Boşanmak istiyorum. Ama nasıl söylicem?

sibak · Çarşamba 15:48

Selam arkadaşlar. Biz 7,5 yıldır evliyiz ve 17 aylık bir kızım var. Kızım olana kadar herşey yolundaydı. Sonra tüp bebek yoluyla yavrum dünya’ya geldi. Biz eşimin ailesiyle aile aptartmanında oturuyoruz. Eşimin ailesi bebeğim doğduktan sonra ben lohusayken çok ağlattılar beni. Benim ailem gurbette çok sık gelemiyolar buraya. Kayınvalidem çocuğuma bakıcağını söylemesine rağmen hep bi yol bulup kaçmaya çalıştı. Ben çalışan bir anneydim. Kayınpederim erkek haliyle o bile söz hakkı buldu kendinde çocuk büyütme konusunda. Benim görümcem almanya da ve ben doğum yaptıktan sonra ikinci çocuğuna hamile kaldı ve ailesini tam benim işe başlıcağım dönem yanına çağırdı doğum için. Halbuki kayınvalidesi de yanına gidebilirdi. Neyse uzatmiyim. Burda ki kilit nokta eşim. Arkamda duramadı, durmak istediğinde yanlış hamleler yaptı ve okları yine benim üzerime çekti ve herşey daha kötü oldu. Aradan uzun zaman geçti şimdi iyi gibiyiz. Ama ben yaşananları unutmuş gibi görünsemde hergün içimde büyüyo ve unutamıyorum. Özet geçtim çok uzamasın diye. Ama eşimin arkamda duramaması, kızının arkasında duramaması ona karşı şoğumama neden oldu ve artık ona karşı olan cinsel isteğimide büyük ölçüde azalttı. Ev arkadaşı gibi olduk bir çocuğu olan. Boşanmakta kararlıyım ama nasıl söylicem? İlk adım ne olmalı? Bunları bilmiyorum. Bu süreçten geçenler yardımcı olabilir mi? Şimdiden teşekküre ederim

Donya · Çarşamba 15:50

O zamanki tavrı şiddet küfür hakaret mi içeriyordu? Yoksa “aslında bakmak zorunda da değiller biz çözüm bulalım” gibi miydi?
Lohusalıkta yaşananlar cidden unutulmuyor.

Revenrose · Çarşamba 15:52

Boşanma konusunda bir bilgim yok tecrübeli olanlar belki daha sağlıklı bilgi verirler ama benim anlamadığım bir şey var. Burada çoğu kadında görüyorum bunu. İnsan kocasından beklentiye girer sadece kaynanamdan kayınbabamdan bir beklentiye girmem. Bana bir iyilik yaparlarsa Allah razı olsun ama yapmasalar da benim için çok büyük bir problem değil bu. Kaynanalar gelinlerden beklentiye girince sorun oluyor ama gelinler de kaynanadan beklentiye girmesin o zaman

Pozitif bir uye · Çarşamba 15:53

Kayınvalide iz çocuğunuza bakmak zorunda değil önce bunu bilin eşinize o an demeyip üstünü kapatmasaydiniz böyle boşanma düşüncesi olmayacaktı belki de. Çocuk olana kadar iyiydi de saçma geliyor bana adam ayni adam

-Rosa- · Çarşamba 15:54

Kayınvalideniz çocuğa bakmamış, söz vermiş tutmamış tamam. Eşiniz ne dedi peki, bir bakıcı bulalım bir orta yol bulalım dedi mi?
Sırf bebek bakımı yüzünden mi boşanmak istiyorsunuz? Yoksa başka sorunlar da var mı?

sibak · Çarşamba 16:04

Donya .!.:
O zamanki tavrı şiddet küfür hakaret mi içeriyordu? Yoksa “aslında bakmak zorunda da değiller biz çözüm bulalım” gibi miydi?
Lohusalıkta yaşananlar cidden unutulmuyor.

Eşim annesinin bakmasını istiyordu ama bunu ona söylicek cesareti yoktu. Söyledikten sonra da babasının “annen bakıcı değil” söylemiyşe karşılaştık. Kayınvalidem çocuğa ben bakarım sen doğur diyordu ona güvenip çıktık bu yola aslında. Ama işler değişince eşimin ailesine karşı ne kadar korkak olduğunu gördüm. Halbuki konu karısı ve kızıydı. İpler burda koptu benim için

Khomyuk · Çarşamba 16:06

Baksa yardım etse iyi olur elbette ama illa bakacak diye düşünmemek lazım. Almanya’daki görümcem de doğumda annesini isteyebilir. Anneanne olarak gitmek hakkı.
Ama aynı apartmanda dip dibe yaşarken bir de faydaları yok diye öfkeleniyorsunuz aslında en güzeli bu bahaneyle evinizi değiştirip başka eve çıkmanız mesafe koymanız olurdu.
Bakmasınlar, kreş yaşına bir şey kalmamış zaten. Bu bahaneyle araya mesafe koymanız daha doğru olmaz mı?

sibak · Çarşamba 16:08

-Rosa- .!.:
Kayınvalideniz çocuğa bakmamış, söz vermiş tutmamış tamam. Eşiniz ne dedi peki, bir bakıcı bulalım bir orta yol bulalım dedi mi?
Sırf bebek bakımı yüzünden mi boşanmak istiyorsunuz? Yoksa başka sorunlar da var mı?

