• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanma ve Pişmanlık

Evet rahat etmek için barışmak istiyorsanız adamcağızdan uzak durun. Yeterince gururunu kirmissiniz, hayatı mahvolmuş. Hala bir de suçu ona buna atma derdindesiniz. İcimden insaallah adamcağızin kıymetini bilen biri çıkmıştır demek geliyor ama çocuğa yazık arada
 
Kızlar merhaba.

Derdim çok büyük ve dışardan birilerinin tavsiyesine çok ihtiyacım var.

6 yaşında bir oğlum var ve bundan 2 yıl kadar önce eşimden boşandım. Boşanmayı ben istedim. O kadar cok istedim ki boşanmayı önüme dağlar çıksa onları da yıkar geçer yine de o evde durmazdım.

Ufak tartışmalarımız oluyordu ama o akşamki çok kötüydü. O akşam yine tartıştık ve tartışma kavgaya döndü.

Evden gitmesini istedim ama o gitmeyince o zaman ben gidiyorum dedim. Ailemi aradım, onlar gelene kadar da oğlumun ve kendimin birkaç esyamızı toplayıp valize koydum. Bu arada eşim sürekli, lütfen konuşalım yapma etme deyip duruyordu. Ama o evde kalamazdım, kalmaya zerre kadar tahamülüm yoktu. Eve de ona da tahamülüm kalmamıştı. Ailem gelince de onlara tek laf ettirmeden, oğlumu da aldım ve gittik. Annemin evine döndüm. İçimde hiç üzüntü yoktu ve daha öncede birkaç defa boşanmayı düşündüğüm için kararımı vermiştim boşanacaktım. Şimdi o günleri düşündüğümde annemin de beni olumsuz yönlendirdiğini fark ediyorum. Bana hiç yapma kızım demedi. Kızım sen gel dedi biz sanada torunumuzada bakarız dedi. O ilk günler okadar rahattımki sanki omuzlarımdan büyük bir yük kalkmıştı. Kuş gibi hafiftim ve özgürdüm. Bir ay sonrada eşyalarımın tamamını aldım, evlenirken ailemin aldığı ve evliliğimiz süresince aldığım tüm eşyaları aldım. Sonra eşimin karşısına geçip onu sevmediğimi, hiç saygımın kalmadığını, annemin evinde çok ama çok mutlu olduğumu ve boşanmak istediğimi söyledim. Karşımda güçlü durmaya çalışıyordu ama biliyorum içi paramparça olmuştu. Biliyorum çünkü çok duygusal bir insandır. Sonra kalktım konuşmamız bu kadar diyip evden çıktım. Hiç sesini çıkarmadı çıkaramazdı çünkü çok kararlıydım. Ertesi gün bütün sosyal mecralarda eşimi engelledim. Hiçbirinde beni göremiyordu artık. 3 ay önce işten çıkarılmıştı, sürekli iş arıyordu. İnşaat mühendisiydi ama iş bulamıyordu. Oğlumu hergün okuldan alıyor parkta oynatıyor annemlere bırakıyordu. Bundan dolayı oğlum sürekli babasını soruyordu. Asla göstermemezlik etmedim oğlumu eşime. Bu kadar baba diyeceğini hiç düşünmemiştim, oğlum sürekli babayı sayıklıyordu. Oğluma babayla anlaşamadığımızı ama onu ikimizinde çok sevdiğini söylüyordum ama anlamıyordu daha 3,5-4 yaşındaydı. Şu anda 6 yaşında ve hala babacı benim oğlum.

Sunuda belirteyim eşim asla aldatmadı beni, elini bir kere bile kaldırmadı, sigara kullanmaz, alkolü yoktur. işinden dolayı çok geç geldiği olurdu. Bazen banyo yapmadan yatardı, ayaklarını bile yıkamazdı... son zamanlarda herseyi batar olmuştu, bazen telefonda oyun oynardı ve bu beni çıldırtırdı... o telefonu camdan fırlatasım gelirdi. O evde ne yemek yapıyordum ne de ütü, hiçbirşey içimden gelmiyordu.

