Boşanma konusunda karar vermem gerek, acil destek istiyorum kizlar:)

Merhaba Arkadaslar,

Benim onemli bir karar vermem gerekiyor ve bu konuda objektif goruslere ihtiyacim var..4,5 yil once cok cok severek evlendim..esim biz cikarken devlet memuruydu,sonra alakasi
olmayan bir olayda adi gectigi icin cezaevine girdi..10 ay surdu ve bu surecte hep yanindaydim..sonra tutuksuz yargilanmak uzere serbest birakildi ve biz evlendik..askerligini de
yapmamisti..toplu parasi vardi ve ticari aktiviteler yapmaya calisiyordu..ben yurtdisinda master yapmis,kariyeri oldukca iyi biriyim ve maddi durumu cok iyi olan bir ailenin kiziyim..
herneyse, o da biraz kazanir, ben de kazaniyorum dedim,evlendik..sonra esim dolandiricilara tum parasini kaptirdi,yapma dedigim halde dinlemedi ve ilk darbemizi aldik..tum calisma
istegini ve kendine guvenini kaybetti..birkac ay sonra bir is buldu, cok cok az bir maasla..lise mezunu kendisi..sorun etmedim, mutluyduk..5 ay kadar calistiktan sonra maas alamadigi
icin ayrildi..sonra 1-2 aylik bir iste gecici olarak calisti ve bir daha da is bulamadi..benim maasim rahat rahat yetiyordu,sorun etmedim yillarca..ustelik maas kartim bile ondaydi..

Daha sonra benim sirketimde cok buyuk sorunlar cikti ve tazminatimi alarak ayrildim..o ise girmeden ben girmeyecegim dedim,bekledim,bekledim..bu arada bebegimiz olmadi ve ben
ameliyat oldum..doktorum 3 ay icinde hemen hamile kal dedigi halde korunduk cunku beyefendi kendine guvenemedi "nasil bakarim,istemiyorum" dedi..kapi gibi adam,kucucuk
bebekten korktu:) onun da biraz birikmis parasi vardi, benim de..hepsi bitti..sonra baktim olmayacak ben is aramaya basladim ve bir ise girdim..ama hic istemedigim biryerdi..mecburen
gidiyordum..bu yillar icerisinde davasi da sonuclandi ve 8 yil ceza aldi..yargitaydan bozmaya calisiyorlar simdi..

Ben buyuk bir depresyon gecirdim ve psikiyatra gitmeye basladim..adama bana ustu kapali bir sekilde bosanmami soyledi..annemde oldugumuz bir gun, ben cok kotu oldugum icin,surekli ilaclarin etkisiyle uyudugum icin babam dayanamadi ve esime "kadin naiftir,bu kadar yuk kaldiramaz, sen onun erkegisin sana guvenmek zorunda, az kazan ama kazan" dedi ve esim gitti, ben
kaldim annemde..bana "sakin isten cikma, kirayi,faturalari baban odemiyor" gibi mesajlar gonderi..ki oyle bir depresyondu ki, sokaga cikmaya korkuyordum..
is bulmadigin surece gelmeyecegim dedim.. 3 ay gecti..bulamadi..davadan dolayi oldugunu soyluyor..internete adini yazinca goruyorlarmis..olabilir, o zaman sende baska
bisey yap..sadece internetten saga sola cv gondermekle olmuyor demek ki..sen yonetici degilsin ki, lise mezunusun,meslegin yok..ben olsam pazarda don satardim ama
birakmazdim karimi...ayrica annesi ve kardesi, esimin zamaninda aldigi ve maddi degeri oldukca iyi olan kocamaaaan bir evde oturuyorlar..sat orayi,al annene kucuk bir ev
kalaniyla bir is kur,bir dukkan ac..bisey yap degil mi? yok.."hanimefendi, orasi annemin evi" diyor bana..ama kendisi "baban bize ev versin" demeyi biliyor..hep baskasi cozsun istiyor
problemleri..Avukati icin para lazim oldu,arabami sattim verdim..halbuki onun da arabasi vardi..cok fazla detaya girmek istemiyorum, genel olarak durum bu..

Bosanma hazirliklari yapiyoruz..ben herseyi denedigimden emin olmak istiyorum, cunku onu hala cok cok seviyorum ve acaba devam ettirebilir miyim diyorum ama aklim bosanmam
gerektigini soyluyor..kardesime "iyi gunumde yanimdaydi ama kotu gunumde beni birakip gitti..para bitti ask bitti" demis..iyi de senin iyi gunun ve paran hic olmamisti ki? kendi kazandigim
parayla yaptigim alisverislerim icin bile surekli dirdir dinledim yillarca..

Neyse, cok uzatmayayim..bu birkac gun icinde karar verip harekete gecmem gerek, sizlerden destek ve fikir bekliyorum..acaba yanlis mi yapiyorum? hayatimda boyle problemler yasamadigim
cevremde gormedigim icin ben mi abartiyorum...

