Boşanma depresyonu

Okumadım. Bu kadar uzun konu yazdıran adamdan ayrılın zaten demeye geldim ve gidiyorum.
Okumadım. Bu kadar uzun konu yazdıran adamdan ayrılın zaten demeye geldim ve
Merhaba arkadaşlar, yaşım 23 ve öğretmenim sizlere konu başlığından da anlayacağınız üzere evliliğimden bahsedeceğim biraz. Bir yıl sevgililik 5 ay nişan 6 ay evlilik yaptık. Sevgililiğin ilk 6 ayı o kadar güzel mükemmel hatta dünya da tek bir tane gibi hissettim ki anlatamam sürprizler isim dövmeleri insta whatsaap dahi tüm şifreler. Düşünün ki ilişkinin ilk ayı kalıcı dövme yaptıran bir adam ile karşı karşıyayız . Gece sabaha kadar konuşmalar yarım saat ortadan kaybolsam merak etmeler uzun uzun mesajlar her şey diyebilirim. Ailem istememesine rağmen ailemi bir şekilde ikna edip nişanlanmaya karar verdik o kadar mutluydum ki tamam biz başardık dedim. Sonrası kayıp nasıl mı kayıp şöyle anlatayım aslında ilk sevgili iken ilişkinin ilk ayında telefonuna kadın numaralarından mesajlar gelmişti oda güven vermek adına şifre vermişti dedim inandırmaya çalışıyor dövme filan yaptırınca bilemedim doğrusu. Sonra geçmişi baya bi kalabalık ve şiddet aldatma varmış tüm ilişkilerinde umursamazmış hesap vermezmiş ben bunları öğrendikten sonra hepsinin hesabını sordum fakat bana sana öyle bir şey yaptım mı neden kendini kıyaslıyorsun ben onları sevmediğim için öyleydim ama seni seviyorum ben değiştim seni hayatıma alırken tövbe ettim dedi ayrıldık sonra af diledi barıştık bir kaç kere de ayrılmaya çalıştım ama gidersen ölürüm vb konuştu işinden dolayı da asker olduğu için onu bırakamadım depresyona girmesinden korktum . Sonra nişandan sonra benimle ilgilenen adam ilgilenmez oldu sürekli uyumalar felan bende merak edilmek istedim konuşmak sohbet etmek istedim yani günde en az bir defa da olsa bir sesli konuşmak istedim mesela nöbette olduğunda elinde sürekli telefon var biliyorum ama bana yazmıyordu bende yazmadığı için moralim bozuluyordu tartışma çıkıyordu oda sürekli seninle mi uğraşcam benim işim gücüm sen misin senden önemli işlerim var diyordu pat engelleyip gidiyordu ama sayısız defa engel başkalarından arasam açmıyordu. Ama beni öyle güzel manipüle etti ki sanki sorunlu problemli ben mişim gibi sürekli çocuk gibisin ilgi mi vereceğim diyerek bende bunalttığımı düşünüp hata bende diyordum. Sonra yine nişanlı iken bir instgram olayında yalanını yakaladım hep inkar etti ama yalandı sonradan ortaya çıktı sonra ben başka bir ikinci bir telefonun varlığından şüphelendim kuzeninin telefonunun olduğunu söyledi ve kendinden emin şekilde benim telefonum değilse bu yüzüğü atarım dedi. Aklım bi türlü inanmadı ama kalbim inandı ya masumsa yarı yolda bırakmayım dedim. Böyle böyle engelleye engelleye düğün oldu çünkü bana hep karşımda konuşma ben sinirliyken bana yaklaşma sinirliyken üzerime gelme sen delirtiyosun deyince tüm hatayı kendimde aradım. Asıl hikaye düğünden sonra başlıyor. Onun çalıştığı şehire gidip normal insanlar gibi yaşarken en ufak şeyden kavga çıkmaya başladı ama her kavganın sonu şiddete gitti saç çekme boğaz sıkma tekme tokat itme kalkma kısaca herşey misal bi konuda normal insanlar konuşur ya bişey oluyor ve anında aşırı öfke sinir kusma bağırma çağırma vs kaç kere lojmana rezil oldum bir kaç kere iş arkadaşları ve eşleri kurtardı hatta evden gelip aldılar ben sustukça bunun dozu giderek arttı ve hiç kaybetmekten korkmadı beni sen böyle olduğun için ben böyleyim arama yazma sorma konuşma gittiği yere kadar umrumda değilsin naparsan yap ne halin varsa gör diye diye benim psikolojimi bozdu ve hatayı asla kabul etmedi annesinin babasının tüm sülale kuzenler iş arkadaşları yanlarında hep aşağılandım bir keresinde kuzeninin düğününde insan içinde saldırdı iş arkadaşlarının yanında dövdü. Ben seninle anlaşamıyorum sen kadın değilsin vb herşey ama aslında ben hem ondan yaşça küçük hem çekici hem fit hemde herkesin beğendiği bir kadındım düğünde bile kimse yakıştıramamıştı ama buna rağmen beni küçümsemeye başladı. Bunalmış daralmış çünkü üzerine düşmüşüm ona çok yazmışım çok aramışım sebep buymuş. En son yakaladığım olay ile dava açıldı iki senedir kullandığı gizli hattı gizli telefonu varmış babası bizzat kendisi söyledi aramızda kalsın ama senden sakladığı sırrı bu diye o anın şokuyla eşimi aradım öyle bişeyin olmadığını söyledi e devletten üzerine ait olan hatları at dedim atamadı tabi okul için yeni memlekete gelmiştim son3 ayımdı artık burdan onun yanına tekrar gittim yüzüme bile bakmadı sen ona buna inan dedi sonra e devleti aç dedim fotomontajla kapatmış Turkcell e girince bi baktım hat aktif sakin bi anını bekledim uykudan uyandı gayet iyiydi gülerek geldi yanıma ben hat aktif dediğim an herşeyi aldı tuvalete attı yüzük saat vs benide aldı yaka paça evden attı. Bu arada kaldığımız yerde normal bir şehir merkezi değil dağ geçiş yolu üzerinde terör bölgesinde. Yolun yarısında geldi açıklama istedim eve yalancı şahit tuttu getirdi o kullanıyor ben aldım ona verdim diye sonra eve gelen adam o adam bile çıkmadı meğer herşey kendininmiş adamın yanında da bi güzel darp etti ben telefonu almaya çalıştıkça o vurdu komşum sahip çıktı o gece onda kaldım anahtarı da alıp kovdu git dedi o gece orda kalıp ertesi gün memlekete döndüm komşular sayesinde. Bi baktım mesaj atmış sana olan inancımı güvencemi kaybettim diye şaşırdım kaldım kendi aklımdan şüphe ettim dört kere filan da yüzüme tükürmüştü. Yine geldim dedim ki yargısız infaz yapmayım belki açıklaması vardır beni heryerden engelledi sanki suçlu benmişim gibi arayıp durdum sayısız defa bi açıklama yapsın diye halbuki onun beni arayıp da benim onu engellemem lazımken yine tam tersi bi durumda buldum kendimi. Bana erkek arkadaşı için kullandığını muhtarları filan aradığını söyledi döküman at dedim ve asla atmadı beni ailemi herkesi engelledi o sıra oda memlekete gelmiş ama benim yanıma evimize gelmedi ailesi oğullarını saklamışlar bak 60 gündür bekliyorum benimde canım var atacaksa atsın tamam madem aldatmadıysa dediğim halde adamlar dava açmadan önce evime gizlice girip anahtarını değiştirdiler sonra da eşya taşıma derdine düştüler. Oda yetmemiş gibi babası oğlu anası herşeyden suç duyurusu yaptılar ses kaydı aldım vb diye ben sırf o işinden olmasın diye darp raporu almadım ama o dilekçe dosyasına deli yazmış uyduruyor yazmış dövmemiş evden atmamış aslında gece evinde kaldığım adamlar hiç yokmuş. Öyle yazmış geçenlerde ölüyorum bitiyorum dedi dökümanı at dedim sana güvenmiyorum atmam dedi bende boş olan bişeyi ben napabilirim boşsa dedim. Bana geçmişe sünger çek gel ama bana bidaha aynı sorunlarla gelme demezmi baygınlık geçiriyordum nerdeyse hem gidecekmişim hemde bidaha şüphe etmeyecekmişim iki sene boyunca karakolda ikinci telefon saklayan adam bana diyor ki sorunla gelme ailenle de arana mesafe koy onlar senin kafanı yıkıyor diyor. Bu arada kullandığı hesaplardan hariç insta face twit wp TikTok her hesabı varmış. En son ise bi arkadaşına dökümanı atmış yemin verdirerek bunu doğaya sakın atma ama senin elinde baksın diye gittim baktım nişan sürecinde ki uyuyorum dediği zamanlar hep bu telefondaymış gece nöbetlerde sabaha kadar bu telefondaymış. Benim bilmediğim insta face hesapları dolu ki aklıma dökümanda oynama yapabileceği geldi çünkü mahkemeden istediğim dökğman ile attığı dökğman uyuşmazsa evrakta sahteciliğe girer bu yüzden elimde delil olsun istemedi. Güvenemiyorum arkadaşlar seni aldatmadım diyor başka bişey demiyor ama yalan yere yeminler bu kadar dönen oyunlar bu denli haksızlık gamsızlık bu denli suçlu iken üste çıkma hep ben bilirim ben minnet etmem demesi iletişimsizliği hiç bir sorunu bir kere çözmek istemedi hadi dedim onun huyu öyle ben adım atayım arayım yok onda da itti hep yokluğu ile cezalandırıyor bi sorun var yuvanız yıkılacak adamın kılı kıpırdamıyor