Psikiyatriye gittim ilaç verdi bana biraz ağır geldi bende dörtte birini içiyorum. Anlaşmalı dilekçe verdim o da başta karşı durdu imzalamadı ben verdim ama şimdi ikna oldu. Gelirse duruşmaya anlaşmalı oluyormuş tek celsede biter. Psikoloğa da gitmeyi düşünüyorum..Çok üzüldüm ama bubir son değil avukatınnyanında psikologda tutun bence
O adama eşim demeyi bırakın ilk olarak, dilinizi alıştırın buna ki beyin daha çabuk kabullenir ve kalbe hükmetmesi kolay olur.İnanın yıllardır bu kulübü okurum ancak ilk defa bu konuyla yazmaya başladım. O kadar destek ihtiyacım olmuş ki demek ve siz bana çok iyi geldiniz ben de buradan herkese destek olmak için elimden geleni yapmak istiyorum. Evet biraz önce yine ağlama geldi hıçkıra hıçkıra ağladım. Elimden geleni yaptım ben neden böyle davranıldı diye bazen aklım dediğİniz gibi allak bullak. İki gün sonra işe döneceğim ve eşimin bulunduğu şehre gideceğim bir otelde kalacağım. Bir ay var inanın birilerine sarılmak ve sağlam beslendiğim bir çevrem olsun istiyorum ancak ailem de fiziken uzakta bu beni yoruyor artık. Şuandak stres yaşıyorum gidince yaa karamsarlık buhranlar beni sarsacak diye. Çünkü ailemleyken üzgün olsam dahi yönetebiliyorum kendimi güvende hissediyorum bunu uzun yıllar tek ve aileden uzakta yaşayanlar iyi bilir. Çok çok teşekkür ediyorum size yazıyor olacağım buradan siz de bana yazın lütfen her zaman…
Geçecek canım inan ki geçecek.Düşünsene ölüm acısı bile geçiyor bir sure sonra.Dr.a gittim uyku ilacı verdi demissin.Depresyona ya da travma surecine adı herneyse uyku ilacı vermezler genwlde antidepresan verir o da uyku yapar.Ama tekrar gidip konuşsan ilacı degistirir .Bazı hormonları düzenliyor o ilaçlar ve daha iyi hissediyorsun tavsiye ederim pes etme.Güçlü duruşundan dolayı kutlarım seni.Tavsiyeleriniz için sağ olun. Kendimi çok üzgün hissediyorum ağlıyorum. Bu şekilde devam etmektense diğerini ben seçiyorum ve halen bu kadar içim acıyor olması normal mi? Kendimi pek iyi hissedemiyorum sürekli acaba diyorum
Evet dil beyni şekillendirici oluyor. Ben de yazarak sizlere kendime de söylüyorum bazı şeyleri. Evet tesadüfe pek inanamam. Sizin sevginiz direk bitmişti sanırım sizi kutluyorum inanın bana örnek oluyorsunuz. Benim bazen böyle anılarım geliyor aklıma ne güzel olabilirdi diye başlıyorum kabullenmek işte…O adama eşim demeyi bırakın ilk olarak, dilinizi alıştırın buna ki beyin daha çabuk kabullenir ve kalbe hükmetmesi kolay olur.
İyi geldiyse ne mutlu bana, tabi ki her zaman yazabilirsiniz burda olmamız boşuna değil tesadüf hiç değil, bir araya getiren ortak noktalarımız.
Boşanma sürecinde muhattap olmayın bırakın avukatınız sizin yerinize muhattap olsun. İletişim kurmayın birebir.