Sorunlar çok var. Kayınpederim tarafından çok ağlatıldım. Kayınvalidem her emzirişimde mobbing uyguladı. Benim ailem bana yardımcı olmaya geldiğinde onları hep tersledi. Ailem gelmediği zaman o hiç yanıma gelip yardımcı olmadı. Bunları düzeltmelerini rica ettim ama eşime söyledim. Ben el kızıyım yanlış anlarlar, sen sanki kendin gözlemlemişsin gibi söyle ki düzelelim dedim. Eşim benim ağzımdan söylemiş herşeyi ailesine onuda beni 3 ay beklettikten sonra yaptı. Sonra daha kötü oldu herşey. Kimse ne bebeğimin ne de benim yüzüme bakmadı. Kocamsa ben ona bunları söylemediğim sürece gayet rahat takılırdı.

Donya · Çarşamba 16:09

sibak .!.:
Eşim annesinin bakmasını istiyordu ama bunu ona söylicek cesareti yoktu. Söyledikten sonra da babasının “annen bakıcı değil” söylemiyşe karşılaştık. Kayınvalidem çocuğa ben bakarım sen doğur diyordu ona güvenip çıktık bu yola aslında. Ama işler değişince eşimin ailesine karşı ne kadar korkak olduğunu gördüm. Halbuki konu karısı ve kızıydı. İpler burda koptu benim için

Eşiniz kötü bir şey yapmamış ama. Evet diyememiş fakat “bakıcı değil” lafından sonra ısrar etmek çocuğa illa baktırmaya çalışmak bence çok büyük sorun olurdu. Bence duygularınızı tekrar bir gözden geçirin, oturun konuşun, sırf bunlar boşanmak için sebep olamaz. Ortada bir çocuk var çünkü.

Khomyuk · Çarşamba 16:09

sibak .!.:
Eşim annesinin bakmasını istiyordu ama bunu ona söylicek cesareti yoktu. Söyledikten sonra da babasının “annen bakıcı değil” söylemiyşe karşılaştık. Kayınvalidem çocuğa ben bakarım sen doğur diyordu ona güvenip çıktık bu yola aslında. Ama işler değişince eşimin ailesine karşı ne kadar korkak olduğunu gördüm. Halbuki konu karısı ve kızıydı. İpler burda koptu benim için

Çocuk yaparken kimseye güvenerek yapmamak lazım. Hatanız bu olmuş. Bakmak zorunda değil.
Benim eş ailesi en zor zamanlarımda desteksiz bıraktılar. Şimdi hayatımı düzene soktum ve mesafeyi de koydum. Mümkün olan en az sürede gidiyoruz onlar zaten gelemiyor. Zor zamanlarda yanımda olmayanı civarında tutmuyorsun. Aslında bu krizden çıkınca sizde güçleneceksiniz.

gisla · Çarşamba 16:09

Açık açık konuşun boşanma lafı geçmesin uğraşacak mı ailesi için gör ve kaynana bakmak zorunda değil bu konuda siz haksızsınız

Nive8 · Çarşamba 16:10

sibak .!.:
Eşim annesinin bakmasını istiyordu ama bunu ona söylicek cesareti yoktu. Söyledikten sonra da babasının “annen bakıcı değil” söylemiyşe karşılaştık. Kayınvalidem çocuğa ben bakarım sen doğur diyordu ona güvenip çıktık bu yola aslında. Ama işler değişince eşimin ailesine karşı ne kadar korkak olduğunu gördüm. Halbuki konu karısı ve kızıydı. İpler burda koptu benim için

Sizin çocuğunuz , siz bakmak zorundasınız. Kayınvalideye güvenip çocuk yapmak mazeret değil. Sonuçta yaşı gelmiş bir kadın, hasta olabilir, kendi işini göremeyecek duruma gelebilir , eşi hastalanabilir. Eşinize siz demediniz mi peki , neden annen bakmıyor diye ? Eşinizin cevabı ne oldu?