mahkemenin yolunu bilmiyorsan orda diyor. Normalde her dediğini yaptığımda yalan bile olsa inandığımda sorun yoktu aptalı oynadığımda bana gayet iyi davranıyordu ama ağzımı açsam hep sen beni bıktırdın diyordu yanında şiddet gördüğüm için mesajla kendimi ifade etmeye çalışıyordum ve iki sene boyunca bu telefondan şüphe ettim hep sen delisin sen kafanda kuruyorsun dedi ve yaptığı herşeyi normalleştirmeye çalıştı benimde gerçeklik algım bozuldu tüm yalanlar doğrular birbirine girdi uzakta yaşamamıza rağmen abimi ve annemi hiç istemedi hep birilerinde suç buldu mesela bi sorunu doğrudan konuşamıyorum sonu ya abime ya anneme bağlanıyor annemi sevmeme sebebi de şiddetten sonra morlukları görünce annemin ona gözümden düştün demesiymiş yaptığı ona iyiliği tek kelimesine harcadı ve onun mağdur rolünden artık cidden bıktım herkese annesi ayırdı anneciydi diyormuş ben ömür boyu gurbette yaşamayı göze aldım onun için anneci olan biri bunu kabul eder miydi tabi bitmek bilmeyen kumar borçları tüm bilezikleri istedi altın kolyesine varana kadar borçta. Dolayı psikolojim bozul dedi verdim yine yaranamadım dayak yiyen benim sessiz kalan ailesi ama suç duyuru yapam yine ailesi neyin içine düştüm diyorum bazen evdeki eşyalar yarı yarıya veya mülk kadının oluyor sade beyaz eşyaları aldım diye yaptıklarını bırakmadılar ben anlamıyorum o kadar arsız cesareti var ki çözemedim bunu bak yalan söyledin iş çevirdin diyorum hayır diyor sen paragözsün diyor üzerlerine ait tek bir mal varlığı yok düğünde taktığı bile yüz gram altın ev yok araba yok bana bunu diyor. Arkadaşlar anlayacağınız psikolojim vasat durumda ve hala kafamı karıştırmaya çalışıyor bir gün evde bir gün işteyim kadınla konuşsam bana demeyecek mi sen nerdesin diye diyerek anlı başı o kadar dikki gram pişmanlık dahi duymuyor davamı açtım beklemedeyim fakat tüm bunlar düzenimin değişmesi bunca acı gözyaşı ben kendimi unuttum kaybettim yaşama isteğim umudum kalmadı bana bunları o yaptıysa bu kadar severken herkes herşeyi yapar diye bekliyorum bu boşanma sürecinde aynılarını yaşayan tavsiyesi olan var mı kafayı yemek üzereyim kendimi çok aşırı çevreden soyutladım mutsuz hissediyorum evliyken de mutsuzum şimdi daha da mutsuzum suçluluk psikolojisine sokuyor beni sürekli ve bundan artık bıktım sanki şu dönem beynim çalışmıyor gerçekten masum mu diye düşünecek kadar aptal olduğumu hissediyorum gerçi tek sorun Buda değil şiddet öfke cezalandırma yalanlar engel koyma duvar örme tutarsızlık çözüm için uğraşmama hep bi umursamazlık bu kadar rahat olması bu kadar kuyruğu dik olması sizce normal mi bu durum bana kendimi sorgulatıyor sizce aldığım karar doğru mu bu yas süreci daha ne kadar devam edecek veya arkadaşına atılan döküman gerçek mi gerçekse neden o kadar bekledim atılmadı bunlar hep bi soru işareti veya eskiden memnun olduğu tüm özelliklerden şikayet etmeye başladı bıktı mı bilemiyorum ki kafada kuruyorsun dedi gerçek çıktı işte bi insan neden iki kişi için ayrı hat açar özellikle hem cinsinden bunların hepsi birer soru işareti yani sizlere ben mi abartıyorum acaba diye bile sormaya utanıyorum fakat beni öyle düşündürüyor bunun için mi ayrılacaksın diyerek fakat aslında sorun kaybetme korkusunun olmaması bu ağır depresyondan nasıl çıkacağım değerli düşüncelerinizi ve fikirlerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler
Kuzucum daha yaşın okadar küçükki emin ol önünde çok güzel yılların var 41 . Yaşımdan eğer 23 üme seslenseydim çocuklarımın babasın dan ilk Tokat attığında boşanırdım . Seni anlıyorum 20 yıllık geçmişime yol verdim . En güzel dua canı cehennme 😂 anladığın yerde 1 sny bile durma .ve seven sevdiğine kıyamaz. Senin değerini ne kocan ne arkadaşların ne de bir başkası belirlemiyor sen değerlisin ! Herşey geçiyor daha genceciksin . Ama biraz zaman evet 1 yıl kendini kötü hissedeceksin belli bir dönem kimseye güvenmeyeceksin ama tekrardan çiçek açacaksın . Bir psikolog dan destek al spora başla tek başına birseyler yap ve arkadaş ortamında ailenle vs asla onunla ilgili konuşma . Ve onu engelle sonsuza kadar bok çukuruna at gitsin yok say bitti geçti gitti geçmiş olsun yoluna bak daima ileri ….
 
Merhaba arkadaşlar, yaşım 23 ve öğretmenim sizlere konu başlığından da anlayacağınız üzere evliliğimden bahsedeceğim biraz. Bir yıl sevgililik 5 ay nişan 6 ay evlilik yaptık. Sevgililiğin ilk 6 ayı o kadar güzel mükemmel hatta dünya da tek bir tane gibi hissettim ki anlatamam sürprizler isim dövmeleri insta whatsaap dahi tüm şifreler. Düşünün ki ilişkinin ilk ayı kalıcı dövme yaptıran bir adam ile karşı karşıyayız . Gece sabaha kadar konuşmalar yarım saat ortadan kaybolsam merak etmeler uzun uzun mesajlar her şey diyebilirim. Ailem istememesine rağmen ailemi bir şekilde ikna edip nişanlanmaya karar verdik o kadar mutluydum ki tamam biz başardık dedim. Sonrası kayıp nasıl mı kayıp şöyle anlatayım aslında ilk sevgili iken ilişkinin ilk ayında telefonuna kadın numaralarından mesajlar gelmişti oda güven vermek adına şifre vermişti dedim inandırmaya çalışıyor dövme filan yaptırınca bilemedim doğrusu. Sonra geçmişi baya bi kalabalık ve şiddet aldatma varmış tüm ilişkilerinde umursamazmış hesap vermezmiş ben bunları öğrendikten sonra hepsinin hesabını sordum fakat bana sana öyle bir şey yaptım mı neden kendini kıyaslıyorsun ben onları sevmediğim için öyleydim ama seni seviyorum ben değiştim seni hayatıma alırken tövbe ettim dedi ayrıldık sonra af diledi barıştık bir kaç kere de ayrılmaya çalıştım ama gidersen ölürüm vb konuştu işinden dolayı da asker olduğu için onu bırakamadım depresyona girmesinden korktum . Sonra nişandan sonra benimle ilgilenen adam ilgilenmez oldu sürekli uyumalar felan bende merak edilmek istedim konuşmak sohbet etmek istedim yani günde en az bir defa da olsa bir sesli konuşmak istedim mesela nöbette olduğunda elinde sürekli telefon var biliyorum ama bana yazmıyordu bende yazmadığı için moralim bozuluyordu tartışma çıkıyordu oda sürekli seninle mi uğraşcam benim işim gücüm sen misin senden önemli işlerim var diyordu pat engelleyip gidiyordu ama sayısız defa engel başkalarından arasam açmıyordu. Ama beni öyle güzel manipüle etti ki sanki sorunlu problemli ben mişim gibi sürekli çocuk gibisin ilgi mi vereceğim diyerek bende bunalttığımı düşünüp hata bende diyordum. Sonra yine nişanlı iken bir instgram olayında yalanını yakaladım hep inkar etti ama yalandı sonradan ortaya çıktı sonra ben başka bir ikinci bir telefonun varlığından şüphelendim kuzeninin telefonunun olduğunu söyledi ve kendinden emin şekilde benim telefonum değilse bu yüzüğü atarım dedi. Aklım bi türlü inanmadı ama kalbim inandı ya masumsa yarı yolda bırakmayım dedim. Böyle böyle engelleye engelleye düğün oldu çünkü bana hep karşımda konuşma ben sinirliyken bana yaklaşma sinirliyken üzerime gelme sen delirtiyosun deyince tüm hatayı kendimde aradım. Asıl hikaye düğünden sonra başlıyor. Onun çalıştığı şehire gidip normal insanlar gibi yaşarken en ufak şeyden kavga çıkmaya başladı ama her kavganın sonu şiddete gitti saç çekme boğaz sıkma tekme tokat itme kalkma kısaca herşey misal bi konuda normal insanlar konuşur ya bişey oluyor ve anında aşırı öfke sinir kusma bağırma çağırma vs kaç kere lojmana rezil oldum bir kaç kere iş arkadaşları ve eşleri kurtardı hatta evden gelip aldılar ben sustukça bunun dozu giderek arttı ve hiç kaybetmekten korkmadı beni sen böyle olduğun için ben böyleyim arama yazma sorma konuşma gittiği yere kadar umrumda değilsin naparsan yap ne halin varsa gör diye diye benim psikolojimi bozdu ve hatayı asla kabul etmedi annesinin babasının tüm sülale kuzenler iş arkadaşları yanlarında hep aşağılandım bir keresinde kuzeninin düğününde insan içinde saldırdı iş arkadaşlarının yanında dövdü. Ben seninle anlaşamıyorum sen kadın değilsin vb herşey ama aslında ben