Boşanma sonrası cocukla iliski

Ben de boşanmış bir ailenin çocuğu olarak yapıyorum yorumumu. Annemle babam boşanmalarının ilk birkaç yılında benim için cok fazla kez bir araya geldiler. Birlikte piknik de yaptık evde de oturduk. Hatta uzun süre zannediyorum 5 6 yıl yılbaşını üçümüz kutladık. Yeniyıla ikisiyle birlikte girmek istediğim için. Çevremdeki çoğu boşanmış aile çocuğundan daha iyi atlattigımı ve çok daha güçlü aile bağlarım oldugunu düşünüyorum. Annem için zordu o dönem babamla yuzyuze gelmek ama benim buna ihtiyacım olduğu için gorusurlerdi. İyiki de o şekilde yapmışlar. Siz de en azından kızınız boşanmayı idrak edene kadar ayda bir üçlü etkinlikler yaparsanız daha iyi atlatırsıniz bence.
 

Bende yanlis anlar diye tereddut ediyordum. Maddi olarak yine kizima bakabilirim ama su an tum yuku ona atmamin bir sebebi var. Bosanmadan kisa bir sure once ofis acti ve icindeki esyalar benim ailemin kapanan fabrikasindan geldi. Benim esyalarimla işini yapiyorsa karsiligini vermeliydi bu yuzden protokolu ona gore olusturduk. Tabi yapmak istemezse mahkemelerde ugrastirir beni. Oda umrumda degil gerci. Yanlis anlamaya musait bir yapisi var, sozlu munakasaya girmek istemiyorum onunla.

Sanirim hayatina birisini alsa ruhum duymaz ya da ogrensem bile nasil birisi oldugunu bilemem. Eninde sonunda hayatimiza birileri girer. Ikimizde genciz. Bu yuzden her ihtimali dusunup protokole altinlarimi, cocugumun ekstra giderlerinin babasi tarafından karsilanmasini yazdirdim. Aramizda sozlu bir anlasma yaptik erkek/kiz arkadaslarimizi cocukla tanistirmayacagiz sadece evlenmeye karar verirsek tanisacak. Tabi 3 5 sene sonra bu sözü hatirlar mi bilemem.

"Eş" kavramina yakistiramadigim bir durumla karşılaştım. Bu beni çok sarsmadi. Beni sarsan kizimin verdigi tepkiler oldu. Gece beslenmesini kesmistik, kesintisiz 11 saat uyuyordu. Yaklasik 2 ay boyunca gece 5 kez beslenmeye basladi, hep korkarak uyandi, sabaha kadar oturduk, bana daha bagimli hale geldi, uyurken kafasini dogrultup beni kontrol eder hala. Kizimin durumu beni daha cok uzdu. Benim hassas noktam kızım, buradan vurulmak istemiyorum. Normalde cok sakin bir insanim ama cocugum kullanilirsa ne yapacagimi gercekten kestiremiyorum
 

Cok teşekkür ederim yorumunuz için. Tecrübeleriniz benim icin cok kıymetli. Sanirim belli bir sure daha ayda birkac defa bir araya gelecegim, butcemi ayarladigimda bir pedagoga danisacagim. Henuz cok kucuk olmasina ragmen evde vermedigi tepkileri disarida ucumuz bir aradayken veriyor. Kosup, cigliklar atip, dans ediyor. Hatta en son "senin yaninda boyle yapiyor mu?" Diye birbirimize sorduk.
 
Kızlar şunu eklemek istiyorum barisma ihtimalimiz benim açımdan yok. Ben artik bir adım ileri gitmek istiyorum, kendimi gerceklestirme aşamasına gececegim. Bir suredir ofis hayatindan uzagim. Evde yaptigim isler var, artik duzenli bir işim olsun istiyorum. Almam gereken bir belge var, onun için calismaya baslamistim ama bebegim su an 6 tane diş birden cikariyor geceleri calisacaktim, çalışamıyorum. Duzenli bir iş, maaş istiyorum. Cocugumla beraber her yaz tatile gitmek, onun hobilerine rahatca kimseden bisey beklemeden yatirim yapmak istiyorum. Arkama dönüp bakarsam, denenmişi tekrar denersem önümü göremem.
 

