boşanma sürecinde hissedilenler/ baba-çocuk ilişkisi

white chochlate

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
19 Mayıs 2015
99
109
Herkese merhabalar. Önce ki konularımda da eşimle olan sorunlarımdan bahsedip, kurtuluyorum vs. Bahsetmiştim ama gelin görün ki kurtulamadım. Bilmeyenler içim özet geçeyim. Eşimle boşanma aşamasına gelmiştik. Onun takıntılı tavırları,cimriliği, erkek arkadaşlarıyla yaptığı gayriahlaki yazışmaları vs. sebebiyle. 1 seneye yakın ayrı kalıp sonrasında arada bebeğim olduğu için ikinci kez şans verdim kendisine ve tekrar barıştık. Ama tabii ki çok sürmedi. Hep üzerine koyarak devam etti. Resmen esir hayatı yaşattı. Yediğime, içtiğime, eve aldığım çamaşır deterjanına kadar karışan birisi kendisi sağlıklı yaşam adı altında. Çok uzatmayayım yine aynı noktaya geldik ve ben yine çocuğumla birlikte ailemin yanına döndüm, o başka şehirde. Yaklaşık 3 ay olacak ancak yanındayken özlüyorum dediği çocuğunu bir kere bile görmeye gelmedi sırf parası gitmesin diye. O kadar bencil ve vicdansız merhametsiz ki biz evden ayrıldıktan sonra ertesi gün arkadaşlık uygulamaları indirip karı-kız peşine düşmüş. Kendimi geçtim bebeği için bile oturup üzülmedi. Sonra ki süreçte aramadı sormadı her yerden engelledi. Bebeğim başka çocukların babalarına baba dedi diye üzülerek banka ile para havale edip açıklamasıyla çocuğu ara sor dedim ona rağmen aramadı sormadı, arkadaşlarıyla haber gönderdim yine arayıp sormadı. Sorsanız çocuğun psikolojisini çok düşünüyor. Ama aylardır görmeye gelmediği gibi arayıp sormayıda beceremiyor. Bebek için ihtiyacı var mi diye sormuş bile değil. Dava açtım ve duruşma gününü bekliyorum. Arada çok ama çok bunalıyorum, neden bebeğimizi birlikte büyütemedik diye hüzünleniyorum ama zorla babalık yaptırılmıyor maalesef. Dün bebeğim kendi kendine baba izin al gel derken içim ezildi mesela. İleride çocuk beni bulur sever ben ona her şeyi anlatırım diyor ama hangi yüzle bilmiyorum. Şiddet,tehdit,zina her şey var. Burada bebeğim de bende çok rahatız. Psikolojik destekte alıyorum ancak ara ara neden böyle oldu diye düşünürken buluyorum kendimi. En çokta bir insan hiç mi yavrusunu özlemez diye düşünüyorum. Kendisini asla kötülemiyorum bebeğime ama adını da anmıyorum artık. Hak etmiyor da zaten. Bencillik gibi algılanabilir ama bebeğim baba diye ağlarken yanında olmaması hastalığından sağlığından haberi olmaması ileride de babacılık taslayacak olması şimdiden üzüyor beni. Umarım bebeğim büyüdükçe kendisine değer vermeyen babası da olsa sınır koymayı bilir. Öyle içimi dökmek istedim. Burada boşandığına mutlu olanları gördükçe çok mutlu oluyorum bende öyle olabilecek miyim acaba diye düşünüyorum. Okuyan herkese çok teşekkürler şimdiden
 
Benimki de sabah aksam baba parkta baba diyor ilk üzülüyordum ama alisiyor insan 1 2 yil gecince..farz edin ki ölmüş yurt dışında işe gidiyor bi sekilde büyüyecek oda. siz metanetli olun
 
Bebeğinizin bütüüüün ilklerini en özel zamanlarını kaçırdıktan sonra ilerde arayı düzeltse ne olur ki. Hiç dert etmeyin en özel zamanları zaten sizinle. Neden olmadı? Sorusunu düşünmek elinizde değildir tabi ama pozitife yönelin. İmkanlarınızı ve bebeğinizle beraber olduğunuzu düşünüp mutlu olabilirsiniz belki. Umarım hayatınızda karşınıza insana değer veren kişiler çıkar
 
Benimki de sabah aksam baba parkta baba diyor ilk üzülüyordum ama alisiyor insan 1 2 yil gecince..farz edin ki ölmüş yurt dışında işe gidiyor bi sekilde büyüyecek oda. siz metanetli olun
Bende en çok o hallerine üzülüyorum. Başka çocuklara özenir mi üzülür mü diye hatta zaman zaman kendimi bile suçluyorum bebeğim hatrına sabır mı etseydim diye ama işte adam resmen gitmemizi bekliyordu. Ölse daha iyi olurdu en azından bebeğimin mükemmel bir babası varmış gibi anlatırdım küçücük beyninde öyle yer ederdi. Siz ne zaman boşandınız, bebeğiniz ne kadarlıktı ve en önemlisi geçti mi hissettikleriniz, üzüntüleriniz ?
 