İşinize döndüğünüzde rutin iş işleyişinize dönün sonuçta siz hala aynı insansınız değişen şey sadece dikenlerinizden kurtuluyor olmanız :)
Dikenler bitince çiçek açacak elbet bir gün
Boşanma değil ama evlenmeye yakın aldatıldım. Tıpkı sizinn gibiydim o mesajları gözümle gördüğüm halde beynim oyun oynuyordu onunla güzel günlere dair. Çok acı çektim içimden kaç kere dönmek geçti ama tuttum kendimi acıyı tercih ettim çünkü bir kere acıyacak dönersem o acı hiç geçmeyecekti üstelik döndüm diye de bana saygısı olmayacaktı nasılsa döndü diye. Tv de bir dizi çıksa onun adı geçiyodu resmen şaka gibi ağlamaya başlıyordum hayallerim yarım kaldı bir daha mutlu olamayacağım sanıyordım ama hepsi beynimin oyunuymuş niye mutlu olamayacakmışım ki onunla mı var oldum da onunla yok olayım? O gülecek eğlenecek yoöuna devam edecek yas tutan taraf ben olacağım öyle mi? Bu farkındalığa varıp ondan çok daha mutlu olarak itikam alma yoluna gittim. Acının hafiflemesi 6 ayı buldu. 1 yılda kendime geldim ama ne geliş eskisi halimin kat kat üst versiyonu oldumEvet ağlama nöbetleri geliyor demin yine hıçkırdım. Biraz rahatladım anneme açabiliyorum konu ve sebebi hassas olduğu için paylaşamıyorum da her arkadaşla bir de belli bi yaşda ve pozisyonda insan çekiniyor en azından ben öyle hissediyorum. Evet acı yaşayarak umarım sadece ürkütücü geliyor bana. Daha önce sevdiğim insanlardan ayrıldığımda çok üzgün hissettim ve acı çektim. Onlar aklıma geliyor yine mi aynısını yaşarım diye korkuyorum ve kaçıp gitmek istiyorum. Buraya yazmak bile bana iyi geldi. Kendime itiraf edemediğim şeyleri yazıya döküyorum. İnanın eşime bunca şeyden sonra dahi halen nefret duyamıyorum bu normal mi? Keşke olsaydı görseydi bizi diyorum. Benim bu insancıllığım beni benden alıyor. Şöyle katı net insanlara imreniyorum. Sizin boşanma tecrübeniz oldu mu? Nasıl geçindiniz günleri?
Sizi tebrik ediyorum ve yeni versiyonunuza imreniyorum. Bana umut verdiğiniz için teşekkür ediyorum evet kararımdan eminim de benim kendimden şüphelerim var çünkü ayrılık anksiyetesi yaşadım daha önce de aldatıldım başka bir ilişkimde onu unutmam 1 yılımı aldı ve çok üzüldüm tekrar onlar aklıma geliyor aynısını yaşarsam diye ürkütüyor. Artık bilmiyorum bazen bilmiyorum ne yapacağımı ne hissettiğimi bilmiyorum bazen bilmek de istemiyorum yoruldum… hevesler ve hayaller ölüyor ve sen izliyorsun öylece. Halen onu sevmem bile beni rahatsız ediyor bazen bana böyle davranan birini şiddet saysızılık vb bağımlılık neden seviyorum benim sorunum ne diyorum ondan uzakta kaldığım zaman anılarımızı özlüyorumBoşanma değil ama evlenmeye yakın aldatıldım. Tıpkı sizinn gibiydim o mesajları gözümle gördüğüm halde beynim oyun oynuyordu onunla güzel günlere dair. Çok acı çektim içimden kaç kere dönmek geçti ama tuttum kendimi acıyı tercih ettim çünkü bir kere acıyacak dönersem o acı hiç geçmeyecekti üstelik döndüm diye de bana saygısı olmayacaktı nasılsa döndü diye. Tv de bir dizi çıksa onun adı geçiyodu resmen şaka gibi ağlamaya başlıyordum hayallerim yarım kaldı bir daha mutlu olamayacağım sanıyordım ama hepsi beynimin oyunuymuş niye mutlu olamayacakmışım ki onunla mı var oldum da onunla yok olayım? O gülecek eğlenecek yoöuna devam edecek yas tutan taraf ben olacağım öyle mi? Bu farkındalığa varıp ondan çok daha mutlu olarak itikam alma yoluna gittim. Acının hafiflemesi 6 ayı buldu. 1 yılda kendime geldim ama ne geliş eskisi halimin kat kat üst versiyonu oldum
Taştan değilim bende insanım sonuçta sevgim hemen çat diye bitse güzel olurdu :))Evet dil beyni şekillendirici oluyor. Ben de yazarak sizlere kendime de söylüyorum bazı şeyleri. Evet tesadüfe pek inanamam. Sizin sevginiz direk bitmişti sanırım sizi kutluyorum inanın bana örnek oluyorsunuz. Benim bazen böyle anılarım geliyor aklıma ne güzel olabilirdi diye başlıyorum kabullenmek işte…
