Boşanmalı mıyım?

holavida .!.:

Eski eşim eğer beni aldatmasaydı da devam etmezdim onunla çünkü 28 yaşındaydım ve ev arkadaşı gibiydik üç sene boyunca. Şimdi 36 yaşındayım (yeni) eşim çok yoğun çalışıyor ve bizim de sevgililikteki isteğimiz yok ama ben bunun için boşanmam. Sanırım zamanla değişiyor insanın öncelikleri sevgili sufisentir İyi düşün derim. Ama söylediğin bir cümle çok doğru tek başına mutsuz olmak daha iyidir.

Genişletmek için tıkla...

kurkmantosuz madonna .!.:

Cinsel anlamda her şekilde tatmin olduğunuzu , ama karşınızda anlayışsız,şefkatsiz hödük birinin olduğunu düşünün ne hissediyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

sufisentir .!.:

Yani aşırı bi istekliydi diyemem ama normaldi zaten uzak mesafe ilişkisi yaşadık neyin ne olduğunu anlamadım pek diyebilirim.

İşte bu beklemiş ve ona zaman tanımış halim.Adam çok rahat huzurlu ama ben sürekli üzülüyorum.Sadece kavga ettiğimiz günler bu sorunu olduğunu hatırlıyor gibi davranıyor.

Şimdi sen takıksın bu konuda cümlesine kesinlikle katılmıyorum.Yani dünya üzerinde hangi kadın olursa olsun takar bu konuya(tabi sağlıklı normal bi kadından bahsediyorum)
Yani sevmişim evlenmişim ve bunu kocamla yaşamak istememden daha doğal ne var ki?Ve bu isteğim gerçekleşmeyince de mutsuz olmam takık olduğumu göstermez bence.
Bir de rahatımı bozmam aldatırım demişsin.İşte ben kendimi neden bu konuma sokayım ki yani bu adam beni neden kocasını aldatan utanmaz arsız kadın durumuna düşürüyor ki ?
Esas üzüldüğüm nokta o ben sadece zevkime filan odaklanmıyorum e aldattım bitti gitti sonra peki?
Ki zaten hassas bi insanım kendimi daha iğrenç hissedeceğim filan asla girmem aldatma olaylarına.
Ben de sana empati kurmanı tavsiye ediyorum.Sadece 1 dakika kendini benim yerime koy.2 Yıldır çabalayan mücadele eden benim ama problemli olan taraf da ben değilim bu arada.

Genişletmek için tıkla...

sufisentir .!.:

İşte ben böyle birini de asla hayatıma almak istemiyorum boşanırsam.Yani diyorum ya zaten mutsuzum tek başıma mutsuz olayım bari diyorum.Çünkü bu şekilde daha kötü hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Insane .!.:

E o zaman boşan. Derdin ne? Bi gömlek aldın, üstüne olmadı. 3gün onun tartışmasını mı yaparsın? Ya iade, ya değişim. Yada çöp. Kıyamazsan da dolaba asar bırakırsın. Konu çok açık, farkında mısın?

Genişletmek için tıkla...

sufisentir .!.:

Evet bu konunun tartışmasını yaparım.Çünkü bu bir gömlek değil bu evlilik hayatını değiştirmek falan filan ya hani insanın hayatında önemli bi süreç.
Tabi ki tartışacağım tabi ki farklı tanımadığım insanların da objektif yorumlarını alacağım adı üstünde forum burası.
Çok sıktıysa seni bu konu okumak ya da yorum yazmak zorunda değilsin.

Genişletmek için tıkla...

sufisentir .!.:

Kızlar selam.Daha önce 2 kez konu açmıştım bu eşimin isteksizlik mevzusuyla ilgili merak edenler okuyabilir.Kısaca özet geçeyim okumak istemeyenler için.
2 senelik evlilik hep cinsel isteksizlik yaşıyor eşim.Çok mücadele ettik bazen düzelir gibi oldu bazen daha beter oldu.
Şimdi ben son 5gündür boşanmayı çok düşünür oldum size eşimin artı ve eksi yönlerini kısaca yazayım bana fikirlerinizi belirtin benim için çok önemli.

Artı yönleri:
1.Efendi saygılı bi insan olması
2.Beni sıkmaması boğmaması bana her konuda destek olması
3.Ailesinin ilişkimize karışmaması rahatız o konuda
4.Beni dinlemesi isteklerimi yerine getirmesi
5.Sevgisini göstermesi(şefkat,öpme,sarılma gibi)
6.Aileme çok saygılı olması arası çok iyidir hepsiyle
7.Gözü asla dışarda değil çok sadık(gerçi adam komple isteksiz istese de aldatamaz)
8.Cömert olması
9.Ev işlerinde bana yardımcı olması

