sefer bile isteye sakladı.
Ya ben bu bilgiyle ne yapacağımı bilemiyorum, saatlerdir ağlıyor af diliyor ben bi şey yapmadım muhabbet şiirden günlük hayattan konuşmaya evrilince rahatsız oldum bitirecektim konuşmayı diyor. O kadar içten ki o kadar kaybetme korkusu var ki inanıyorum ya.
kızla konuşacağım diyorum asla kabul etmiyor. Ne soracaksın ben sana anlattım bana güven, güvenmiyorsan zaten bitmiştir boşanalım diyor. Kız gıcıklık yapıp sevgiliydik dese ne olacakmış. Ya da onun anlattığı gibi olsa kendimi ve onu küçük düşürmüş olacakmışım. Sen bana güvenmeyip gidip kızla konuşursan eskisi gibi olamayız diyor ağlayarak. Amacım gönül ilişkisi olsa gerçek hayatta yaparım sanalda değil diyor.
Eşimin şiire kitaba ilgisi var ve sürekli bana şikayet ederdi biz seninle şiir paylaşmıyoruz sen şiir okumuyorsun kitap okumuyorsun diye söylerdi hep. O sebeple bu sohbet ihtiyacını gidermek istemesi mantıksız gelmiyor bi yerde Ama Twitter üzerinden konuşsalardı yine şüphelenmeyecektim. Numara vermek nedir ya. Kabullenemiyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Ne düşünmem gerektiğini bilemiyorum. Yazışmalarda sanimiyet yoktu ama yine de normal değil.
Şimdi ben bu bilgiyle ne yapacağım. Resmen dünyam başıma yıkıldı. Kimseye de anlatamıyorum. Ben böyle bi adam değilim deyip deyip ağlayıp duruyor çocuk gibi. Bütün uygulamaları silmiş birde. Hazmedemiyorum.
gecmiş olsun bacım,olan olmuş.... sakin ol,inanmış gibi görün, delil topla, sonra bakarsın ne yapacağına