Zararın neresinden dönülürse kar dır. Böyle bir tanıdığım kadın vardı. Eşi bağımlı. Yani adam yalan söylemek de resmen usta. Uyuşan beyni yalan söylerken tam randıman çalışıyor. Is güç hak getire. Çocukları oldu. Boşandılar kadın çıktı gitti çocuklar hala perişan onların da ne olacağı belli değil doğru yoldan gideceklerini düşünmüyorum gördüğüm kadarıyla ama çocuklara da suç bulamam.Merhaba, baya uzun dökmüşsünüz içinizi kurdeşen döker gibi :) şimdi sıra bende:) umarım iyisinizdir. Ben de anlatmaya şuan üşendiğim saçmalıklar yaşadım. Ancak aile gerçekten mevcut sorunları bile çok be kat üstüne koyabiliyor. Ya ailesi size ve aile yapınıza uygun mu diye gözünüzü dört açmanızı ya da eşinizin ailesinden mümkünse baya uzakta yaşamanızı (min. 1000 km ülke dışı tercihen :)) çiçeği burnunda eş adaylarına hatırlatıyorum:) Bir diğeri esrar bağımlısı, alkol bağımlısı vb. şeylere ayıkmanız. Ben Covid zamanı tanıştım, hayat tarzlarımız farklılığından, gizli bağımlılığa kadar ve anne terörü, anne bağımlılığı, dengesizlikler tecrübe ettim. Eşimle güzel flört ediyorduk, seyahat eğlence yeme içme gülme müzik vb zevklerimiz ortak olduğu için Covid zamanında keyifliydi. Evlendiğimizden 3 hafta sonra ben esrar bağımlısı olduğunu tam olarak idrak ettim. 15 ay flört ettik 12 ay içtiğini dahi göstermedi bana, ben de alkol kullanmıyor diye çok memnundum durumdan. Neyse çok uzatmadan evlendik ancak evlenmeye 1 ay kala buna bir şeyler oldu anlamsız kavgalardan hakaret ve kırıcı ithamlar sorumsuzluklar vb. deneyimledim. Dedim evlenirim artık ya düğün stresi ya da sonra duruma bakarım dünyanın sonu değil çünkü buradan vazgeçersem oldukça üzülür pişmanlık duyarım filan diye derin bir korkum vardı. Neyse keyifli bir düğünümüz oldu, hoş beş eğlenceli komik insanlarız ikimizde zaten bu beni ona çok yakınlaştırmıştı. EVeeetttt Bingo. Eve taşındık ve bu ilk günler 3-4'te yatıyor mutfağa geliyorum bir iki baktım esrar koyuyor sigarasına kendisi 'ot' olarak adlandırıyor ve masum bişey diye tasvir ediyor. Kendi şirketi var daha doğrusu abisinin buna distribütörlüğünü verdiği bir iş ve oldukça rahat pandemi filan derken ofise bile gitmiyor elemanlar bile uzaktan çalışıyor bi şekilde iş yürüyor aksaklıklar olsa da. ben baktım bu bir iki tane değil baya baya sabaha kadar oturup içiyor ve internette survivorda yok yemek programlarında. Rica ettim yok, anlattım anlamak istemedi, ben işe gidiyorum adam yatıyor arada işi olursa kalkıyor yoksa akşama kadar yatıyor. 1. sebep sabah 7-8 de uyuyan akşama kadar yatar 2. sebep esrar uyku yapıyormuş fazla içince kafayı kaldıramazsın filan yazmışlar internette okudum. O zamanlar şok yaşadım inkar ettim öce sonra bir hayal kırıklığı ve ne yapacağımı bilmemek, sigara kullanmam alkol sadece arada sırada ölçülü fazlasından hoşlanmam böyle bir tipim yanii. Tam ne içtiğini bile sonradan fark ettim. Neyse ilk şiddete arabada maruz kaldım sebebi arkadaşlarıyla buluşmak istiyor bekar gibi hayatına erkek erkek devam ediyor, bana 2 kere eliyle koluma başıma vurdu dayanamayıp ben de geri bir tane vurdum kafasına ağlayarak öfkeyle. O an gücüm yetse onu bir temiz dövebilirdim. Gücümde elimdedir baya ancak yine de kadın gücüyle aynı değil. Bu şiddet sonrası babamı arayıp durumu anlatmaya karar verdim. Çünkü boşanmaya adım adım ilerlediğimi hissediyordum. Babam onun ailesine durumu anlatmamı ve bu işi halletmelerini istediğini söyle dedi. Benim hep arkamdadır ancak ilk olduğunda ben karışırsam olay çok büyür