Eksi yönleri:
1.Cinsel yönden aşırı isteksiz olması(ilk gece balayı vs. uyumayı tercih eden biri)
2.Genel anlamda pasif ve edilgen bir insan olması
3.Tembel olması mücadele ruhuna sahip olmaması
4.Evdeki erkek rolünü daha çok benim üstlenmem(mesela aylarca benim ev aramam emlakçılarla muhatap olmam,alışverişle hep benim ilgilenmem vs. gibi)
5.Eşimin cinsel sorunlarını çözmek için çaba göstermemesi(mesela hep benim zorumla doktora gitmesi,ilacı benim dememle içmesi,psikologları vs.hep benim araştırmam)
6.Eğitim olarak benden düşük olması (Asla insanları aşağılamam ve bunu bilerek evlendim ama artık bu konu bile gözüme daha çok batar oldu ya da şöyle diyeyim 2 senedir davranışlarıyla bana bu farkı hissettirdi)
7.Bana bir şey katmadığını hissetmem (Yani bunu ifade etmek zor tabi ama ufkumu genişleten biri değil 2 senedir daha pasif biri haline geldim diye özetleyeyim)
8.Genel anlamda her konuda tutkusuz biri olması (Bunu da ifade etmek zor tabi ama nasıl desem çok çok düz bir insan)

Tabi ki en büyük sıkıntı cinsel anlamda isteksiz olması.Belki bu sıkıntı olmasa diğer eksi yönleri bu kadar gözüme batmazdı. 2 yıldır çook derin bi yalnızlık duygusu hissediyorum ciddi anlamda iyi değilim psikolojik olarak.
Kendimi uzun süre suçladım ben de bi sıkıntı mı var diye ama hayır artık biliyorum ki gayet sağlıklı,normal bir kadınım.Anormal olan ben değilim o.
Ve EN EN EN EN önemli şey bu soruna olan yaklaşımı.Hep kavga ettiğimizde böyle bi sorun olduğunun aklına gelmesi onun dışında hayatımızda her şey yolundaymış gibi davranıyor.
Yani ipleri eline alıp bak karıcım ben bu sorunu çözeceğim bana inan ne gelirse elimden yapacağım demiyor araştırmıyor ne bileyim hemen pes ediyor.Of keşke ölsem gibi ergence cevaplar veriyor.
2 Gündür ilk kez ayrı yataklarda yatıyoruz artık.
Şimdi gelelim hayatın gerçeklerine:
Şu an çalışıyorum ama yarım gün ve aldığım maaş çok az.Yani boşanırsak bu parayla geçinmem çok zor.Zaten bu geçici bi iş.
Beklediğim bi iş var ve en geç Aralık ayında olacak gibi.Güzel bi maaş alacağım oradan.
Kendime küçük bi ev tutmayı düşünüyorum.Ama aslında bunu hemen yapmak istiyorum da şartlar el vermiyor.
Ailem farklı şehirde ve oraya asla dönmek istemiyorum çünkü beni boğacaklarına eminim.
Ve eminim bütün dünya barışmamız için uğraşacak benim ailem de dahil kimse bana destek olmayacak.
Bu şehirde hiç kimsem yok diyebilirim tamamen yalnız kalacağım.
Ama şunu da biliyorum ki ''tek başına mutsuz olmak biriyle mutsuz olmaktan daha iyidir.''

Ve en komik olanı da bunları eşimle paylaştım boşanma düşüncemi falan kendisi bu sabah eline tableti almış terapist araştırıyordu.
Evet çünkü bunu yapması için bu noktaya gelmemiz gerekiyordu.İşte beni asıl delirten şey bu evlilikte.

Not:Tüm bunlara rağmen eşimi hala seviyorum aslında iyi taraflarını düşündüğümde boşanacak olmak içimi sızlatıyor.Ama bu şekilde belirsizlikle de hayatıma devam etmek istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

sufisentir .!.:

Kızlar selam.Daha önce 2 kez konu açmıştım bu eşimin isteksizlik mevzusuyla ilgili merak edenler okuyabilir.Kısaca özet geçeyim okumak istemeyenler için.
2 senelik evlilik hep cinsel isteksizlik yaşıyor eşim.Çok mücadele ettik bazen düzelir gibi oldu bazen daha beter oldu.
Şimdi ben son 5gündür boşanmayı çok düşünür oldum size eşimin artı ve eksi yönlerini kısaca yazayım bana fikirlerinizi belirtin benim için çok önemli.

Artı yönleri:
1.Efendi saygılı bi insan olması
2.Beni sıkmaması boğmaması bana her konuda destek olması
3.Ailesinin ilişkimize karışmaması rahatız o konuda
4.Beni dinlemesi isteklerimi yerine getirmesi
5.Sevgisini göstermesi(şefkat,öpme,sarılma gibi)
6.Aileme çok saygılı olması arası çok iyidir hepsiyle
7.Gözü asla dışarda değil çok sadık(gerçi adam komple isteksiz istese de aldatamaz)
8.Cömert olması
9.Ev işlerinde bana yardımcı olması