hem ondan yaşça küçük hem çekici hem fit hemde herkesin beğendiği bir kadındım düğünde bile kimse yakıştıramamıştı ama buna rağmen beni küçümsemeye başladı. Bunalmış daralmış çünkü üzerine düşmüşüm ona çok yazmışım çok aramışım sebep buymuş. En son yakaladığım olay ile dava açıldı iki senedir kullandığı gizli hattı gizli telefonu varmış babası bizzat kendisi söyledi aramızda kalsın ama senden sakladığı sırrı bu diye o anın şokuyla eşimi aradım öyle bişeyin olmadığını söyledi e devletten üzerine ait olan hatları at dedim atamadı tabi okul için yeni memlekete gelmiştim son3 ayımdı artık burdan onun yanına tekrar gittim yüzüme bile bakmadı sen ona buna inan dedi sonra e devleti aç dedim fotomontajla kapatmış Turkcell e girince bi baktım hat aktif sakin bi anını bekledim uykudan uyandı gayet iyiydi gülerek geldi yanıma ben hat aktif dediğim an herşeyi aldı tuvalete attı yüzük saat vs benide aldı yaka paça evden attı. Bu arada kaldığımız yerde normal bir şehir merkezi değil dağ geçiş yolu üzerinde terör bölgesinde. Yolun yarısında geldi açıklama istedim eve yalancı şahit tuttu getirdi o kullanıyor ben aldım ona verdim diye sonra eve gelen adam o adam bile çıkmadı meğer herşey kendininmiş adamın yanında da bi güzel darp etti ben telefonu almaya çalıştıkça o vurdu komşum sahip çıktı o gece onda kaldım anahtarı da alıp kovdu git dedi o gece orda kalıp ertesi gün memlekete döndüm komşular sayesinde. Bi baktım mesaj atmış sana olan inancımı güvencemi kaybettim diye şaşırdım kaldım kendi aklımdan şüphe ettim dört kere filan da yüzüme tükürmüştü. Yine geldim dedim ki yargısız infaz yapmayım belki açıklaması vardır beni heryerden engelledi sanki suçlu benmişim gibi arayıp durdum sayısız defa bi açıklama yapsın diye halbuki onun beni arayıp da benim onu engellemem lazımken yine tam tersi bi durumda buldum kendimi. Bana erkek arkadaşı için kullandığını muhtarları filan aradığını söyledi döküman at dedim ve asla atmadı beni ailemi herkesi engelledi o sıra oda memlekete gelmiş ama benim yanıma evimize gelmedi ailesi oğullarını saklamışlar bak 60 gündür bekliyorum benimde canım var atacaksa atsın tamam madem aldatmadıysa dediğim halde adamlar dava açmadan önce evime gizlice girip anahtarını değiştirdiler sonra da eşya taşıma derdine düştüler. Oda yetmemiş gibi babası oğlu anası herşeyden suç duyurusu yaptılar ses kaydı aldım vb diye ben sırf o işinden olmasın diye darp raporu almadım ama o dilekçe dosyasına deli yazmış uyduruyor yazmış dövmemiş evden atmamış aslında gece evinde kaldığım adamlar hiç yokmuş. Öyle yazmış geçenlerde ölüyorum bitiyorum dedi dökümanı at dedim sana güvenmiyorum atmam dedi bende boş olan bişeyi ben napabilirim boşsa dedim. Bana geçmişe sünger çek gel ama bana bidaha aynı sorunlarla gelme demezmi baygınlık geçiriyordum nerdeyse hem gidecekmişim hemde bidaha şüphe etmeyecekmişim iki sene boyunca karakolda ikinci telefon saklayan adam bana diyor ki sorunla gelme ailenle de arana mesafe koy onlar senin kafanı yıkıyor diyor. Bu arada kullandığı hesaplardan hariç insta face twit wp TikTok her hesabı varmış. En son ise bi arkadaşına dökümanı atmış yemin verdirerek bunu doğaya sakın atma ama senin elinde baksın diye gittim baktım nişan sürecinde ki uyuyorum dediği zamanlar hep bu telefondaymış gece nöbetlerde sabaha kadar bu telefondaymış. Benim bilmediğim insta face hesapları dolu ki aklıma dökümanda oynama yapabileceği geldi çünkü mahkemeden istediğim dökğman ile attığı dökğman uyuşmazsa evrakta sahteciliğe girer bu yüzden elimde delil olsun istemedi. Güvenemiyorum arkadaşlar seni aldatmadım diyor başka bişey demiyor ama yalan yere yeminler bu kadar dönen oyunlar bu denli haksızlık gamsızlık bu denli suçlu iken üste çıkma hep ben bilirim ben minnet etmem demesi iletişimsizliği hiç bir sorunu bir kere çözmek istemedi hadi dedim onun huyu öyle ben adım atayım arayım yok onda da itti hep yokluğu ile cezalandırıyor bi sorun var yuvanız yıkılacak adamın kılı kıpırdamıyor mahkemenin yolunu bilmiyorsan orda diyor. Normalde her dediğini yaptığımda yalan bile olsa inandığımda sorun yoktu aptalı oynadığımda bana gayet iyi davranıyordu ama ağzımı açsam hep sen beni bıktırdın diyordu yanında şiddet gördüğüm için mesajla kendimi ifade etmeye çalışıyordum ve iki sene boyunca bu telefondan şüphe ettim hep sen delisin sen kafanda kuruyorsun dedi ve yaptığı herşeyi normalleştirmeye çalıştı benimde gerçeklik algım bozuldu tüm yalanlar doğrular birbirine girdi uzakta yaşamamıza rağmen abimi ve annemi hiç istemedi hep birilerinde suç buldu mesela bi sorunu doğrudan konuşamıyorum sonu ya abime ya anneme bağlanıyor annemi sevmeme sebebi de şiddetten sonra morlukları görünce annemin ona gözümden düştün demesiymiş yaptığı ona iyiliği tek kelimesine harcadı ve onun mağdur rolünden artık cidden bıktım herkese annesi ayırdı anneciydi diyormuş ben ömür boyu gurbette yaşamayı göze aldım onun için anneci olan biri bunu kabul eder miydi tabi bitmek bilmeyen kumar borçları tüm bilezikleri istedi altın kolyesine varana kadar borçta. Dolayı psikolojim bozul dedi verdim yine yaranamadım dayak yiyen benim sessiz kalan ailesi ama suç duyuru yapam yine ailesi neyin içine düştüm diyorum bazen evdeki eşyalar yarı yarıya veya mülk kadının oluyor sade beyaz eşyaları aldım diye yaptıklarını bırakmadılar ben anlamıyorum o kadar arsız cesareti var ki çözemedim bunu bak yalan söyledin iş çevirdin diyorum hayır diyor sen paragözsün diyor üzerlerine ait tek bir mal varlığı yok düğünde taktığı bile yüz gram altın ev yok araba yok bana bunu diyor. Arkadaşlar anlayacağınız psikolojim vasat durumda ve hala kafamı karıştırmaya çalışıyor bir gün evde bir gün işteyim kadınla konuşsam bana demeyecek mi sen nerdesin diye diyerek anlı başı o kadar dikki gram pişmanlık dahi duymuyor davamı açtım beklemedeyim fakat tüm bunlar düzenimin değişmesi bunca acı gözyaşı ben kendimi unuttum kaybettim yaşama isteğim umudum kalmadı bana bunları o yaptıysa bu kadar severken herkes herşeyi yapar diye bekliyorum bu boşanma sürecinde aynılarını yaşayan tavsiyesi olan var mı kafayı yemek üzereyim kendimi çok aşırı çevreden soyutladım mutsuz hissediyorum evliyken de mutsuzum şimdi daha da mutsuzum suçluluk psikolojisine sokuyor beni sürekli ve bundan artık bıktım sanki şu dönem beynim çalışmıyor gerçekten masum mu diye düşünecek kadar aptal olduğumu hissediyorum gerçi tek sorun Buda değil şiddet öfke cezalandırma yalanlar engel koyma duvar örme tutarsızlık çözüm için uğraşmama hep bi umursamazlık bu kadar rahat olması bu kadar kuyruğu dik olması sizce normal mi bu durum bana kendimi sorgulatıyor sizce aldığım karar doğru mu bu yas süreci daha ne kadar devam edecek veya arkadaşına atılan döküman gerçek mi gerçekse neden o kadar bekledim atılmadı bunlar hep bi soru işareti veya eskiden memnun olduğu tüm özelliklerden şikayet etmeye başladı bıktı mı bilemiyorum ki kafada kuruyorsun dedi gerçek çıktı işte bi insan neden iki kişi için ayrı hat açar özellikle hem cinsinden bunların hepsi birer soru işareti yani sizlere ben mi abartıyorum acaba diye bile sormaya utanıyorum fakat beni öyle düşündürüyor bunun için mi ayrılacaksın diyerek fakat aslında sorun kaybetme korkusunun olmaması bu ağır depresyondan nasıl çıkacağım değerli düşüncelerinizi ve fikirlerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler
Yani lovebombing her zaman tehlikelidir ilk 6 ayda kalıcı dövme yapan adam ya delidir ya şizofren sense çok küçüksün ve bunu aşk sandın.. hepsi bu.. şimdi önüne bak biraz büyü ve gerçek askın ne olduğunu zamanla öğreneceksin
 