diye bunun daha doğru olduğunu söyledi. Neyse sonra bu olaylar on and offf devam etti. Problemler genelde hayat tarzı farklılığı, esrar, uyku saati, erkeklerle bekar hayatına devam gibi şeylerden arada bir yokluyordu. Bir keresinde daha şiddete maruz kaldım ve babam polisi ara dedi hemen şikayetçi oluyorsun bitti bu iş dedi aramış babam onu korkudan teli kapatmış. Rapor filan tutturdum uzaklaştırma aldırdım, boşanma dilekçesi yazdım anlaşmalı, gelmedi imzalamaya ben verdim halen çok üzgünüm 15 gündür uyumadım. Şiddetten ceza aldı şikayetim sonucu ve her şey için çok pişman vb. diyor düzelteceğim ben depresyondaydım filan saçma sapan bir hayat sürdüm lütfen telafi edeceğim deyip duruyor ancak güvenim çok zayıf, defalarca bu şartlarda evliliğimiz tehlikede diye ikaz ettim. Kendini toplaması için çabaladım, ancak esrar ve hayat tarzından gayet memnun olduğunu ya da değiştirmeye hazır olmadığını, memnun olmayanın ben olduğumu ve seçimlerimizi yapıyoruz dedim kabullendim. Bu süreçte uyku filan gitti kaygı korku şaşkınlık ve adını bilmediğim karmaşık duygular ile bolca üzüntü hissediyorum. Ben boşanmaktan ziyade sonrasında yaşayacağım yas süreci için korkular hissediyorum gani gani(( Tez zamanda bu akut depresyondan çıkmam dileği ile çünkü doktora gittim uyku ilacı verdi beni uyuşturdu ancak yine az uyku gündüz de ruh gibi salak gibi uyuşuk etti ve bıraktım. Vesselam içimizi dökmek ve bir nebze birilerine fikir vermek, duygudaş olmak adına bana söyleyecek şefkatli cümleleriniz için kızlar.. Görüşmek üzere.
Esrar bağımlısı mıydı? Ne içiyordu adam? Evet ben de bunun bu derece yaygın olduğunu ilk defa öğrendim lise öğrencilerine satıyorlarmış herkesin dilinde. Polisler bile esrarı ciddiye almıyor ihbar ettim kaç kere ilgilenmiyorlar bile. Sanırım ülkemiz uyarıcı ve uyuşturucu için ana ülkelerden biri olmuş. Evet şükrederim her zaman ara da isyan üzülme gelirse bile genelde şükürüm boldur. Sadece her şey iyi olabilecekken olmamış farklı bir deneyimdi. Büyük konuşmamayı öğrendim, herkesin başına her şey gelebilir asla dememeyi öğreniyorum, bunlar filmlerde olur sanırdım hiç bilmediğim bir şeydi. Koca kişisi de yaptıklarını inkar ediyor veya hatırlamıyor. Bırakmak zor ama mümkün ben bırakmak istediğini hevesini görmedim. Bir de bu esrar ruh sağlığını çok çok bozuyormuş alkolden bağımlısı kişilere bakıyorum onlar farklı bilgisi olan var mı? Hayatımda ilk esrar içen koca kişisiydi, etrafında esrar bağımlısı olanlar var mı? Kendini nasıl bir yıl saklamış anlamadım. İçmesine müdahale etmezsen her şey yolunda ama bu kadar iradesiz isteksiz olması aileyi evliliğini gözü görmemesi inkar da etse çok değişik. Buradan benim almam gereken ders neydi Allah'ım bana mesajın neydi diyorum kendime? İlişkilerde hep daha az hata yapmaya çalışırken ilişki yaşamayı seviyorken çok heves çaba doluyken böyle olması acaba neyin mesajı? Evlilik hevesim mi beni bürümüştü algılarım kapanmıştı. Ailem ruhen hep yanımda ancak başka şehirlerde yaşıyoruz. Ailem benimle yaşasaydı çıkıp oraya girseydim. Şimdi gözümde büyüyor yeni düzen canım anam babam beni sarıp sarmalarlar keşke birlikte yaşasak. Kızlar bana deneyimleriniz bilgileriniz varsa yazın çünkü bilip anladıkça kafamda uydurmadığımı iyice anlıyorum algılarım açılıyor.Zararın neresinden dönülürse kar dır. Böyle bir tanıdığım kadın vardı. Eşi bağımlı. Yani adam yalan söylemek de resmen usta. Uyuşan beyni yalan söylerken tam randıman çalışıyor. Is güç hak getire. Çocukları oldu. Boşandılar kadın çıktı gitti çocuklar hala perişan onların da ne olacağı belli değil doğru yoldan gideceklerini düşünmüyorum gördüğüm kadarıyla ama çocuklara da suç bulamam.
