Merhaba dün eşimle bosanma kararı verdigimiz bir olayi anlatmak istiyorum. Eşimin kız kardeşiyle bir süredir kavgaliyiz konuşmuyoruz. Kısa süre önce eşim izine ayrıldı, eşimin kız kardeşiyle kavgalı olduğumuz için ben gitmek istemedim ailesinin yanına. kayınpederimi arayıp sınavı kazandigimi söylemek için aradım ve gelin dedi kızıyla kavgalı olduğumu gelmemin doğru olmicagini söylesem de gel dedi. Gittim 1 gün boyunca görümcemin laf sokmalarından yoruldum eşime söylediğimde de bunlardan da kavga sebebi çıkarma dedi. Katlanamadim kayınpederime yarın eve dönücegimi söyledim o sırada görümcem isabet olur dedi büyüklerin içinde şaşırdım ofkelendim gözlerimi diktim. Sanki saçını başını yonmuscasina sen benim evimde gözlerini oyle bana dikip bakamazsin diye bağırmaya başladı. Bu sırada eşim sadece kız kardeşine sus diyip durdu. Artık kendime sahip cikamayarak bu kız terbiye görmemiş dedim ve eşim beni odadan çıkardı. Daha sonra kayinpederim ben huzurumuzun bozulucagini bilseydim gel demezdim diyince huzurunuzu ben mi kaçırdım dedim yok mok dedi ama gözlerinde ateş var gecinemiyorsaniz bir araya gelmiceksiniz dedi, ben sizin kizinizla geçinmek zorunda değilim eşim değil o benim dedim olayın ciddiyetini bilmiyordum ben bilmekte istemiyorum diyince artık dayanamadım ben bu geceden gitmek istiyorum dedim hiç kal denmedi sabah olsun git dediler yapılanlardan dolayı soylenenlerden dolayı o kadar korumasiz değersiz ve kıymetsiz gibi hissettim ki annemin evine geldim. Eşim beni bıraktı ve gitmek istediğini söyledi bende benimle bir kere bile konuşmadan gitmesini kaldıramadim. Nasıl olduğumu nasıl hissettigimi bile sormadi. Kız kardeşine bağırıp cagirmazken bana gelip sizin karı mevzularinizdan bıktım diye bağırmaya başladı. Sonrada boşanmak istedigimi dile getirince sen kendini bulunmaz Hint kumaşı sanıyorsun dedi çekti gitti.