Merhaba arkadaşlar, yaşım 23 ve öğretmenim sizlere konu başlığından da anlayacağınız üzere evliliğimden bahsedeceğim biraz. Bir yıl sevgililik 5 ay nişan 6 ay evlilik yaptık. Sevgililiğin ilk 6 ayı o kadar güzel mükemmel hatta dünya da tek bir tane gibi hissettim ki anlatamam sürprizler isim dövmeleri insta whatsaap dahi tüm şifreler. Düşünün ki ilişkinin ilk ayı kalıcı dövme yaptıran bir adam ile karşı karşıyayız . Gece sabaha kadar konuşmalar yarım saat ortadan kaybolsam merak etmeler uzun uzun mesajlar her şey diyebilirim. Ailem istememesine rağmen ailemi bir şekilde ikna edip nişanlanmaya karar verdik o kadar mutluydum ki tamam biz başardık dedim. Sonrası kayıp nasıl mı kayıp şöyle anlatayım aslında ilk sevgili iken ilişkinin ilk ayında telefonuna kadın numaralarından mesajlar gelmişti oda güven vermek adına şifre vermişti dedim inandırmaya çalışıyor dövme filan yaptırınca bilemedim doğrusu. Sonra geçmişi baya bi kalabalık ve şiddet aldatma varmış tüm ilişkilerinde umursamazmış hesap vermezmiş ben bunları öğrendikten sonra hepsinin hesabını sordum fakat bana sana öyle bir şey yaptım mı neden kendini kıyaslıyorsun ben onları sevmediğim için öyleydim ama seni seviyorum ben değiştim seni hayatıma alırken tövbe ettim dedi ayrıldık sonra af diledi barıştık bir kaç kere de ayrılmaya çalıştım ama gidersen ölürüm vb konuştu işinden dolayı da asker olduğu için onu bırakamadım depresyona girmesinden korktum . Sonra nişandan sonra benimle ilgilenen adam ilgilenmez oldu sürekli uyumalar felan bende merak edilmek istedim konuşmak sohbet etmek istedim yani günde en az bir defa da olsa bir sesli konuşmak istedim mesela nöbette olduğunda elinde sürekli telefon var biliyorum ama bana yazmıyordu bende yazmadığı için moralim bozuluyordu tartışma çıkıyordu oda sürekli seninle mi uğraşcam benim işim gücüm sen misin senden önemli işlerim var diyordu pat engelleyip gidiyordu ama sayısız defa engel başkalarından arasam açmıyordu. Ama beni öyle güzel manipüle etti ki sanki sorunlu problemli ben mişim gibi sürekli çocuk gibisin ilgi mi vereceğim diyerek bende bunalttığımı düşünüp hata bende diyordum. Sonra yine nişanlı iken bir instgram olayında yalanını yakaladım hep inkar etti ama yalandı sonradan ortaya çıktı sonra ben başka bir ikinci bir telefonun varlığından şüphelendim kuzeninin telefonunun olduğunu söyledi ve kendinden emin şekilde benim telefonum değilse bu yüzüğü atarım dedi. Aklım bi türlü inanmadı ama kalbim inandı ya masumsa yarı yolda bırakmayım dedim. Böyle böyle engelleye engelleye düğün oldu çünkü bana hep karşımda konuşma ben sinirliyken bana yaklaşma sinirliyken üzerime gelme sen delirtiyosun deyince tüm hatayı kendimde aradım. Asıl hikaye düğünden sonra başlıyor. Onun çalıştığı şehire gidip normal insanlar gibi yaşarken en ufak şeyden kavga çıkmaya başladı ama her kavganın sonu şiddete gitti saç çekme boğaz sıkma tekme tokat itme kalkma kısaca herşey misal bi konuda normal insanlar konuşur ya bişey oluyor ve anında aşırı öfke sinir kusma bağırma çağırma vs kaç kere lojmana rezil oldum bir kaç kere iş arkadaşları ve eşleri kurtardı hatta evden gelip aldılar ben sustukça bunun dozu giderek arttı ve hiç kaybetmekten korkmadı beni sen böyle olduğun için ben böyleyim arama yazma sorma konuşma gittiği yere kadar umrumda değilsin naparsan yap ne halin varsa gör diye diye benim psikolojimi bozdu ve hatayı asla kabul etmedi annesinin babasının tüm sülale kuzenler iş arkadaşları yanlarında hep aşağılandım bir keresinde kuzeninin düğününde insan içinde saldırdı iş arkadaşlarının yanında dövdü. Ben seninle anlaşamıyorum sen kadın değilsin vb herşey ama aslında ben hem ondan yaşça küçük hem çekici hem fit hemde herkesin beğendiği bir kadındım düğünde bile kimse yakıştıramamıştı ama buna rağmen beni küçümsemeye başladı. Bunalmış daralmış çünkü üzerine düşmüşüm ona çok yazmışım çok aramışım sebep buymuş. En son yakaladığım olay ile dava açıldı iki senedir kullandığı gizli hattı gizli telefonu varmış babası bizzat kendisi söyledi aramızda kalsın ama senden sakladığı sırrı bu diye o anın şokuyla eşimi aradım öyle bişeyin olmadığını söyledi e devletten üzerine ait olan hatları at dedim atamadı tabi okul için yeni memlekete gelmiştim son3 ayımdı artık burdan onun yanına tekrar gittim yüzüme bile bakmadı sen ona buna inan dedi sonra e devleti aç dedim fotomontajla kapatmış Turkcell e girince bi baktım hat aktif sakin bi anını bekledim uykudan uyandı gayet iyiydi gülerek geldi yanıma ben hat aktif dediğim an herşeyi aldı tuvalete attı yüzük saat vs benide aldı yaka paça evden attı. Bu arada kaldığımız yerde normal bir şehir merkezi değil dağ geçiş yolu üzerinde terör bölgesinde. Yolun yarısında geldi açıklama istedim eve yalancı şahit tuttu getirdi o kullanıyor ben aldım ona verdim diye sonra eve gelen adam o adam bile çıkmadı meğer herşey kendininmiş adamın yanında da bi güzel darp etti ben telefonu almaya çalıştıkça o vurdu komşum sahip çıktı o gece onda kaldım anahtarı da alıp kovdu git dedi o gece orda kalıp ertesi gün memlekete döndüm komşular sayesinde. Bi baktım mesaj atmış sana olan inancımı güvencemi kaybettim diye şaşırdım kaldım kendi aklımdan şüphe ettim dört kere filan da yüzüme tükürmüştü. Yine geldim dedim ki yargısız infaz yapmayım belki açıklaması vardır beni heryerden engelledi sanki suçlu benmişim gibi arayıp durdum sayısız defa bi açıklama yapsın diye halbuki onun beni arayıp da benim onu engellemem lazımken yine tam tersi bi durumda buldum kendimi. Bana erkek arkadaşı için kullandığını muhtarları filan aradığını söyledi döküman at dedim ve asla atmadı beni ailemi herkesi engelledi o sıra oda memlekete gelmiş ama benim yanıma evimize gelmedi ailesi oğullarını saklamışlar bak 60 gündür bekliyorum benimde canım var atacaksa atsın tamam madem aldatmadıysa dediğim halde adamlar dava açmadan önce evime gizlice girip anahtarını değiştirdiler sonra da eşya taşıma derdine düştüler. Oda yetmemiş gibi babası oğlu anası herşeyden suç duyurusu yaptılar ses kaydı aldım vb diye ben sırf o işinden olmasın diye darp raporu almadım ama o dilekçe dosyasına deli yazmış uyduruyor yazmış dövmemiş evden atmamış aslında gece evinde kaldığım adamlar hiç yokmuş. Öyle yazmış geçenlerde ölüyorum bitiyorum dedi dökümanı at dedim sana güvenmiyorum atmam dedi bende boş olan bişeyi ben napabilirim boşsa dedim. Bana geçmişe sünger çek gel ama bana bidaha aynı sorunlarla gelme demezmi baygınlık geçiriyordum nerdeyse hem gidecekmişim hemde bidaha şüphe etmeyecekmişim iki sene boyunca karakolda ikinci telefon saklayan adam bana diyor ki sorunla gelme ailenle de arana mesafe koy onlar senin kafanı yıkıyor diyor. Bu arada kullandığı hesaplardan hariç insta face twit wp TikTok her hesabı varmış. En son ise bi arkadaşına dökümanı atmış yemin verdirerek bunu doğaya sakın atma ama senin elinde baksın diye gittim baktım nişan sürecinde ki uyuyorum dediği zamanlar hep bu telefondaymış gece nöbetlerde sabaha kadar bu telefondaymış. Benim bilmediğim insta face hesapları dolu ki aklıma dökümanda oynama yapabileceği geldi çünkü mahkemeden istediğim dökğman ile attığı dökğman uyuşmazsa evrakta sahteciliğe girer bu yüzden elimde delil olsun istemedi. Güvenemiyorum arkadaşlar seni aldatmadım diyor başka bişey demiyor ama yalan yere yeminler bu kadar dönen oyunlar bu denli haksızlık gamsızlık bu denli suçlu iken üste çıkma hep ben bilirim ben minnet etmem demesi iletişimsizliği hiç bir sorunu bir kere çözmek istemedi hadi dedim onun huyu öyle ben adım atayım arayım yok onda da itti hep yokluğu ile cezalandırıyor bi sorun var yuvanız yıkılacak adamın kılı kıpırdamıyor mahkemenin yolunu bilmiyorsan orda diyor. Normalde her dediğini yaptığımda yalan bile olsa inandığımda sorun yoktu aptalı oynadığımda bana gayet iyi davranıyordu ama ağzımı açsam hep sen beni bıktırdın diyordu yanında şiddet gördüğüm için mesajla kendimi ifade etmeye çalışıyordum ve iki sene boyunca bu telefondan şüphe ettim hep sen delisin sen kafanda kuruyorsun dedi ve yaptığı herşeyi normalleştirmeye çalıştı benimde gerçeklik algım