Siz eski eşinizi iyi bir baba olarak görüyorsunuz belki ama iyi bir baba bu şekilde bir boşanma, ayrılık süreci yaşatmazdı. Size şunu teklif edebilirdi, "evde beraber yaşamaya devam edelim, ben arada-çoğu kez kendi evimde kalayım, nadirde olsa burada sizle kalayım ya da gündüz gelip bebeği göreyim, sen iş bulup düzen kurunca da ayrılalım". Yani sizi ısrarla evden göndermeyi planlarken ne düşündü bilemem, belki bebeği bırakıp gideceğinizi sanmıştır. Ama hiç aklı başında bir hareket olmamış bir baba için.

Şuan ayrısınız, eskisi gibi sık görüşmediğiniz için o eskiden yaşadığınız sorunlar gözünüze batmıyor. Ama hiç belli olmaz napacağı. Kağıt üzerinde tamam hakkınız var ama bunu uygulamayıp, bilerek sizi zor durumda bırakabilir.

Çocukla ilgili sizin tek yapacağınız şeyler olsa bile bırakın o yapsın. "Sen yapma, uğraşma, gelme gerek yok" demeyin. Ve kendi hayatınızla ilgili işle ilgili önemli ciddi şeyleri de bununla paylaşmayın. İş fırsatı, iş görüşmesi, yeni bir gelir gibi olanaklarınızı asla söylemeyin. Yerinizde saydığınızı sansın.

Burada eski eşinizle ilgili yazdıklarınızdan sonra pek öyle onun pişman olduğunu sanmıyorum. Eğer maddi açıdan yetersiz olmasaydınız belki sizle bebekle bu kadar ilgilenmezdi.
 

Zaten ilk baslardaki öfkem ev sorunu yüzündendi. Cocugum icin gitmeyecegimi düşündü cunku daha once cocuk olmasa bosanirdim, mutlu degilim demistim kendisine. Araya benim ailem girdi, bir sekilde devam ettik. Panda nasilsa annesiyle yasamak istemiyor, bizi baristiriyorlar yine araya girerler diye düşünüyordu. Bu dusunce benim icin yikici bir sebep. Halbuki bizi barıştırmak istemelerinin sebebi benim babasiz büyümüş olmam ve zorlandigimi gormeleriydi. Benim kizim ayni seyi yasasin istemediler.

Acikcasi bireysel hic biseyimi paylasmiyorum. Sadece cocukla ilgili konuşuyoruz. Bazen beni yokluyor durup durup ortaya kendisiyle ilgili bisey atıyor. Karttan mama alacagim haberin olsun diyorum, ben Çorumdayim diyor alakasiz bie sekilde. Hic sormuyorum boyle seyleri tamam, aliyorum o zaman deyip geciyorum.

Bosandigi için pisman mi bilemem, ev mevzusunda pisman oldugunu hissettim. Belki de pisman olmamıştır, bana oyle gelmiştir. Şöyle birsey var gecmis degismiyor, dusunmek ve uzulmek anlamsiz. Ben onu insan olarak hayatimdan ve aklimdan cikardim. Sadece kizimin babasi olarak var. Ev mevzusunu dusunup öfkemi beslemek istemiyorum.

Ha birde sanirim etrafimda gercekten magdur olan kadinlari gordugum icin bana iyi bir baba olarak gözüküyor. Zaten cocuguna bakiliyor, hergun disari cikariyorum, ilgileniyorum bosandiktan sonra baba olarak ona dusen en buyuk sey maddi destek. Tabi yillarca boyle gitmeyeceğinin farkindayim. Birsure sonra cok masraf var diye ariza çıkarır.
 

Ve ilk paragrafta yazdiginizi yapsaydi evliligimi kurtarmak icin elimden geleni yapardim. Ev mevzusundan sonra ona insan olarak, erkek olarak, eş olarak saygimi yitirdim.
 