Adam be bir işin elemanı xne baba, ne koca, ne kardeş, ne evlat olarak 5 para etmez.
Bu arda özünde kötü değil aslında çok da vicdanlı biri. Ama kullandığı madde onu bu hale getirdi. Ona sorsan bırakır ne var ki ama bırakamıyor. Esrar kullanan kişilerin savunması hep aynı bu zararsız. Bu bağımlılık yapmaz. Bu diğerleri gibi değil.
Otur Allaha şükür et. Çocuğun yok. Bundan sonra ne olursa olsun o adamın yanında olduğundan daha iyi olacak ucuz kurtulmuşsun. Kadının kaburgasini kırıp ciğerini deldi sonra hüngür hüngür ağladı seviyorum diye. Duyduğum bunlar tabi. Yani psikolojik olarak da düzelmesi mümkün değil buna neden olan yine bağımlılık. Zor şeyler yaşadın. Boşan yoluna bak. Ailen arkanda şanslısın o kadının kimsesi yoktu çünkü. Neler yaşadı arta arta anlatsam yetmez. Ve bağımlı eşi olan her kadın bunları yaşamaya mahkum. Çocuğunun gözü önünde neler yaşanacaktı. Bıraktım bırakacam diyen oluyor ama mümkünü çok düşük ihtimal. Arkadaşımın kardeşi bıraktım dedi ama onu bırakınca alkole sardı bu sefer alkolik oldu tekrar maddeye döndü hem alkolik hem madde bağımlısı oldu. Yatırdılar tedavi için yik, hapse girdi yok. Ortam değiştirmek için köye götürdüler yok yok yok bitmedi yıllar geçti. Verilmiş sadakanız varmış.
Mahallemde görüyorum ben satışını yapanlar var sokakta. İş güç sahibi insanlar geliyor arabaları ile okul servisi gördüm yine alış yapan. O kadar çok gizli içen var ki bende şaşıyorum. Allah yardımcımız olsun şu zamanda çocuk yetiştiriyoruz.
Cocugun yoksa boşan daha ne duruyorsunMerhaba, baya uzun dökmüşsünüz içinizi kurdeşen döker gibi :) şimdi sıra bende:) umarım iyisinizdir. Ben de anlatmaya şuan üşendiğim saçmalıklar yaşadım. Ancak aile gerçekten mevcut sorunları bile çok be kat üstüne koyabiliyor. Ya ailesi size ve aile yapınıza uygun mu diye gözünüzü dört açmanızı ya da eşinizin ailesinden mümkünse baya uzakta yaşamanızı (min. 1000 km ülke dışı tercihen :)) çiçeği burnunda eş adaylarına hatırlatıyorum:) Bir diğeri esrar bağımlısı, alkol bağımlısı vb. şeylere ayıkmanız. Ben Covid zamanı tanıştım, hayat tarzlarımız farklılığından, gizli bağımlılığa kadar ve anne terörü, anne bağımlılığı, dengesizlikler tecrübe ettim. Eşimle güzel flört ediyorduk, seyahat eğlence yeme içme gülme müzik vb zevklerimiz ortak olduğu için Covid zamanında keyifliydi. Evlendiğimizden 3 hafta sonra ben esrar bağımlısı olduğunu tam olarak idrak ettim. 15 ay flört ettik 12 ay içtiğini dahi göstermedi bana, ben de alkol kullanmıyor diye çok memnundum durumdan. Neyse çok uzatmadan evlendik ancak evlenmeye 1 ay kala buna bir şeyler oldu anlamsız kavgalardan hakaret ve kırıcı ithamlar sorumsuzluklar vb. deneyimledim. Dedim evlenirim artık ya düğün stresi ya da sonra duruma bakarım dünyanın sonu değil çünkü buradan vazgeçersem oldukça üzülür pişmanlık duyarım filan diye derin bir korkum vardı. Neyse keyifli bir düğünümüz oldu, hoş beş eğlenceli komik insanlarız ikimizde zaten bu beni ona çok yakınlaştırmıştı. EVeeetttt Bingo. Eve taşındık ve bu ilk günler 3-4'te yatıyor mutfağa geliyorum bir iki baktım esrar koyuyor