bozuldu tüm yalanlar doğrular birbirine girdi uzakta yaşamamıza rağmen abimi ve annemi hiç istemedi hep birilerinde suç buldu mesela bi sorunu doğrudan konuşamıyorum sonu ya abime ya anneme bağlanıyor annemi sevmeme sebebi de şiddetten sonra morlukları görünce annemin ona gözümden düştün demesiymiş yaptığı ona iyiliği tek kelimesine harcadı ve onun mağdur rolünden artık cidden bıktım herkese annesi ayırdı anneciydi diyormuş ben ömür boyu gurbette yaşamayı göze aldım onun için anneci olan biri bunu kabul eder miydi tabi bitmek bilmeyen kumar borçları tüm bilezikleri istedi altın kolyesine varana kadar borçta. Dolayı psikolojim bozul dedi verdim yine yaranamadım dayak yiyen benim sessiz kalan ailesi ama suç duyuru yapam yine ailesi neyin içine düştüm diyorum bazen evdeki eşyalar yarı yarıya veya mülk kadının oluyor sade beyaz eşyaları aldım diye yaptıklarını bırakmadılar ben anlamıyorum o kadar arsız cesareti var ki çözemedim bunu bak yalan söyledin iş çevirdin diyorum hayır diyor sen paragözsün diyor üzerlerine ait tek bir mal varlığı yok düğünde taktığı bile yüz gram altın ev yok araba yok bana bunu diyor. Arkadaşlar anlayacağınız psikolojim vasat durumda ve hala kafamı karıştırmaya çalışıyor bir gün evde bir gün işteyim kadınla konuşsam bana demeyecek mi sen nerdesin diye diyerek anlı başı o kadar dikki gram pişmanlık dahi duymuyor davamı açtım beklemedeyim fakat tüm bunlar düzenimin değişmesi bunca acı gözyaşı ben kendimi unuttum kaybettim yaşama isteğim umudum kalmadı bana bunları o yaptıysa bu kadar severken herkes herşeyi yapar diye bekliyorum bu boşanma sürecinde aynılarını yaşayan tavsiyesi olan var mı kafayı yemek üzereyim kendimi çok aşırı çevreden soyutladım mutsuz hissediyorum evliyken de mutsuzum şimdi daha da mutsuzum suçluluk psikolojisine sokuyor beni sürekli ve bundan artık bıktım sanki şu dönem beynim çalışmıyor gerçekten masum mu diye düşünecek kadar aptal olduğumu hissediyorum gerçi tek sorun Buda değil şiddet öfke cezalandırma yalanlar engel koyma duvar örme tutarsızlık çözüm için uğraşmama hep bi umursamazlık bu kadar rahat olması bu kadar kuyruğu dik olması sizce normal mi bu durum bana kendimi sorgulatıyor sizce aldığım karar doğru mu bu yas süreci daha ne kadar devam edecek veya arkadaşına atılan döküman gerçek mi gerçekse neden o kadar bekledim atılmadı bunlar hep bi soru işareti veya eskiden memnun olduğu tüm özelliklerden şikayet etmeye başladı bıktı mı bilemiyorum ki kafada kuruyorsun dedi gerçek çıktı işte bi insan neden iki kişi için ayrı hat açar özellikle hem cinsinden bunların hepsi birer soru işareti yani sizlere ben mi abartıyorum acaba diye bile sormaya utanıyorum fakat beni öyle düşündürüyor bunun için mi ayrılacaksın diyerek fakat aslında sorun kaybetme korkusunun olmaması bu ağır depresyondan nasıl çıkacağım değerli düşüncelerinizi ve fikirlerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler
Sen iyice şaşırmışsın canım... kusura bakma kendine saygı duymazsan kimse sana saygı duymaz. Sinirden çatladım burda
 
Sen iyice şaşırmışsın canım... kusura bakma kendine saygı duymazsan kimse sana saygı duymaz. Sinirden çatladım burda
Bir tek ben mi kiza aciyamadim, üzülemedim diyordum. Adam haklı, o ruh hastası hallerini kim çekerse ona işkence eder. Darp raporu almamak ne demek? Sonra uğraş dur darbı ispatlayacagim diye. Rapor alsanız görevinden bile men ettirebilecekken şimdi iftiracı konumuna düşün de görün. Öyle bir ihtimal de var. Kim size şahitlik edecek? Yanında sizi dövdüğü arkadaşları mi? Hepsi birer birer kapıyı kapatsın da görün. Aşırı derecede sinirlendim size, asla üzülemedim. Bir insan kendisine bu kadar yapmamalı.
 
Merhaba arkadaşlar, yaşım 23 ve öğretmenim sizlere konu başlığından da anlayacağınız üzere evliliğimden bahsedeceğim biraz. Bir yıl sevgililik 5 ay nişan 6 ay evlilik yaptık. Sevgililiğin ilk 6 ayı o kadar güzel mükemmel hatta dünya da tek bir tane gibi hissettim ki anlatamam sürprizler isim dövmeleri insta whatsaap dahi tüm şifreler. Düşünün ki ilişkinin ilk ayı kalıcı dövme yaptıran bir adam ile karşı karşıyayız . Gece sabaha kadar konuşmalar yarım saat ortadan kaybolsam merak etmeler uzun uzun mesajlar her şey diyebilirim. Ailem istememesine rağmen ailemi bir şekilde ikna edip nişanlanmaya karar verdik o kadar mutluydum ki tamam biz başardık dedim. Sonrası kayıp nasıl mı kayıp şöyle anlatayım aslında ilk sevgili iken ilişkinin ilk ayında telefonuna kadın numaralarından mesajlar gelmişti oda güven vermek adına şifre vermişti dedim inandırmaya çalışıyor dövme filan yaptırınca bilemedim doğrusu. Sonra geçmişi baya bi kalabalık ve şiddet aldatma varmış tüm ilişkilerinde umursamazmış hesap vermezmiş ben bunları öğrendikten sonra hepsinin hesabını sordum fakat bana sana öyle bir şey yaptım mı neden kendini kıyaslıyorsun ben onları sevmediğim için öyleydim ama seni seviyorum ben değiştim seni hayatıma alırken tövbe ettim dedi ayrıldık sonra af diledi barıştık bir kaç kere de ayrılmaya çalıştım ama gidersen ölürüm vb konuştu işinden dolayı da asker olduğu için onu bırakamadım depresyona girmesinden korktum . Sonra nişandan sonra benimle ilgilenen adam ilgilenmez oldu sürekli uyumalar felan bende merak edilmek istedim konuşmak sohbet etmek istedim yani günde en az bir defa da olsa bir sesli konuşmak istedim mesela nöbette olduğunda elinde sürekli telefon var biliyorum ama bana yazmıyordu bende yazmadığı için moralim bozuluyordu tartışma çıkıyordu oda sürekli seninle mi uğraşcam benim işim gücüm sen misin senden önemli işlerim var diyordu pat engelleyip gidiyordu ama sayısız defa engel başkalarından arasam açmıyordu. Ama beni öyle güzel manipüle etti ki sanki sorunlu problemli ben mişim gibi sürekli çocuk gibisin ilgi mi vereceğim diyerek bende bunalttığımı düşünüp hata bende diyordum. Sonra yine nişanlı iken bir instgram olayında yalanını yakaladım hep inkar etti ama yalandı sonradan ortaya çıktı sonra ben başka bir ikinci bir telefonun varlığından şüphelendim kuzeninin telefonunun olduğunu söyledi ve kendinden emin şekilde benim telefonum değilse bu yüzüğü atarım dedi. Aklım bi türlü inanmadı ama kalbim inandı ya masumsa yarı yolda bırakmayım dedim. Böyle böyle engelleye engelleye düğün oldu çünkü bana hep karşımda konuşma ben sinirliyken bana yaklaşma sinirliyken üzerime gelme sen delirtiyosun deyince tüm hatayı kendimde aradım. Asıl hikaye düğünden sonra başlıyor. Onun çalıştığı şehire gidip normal insanlar gibi yaşarken en ufak şeyden kavga çıkmaya başladı ama her kavganın sonu şiddete gitti saç çekme boğaz sıkma tekme tokat itme kalkma kısaca herşey misal bi konuda normal insanlar konuşur ya bişey oluyor ve anında aşırı öfke sinir kusma bağırma çağırma vs kaç kere lojmana rezil oldum bir kaç kere iş arkadaşları ve eşleri kurtardı hatta evden gelip aldılar ben sustukça bunun dozu giderek arttı ve hiç kaybetmekten korkmadı beni sen böyle olduğun için ben böyleyim arama yazma sorma konuşma gittiği yere kadar umrumda değilsin naparsan yap ne halin varsa gör diye diye benim psikolojimi bozdu ve hatayı asla kabul etmedi annesinin babasının tüm sülale kuzenler iş arkadaşları yanlarında hep aşağılandım bir keresinde kuzeninin düğününde insan içinde saldırdı iş arkadaşlarının yanında dövdü. Ben seninle anlaşamıyorum sen kadın değilsin vb herşey ama aslında ben hem ondan yaşça küçük hem çekici hem fit hemde herkesin beğendiği bir kadındım düğünde bile kimse yakıştıramamıştı ama buna rağmen beni küçümsemeye başladı. Bunalmış daralmış çünkü üzerine düşmüşüm ona çok yazmışım çok aramışım sebep buymuş. En son yakaladığım olay ile dava açıldı iki senedir kullandığı gizli hattı gizli telefonu varmış babası bizzat kendisi söyledi aramızda kalsın ama senden sakladığı sırrı bu diye o anın şokuyla eşimi aradım öyle bişeyin olmadığını söyledi e devletten