4 yıl çalıştığı son firmada maaşını hep geç alırdı hatta 3 ay maaş almadığı oldu ve benim kartlarım sonuna kadar doluydu. Maaşını yalvar yakar, yarım yamalak alır kredi kartlarımızı öderdi. Sonra işten çıkardılar, tazminatını bile zor ödediler. Kalan maaşlarını ödeyemediler, iflas ettiler. Ailelerimiz bize destek olamazlardı emeklilerdi ve bütçeleri belliydi. Bu da evi terk etmemde ayrı bir etkendi. Anlayışım, sabrım, tahamülüm, sevgim, hersey tükenmişti. Para önemli değildi ama önemliydi işte, çıkıp bir çay içemezdik. Bütün olanaklarımızı oğlumuza aktarırdık. Ve tüm bunlar beni çok bunalttı ve boşanmamda etkili oldu. Şunu belirtmeliyim boşanma esnasında beni hiç zorlamadı (ben onu çok zorladım). Anlaşmalı boşandık ve boşanma protokolünde çocuğumuzla ilgili 1-2 maddeye itiraz etti ve isteklerimin hepsine evet dedi.

Ailem ilk başta bana ve oğluma karşı çok iyiydiler fakat boşanana kadar sürekli beni destekleyen annem ve babam boşanmadan sonra bambaşka oldular. Düzenleri bozulduğu için bana da oğluma da kızgınlar. Ve ailemle çok problem yaşamaya başladık. Oğlumun saçını okşayıp oturup bir kez oyun oynamadılar. Oğlumla hiç ilgilenmediler. Onlarında elinde telefon sürekli sosyal sitelerdeler ya da televizyon izliyorlar.

Kimseyle beraber olmadım. Eşim ne yaptı ne yapıyor bilmiyorum. Belki de hayatında birileri vardır.

Dostlar ben çok pişmanım. Bu pişmanlık okadar ağırki inanın taşıyamıyorum. Pişmanlık beni öldürüyor. Fakat kapıları okadar sert kapattımki eşime nasıl döneceğimi bilmiyorum. Oğlum gece gündüz baba diyor ve hep onu aramak istiyor, konuşmak istiyor. Görüştüklerinde de babasını bırakmak istemiyor, ağlıyor. Onun daha fazla üzülmesini istemiyorum.

Çevremde boşanıp tekrar aynı kişiyle evlenen örnekler var ama onlar benim gibi giderken yakıp yıkmadılar. Ben çok kötü davrandım :KK43:

Ne olur bana yol gösterin. Soracagınız sorular varsa onları da memnuniyetle cevaplarım yeter ki yardımcı olun fikir verin.
Bu anlattiklarinizi baz alarak soyluyorum. Esinize cok yazik olmus. Hayat dediginiz sey simdi mahfediyorum, ozur dilerim hayatim gel tekrar her seyi duzelticem diyebileceginiz bir seu degil. Kim bilir neler yasadi o sureci atlatana kadar. Ben bu hikayeyi dinlerken sadece bencil bir kadin gordum. Sizinde ic dunyanizda neler oldu bilemem. Fakat ailenizin evinde bile oglunuzla sizinle ilgilenilmedigi icin eski kocama donmek istiyoruma cikiyor konusmalariniz. Maalesef dunua etrafinizda donmuyor. Eski esiniz bir sekilde hayatina devam ediyor. Bence hic giripte tekrar ayni seyleri yasatmayin adama.
 
Benim bu konuda kızdığım şey fevri bi kararla ufak sebeplerle boşanılması değil. Herkesin tahammül seviyesi farklı kimi olmayacak şeyleri bile sineye çekerken kimisi küçük sıkıntılara bile gelemiyor herkesin şartları farklı sonuçta.