Eksi yönleri:
1.Cinsel yönden aşırı isteksiz olması(ilk gece balayı vs. uyumayı tercih eden biri)
2.Genel anlamda pasif ve edilgen bir insan olması
3.Tembel olması mücadele ruhuna sahip olmaması
4.Evdeki erkek rolünü daha çok benim üstlenmem(mesela aylarca benim ev aramam emlakçılarla muhatap olmam,alışverişle hep benim ilgilenmem vs. gibi)
5.Eşimin cinsel sorunlarını çözmek için çaba göstermemesi(mesela hep benim zorumla doktora gitmesi,ilacı benim dememle içmesi,psikologları vs.hep benim araştırmam)
6.Eğitim olarak benden düşük olması (Asla insanları aşağılamam ve bunu bilerek evlendim ama artık bu konu bile gözüme daha çok batar oldu ya da şöyle diyeyim 2 senedir davranışlarıyla bana bu farkı hissettirdi)
7.Bana bir şey katmadığını hissetmem (Yani bunu ifade etmek zor tabi ama ufkumu genişleten biri değil 2 senedir daha pasif biri haline geldim diye özetleyeyim)
8.Genel anlamda her konuda tutkusuz biri olması (Bunu da ifade etmek zor tabi ama nasıl desem çok çok düz bir insan)

Tabi ki en büyük sıkıntı cinsel anlamda isteksiz olması.Belki bu sıkıntı olmasa diğer eksi yönleri bu kadar gözüme batmazdı. 2 yıldır çook derin bi yalnızlık duygusu hissediyorum ciddi anlamda iyi değilim psikolojik olarak.
Kendimi uzun süre suçladım ben de bi sıkıntı mı var diye ama hayır artık biliyorum ki gayet sağlıklı,normal bir kadınım.Anormal olan ben değilim o.
Ve EN EN EN EN önemli şey bu soruna olan yaklaşımı.Hep kavga ettiğimizde böyle bi sorun olduğunun aklına gelmesi onun dışında hayatımızda her şey yolundaymış gibi davranıyor.
Yani ipleri eline alıp bak karıcım ben bu sorunu çözeceğim bana inan ne gelirse elimden yapacağım demiyor araştırmıyor ne bileyim hemen pes ediyor.Of keşke ölsem gibi ergence cevaplar veriyor.
2 Gündür ilk kez ayrı yataklarda yatıyoruz artık.
Şimdi gelelim hayatın gerçeklerine:
Şu an çalışıyorum ama yarım gün ve aldığım maaş çok az.Yani boşanırsak bu parayla geçinmem çok zor.Zaten bu geçici bi iş.
Beklediğim bi iş var ve en geç Aralık ayında olacak gibi.Güzel bi maaş alacağım oradan.
Kendime küçük bi ev tutmayı düşünüyorum.Ama aslında bunu hemen yapmak istiyorum da şartlar el vermiyor.
Ailem farklı şehirde ve oraya asla dönmek istemiyorum çünkü beni boğacaklarına eminim.
Ve eminim bütün dünya barışmamız için uğraşacak benim ailem de dahil kimse bana destek olmayacak.
Bu şehirde hiç kimsem yok diyebilirim tamamen yalnız kalacağım.
Ama şunu da biliyorum ki ''tek başına mutsuz olmak biriyle mutsuz olmaktan daha iyidir.''

Ve en komik olanı da bunları eşimle paylaştım boşanma düşüncemi falan kendisi bu sabah eline tableti almış terapist araştırıyordu.
Evet çünkü bunu yapması için bu noktaya gelmemiz gerekiyordu.İşte beni asıl delirten şey bu evlilikte.

Not:Tüm bunlara rağmen eşimi hala seviyorum aslında iyi taraflarını düşündüğümde boşanacak olmak içimi sızlatıyor.Ama bu şekilde belirsizlikle de hayatıma devam etmek istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

sufisentir .!.:

Olay sen de bitiyor derken?Problemi olan ben değilim ki olay ben de bitsin.Emin misin olayın ben de bittiğinin?
Bir de hepsi çözülür demişsin ama 2 yıl az bir zaman değil diye düşünüyorum kaç yılımı daha harcamam gerek?

Genişletmek için tıkla...

12345Gunay .!.:

Duruma yaklasiminiz yanlis. Diyorsunuz ki, "Bende sorun yok, sorunlu olan o", "buna ragmen iki senedir ben caba gösteriyorum, sorun onda ama o göstermiyor". Sizin sorununuz kisisel degil, siz sadece cift olarak, cinsel anlamda uyusmuyorsunuz. Sen sorunu kocanda görüyorsun, ama o durumun farkinda degil, cünkü daha fazlasini arzulamiyor.

Kocanin üzerinde "sen sorunlusun, birseyleri degistir, yoksa bosaniriz" gibi davranman ile, onun üzerinde psikolojik baski yapiyorsun ve durumu iyilestirmek yerine, kötülestiriyorsun aslinda.

Bu durumda en iyisi, acik acik konusmak. Seni rahatsiz eden seyleri, isteklerini üstü kapali degilde, net ve acik bir sekilde kocanla konusman. Ama suclayici degil, yapici bir sekilde.

Genişletmek için tıkla...