üzerine ait olan hatları at dedim atamadı tabi okul için yeni memlekete gelmiştim son3 ayımdı artık burdan onun yanına tekrar gittim yüzüme bile bakmadı sen ona buna inan dedi sonra e devleti aç dedim fotomontajla kapatmış Turkcell e girince bi baktım hat aktif sakin bi anını bekledim uykudan uyandı gayet iyiydi gülerek geldi yanıma ben hat aktif dediğim an herşeyi aldı tuvalete attı yüzük saat vs benide aldı yaka paça evden attı. Bu arada kaldığımız yerde normal bir şehir merkezi değil dağ geçiş yolu üzerinde terör bölgesinde. Yolun yarısında geldi açıklama istedim eve yalancı şahit tuttu getirdi o kullanıyor ben aldım ona verdim diye sonra eve gelen adam o adam bile çıkmadı meğer herşey kendininmiş adamın yanında da bi güzel darp etti ben telefonu almaya çalıştıkça o vurdu komşum sahip çıktı o gece onda kaldım anahtarı da alıp kovdu git dedi o gece orda kalıp ertesi gün memlekete döndüm komşular sayesinde. Bi baktım mesaj atmış sana olan inancımı güvencemi kaybettim diye şaşırdım kaldım kendi aklımdan şüphe ettim dört kere filan da yüzüme tükürmüştü. Yine geldim dedim ki yargısız infaz yapmayım belki açıklaması vardır beni heryerden engelledi sanki suçlu benmişim gibi arayıp durdum sayısız defa bi açıklama yapsın diye halbuki onun beni arayıp da benim onu engellemem lazımken yine tam tersi bi durumda buldum kendimi. Bana erkek arkadaşı için kullandığını muhtarları filan aradığını söyledi döküman at dedim ve asla atmadı beni ailemi herkesi engelledi o sıra oda memlekete gelmiş ama benim yanıma evimize gelmedi ailesi oğullarını saklamışlar bak 60 gündür bekliyorum benimde canım var atacaksa atsın tamam madem aldatmadıysa dediğim halde adamlar dava açmadan önce evime gizlice girip anahtarını değiştirdiler sonra da eşya taşıma derdine düştüler. Oda yetmemiş gibi babası oğlu anası herşeyden suç duyurusu yaptılar ses kaydı aldım vb diye ben sırf o işinden olmasın diye darp raporu almadım ama o dilekçe dosyasına deli yazmış uyduruyor yazmış dövmemiş evden atmamış aslında gece evinde kaldığım adamlar hiç yokmuş. Öyle yazmış geçenlerde ölüyorum bitiyorum dedi dökümanı at dedim sana güvenmiyorum atmam dedi bende boş olan bişeyi ben napabilirim boşsa dedim. Bana geçmişe sünger çek gel ama bana bidaha aynı sorunlarla gelme demezmi baygınlık geçiriyordum nerdeyse hem gidecekmişim hemde bidaha şüphe etmeyecekmişim iki sene boyunca karakolda ikinci telefon saklayan adam bana diyor ki sorunla gelme ailenle de arana mesafe koy onlar senin kafanı yıkıyor diyor. Bu arada kullandığı hesaplardan hariç insta face twit wp TikTok her hesabı varmış. En son ise bi arkadaşına dökümanı atmış yemin verdirerek bunu doğaya sakın atma ama senin elinde baksın diye gittim baktım nişan sürecinde ki uyuyorum dediği zamanlar hep bu telefondaymış gece nöbetlerde sabaha kadar bu telefondaymış. Benim bilmediğim insta face hesapları dolu ki aklıma dökümanda oynama yapabileceği geldi çünkü mahkemeden istediğim dökğman ile attığı dökğman uyuşmazsa evrakta sahteciliğe girer bu yüzden elimde delil olsun istemedi. Güvenemiyorum arkadaşlar seni aldatmadım diyor başka bişey demiyor ama yalan yere yeminler bu kadar dönen oyunlar bu denli haksızlık gamsızlık bu denli suçlu iken üste çıkma hep ben bilirim ben minnet etmem demesi iletişimsizliği hiç bir sorunu bir kere çözmek istemedi hadi dedim onun huyu öyle ben adım atayım arayım yok onda da itti hep yokluğu ile cezalandırıyor bi sorun var yuvanız yıkılacak adamın kılı kıpırdamıyor mahkemenin yolunu bilmiyorsan orda diyor. Normalde her dediğini yaptığımda yalan bile olsa inandığımda sorun yoktu aptalı oynadığımda bana gayet iyi davranıyordu ama ağzımı açsam hep sen beni bıktırdın diyordu yanında şiddet gördüğüm için mesajla kendimi ifade etmeye çalışıyordum ve iki sene boyunca bu telefondan şüphe ettim hep sen delisin sen kafanda kuruyorsun dedi ve yaptığı herşeyi normalleştirmeye çalıştı benimde gerçeklik algım bozuldu tüm yalanlar doğrular birbirine girdi uzakta yaşamamıza rağmen abimi ve annemi hiç istemedi hep birilerinde suç buldu mesela bi sorunu doğrudan konuşamıyorum sonu ya abime ya anneme bağlanıyor annemi sevmeme sebebi de şiddetten sonra morlukları görünce annemin ona gözümden düştün demesiymiş yaptığı ona iyiliği tek kelimesine harcadı ve onun mağdur rolünden artık cidden bıktım herkese annesi ayırdı anneciydi diyormuş ben ömür boyu gurbette yaşamayı göze aldım onun için anneci olan biri bunu kabul eder miydi tabi bitmek bilmeyen kumar borçları tüm bilezikleri istedi altın kolyesine varana kadar borçta. Dolayı psikolojim bozul dedi verdim yine yaranamadım dayak yiyen benim sessiz kalan ailesi ama suç duyuru yapam yine ailesi neyin içine düştüm diyorum bazen evdeki eşyalar yarı yarıya veya mülk kadının oluyor sade beyaz eşyaları aldım diye yaptıklarını bırakmadılar ben anlamıyorum o kadar arsız cesareti var ki çözemedim bunu bak yalan söyledin iş çevirdin diyorum hayır diyor sen paragözsün diyor üzerlerine ait tek bir mal varlığı yok düğünde taktığı bile yüz gram altın ev yok araba yok bana bunu diyor. Arkadaşlar anlayacağınız psikolojim vasat durumda ve hala kafamı karıştırmaya çalışıyor bir gün evde bir gün işteyim kadınla konuşsam bana demeyecek mi sen nerdesin diye diyerek anlı başı o kadar dikki gram pişmanlık dahi duymuyor davamı açtım beklemedeyim fakat tüm bunlar düzenimin değişmesi bunca acı gözyaşı ben kendimi unuttum kaybettim yaşama isteğim umudum kalmadı bana bunları o yaptıysa bu kadar severken herkes herşeyi yapar diye bekliyorum bu boşanma sürecinde aynılarını yaşayan tavsiyesi olan var mı kafayı yemek üzereyim kendimi çok aşırı çevreden soyutladım mutsuz hissediyorum evliyken de mutsuzum şimdi daha da mutsuzum suçluluk psikolojisine sokuyor beni sürekli ve bundan artık bıktım sanki şu dönem beynim çalışmıyor gerçekten masum mu diye düşünecek kadar aptal olduğumu hissediyorum gerçi tek sorun Buda değil şiddet öfke cezalandırma yalanlar engel koyma duvar örme tutarsızlık çözüm için uğraşmama hep bi umursamazlık bu kadar rahat olması bu kadar kuyruğu dik olması sizce normal mi bu durum bana kendimi sorgulatıyor sizce aldığım karar doğru mu bu yas süreci daha ne kadar devam edecek veya arkadaşına atılan döküman gerçek mi gerçekse neden o kadar bekledim atılmadı bunlar hep bi soru işareti veya eskiden memnun olduğu tüm özelliklerden şikayet etmeye başladı bıktı mı bilemiyorum ki kafada kuruyorsun dedi gerçek çıktı işte bi insan neden iki kişi için ayrı hat açar özellikle hem cinsinden bunların hepsi birer soru işareti yani sizlere ben mi abartıyorum acaba diye bile sormaya utanıyorum fakat beni öyle düşündürüyor bunun için mi ayrılacaksın diyerek fakat aslında sorun kaybetme korkusunun olmaması bu ağır depresyondan nasıl çıkacağım değerli düşüncelerinizi ve fikirlerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler
Siz defalarca şiddet görmüşsünüz.Adam sizi çöp gibi sokağa atmış. Lütfen ke denize acımıyorsa iz annenize babanıza acıyın.3. Sayfa haberi mi olmak istiyorsunuz.Sizin aklınız devre dışı kalmış anlaşılan adamın sizi öldürmesini mi bekliyorsunuz. Ailenizin yanında kalın bu adamı boyayın.Calisiyorsaniz tayin alın can güvenliği maşeri den yoksa kpss çalışıp atanın ama Allah in verdiği bu emanet bedeni de bu kadar hor kullanmayın.Bir meslektasiniz olarak yazıyorum. Bir öğrenciniz size şiddete uğruyorum diye gelip yardım isterse kendi hayatınızdan örnek verip sus otur mu diyeceksiniz.Bu anlattıklarının 9 yaşındaki bir çocuğa anlatsanız annene banana söyle seni kurtarsinlar der
 
Sen suçlu değilsin! Çok ciddi şekilde manipüle ediliyorsun. Piskolojin bozulmuş ve depresyondasın acil destek almalısın. Sakın geri dönmek gibi bir hata yapma. O el bir defa kalktı mı bir daha inmez. Dayak hakedilecek bişey değil. İletişimi kes ki seni manipüle edemesin. Boşan ve kurtul.