Burada olay konu sahibinin verdiği kararların arkasında duramaması, bunu ben yaptım sonuçları da bu oldu demiyor, her ortamdan anında tüyecek gibi bi de. Ailem gaz verdi hem orada rahat ederim boşanayım, ama ailem bizle ilgilenmedi rahatım da bozuldu o zaman ben eski eşime döneyim. Döngünün başa sarmayacağının garantisi yok tabi. Beyazın dizileri özetlediği iki dklık skeçleri var ya onun gibi aynı. Sinir bozucu ya niye bu kadar kızdım bu konuya bilmiyorum :KK53:

Konu sahibi rica ederim önce kendi düzeninizi bi kurun cesaret edebilirseniz, bi bakın duruma böyle mutluysanız rahatsanız hiiiç barışalım toplarına girmeyin bence.
 
Aynen
Adamın hayatını alt üst edecek yüksek ihtimal
Ya da adam onun hayatını alt üst edecek... Belki de adam pişman olup geri döneceğini çok iyi bildiği için sesini çıkarmadan boşanmayı kabul etti..

Ama intikam almayacağının da garantisi yok çünkü bazı insanlar " intikam soğuk yenen yemektir " diyor...
Ben tekrardan eskisi gibi olacaklarına inanmıyorum çünkü konu sahibi arkadaş kendisi de kabul ediyor ki çok huysuz kaprisli ve rahatına düşkün birisi... Ufacık bir sorunda tekrar gidecek potansiyel görüyorum..
 
Valla annen olsam ben de sana yapma etme demezdim diyemezdim çünkü dağ olsa delerdim demişsin ta ben burdan hissettim Allah Allah nidalarıyla savaşa gider gibi gitmişsin adamın burnundan gelmiş 2 senede belki başka yollara girdi biri var hayatında ben pişmanım döncem demek ancak kafasını karıştırır yazık değil mi adama, ne değişti hem, adam zengin mi oldu her gece banyo mu yapıyo, ailen istediğin gibi davranmıyor diye mi dönmek istiyosun
 
Sorunlar yaşamayabilirim çünkü hatalarımdan ders çıkardığımı düşünüyorum. Ayrı eve çıkmak için maddi gücüm yok. Ayrıca istemem ayrı eve çıkmayı...
Sanirim senin durumuna en iyi ornek yasadiklarimdan verebilirim. Belki o zaman daha net gorursun. Buna benzer birsey yasadim ama ben esin konumundaydim. Terk edilen taraf. oglumla bir duzrn kurup yeni yasantimiza tam da alistigimiz sirada 3 yil sonra benimle konusmak istedigini soyledi. Ailwmi ozledim dedi. O hayatin bir sonu yok, eve giriyorum ev bombos ses seda yok dedi. Bir suru sey soyledi... Sen ne istiyorsan oyle olsun ama ben sizinle olmak istiyorum tekrar ayni seyleri yasarsam kaldiramam dedi. ve gorusmeye basladik. Ilk 3 ay cok guzeldi. Mukemmeldi. Ilgili yaptiklarindan pisman bir adam vardi. Sonra aramalar azalmaya basladi ve balkabagina tekrar donustu. Yapamacagim dedi bitti. Belliki sevgilisinden ayrildi o bosluk doneminde gelmisti baristilar ve tekrar ona dondu.
Senim durumun da bunun gibi. Ailenle bekledigin saadeti bulsaydin pismanlik duymazdin. Esini sevseydin bitiremezdin. Su an esini cıkış kapisi olarak goruyorsun. Diyelim ki esin kabul edip yeniden baslasaniz 4 ay sonra yine eskisi gibi olursun. Huy degismiyor cunku. Iyi gun de esinle imissin ama ona destek olman gereken donemlerde kacma yolunu secmissin. Yine en ufak sorunda en kolay yolu kacmayi secebilirsin. Kaldi ki terk edilme acisi insanda o kadar yaralar aviyor ki esin ikinci yikimi kaldiramaz bence.
Ille de hayir tekrar terk etmem diyorsan ara ve gorus. Baska yapilacak sey yok. Ya da ikinci tavsiyem ise gir ve kendine ayri bir duzen ev kur.
 
