Güle oynaya çıktım adliyeden yine olsa yine boşarım çok normal hiç zorluk yaşamadım
Çocuğunuz var mı
Bu duygusuza geçirdiğiniz yıllara üzüldüm. İnşallah siz size gerçekten değer veren biriyle karşılaşırsınız.Bi tane kızım var. Severek evlenmistik ne hayaller kurdum ne oldu diyorum icimden. İnsan en cok emegine acıyo bide onun hicbisey olmamis gibi hala mutlu yaşamasına.. insallah bigun bende sizin gibi gulerek burada onu unuttugumu yazarım
Geçirdigim her saniyeye üzülüyorum. Omrumden boşa gitmis tam 6 sene
Kesinlikle.. bende bağımlı bir bireyim anksiyetm var resmen onu takıntı halinde yaşamışım. İçimdeki boşlugu anlatamam.. yanlış kişiydi bunu biliyorum ama bişey var ona iten. Buda anksiyeteden oldugunu dusunuyorum. İlaclarimi kullaniyorum insallah bu takintililiktan cikar kendime gelirim artik
Anlaşılan bu konuda da bana rahat vermiyceksiniz. Ama bu pskolojideki biri olarak bigun iyiysem ertesi gunum kotu olarak geciyor. Ve mutlaka kendini hatirlatacak bi atakta bulunuyor ondan dolayi sinirleniyorum. Benim rezilligime. Onun ise keyfine bak diyorum
Ohoooo insanlar kaç 6 sene geçiriyorda oh bee diyor, bence çok uzun bi zaman kaybı değil. Herşeye yeniden başlamak için biraz yas tutun sonra silkelenin herşey yoluna girecektir inşallah.Geçirdigim her saniyeye üzülüyorum. Omrumden boşa gitmis tam 6 sene
İnşallah. Bu yas sürecini bitirir ve eski neşeme umursamazlıgıma kavusurum . Bekarlik gunlerimi cok ozledimm cunku
Ayrılık süreci biraz ilerlesin anksiyetenizde kalmaz başka rahatsızlığınızds önemli olan artık mutlu olacaksınız öyle düşünün. Hayatta eksik yanınızı kendi iç huzurunuzla yani kendinizle ne zaman doldurursunuz insan ozaman mutlu oluyor. Açıkcası öküzün birine hizmetçilikle geçecek bir ömür yerine, kitap okumak, film izlemek, gezmek özgürlük daha keyiflidir.
Siz normalde çalışıyor musunuz memuriyetiniz falan var mı?
Bence de. Cunku bu hastaliklar evlendikten sonra çıktı bende. Ve doktorum mutlaka bu ilacları 9 ay kullanman gerek dedi.. bence de oyle birinin cayini yemegini temizligini yapip ustune bi saat de aglamaktansa acısını yaşamam daha mantıklı. Evliykende boyle dusunuyordum. Ama bu asamaya gelince bi huzun sardı anlamıyorum
Normalde çalışıyodum evliyken izin vermiyodu şuanda calışmıyorum depremden dolayı
Alışkanlıktan kaynaklı. Normaldir. Zaten ilaçlar iyice duygu durumunuzu kötüleştirebiliyordur birde bu. Bu durum o şahıstan ziyade şuan ne bileyim bir tane oyuncak ayı alıp bir ay geçirseniz kaybolsa yine aynı şeyi hissederdiniz. Birde değişim insanı korkutur. Konfor alanına sığınmak risk almamak ve katiline aşık olmak gününüzde pek çok insanın yaptığı birşeydir. Bu alanda çıktıgın insanlae neler göreceğini bir bilse eminim evli kimse kalmazdı
Yas süreci mi?
Bak bu hissettiğin his illaki geçecek, kız çocuğun var ayakta sapasağlam durmalısın ki o da bir kız çocuğu olarak annesini rol model alsın. Şimdi bu iğrenç herifle hayatına devam edersen ve bunu normalleştirirsen kızın da bunu görerek büyüyecek ve o da bunu normal sanıp böyle bir herifle evlenip heba olup gidecek. Sen şimdi dimdik dur, yıkıldığını görmenin tatminini yaşatma o haysiyetsize. Genceciksin hayatını başka bir şehirde yeniden kurarsın yeter ki iste. Ama sen böyle yıkılırsan o çocuk da heba olur, kendin için toparlanamıyorsan kızın için toparlan.
Kesinlikle beni anlattiniz. Evde esyamda kaybolsa aklim onda kaliyo nerdeydi die. Bide degisime acik olmak lazım ben tlfnumu bile uzun yillar degismem duzenim gitmesin die.. ama alistiktan sonra ki ozgurlukte eminim paha bicilemez olcak