sigarasına kendisi 'ot' olarak adlandırıyor ve masum bişey diye tasvir ediyor. Kendi şirketi var daha doğrusu abisinin buna distribütörlüğünü verdiği bir iş ve oldukça rahat pandemi filan derken ofise bile gitmiyor elemanlar bile uzaktan çalışıyor bi şekilde iş yürüyor aksaklıklar olsa da. ben baktım bu bir iki tane değil baya baya sabaha kadar oturup içiyor ve internette survivorda yok yemek programlarında. Rica ettim yok, anlattım anlamak istemedi, ben işe gidiyorum adam yatıyor arada işi olursa kalkıyor yoksa akşama kadar yatıyor. 1. sebep sabah 7-8 de uyuyan akşama kadar yatar 2. sebep esrar uyku yapıyormuş fazla içince kafayı kaldıramazsın filan yazmışlar internette okudum. O zamanlar şok yaşadım inkar ettim öce sonra bir hayal kırıklığı ve ne yapacağımı bilmemek, sigara kullanmam alkol sadece arada sırada ölçülü fazlasından hoşlanmam böyle bir tipim yanii. Tam ne içtiğini bile sonradan fark ettim. Neyse ilk şiddete arabada maruz kaldım sebebi arkadaşlarıyla buluşmak istiyor bekar gibi hayatına erkek erkek devam ediyor, bana 2 kere eliyle koluma başıma vurdu dayanamayıp ben de geri bir tane vurdum kafasına ağlayarak öfkeyle. O an gücüm yetse onu bir temiz dövebilirdim. Gücümde elimdedir baya ancak yine de kadın gücüyle aynı değil. Bu şiddet sonrası babamı arayıp durumu anlatmaya karar verdim. Çünkü boşanmaya adım adım ilerlediğimi hissediyordum. Babam onun ailesine durumu anlatmamı ve bu işi halletmelerini istediğini söyle dedi. Benim hep arkamdadır ancak ilk olduğunda ben karışırsam olay çok büyür diye bunun daha doğru olduğunu söyledi. Neyse sonra bu olaylar on and offf devam etti. Problemler genelde hayat tarzı farklılığı, esrar, uyku saati, erkeklerle bekar hayatına devam gibi şeylerden arada bir yokluyordu. Bir keresinde daha şiddete maruz kaldım ve babam polisi ara dedi hemen şikayetçi oluyorsun bitti bu iş dedi aramış babam onu korkudan teli kapatmış. Rapor filan tutturdum uzaklaştırma aldırdım, boşanma dilekçesi yazdım anlaşmalı, gelmedi imzalamaya ben verdim halen çok üzgünüm 15 gündür uyumadım. Şiddetten ceza aldı şikayetim sonucu ve her şey için çok pişman vb. diyor düzelteceğim ben depresyondaydım filan saçma sapan bir hayat sürdüm lütfen telafi edeceğim deyip duruyor ancak güvenim çok zayıf, defalarca bu şartlarda evliliğimiz tehlikede diye ikaz ettim. Kendini toplaması için çabaladım, ancak esrar ve hayat tarzından gayet memnun olduğunu ya da değiştirmeye hazır olmadığını, memnun olmayanın ben olduğumu ve seçimlerimizi yapıyoruz dedim kabullendim. Bu süreçte uyku filan gitti kaygı korku şaşkınlık ve adını bilmediğim karmaşık duygular ile bolca üzüntü hissediyorum. Ben boşanmaktan ziyade sonrasında yaşayacağım yas süreci için korkular hissediyorum gani gani(( Tez zamanda bu akut depresyondan çıkmam dileği ile çünkü doktora gittim uyku ilacı verdi beni uyuşturdu ancak yine az uyku gündüz de ruh gibi salak gibi uyuşuk etti ve bıraktım. Vesselam içimizi dökmek ve bir nebze birilerine fikir vermek, duygudaş olmak adına bana söyleyecek şefkatli cümleleriniz için kızlar.. Görüşmek üzere.