-Rosa- · Çarşamba 16:11

sibak .!.:
Sorunlar çok var. Kayınpederim tarafından çok ağlatıldım. Kayınvalidem her emzirişimde mobbing uyguladı. Benim ailem bana yardımcı olmaya geldiğinde onları hep tersledi. Ailem gelmediği zaman o hiç yanıma gelip yardımcı olmadı. Bunları düzeltmelerini rica ettim ama eşime söyledim. Ben el kızıyım yanlış anlarlar, sen sanki kendin gözlemlemişsin gibi söyle ki düzelelim dedim. Eşim benim ağzımdan söylemiş herşeyi ailesine onuda beni 3 ay beklettikten sonra yaptı. Sonra daha kötü oldu herşey. Kimse ne bebeğimin ne de benim yüzüme bakmadı. Kocamsa ben ona bunları söylemediğim sürece gayet rahat takılırdı.

Anladım. Kısacası eşiniz sizi doğum sonrası süreçte yalnız bırakmış. Bu sebepten dolayı boşanmak istiyorsunuz.
Bence eşim yokmuş gibi hissediyorsam, tüm yükü bana atıyorsa, ailesine beni ezdiriyorsa bunlar boşanmak için haklı sebepler.
Ben olsam kavga etmeden boşanmak istediğimi söylerdim. Cevabına göre durum şekillenir bence.

Tahin Helva · Çarşamba 16:12

Görümce doğumda annesini isteyebilir, kayınvaliden ve anne aynı değil.
Baştan söz verilip durulmaması hoş değil ama eşinizin ne yapmasını beklediniz tam olarak?
Söylemiş babası annen bakıcı değil demiş, zorla mı baktıracaktı?
Bu sebeple başka bir yere taşının, aileden uzaklaşmak daha iyi gelebilir. Çocuğunuz küçük, başka çözümler aramak, denemek lazım diye düşünüyorum. En son olmadı yine boşanırsınız.

Miss Salvatore · Çarşamba 16:12

Kayınvalideniz toruna bakmak zorunda değil ama söyledi diye beklentiye girmişsiniz sanırım. Cinsel sorun da var diyorsunuz çünkü soğumuşsunuz artık içiniz almıyor gibi. Peki o süreçte eşiniz sessiz mi kaldı? Bir çözüm sunmadı mı? Ne tepki verdi? Tek sebep çocuk bakımı konusu mu? Kaç yıldır aynı apartmanda yaşıyorsunuz? Aynı apartmanda yaşamak zaten başlı başına zor bir şey. Her gün tüm gözler üzerinizde olur , kendi istedikleri şeyi mi dayatmaya çalışıyorlar size?

sibak · Çarşamba 16:12

Khomyuk .!.:
Baksa yardım etse iyi olur elbette ama illa bakacak diye düşünmemek lazım. Almanya’daki görümcem de doğumda annesini isteyebilir. Anneanne olarak gitmek hakkı.
Ama aynı apartmanda dip dibe yaşarken bir de faydaları yok diye öfkeleniyorsunuz aslında en güzeli bu bahaneyle evinizi değiştirip başka eve çıkmanız mesafe koymanız olurdu.
Bakmasınlar, kreş yaşına bir şey kalmamış zaten. Bu bahaneyle araya mesafe koymanız daha doğru olmaz mı?

Maddi açıdan pek mümkün olmuyo şuan maalesef. Tabi ki gidebilir bizin onunla ilgili bi sorunumuz olmucaktı. Ama 1. kızının ikinci doğumu. Burda bir oğlu olduğunu kayınvalidem unuttu oğlu da kendini hatırlatmayı bilemedi. Ve ben nasıl annemi yanımda isteyip annem yanımda olamıyo diye ben kayınvalidemin yardımını kabul ediyosam, görümcemde onun yanına gitmeyi iple çeken kendi kayınvalidesini yanına çağırabilirdi. Ama herkesi zor durumda bırakıcak seçeneği tutturdular. Ben buna çok üzüldüm

sibak · Çarşamba 16:14

Pozitif bir uye .!.:
Kayınvalide iz çocuğunuza bakmak zorunda değil önce bunu bilin eşinize o an demeyip üstünü kapatmasaydiniz böyle boşanma düşüncesi olmayacaktı belki de. Çocuk olana kadar iyiydi de saçma geliyor bana adam ayni adam

Ben bakıcam sen doğur derse mecbur. Bende bilirdim çocuk yapmadan istediğim gibi gezip tozup harcamayı. Ama insan güvenebilceği insanlar olduğunu düşünüp böyle bi sorumluluğu kabul ettikten sonra arkadan vurulması, onlara olan güvenini ve saygısını azaltıp tüketebiliyo.