Anlattıklarından yola çıkarak söylüyorum gayet medenice görüşmeler yaşıyorsunuz. Hayatınıza girecek insanları da bu denli medeni insanlardan seçmelisiniz. Çocuk olmasaydı bu ilişki olmazdı zaten. Çocuğunuz çok küçük ve durumu anlayana kadar güzel bir şekilde idare etmeniz gerekiyor. Anlama yaşı geldiğinde yavaş yavaş 3lu görüşmeyi azaltarak özel günlerde birlikte zaman geçirir diğer zamanlarda tek gorusturursunuz. Medeni cesaretinizden dolayı tebrik ederim yeni hayatınız size ve çocuğunuza güzellikler getirsin.
 

cok teşekkür ederim. Bu gorusmelerde birden fazla etken olunca kafam karıştı. Cocugumun uzulmesini hic istemem. Bebekler hayata sıfır bilgi ile başlıyor. Anne babanin ayni evde yasadigini bile tecrübe ederek ogreniyor. Benim kizim bundan mahrum kaldi, kendimi ona karsi suçlu hissediyorum ama biliyorum ki huzursuz ortamda cocuk buyutulmez. En doğrusu onun icin bosanmamizdi. Onumuze neler cikacak, nasil davranmaliyim kestiremedim. Bulusmalari devam ettirip en kisa sürede profesyonel bir bakis açısı alacağım
 
Çok güzel bir annesiniz :) umarım güzel sonuçlar alırsınız kendinize ve çocuğunuza iyi bakın .
 
Şuandaki bu iyi anlaşma halini evliyken devam ettirmeniz imkansız hale mi gelmişti?
 
Anne babası boşanmış bir çocukluk geçirdim bu süreçte zor olan anne babanın boşanması değil çocuklarla boşanmak, artık eş olmayınca saygıyı tamamen yitirmek ve çocuğunuzu oradan oraya çekiştirmek arada bırakmaktır. Beraber vakit geçirmeyi öğrenmişsiniz ve eski eşinizin bir yanlışı olmamış bu süreçte harika bir iletişim. Hayatınıza giren kişi çocuğunuzun babasıyla görüşmenize karışamaz böyle biriyle birlikte olmayın zaten, her zaman bir çocuğun anne babası olacak ve daha çok bir araya geleceksiniz çocuğunuz için en sağlıklısı bunu bozmamak.
 
Siz çok naif bir insansınız Güzel bir beraberliği hak ediyorsunuz , aslında suan bile eski esle iletişim nasıl olmalı vs düşünmeniz bile ince düşünceli olduğunuzu gösteriyor
İçinizden nasıl geliyorsa öyle yapın , bende boşanmış bir aile çocuğuyum ben 12 yaşındaydım annemle babam boşandığında , bir kardeşim var annem 2. Evliliğini yaptı ama boşandılar adam çok kötüydü kardeşim 2-3 yaşlarındaydı boşandıklarında bebekti . Bana göre kardeşim daha güçlüydü çünkü bebekken olduğu için anne babayı beraber hiç hatırlamıyor. Ben 12 yasında olduğum için tam ergenlik zamanlarımdı biraz bocaladım ama kardeşim benim tam tersim zaten doğrusu bu gibi geliyor ona hiç yaşamadığı için o yüzden bebeklikte alışmak çok daha kolay ayrılıklara canınızı sıkmayın kızınız için zaten babayı görebiliyor , normalin bu olduğunu görerek büyüyor.. belli bir zaman sonra buluşmalarda siz olmazsınız baba kız tek vakit geçirirler şimdi bebek arada babanne hala gibi durumlar varsa 1-2 saat bırakabilirsiniz de ben öyle yapardım sanırım tüm gün olmamak şartıyla babanne tarafına bırakıp varsa kuaför işleriniz vs 1-2 saat kendi işinizi görüp alabilirsiniz de onlarda sevmiş olurlar baba da ailesi gözetiminde görüşmüş olur
 