Lutfen yorumlarinizi esirgemeyin arkadaslar..
Sevgiler..

ben ilk defa bu kkda birine ayrıl diyeceğim. belki yanlış bir yorum ama bence verdiğin karardan dönme, çocukta yokken bitir.sen elinden geleni yapmışsın. tek taraflı fedakarlık yürümüyor maleseef. sevse seni zaten o da elinden gelenin fazlasını yapardı. benim yorumum bu. kendine daha fazla eziyet etme derim.allah yardımcın olsun.

cnm fedakarlığın sonu gelmiyor yol yakınken kurtar kendini para bitti aşk bitti sözlerine kanma daha ne kadar sırtında taşıyabilirsin ki böyle bir asalağı....

Kırk dönüm bostan yan gel yat Osman , hayat senin eşin gibilere güzel kardeş..

Haklisiniz arkadaslar,ben de biliyorum..mantigim bana ayrilmami soyluyor ama kalbim aksini..bu arada 37 yasima girdim,anne olmak istiyordum ama olmadi..acaba bir sans daha verip bebek yapsam mi diyorum,sonra bunu da mantiksiz buluyorum..babasina benzerse artik hayat boyu bi de ona bakarim, ikisi yatarlar evde:)) hey Allahim ya, ne kadar zor isler bunlar..seviyorum onu cok..ailem istese destek olur ama babam calismayan insanlardan nefret eder..o yuzden desteklemiyor..esim de diyor ki is buldunuz da calismadim mi..ben anlatamiyorum galiba ona derdimi..her gun is gorusmesine gidiyor ama sonuc yok..demek ki yanlis bir yol degil mi, baska seyler yapmasi gerekmez mi?

Siz niye iş bulucakmışsınız , anası evi satıp iş kursun oğluna.
İç güveysi mi vermiş size bu adamı
Ekmek almaya parası olmayan adama çocuk emanet etmek , vallahi büyük cesaret işi , yine de siz bilirsiniz.

Yıkıcı olmak istemiyorum ama bu evlilik hep tek taraflı fedakarlıklarla yürümüş.Bu adam size sırtını dayamış keyfine bakıyor.normal psikolojide olan bir adam bunları kendine yediremezdi ve limon satar genede üç beş kuruş kazanırdı.Siz zaten o hayatınızda olmadanda kendi ayaklarınız üstünde durursunuz.Ayrıca seviyorum diyorsunuz ama benim için ve kendi için hiç birşey yapmayan ve bu durumuda alışkanlık haline getirmiş birinin sevilmesini pek aklım almıyor.Alışkanlık da olabilir.Belkide biz hep ailelerimizden hep bir şekilde katlanırız ama boşanmayız durumunu gördüğümüz için bu yola gitmeyi çok çok son noktada ancak düşünebiliyoruz.benimde hayalim hep bir kişiyi seveyim ve bir ömür onunla mutlu olayım düşüncesi vardı.ama olmadı mı olmuyor.
yaşınız genç daha gerçek bir mutluluk yakalayıp çocuk sahibi olabilirsiniz.bence daha fazla kendinizi heba etmeyin.Kendinize yeni bir hayat kurun.
Mevlam neylerse güzel eyler

Canim,dikkat edersen zaten mantiksizliginin farkindayim bu dusuncenin..elbette bebek falan yok, o durumda tum sorumlulugu da uzerime almam gerekecek..ben zaten calisan bir insanim
12 yildir..sadece son 1 yildir bu olaylardan dolayi biraz koptum:) ama elbette donecegim calismaya..
kazandigim da yeter ama bu sorumluluk benim kaldirabilecegim bisey degil..bana bisey olsa ne olacak, kime guvenecegim? ailemden mi isteyecegim..yeterince para verdiler zaten
evliligimiz surecinde..sahane bir dugunle evlendik,annemler yapti,evimizi herseyimizi onlar yaptilar..paraya ihtiyacimiz oldukca da verdiler..ama cok zor seyler bunlar ve benim en istemedigim
seydi boyle bir koca,maalesef geldi beni buldu:) iyi,hatta cok iyi bir insan ama maalesef iyi bir koca degil..

izmirlipinar,coook tesekkur ederim..cok guzel yazmissin..bizim ailede de hic bosanma yok,dolayisi ile son noktaya kadar zorluyorum...zorladim..ama depresyona girdim..oyle bir haldeydim
ki surekli kusuyordum,oguruyordum..ve bu korkuyla disari bile adim atamiyordum..cok sukur gecti..ama ileride bana neler olabilecegi ile ilgili korkularim aciga cikti..kendimi daha
fazla onemsemeye basladim..ve bir karar verdim..hala agliyorum arasira,onunla da arada gorusuyoruz,sevgili gibi gidip geziyoruz falan ama artik bunlari da kesecegim..son kalan parasiyla
o da 3 aydir kirayi oduyor ev bos olmasina ragmen ama bu ay bosaltiyoruz evimizi..cok zor,cok sancili ama gelecegim icin bunu yapmak zorundayim..degil mi?