Umut3333 · Çarşamba 16:15

sibak .!.:
Selam arkadaşlar. Biz 7,5 yıldır evliyiz ve 17 aylık bir kızım var. Kızım olana kadar herşey yolundaydı. Sonra tüp bebek yoluyla yavrum dünya’ya geldi. Biz eşimin ailesiyle aile aptartmanında oturuyoruz. Eşimin ailesi bebeğim doğduktan sonra ben lohusayken çok ağlattılar beni. Benim ailem gurbette çok sık gelemiyolar buraya. Kayınvalidem çocuğuma bakıcağını söylemesine rağmen hep bi yol bulup kaçmaya çalıştı. Ben çalışan bir anneydim. Kayınpederim erkek haliyle o bile söz hakkı buldu kendinde çocuk büyütme konusunda. Benim görümcem almanya da ve ben doğum yaptıktan sonra ikinci çocuğuna hamile kaldı ve ailesini tam benim işe başlıcağım dönem yanına çağırdı doğum için. Halbuki kayınvalidesi de yanına gidebilirdi. Neyse uzatmiyim. Burda ki kilit nokta eşim. Arkamda duramadı, durmak istediğinde yanlış hamleler yaptı ve okları yine benim üzerime çekti ve herşey daha kötü oldu. Aradan uzun zaman geçti şimdi iyi gibiyiz. Ama ben yaşananları unutmuş gibi görünsemde hergün içimde büyüyo ve unutamıyorum. Özet geçtim çok uzamasın diye. Ama eşimin arkamda duramaması, kızının arkasında duramaması ona karşı şoğumama neden oldu ve artık ona karşı olan cinsel isteğimide büyük ölçüde azalttı. Ev arkadaşı gibi olduk bir çocuğu olan. Boşanmakta kararlıyım ama nasıl söylicem? İlk adım ne olmalı? Bunları bilmiyorum. Bu süreçten geçenler yardımcı olabilir mi? Şimdiden teşekküre ederim

Loğusallık etkisiyle mi bu kararı verdiniz? Her kız doğumda ve sonrasında kendi annesini yanında ister . Görümceniz de haklı. Siz kendi annenizi arayıp yanınıza neden desteğe çağırmadınız? Bana da kayın validem yakın sağolsun her şeyi yapmaya çalışıyor ama ben illaki anneme şimdiden anne geleceksin değil mi ? Diyorum merak etme kızım geleceğiz baban 1 hafta sonra gider ben 40 çıkana kadar yanında olacağım diyor. Yani sadece eşiniz ve ailesine yönelmişsiniz kendi aileniz uzakta olabilir ama sizi boş bırakmış biraz niye onlara yönelik de düşünmüyorsunuz ani karar vermeyin derim. Loğusalık da var o süreçte yalnızlık hissiyle böyle düşünmeniz normal

Miss Salvatore · Çarşamba 16:15

Başka yere taşınma imkanınız var mı? Burda yazmadığınız başka sebepler mi var? Boşanmakta kararlı mısınız?

Khomyuk · Çarşamba 16:16

sibak .!.:
Maddi açıdan pek mümkün olmuyo şuan maalesef. Tabi ki gidebilir bizin onunla ilgili bi sorunumuz olmucaktı. Ama 1. kızının ikinci doğumu. Burda bir oğlu olduğunu kayınvalidem unuttu oğlu da kendini hatırlatmayı bilemedi. Ve ben nasıl annemi yanımda isteyip annem yanımda olamıyo diye ben kayınvalidemin yardımını kabul ediyosam, görümcemde onun yanına gitmeyi iple çeken kendi kayınvalidesini yanına çağırabilirdi. Ama herkesi zor durumda bırakıcak seçeneği tutturdular. Ben buna çok üzüldüm

Herkes bu fedakarlığı yapmak zorunda değil.
Yanlış bakıyorsunuz.
İkinci çocuğunda da annesine ihtiyaç duyar. Ben de kayınvalidemi tercih etmem annemi isterim en azından ilk zamanlarda. Abimin bir yaşa yakın bebeğine annem bakacak diye bu fedakarlığı yapmam.
Almanya’da ne kadar kaldı kayınvalide? Bir iki aydır. Bj kısa sürede sizin anneniz de gelip size destek olabilirdi.
Kendi annenizden beklemediklerimizi eş ailesinden beklememeliyiz.
Burada hep anlatırım eşim nöbetli çalışırken annem yurtdışına çıktı, oğlum 6 aylıktı. Bebekle iki gece yalnız kalmaktan korktum kayınvalideme rica ettim. 35 yaşındaki bekar oğlu oruç tutuyor sahura kalkamaz diye gelmedi. Ben bunun için kocamla aramı bozup boşanmayı düşünmedim. Onlara mesafe koydum.
İki gece bile idare etmediler yani.

Boşanmak istiyorum. Ama nasıl söylicem?

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Üye

La galibe İLLALLAH 🧡

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Nirvana

Aktif Üye

Popüler Üye

Guru

Nirvana

Bir kedi annesi 🐈 29❤️

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Üye

Bir kedi annesi 🐈 29❤️

Nirvana

Benzer Konular