Ben inanmiyorum dogrusu evren gibi seylere. Her insan kendi sansini yaratir.
Kimileri daha olgundur ve giriskendir bu sans konusunda kimileri ise giriskenligi beceremez. Pisar kalir. Ve umit herkeste var. Herseyin guzel olucagi umidi.
Ben korkuyormki konu sahibinin teklifinin ardindan esi barisalim diycek ve o adama kabus tekrardan basliycak. Cunku umidi var..
Ben bu vebali alamam.
Konu sahibide cok guzel izah etmis sonraki mesajlarinda.
" beni ondan baska kimse cekmez" sozune katilmis.
Kendiside biliyorki demekki zor bi kisilik.
Ben acirim o adama. Taktikte veremem barissinlr diye.

Benim verdiğim öneriler barışmaları yönünde bir taktik değildir. Taktik vs benim işim değil bana çok uzak kavramlar. Benim ölçütüm samimiyet ve iyi niyettir. Daha medeni ve insani bir iletişim kurabilmeleri yönünde bir öneride bulundum. Ki zaten çocukları olan ve boşanmış tüm ebeveynlere de bu tavsiye edilir.

Takdir edersiniz ki eski eşi de çocuk değil gayet yetişkin bir birey. Gereken değerlendirmeleri yapacaktır. Yapamıyorsa da aldığı dersler bitmemiş demektir. Konu sahibi de eğer bunu bencillikle yapacaksa zaten onun da dersleri bitmemiştir. Hayatın döngüsüne ve kadere güvenirim ben, önerilerim de bu yönde şekilleniyor.

Burda bizler kendi hayat görüşlerimize göre değerlendirmelerde bulunuyoruz sadece. Şu kararı ver ya da bu kararı ver demiyoruz. Herkes kendi süzgecinden geçirip gerekeni yapar. Bizlerin söylemesiyle olacak şeyler değil sonuçta. Evlenip çocuk yapmış koskoca insanlar bunlar.

Sonuç olarak bir birey kendini bilip, iyi niyetle hareket ederse ve kendi doğrularından emin olursa hiçbir sorun kalmaz.
 
Arpasi bol geldi derler Bizim orda.

Hepsini okudum da adama çok acıdım.

Sadece şöyle düşünün. Sizin yaptıklarınızınyaptıklarınızın aynısıni eşiniz yapsaydı ve siz burda bana böyle yaptı şimdi de pisman diye anlatsaydiniz; acaba kaç kişi eşine dön derdi ? Gerçekten siz de döner miydiniz ?
Hiç sanmıyorum.
 
Ya da adam onun hayatını alt üst edecek... Belki de adam pişman olup geri döneceğini çok iyi bildiği için sesini çıkarmadan boşanmayı kabul etti..

Ama intikam almayacağının da garantisi yok çünkü bazı insanlar " intikam soğuk yenen yemektir " diyor...
Ben tekrardan eskisi gibi olacaklarına inanmıyorum çünkü konu sahibi arkadaş kendisi de kabul ediyor ki çok huysuz kaprisli ve rahatına düşkün birisi... Ufacık bir sorunda tekrar gidecek potansiyel görüyorum..

Adamın yerıne kendımi koyuyorum geri dönse intıkam icin ugrasmam en guzel cevap cocuk harıcınde muhatap olmayalım derim.
Konu sahıbı dürüstce soylemıs zaten. Kendı rahatını dusunuyor. Ama yanlıs yapıyor. Cocugum için vs. diyor ama bu cocuk 2 yıl oncede vardı. Maddı sıkıntı her aılede oluyor bırakıp gtmek mı lazım . kendı menfaatlerini dusunuyor.
 