 
şimdi siz davayı da açmışsınız bize tam olarak neyi soruyorsunuz bu psikolojiden nasıl kurtulacagınızı mi?
Tekrar nasıl kocamı elde ederim diye soruyor zannımca 😂blöf yaptım şimdi nasıl tekrardan kendime aşık ederim diyor galiba😂 çünkü aklında gerçekten bitiren biri bukadar uzun yazmaz ya.üf valla ya aman
 
Merhaba arkadaşlar, yaşım 23 ve öğretmenim sizlere konu başlığından da anlayacağınız üzere evliliğimden bahsedeceğim biraz. Bir yıl sevgililik 5 ay nişan 6 ay evlilik yaptık. Sevgililiğin ilk 6 ayı o kadar güzel mükemmel hatta dünya da tek bir tane gibi hissettim ki anlatamam sürprizler isim dövmeleri insta whatsaap dahi tüm şifreler. Düşünün ki ilişkinin ilk ayı kalıcı dövme yaptıran bir adam ile karşı karşıyayız . Gece sabaha kadar konuşmalar yarım saat ortadan kaybolsam merak etmeler uzun uzun mesajlar her şey diyebilirim. Ailem istememesine rağmen ailemi bir şekilde ikna edip nişanlanmaya karar verdik o kadar mutluydum ki tamam biz başardık dedim. Sonrası kayıp nasıl mı kayıp şöyle anlatayım aslında ilk sevgili iken ilişkinin ilk ayında telefonuna kadın numaralarından mesajlar gelmişti oda güven vermek adına şifre vermişti dedim inandırmaya çalışıyor dövme filan yaptırınca bilemedim doğrusu. Sonra geçmişi baya bi kalabalık ve şiddet aldatma varmış tüm ilişkilerinde umursamazmış hesap vermezmiş ben bunları öğrendikten sonra hepsinin hesabını sordum fakat bana sana öyle bir şey yaptım mı neden kendini kıyaslıyorsun ben onları sevmediğim için öyleydim ama seni seviyorum ben değiştim seni hayatıma alırken tövbe ettim dedi ayrıldık sonra af diledi barıştık bir kaç kere de ayrılmaya çalıştım ama gidersen ölürüm vb konuştu işinden dolayı da asker olduğu için onu bırakamadım depresyona girmesinden korktum . Sonra nişandan sonra benimle ilgilenen adam ilgilenmez oldu sürekli uyumalar felan bende merak edilmek istedim konuşmak sohbet etmek istedim yani günde en az bir defa da olsa bir sesli konuşmak istedim mesela nöbette olduğunda elinde sürekli telefon var biliyorum ama bana yazmıyordu bende yazmadığı için moralim bozuluyordu tartışma çıkıyordu oda sürekli seninle mi uğraşcam benim işim gücüm sen misin senden önemli işlerim var diyordu pat engelleyip gidiyordu ama sayısız defa engel başkalarından arasam açmıyordu. Ama beni öyle güzel manipüle etti ki sanki sorunlu problemli ben mişim gibi sürekli çocuk gibisin ilgi mi vereceğim diyerek bende bunalttığımı düşünüp hata bende diyordum. Sonra yine nişanlı iken bir instgram olayında yalanını yakaladım hep inkar etti ama yalandı sonradan ortaya çıktı sonra ben başka bir ikinci bir telefonun varlığından şüphelendim kuzeninin telefonunun olduğunu söyledi ve kendinden emin şekilde benim telefonum değilse bu yüzüğü atarım dedi. Aklım bi türlü inanmadı ama kalbim inandı ya masumsa yarı yolda bırakmayım dedim. Böyle böyle engelleye engelleye düğün oldu çünkü bana hep karşımda konuşma ben sinirliyken bana yaklaşma sinirliyken üzerime gelme sen delirtiyosun deyince tüm hatayı kendimde aradım. Asıl hikaye düğünden sonra başlıyor. Onun çalıştığı şehire gidip normal insanlar gibi yaşarken en ufak şeyden kavga çıkmaya başladı ama her kavganın sonu şiddete gitti saç çekme boğaz sıkma tekme tokat itme kalkma kısaca herşey misal bi konuda normal insanlar konuşur ya bişey oluyor ve anında aşırı öfke sinir kusma bağırma çağırma vs kaç kere lojmana rezil oldum bir kaç kere iş arkadaşları ve eşleri kurtardı hatta evden gelip aldılar ben sustukça bunun dozu giderek arttı ve hiç kaybetmekten korkmadı beni sen böyle olduğun için ben böyleyim arama yazma sorma konuşma gittiği yere kadar umrumda değilsin naparsan yap ne halin varsa gör diye diye benim psikolojimi bozdu ve hatayı asla kabul etmedi annesinin babasının tüm sülale kuzenler iş arkadaşları yanlarında hep aşağılandım bir keresinde kuzeninin düğününde insan içinde saldırdı iş arkadaşlarının yanında dövdü. Ben seninle anlaşamıyorum sen kadın değilsin vb herşey ama aslında ben hem ondan yaşça küçük hem çekici hem fit hemde herkesin beğendiği bir kadındım düğünde bile kimse yakıştıramamıştı ama buna rağmen beni küçümsemeye başladı. Bunalmış daralmış çünkü üzerine düşmüşüm ona çok yazmışım çok aramışım sebep buymuş. En son yakaladığım olay ile dava açıldı iki senedir kullandığı gizli hattı gizli telefonu varmış babası bizzat kendisi söyledi aramızda kalsın ama senden sakladığı sırrı bu diye o anın şokuyla eşimi aradım öyle bişeyin olmadığını söyledi e devletten üzerine ait olan hatları at dedim atamadı tabi okul için yeni memlekete gelmiştim son3 ayımdı artık burdan onun yanına tekrar gittim yüzüme bile bakmadı sen ona buna inan dedi sonra e devleti aç dedim fotomontajla kapatmış Turkcell e girince bi baktım hat aktif sakin bi anını bekledim uykudan uyandı gayet iyiydi gülerek geldi yanıma ben hat aktif dediğim an herşeyi aldı tuvalete attı yüzük saat vs benide aldı yaka paça evden attı. Bu arada kaldığımız yerde normal bir şehir merkezi değil dağ geçiş yolu üzerinde terör bölgesinde. Yolun yarısında geldi açıklama istedim eve yalancı şahit tuttu getirdi o kullanıyor ben aldım ona verdim diye sonra eve gelen adam o adam bile çıkmadı meğer herşey kendininmiş adamın yanında da bi güzel darp etti ben telefonu almaya çalıştıkça o vurdu komşum sahip çıktı o gece onda kaldım anahtarı da alıp kovdu git dedi o gece orda kalıp ertesi gün memlekete döndüm komşular sayesinde. Bi baktım mesaj atmış sana olan inancımı güvencemi kaybettim diye şaşırdım kaldım kendi aklımdan şüphe ettim dört kere filan da yüzüme tükürmüştü. Yine geldim dedim ki yargısız infaz yapmayım belki açıklaması vardır beni heryerden engelledi sanki suçlu benmişim gibi arayıp durdum sayısız defa bi açıklama yapsın diye halbuki onun beni arayıp da benim onu engellemem lazımken yine tam tersi bi durumda buldum kendimi. Bana erkek arkadaşı için kullandığını muhtarları filan aradığını söyledi döküman at dedim ve asla atmadı beni ailemi herkesi engelledi o sıra oda memlekete gelmiş ama benim yanıma evimize gelmedi ailesi oğullarını saklamışlar bak 60 gündür bekliyorum benimde canım var atacaksa atsın tamam madem aldatmadıysa dediğim halde adamlar dava açmadan önce evime gizlice girip anahtarını değiştirdiler sonra da eşya taşıma derdine düştüler. Oda yetmemiş gibi babası oğlu anası herşeyden suç duyurusu yaptılar ses kaydı aldım vb diye ben sırf o işinden olmasın diye darp raporu almadım ama o dilekçe dosyasına deli yazmış uyduruyor yazmış dövmemiş evden atmamış aslında gece evinde kaldığım adamlar hiç yokmuş. Öyle yazmış geçenlerde ölüyorum bitiyorum dedi dökümanı at dedim sana güvenmiyorum atmam dedi bende boş olan bişeyi ben napabilirim boşsa dedim. Bana geçmişe sünger çek gel ama bana bidaha aynı sorunlarla gelme demezmi baygınlık geçiriyordum