Bu konuyu aynı şekilde eski eşinizle konuşşanız nasıl olur panda? Anlayamayacak kapasitede birine benzemiyor,güzel bir şekilde ayrılmışsınız normal olması gerektiği gibi davranıyorsunuz,ama türkiyede olduğumuz için aşırı medeni duruyor.
Bu adamlar her konuda keşke böyle anlayışlı olsalar boşanmadan sonraki halleri çok güzel,ortada boşanmalar daha az olurdu.
Önceliğimiz çocuğumuz olduğu için hayatımıza girecek insanları ona göre seçelim bu konuda anlaşalım desen.
Protokol dışında da göstermen çok güzel bir şey takdir ettim,bu senin maddelerden daha çok çocuğunu ve onun geleceğini düşündüğünü gösterir.
Umarım hep böyle gider yoksa boşanma daha yeni diye çocuğu kıymete binmemiştir bir de hayatına biri girerse değişecek mi o da önemli.
Hakkında hayırlısı güzel bir dert. Bebişi öp
 
Son düzenleme:
Sizi O kadar iyi anlıyorum ki sizi gitsin aklını başına toplasın benim kıymetimi daha fazla anlasın bana bağlansın.bir nevi ceza vermek ve sizi zor durumda bırakarak gerçeklerle yuzlestirmek..erkek aklı işte. Kabul edilebilir birsey mi asla.ama dersini almis gozukuyor.inanin şunu diyeceğim boşanmış sizinle aynı yolu yürümüş ve fazlasiyla kirilmis biri olarak ..eğer içinizden de eşinize karşı en ufak bir sevgi hissediyorsanız barışmaya da affetmeye de değer cocuk için değer..bir çocuğa verebilecek en güzel şey anne ve babası ile bir arada aile olarak yasayanilmek.iki tarafta alması gerekenleri almis gibi..ama sevgi yok sa hicbirseye degmez
 
bebek henüz çok küçük
kendini tam olarak anlayincaya kadar bu şekilde en doğrusu bence.
Annesi olarak siz yaninda olmalısınız .
daha büyüyup bağımsız olduğunda 2 yaş civarı gibi ,
ayrı görüşmeye geçersiniz.
çocuk her şeye çok kolay adapte olur merak etmeyin
 
dik duruşunuz
eminim ki zaman size daha huzurlu birliktelikler getirecek, hak ettiğiniz.
 
her şey sevgi ile bitmiyor alması gerekeni kaç yaşında adam yıllar önce alacaktı.
bakın konu ne olursa olsun sen evden git dememeliydi bebekle , özel duruma hiç girmiyorum.
bu, buradaki konulara bakınca basit bir şey gibi görünebilir ama değil.
 
Yok ben hayatta kimsenin yaşadığı hic birseyi basit görmem ..çünkü yaşayan kişi için zordur.kimsenin haddine değil basit yada önemsiz görmek.Sizin dediğiniz gibi hayatta neler görüyoruz bu ortamda neler görüyoruz duyuyoruruz..ve bir insani tekrar dan tanımak güvenmek çocuğunun olduğu ortama sokmak kolay birsey degil.her insan hata yapabilir gaflete düşebilir eğer yaptığından pişman sa tekrarı olmayacağından eminse neden olmasin.ve hayatına yeni girecek kimsenin nasil biri olacağı hakkında hiç bir fikri yokken.sevgi tabiki hicbirseyin çözümü degil ama bir çok şeyin çözümü.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Sizce boşanmalı mıyım
Yorumlar
18
Görüntüleme
1K
Brrk
N
Lütfen akıl verin
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
1K
motherlesswomann
M
N
Bebek olduktan sonra Kayinvalide….
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
4K
Nida1234
N
İş arkadaşımın garip hareketleri
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
2K
ladylady
L
H
Eşim, hayatım adına çıkmaz sokaktayım
7 8 9
Yorumlar
175
Görüntüleme
9K
ruhay
R
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…