Valla annen olsam ben de sana yapma etme demezdim diyemezdim çünkü dağ olsa delerdim demişsin ta ben burdan hissettim Allah Allah nidalarıyla savaşa gider gibi gitmişsin adamın burnundan gelmiş 2 senede belki başka yollara girdi biri var hayatında ben pişmanım döncem demek ancak kafasını karıştırır yazık değil mi adama, ne değişti hem, adam zengin mi oldu her gece banyo mu yapıyo, ailen istediğin gibi davranmıyor diye mi dönmek istiyosun
Konu sahibi hayat standartı nerde yüksek olacaksa oraya :KK55::KK55:
 
Eşe nankörlük aileye nankörlük, 2 sene geçmiş sen ne iş yapıyorsun mesela, adamı biraz da para yüzünden terk etmişsin sen ne yaptın maddi anlamda?

Yerinde olsam bırak geri dönmeyi her gün tövbe namazı falan kilardım çok pis kul hakkı var, eşinle barışsan ailesiyle nasıl olacak, benim oğlum kardeşim vs bu şekilde terk edilse kadın bizi de her yerden engelleme insan yerine koymasa sonra birde barışsalar çok pis giydiririm kv görümce ve bilumum akrabası ne diyecek bu işe, adamı itin mabadına sokmuşsun tam ifade bu yani,adamı böcek etmiş vıcıgını çıkarmışsın

Şu durumda adam seni affetse 2 gün sonra gözüne gurursuz gelecek, eminim öyle bir yapın var sıkıya gelemiyosun ruhun huzursuz, evli iken aileyi ara aile ile birlikteyken evini özle

Aman aman bir duygu hissetsem peşinden git derim ama sen baba evinde rahat olmadığın için bari eşime döneyim diyosun
 
Kızlar merhaba.

Derdim çok büyük ve dışardan birilerinin tavsiyesine çok ihtiyacım var.

6 yaşında bir oğlum var ve bundan 2 yıl kadar önce eşimden boşandım. Boşanmayı ben istedim. O kadar cok istedim ki boşanmayı önüme dağlar çıksa onları da yıkar geçer yine de o evde durmazdım.

Ufak tartışmalarımız oluyordu ama o akşamki çok kötüydü. O akşam yine tartıştık ve tartışma kavgaya döndü.

Evden gitmesini istedim ama o gitmeyince o zaman ben gidiyorum dedim. Ailemi aradım, onlar gelene kadar da oğlumun ve kendimin birkaç esyamızı toplayıp valize koydum. Bu arada eşim sürekli, lütfen konuşalım yapma etme deyip duruyordu. Ama o evde kalamazdım, kalmaya zerre kadar tahamülüm yoktu. Eve de ona da tahamülüm kalmamıştı. Ailem gelince de onlara tek laf ettirmeden, oğlumu da aldım ve gittik. Annemin evine döndüm. İçimde hiç üzüntü yoktu ve daha öncede birkaç defa boşanmayı düşündüğüm için kararımı vermiştim boşanacaktım. Şimdi o günleri düşündüğümde annemin de beni olumsuz yönlendirdiğini fark ediyorum. Bana hiç yapma kızım demedi. Kızım sen gel dedi biz sanada torunumuzada bakarız dedi. O ilk günler okadar rahattımki sanki omuzlarımdan büyük bir yük kalkmıştı. Kuş gibi hafiftim ve özgürdüm. Bir ay sonrada eşyalarımın tamamını aldım, evlenirken ailemin aldığı ve evliliğimiz süresince aldığım tüm eşyaları aldım. Sonra eşimin karşısına geçip onu sevmediğimi, hiç saygımın kalmadığını, annemin evinde çok ama çok mutlu olduğumu ve boşanmak istediğimi söyledim. Karşımda güçlü durmaya çalışıyordu ama biliyorum içi paramparça olmuştu. Biliyorum çünkü çok duygusal bir insandır. Sonra kalktım konuşmamız bu kadar diyip evden çıktım. Hiç sesini çıkarmadı çıkaramazdı çünkü çok kararlıydım. Ertesi gün bütün sosyal mecralarda eşimi engelledim. Hiçbirinde beni göremiyordu artık. 3 ay önce işten çıkarılmıştı, sürekli iş arıyordu. İnşaat mühendisiydi ama iş bulamıyordu. Oğlumu hergün okuldan alıyor parkta oynatıyor annemlere bırakıyordu. Bundan dolayı oğlum sürekli babasını soruyordu. Asla göstermemezlik etmedim oğlumu eşime. Bu kadar baba diyeceğini hiç düşünmemiştim, oğlum sürekli babayı sayıklıyordu. Oğluma babayla anlaşamadığımızı ama onu ikimizinde çok sevdiğini söylüyordum ama anlamıyordu daha 3,5-4 yaşındaydı. Şu anda 6 yaşında ve hala babacı benim oğlum.

