- 2 Temmuz 2020
- 22
- 13
- 30
Kadınlar kulubunu takipteydim uzun zamandır bu akşam sizinle kendi hikayemi paylaşmak için uye oldum kızlar..
Ben eşimle 8yıl once evlendim 6yaşında bir kızımız var. Eşimle aramda yaş farkı var oldukça (14) .. Sınıf farkımız var ve tabi yaş ailesi beni istemedi ama eşim çok kısa zamanda ikna etti ve evlendik.. Annesi beni sevmez bu hep boyle devam etti. Maddi konularda düğünden tutun herşey elimden aldı (anlayabıldım karşı çıkmadım) Bu boyle devam etti evler arabalar Herşey eşimin ailesinin üzerine oldu yine takılmadım haksızlık vardı ama mutluydum! Sonra eşimin kıskançlıkları başladı kısıtlamalar ailesinin baskısıda sürekli üzerimde ne giyisem tartışma konusu olurdu (yalnış anlaşılmak istemem ama gencim dikkat çekiyorum) .. Yine alttan aldım ses çıkartmadım. Bi kaç defa annemin evine gittim kavgalarımız oldu sürekli benim ailemin çabalarıyla barıştık.. İki hafta once yine bir kavga eşim annesiyle beraber üzerime geldiler.. Sen kimsin kendini ne sanıyosun, bizi beğenmiyosun.. Bende annensem eğer bundan sana karı olmaz boşa oğlum gibi şeyler ve annesini susturamadı.. İkisi bir olunca sizi daha fazla dinlemek istemıyorum ben gidiyorum boşanalım dedim ve kızımı aldım çıktım onunda bana cevabı şuydu ben seni çoktan boşadım.. iki haftadır Ne arayan ne gelen şimdi anlıyorumki herşey benim çabamla yurumuş ben zaten yokmuşum biz yokmuşuz.. Şuan boşanmakta kararlıyım ailemde artık bu evlılıgın bitmesi gerektığını düşünüyor.. Ev falan bakıyorum ama bu akşam yine içim buruk kızım yuzunden hep daha sorguluyorum kendimi sonrada dıyorum neden hep sen neden babası değil mi o düşünmez mi insan.. Şimdi gitsem yine yaşarız ama sonu kaçınılmaz değil mi .. Çok daha uzun yazardım yaşadığım haksızlıkları hakaretleri ama kendimede üzülüyorum yazarken daha ne beklıyosun kızım dıyorum.. Yorumlarınız benim için çok önemli..
Ben eşimle 8yıl once evlendim 6yaşında bir kızımız var. Eşimle aramda yaş farkı var oldukça (14) .. Sınıf farkımız var ve tabi yaş ailesi beni istemedi ama eşim çok kısa zamanda ikna etti ve evlendik.. Annesi beni sevmez bu hep boyle devam etti. Maddi konularda düğünden tutun herşey elimden aldı (anlayabıldım karşı çıkmadım) Bu boyle devam etti evler arabalar Herşey eşimin ailesinin üzerine oldu yine takılmadım haksızlık vardı ama mutluydum! Sonra eşimin kıskançlıkları başladı kısıtlamalar ailesinin baskısıda sürekli üzerimde ne giyisem tartışma konusu olurdu (yalnış anlaşılmak istemem ama gencim dikkat çekiyorum) .. Yine alttan aldım ses çıkartmadım. Bi kaç defa annemin evine gittim kavgalarımız oldu sürekli benim ailemin çabalarıyla barıştık.. İki hafta once yine bir kavga eşim annesiyle beraber üzerime geldiler.. Sen kimsin kendini ne sanıyosun, bizi beğenmiyosun.. Bende annensem eğer bundan sana karı olmaz boşa oğlum gibi şeyler ve annesini susturamadı.. İkisi bir olunca sizi daha fazla dinlemek istemıyorum ben gidiyorum boşanalım dedim ve kızımı aldım çıktım onunda bana cevabı şuydu ben seni çoktan boşadım.. iki haftadır Ne arayan ne gelen şimdi anlıyorumki herşey benim çabamla yurumuş ben zaten yokmuşum biz yokmuşuz.. Şuan boşanmakta kararlıyım ailemde artık bu evlılıgın bitmesi gerektığını düşünüyor.. Ev falan bakıyorum ama bu akşam yine içim buruk kızım yuzunden hep daha sorguluyorum kendimi sonrada dıyorum neden hep sen neden babası değil mi o düşünmez mi insan.. Şimdi gitsem yine yaşarız ama sonu kaçınılmaz değil mi .. Çok daha uzun yazardım yaşadığım haksızlıkları hakaretleri ama kendimede üzülüyorum yazarken daha ne beklıyosun kızım dıyorum.. Yorumlarınız benim için çok önemli..