Benim de bütün çabam babasının her şeyine şahit olmasıydı, gerçek bir baba-oğul ilişkisi olmasıydı ama zorla olmuyormuş bazı şeyler. Evet bebeğim çok şükür benimle, her anına şahidim ve şu an aslında çok rahatız ama işte arada şimdilik çalışmıyorum bir kaç aya başlıcam nasipse boşluktan sanırım eskiye bir hasret olmuyor değil. Oysa ki yediğim ekmeğin bile hesabını veriyordum, öyle bir esir hayatıydı. Çok teşekkür ederim iyi dilekleriniz için
 
İnşAllah gerçekleri görebilir bebeğim ileride. Çocuğu arayıp görüntülü bile görmekten aciz birinin ileride babacılık oynaması şimdiden zoruma gidiyor. Amin Allah yardımcımız olsun. Çok zor çocuk olunca. Sizde var mi çocuk ? İnsan kendiyle aynı durumda olanlarla konuşunca biraz rahatlıyor. Siz hangi aşamadasınız? Davanız falan açıldı mı ? Eşiniz istiyor mu ayrılmak ? Benim ki çok istiyor ayrılmayı ama 1 kuruş para nafaka çıksın istemiyor cebinden o yüzden davayı bile benim açmamı bekledi ve aylık geliri 20.000 üzerinde kirası yok.
 
Böyle adamlar eşleri içinde evlatları içinde ömür boyu sınavdır.siz zaten ikinci bir şans verip çocuğunuz için mücadele etmissiniz.ileride size "neden anne" demiycek.
Dikkat ettim maddi sıkıntıdan ve ailenizin köstek olduğundan dem vurmamissiniz.
Bu bile çok büyük şükür sebebi.
Ortaminiz huzurluysa,çocuğunuz mutluysa gerisi boş.
Ha ilerideki baba kız iliskisinin bir örneği benim kuzenim.
Yıllar sonra babasıyla görüşmeye başladı.ne babası nede kuzenim asla yakalayamadilar o treni.simdi kuzenim hiç gorusmuyor babasıyla.
Demem o ki,herşey olacağına varacak.
Düzgün bir aile yasantisinin içinde bulunan babalar bile cocuklariyla ilişkileri için eleştiri ve öneriyi hakaret olarak goruyor.kaldiki kopuk bir baba için hiç bir şey yapamazsınız.
Mutlu olun dilerim.
Allah yardımcınız olsun.
 
Ben hic boşanıyorum diye uzulmedim yaklasik 1.5 2 yil oluyor ayrilali cocuk icin üzülüyordum etrafin acitasyonlarida vardi gecti 2 yilda hepsi ben bosanmaya karar verdigim gün herseye notr dum halada ayniyim evladim icin üzüldüm oda geciyor ben öldü saydim
 
6 yasinda kizim var davayi bem actim . Kizima 3000 nafaka ve bosanma surecindeki masraflarin karsilanmasi icin dilekce yazildi. Ona bile köpürdü. Babam odeyecekmis avukat parasi odeyecek kadar parasi yokmuymus babamın
oyle diyor yüzsüz.
Bosanmak istemiyor cekismeli açtık.
 
Şimdi çekişmelide kendi de avulat tutmak zorunda oh olsun
 
Evet çok şükür ailem sonuna kadar destek, maddi manevi her anlamda yanımdalar saolsunlar. Allah bin kere razı olsun. Tüm akrabalarım da öyle eşimin bir tane olumlu yönü yok ki biri de çıkıp ya bak çokta kötü değil desin ama maalesef. Bebeğim kalabalıkta gerçekten koşulsuz sevgi içinde büyüyor. Babasının eşyalara zarar verdi diye bağırıp çağırdığı bebeğim el üstünde tutuluyor çok şükür. Ama işte bebeğim üzülüyor mudur, ne hissediyordur diye düşününce üzülüyorum sadece yoksa biliyorum ondan bana hayır gelmeyeceğini. Bencilin, ruh hastasının teki çünkü. Adam koskoca 3 ayda bir kere gelip göremedi bebeğini. Bu bile ne kadar doğru bir karar verdiğimin göstergesi aslında. Umarım oğlum ileride baba yoksunluğu çekip kendini kötü hissetmez. Ve babası da olsa çizgisini korur. Zamanında nerdeydin diyebilir..
 
Bende boşanmak için değil de bebeğim için üzülüyorum. Özlüyor mudur babasını, onun da babasıyla büyümek hakkıydı gibi düşünüyorum ama babası adam olsaydı böyle olmazdı. Adam 20.000 küsür lira geliri olmasına rağmen 1.000 tl sine kıyıp gelip göremedi bebeğini. Evden ayrıldığımız gün uçkurınun derdine düştü sadece. Umarım çok ama çok pişman olur. Sonuç değişmeyecek ama pişman olduğunu görmek isterim. S…tirii çekmek için.
 
Reziller. Dışarıda da adamım diye geziyorlardır :) benimki de davayı bile açamadı harç yatırmamak için. Ama Allah büyüktür inanıyorum ilahi adalet tecelli edecek. Haksızlık yapanların yanlarına kalmayacak. Çocuklarımızın hakkına girdikleri gibi ödeyecekler bedelini.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…