Sunuda belirteyim eşim asla aldatmadı beni, elini bir kere bile kaldırmadı, sigara kullanmaz, alkolü yoktur. işinden dolayı çok geç geldiği olurdu. Bazen banyo yapmadan yatardı, ayaklarını bile yıkamazdı... son zamanlarda herseyi batar olmuştu, bazen telefonda oyun oynardı ve bu beni çıldırtırdı... o telefonu camdan fırlatasım gelirdi. O evde ne yemek yapıyordum ne de ütü, hiçbirşey içimden gelmiyordu.

4 yıl çalıştığı son firmada maaşını hep geç alırdı hatta 3 ay maaş almadığı oldu ve benim kartlarım sonuna kadar doluydu. Maaşını yalvar yakar, yarım yamalak alır kredi kartlarımızı öderdi. Sonra işten çıkardılar, tazminatını bile zor ödediler. Kalan maaşlarını ödeyemediler, iflas ettiler. Ailelerimiz bize destek olamazlardı emeklilerdi ve bütçeleri belliydi. Bu da evi terk etmemde ayrı bir etkendi. Anlayışım, sabrım, tahamülüm, sevgim, hersey tükenmişti. Para önemli değildi ama önemliydi işte, çıkıp bir çay içemezdik. Bütün olanaklarımızı oğlumuza aktarırdık. Ve tüm bunlar beni çok bunalttı ve boşanmamda etkili oldu. Şunu belirtmeliyim boşanma esnasında beni hiç zorlamadı (ben onu çok zorladım). Anlaşmalı boşandık ve boşanma protokolünde çocuğumuzla ilgili 1-2 maddeye itiraz etti ve isteklerimin hepsine evet dedi.

Ailem ilk başta bana ve oğluma karşı çok iyiydiler fakat boşanana kadar sürekli beni destekleyen annem ve babam boşanmadan sonra bambaşka oldular. Düzenleri bozulduğu için bana da oğluma da kızgınlar. Ve ailemle çok problem yaşamaya başladık. Oğlumun saçını okşayıp oturup bir kez oyun oynamadılar. Oğlumla hiç ilgilenmediler. Onlarında elinde telefon sürekli sosyal sitelerdeler ya da televizyon izliyorlar.

Kimseyle beraber olmadım. Eşim ne yaptı ne yapıyor bilmiyorum. Belki de hayatında birileri vardır.

Dostlar ben çok pişmanım. Bu pişmanlık okadar ağırki inanın taşıyamıyorum. Pişmanlık beni öldürüyor. Fakat kapıları okadar sert kapattımki eşime nasıl döneceğimi bilmiyorum. Oğlum gece gündüz baba diyor ve hep onu aramak istiyor, konuşmak istiyor. Görüştüklerinde de babasını bırakmak istemiyor, ağlıyor. Onun daha fazla üzülmesini istemiyorum.

Çevremde boşanıp tekrar aynı kişiyle evlenen örnekler var ama onlar benim gibi giderken yakıp yıkmadılar. Ben çok kötü davrandım :KK43:

Ne olur bana yol gösterin. Soracagınız sorular varsa onları da memnuniyetle cevaplarım yeter ki yardımcı olun fikir verin.

Konuyu okuyunca uzuldum ama farkindamisiniz siz esinizi ozlefiginiz icin degil krndinizi yalniz hissettoginiz icin siginacak liman olarak gorup ona donmek istiyorsunuz birlesirseniz ayni seyleri ona tekrar yasatmayacaginizdan eminmisiniz
 
Back