Haylaz kiz,
tesekkur ederim..esim benden 4 yas kucuk..belki de bu hataydi ne dersin:) sucu yok gibi..sadece kullanilmis,ama cok kotu kullanilmis..elbette biraz o da sucludur belki bana soylemiyordur..
buyuk ihtimalle yargitaydan bozulacak dava..ben de onun icin cok uzuluyorum ama bazen de ayirt edemiyorum acaba seviyor muyum,aciyor muyum diye..cok agir bunu soylemek...
ama oyle yiprandim ki..annesi ev konusunda bisey soylemiyor,ben zaten ona birsey soylemeyi biraktim coktan..onun icin uzuluyorum ama kendimi toparlamam gerek biran once..
isime donup kendime yeni bir hayat kurmaliyim diyorum,sonra hayat neler getirir gorecegim..korkularimi bir yana birakmak istiyorum,cesaretli olmak istiyorum ama bir yandan da cooook
uzuluyorum...ama yillar gecip de cok zor bir durumda olmak istemiyorum..ailemin yanindayim, burda maddi manevi her imkanim var..sen rahati sectin diyor bana..

eşiniz 8 yıl ceza almış.umarım bozulur ama
bu durumda onunda ağır bir psikolojisi olmalı ve hergün iş görüşmesine gitmeside hala birşeyler için çabaladığını gösterir
tabiki haklısınız başka yollar denemeliydi,size sırtını dayamamalıydı v.s v.s
sadece o penceredende bakmak gerekir diye düşündüm

Canım bence bu konuda en sağlıklı kararı vericek olan sensin.. Evet bize eşinle yaşadığın olumsuzlukları anlattın ve hepimizin içinden boşanman gerektiği geçiyor malesef. Ama onu hala sevdiğini söylüyorsun ve bu da demektirki bir şans daha verilmeye değer yönleride var eşinin bunu biz bilmiyoruz en iyi sen biliyorsun ki. Demek isediğim arkadaşım gerçekten birşeylerin düzelebileceğine inanıyorsan yıkma yuvanı. içini ferah tutu ve bir daha düşün...

ark katılıom ne kadar fedakarlık yaparsan yap nankör artı beleşçi çocugun yokken kurtul tekrar asık olursun emin ol

gurbaa prenses .!.:

peki bişi sorabilir miyim
diyelim bi işi var, kazanıyor, maddi sorumluluklarını yerine getiriyor
bunun dısında mutlu musun sen bu adamla?
yani tek sorun calişmiyor olması mı? onun dısında gülüm balim misiniz/mıydınız?

Genişletmek için tıkla...

Aslina bakarsan baska cok ciddi problemlerimiz yok..elbette problemler var ama ufak tefek..cok buyuk degil..bu bile tek basina buyuk bir problem degil mi sence?
4,5 yildir bekliyorum duzelmesi icin,ama artik benim duzelmeye ihtiyacim var...Aslinda ilk evlendigimizde,daha 2.ayinda ona sormustum "sence ne zaman bebek yapariz" diye, bana "once calis,parasini biriktir,ondan sonra" demisti..o zaman anlamistim yurumeyecegini..sordugum zaman hep saka dedi ama degildi..bu maddi konular haricinde ciddi bir problemimiz yok ama bu da cok ciddi bir problem zaten..bunun haricinde gayet iyi bir insandir..ameliyatimda da hep yanimdaydi,butun gece uyumadan oturdu tepemde..bilmiyorum..moralim oldukca kotu..cok dusundum buraya yazmayi..yazdim yazdim sildim hep daha fazla kafam karismasin diye..ama yazdim artik:)

sizden 4 yaş küçük bu başlıbaşına bir dezavantaj. çünkü, sizi sığınacak liman görüyor, o sizi kanatları altına alıp koruyup kollayacağına gerçek bir erkek gibi o sizin korumasına muhtaç. hem bir kere kadın parasına alıştıktan sonra gerisi gelir. hayata hazır olmayan biri eşiniz. kullandırmayın kendinizi daha fazla

semi .!.:

eşiniz 8 yıl ceza almış.umarım bozulur ama
bu durumda onunda ağır bir psikolojisi olmalı ve hergün iş görüşmesine gitmeside hala birşeyler için çabaladığını gösterir
tabiki haklısınız başka yollar denemeliydi,size sırtını dayamamalıydı v.s v.s
sadece o penceredende bakmak gerekir diye düşündüm

Genişletmek için tıkla...

Evet,aslina bakarsan kafami karistiran da bu zaten..ama o cezayi yeni almadi,gectigimiz eylul ayinda netlesti..ben elbette yanindaydim ve cabalasa hala da yaninda olurdum ama o kabullendi is bulamayisini ve surekli bana yuklenmeye basladi..hadi is bul da evimize donelim diye..calismak bana agir gelmiyor,bana agir gelen,beni uzen ve yipratan herseyi benden beklemesi..ne yapabilirim ki..surekli calisacagim,calistigim ancak evimizi gecindirmeye yetecek..ben yillardir cok yasadim bunu ama artik yasamak istemiyorum bunlari,cok ama cok yoruldum..