nerdeyse hem gidecekmişim hemde bidaha şüphe etmeyecekmişim iki sene boyunca karakolda ikinci telefon saklayan adam bana diyor ki sorunla gelme ailenle de arana mesafe koy onlar senin kafanı yıkıyor diyor. Bu arada kullandığı hesaplardan hariç insta face twit wp TikTok her hesabı varmış. En son ise bi arkadaşına dökümanı atmış yemin verdirerek bunu doğaya sakın atma ama senin elinde baksın diye gittim baktım nişan sürecinde ki uyuyorum dediği zamanlar hep bu telefondaymış gece nöbetlerde sabaha kadar bu telefondaymış. Benim bilmediğim insta face hesapları dolu ki aklıma dökümanda oynama yapabileceği geldi çünkü mahkemeden istediğim dökğman ile attığı dökğman uyuşmazsa evrakta sahteciliğe girer bu yüzden elimde delil olsun istemedi. Güvenemiyorum arkadaşlar seni aldatmadım diyor başka bişey demiyor ama yalan yere yeminler bu kadar dönen oyunlar bu denli haksızlık gamsızlık bu denli suçlu iken üste çıkma hep ben bilirim ben minnet etmem demesi iletişimsizliği hiç bir sorunu bir kere çözmek istemedi hadi dedim onun huyu öyle ben adım atayım arayım yok onda da itti hep yokluğu ile cezalandırıyor bi sorun var yuvanız yıkılacak adamın kılı kıpırdamıyor mahkemenin yolunu bilmiyorsan orda diyor. Normalde her dediğini yaptığımda yalan bile olsa inandığımda sorun yoktu aptalı oynadığımda bana gayet iyi davranıyordu ama ağzımı açsam hep sen beni bıktırdın diyordu yanında şiddet gördüğüm için mesajla kendimi ifade etmeye çalışıyordum ve iki sene boyunca bu telefondan şüphe ettim hep sen delisin sen kafanda kuruyorsun dedi ve yaptığı herşeyi normalleştirmeye çalıştı benimde gerçeklik algım bozuldu tüm yalanlar doğrular birbirine girdi uzakta yaşamamıza rağmen abimi ve annemi hiç istemedi hep birilerinde suç buldu mesela bi sorunu doğrudan konuşamıyorum sonu ya abime ya anneme bağlanıyor annemi sevmeme sebebi de şiddetten sonra morlukları görünce annemin ona gözümden düştün demesiymiş yaptığı ona iyiliği tek kelimesine harcadı ve onun mağdur rolünden artık cidden bıktım herkese annesi ayırdı anneciydi diyormuş ben ömür boyu gurbette yaşamayı göze aldım onun için anneci olan biri bunu kabul eder miydi tabi bitmek bilmeyen kumar borçları tüm bilezikleri istedi altın kolyesine varana kadar borçta. Dolayı psikolojim bozul dedi verdim yine yaranamadım dayak yiyen benim sessiz kalan ailesi ama suç duyuru yapam yine ailesi neyin içine düştüm diyorum bazen evdeki eşyalar yarı yarıya veya mülk kadının oluyor sade beyaz eşyaları aldım diye yaptıklarını bırakmadılar ben anlamıyorum o kadar arsız cesareti var ki çözemedim bunu bak yalan söyledin iş çevirdin diyorum hayır diyor sen paragözsün diyor üzerlerine ait tek bir mal varlığı yok düğünde taktığı bile yüz gram altın ev yok araba yok bana bunu diyor. Arkadaşlar anlayacağınız psikolojim vasat durumda ve hala kafamı karıştırmaya çalışıyor bir gün evde bir gün işteyim kadınla konuşsam bana demeyecek mi sen nerdesin diye diyerek anlı başı o kadar dikki gram pişmanlık dahi duymuyor davamı açtım beklemedeyim fakat tüm bunlar düzenimin değişmesi bunca acı gözyaşı ben kendimi unuttum kaybettim yaşama isteğim umudum kalmadı bana bunları o yaptıysa bu kadar severken herkes herşeyi yapar diye bekliyorum bu boşanma sürecinde aynılarını yaşayan tavsiyesi olan var mı kafayı yemek üzereyim kendimi çok aşırı çevreden soyutladım mutsuz hissediyorum evliyken de mutsuzum şimdi daha da mutsuzum suçluluk psikolojisine sokuyor beni sürekli ve bundan artık bıktım sanki şu dönem beynim çalışmıyor gerçekten masum mu diye düşünecek kadar aptal olduğumu hissediyorum gerçi tek sorun Buda değil şiddet öfke cezalandırma yalanlar engel koyma duvar örme tutarsızlık çözüm için uğraşmama hep bi umursamazlık bu kadar rahat olması bu kadar kuyruğu dik olması sizce normal mi bu durum bana kendimi sorgulatıyor sizce aldığım karar doğru mu bu yas süreci daha ne kadar devam edecek veya arkadaşına atılan döküman gerçek mi gerçekse neden o kadar bekledim atılmadı bunlar hep bi soru işareti veya eskiden memnun olduğu tüm özelliklerden şikayet etmeye başladı bıktı mı bilemiyorum ki kafada kuruyorsun dedi gerçek çıktı işte bi insan neden iki kişi için ayrı hat açar özellikle hem cinsinden bunların hepsi birer soru işareti yani sizlere ben mi abartıyorum acaba diye bile sormaya utanıyorum fakat beni öyle düşündürüyor bunun için mi ayrılacaksın diyerek fakat aslında sorun kaybetme korkusunun olmaması bu ağır depresyondan nasıl çıkacağım değerli düşüncelerinizi ve fikirlerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler
Hepsinin okumadım ama bence siz basınıza gelen her seyi hal ediyorsunuz
 
Seven insanın bunları yapacağından emin misin? Önce burdan el atmalısın meseleye
Merhaba arkadaşlar, yaşım 23 ve öğretmenim sizlere konu başlığından da anlayacağınız üzere evliliğimden bahsedeceğim biraz. Bir yıl sevgililik 5 ay nişan 6 ay evlilik yaptık. Sevgililiğin ilk 6 ayı o kadar güzel mükemmel hatta dünya da tek bir tane gibi hissettim ki anlatamam sürprizler isim dövmeleri insta whatsaap dahi tüm şifreler. Düşünün ki ilişkinin ilk ayı kalıcı dövme yaptıran bir adam ile karşı karşıyayız . Gece sabaha kadar konuşmalar yarım saat ortadan kaybolsam merak etmeler uzun uzun mesajlar her şey diyebilirim. Ailem istememesine rağmen ailemi bir şekilde ikna edip nişanlanmaya karar verdik o kadar mutluydum ki tamam biz başardık dedim. Sonrası kayıp nasıl mı kayıp şöyle anlatayım aslında ilk sevgili iken ilişkinin ilk ayında telefonuna kadın numaralarından mesajlar gelmişti oda güven vermek adına şifre vermişti dedim inandırmaya çalışıyor dövme filan yaptırınca bilemedim doğrusu. Sonra geçmişi baya bi kalabalık ve şiddet aldatma varmış tüm ilişkilerinde umursamazmış hesap vermezmiş ben bunları öğrendikten sonra hepsinin hesabını sordum fakat bana sana öyle bir şey yaptım mı neden kendini kıyaslıyorsun ben onları sevmediğim için öyleydim ama seni seviyorum ben değiştim seni hayatıma alırken tövbe ettim dedi ayrıldık sonra af diledi barıştık bir kaç kere de ayrılmaya çalıştım ama gidersen ölürüm vb konuştu işinden dolayı da asker olduğu için onu bırakamadım depresyona girmesinden korktum . Sonra nişandan sonra benimle ilgilenen adam ilgilenmez oldu sürekli uyumalar felan bende merak edilmek istedim konuşmak sohbet etmek istedim yani günde en az bir defa da olsa bir sesli konuşmak istedim mesela nöbette olduğunda elinde sürekli telefon var biliyorum ama bana yazmıyordu bende yazmadığı için moralim bozuluyordu tartışma çıkıyordu oda sürekli seninle mi uğraşcam benim işim gücüm sen misin senden önemli işlerim var diyordu pat engelleyip gidiyordu ama sayısız defa engel başkalarından arasam açmıyordu. Ama beni öyle güzel manipüle etti ki sanki sorunlu problemli ben mişim gibi sürekli çocuk gibisin ilgi mi vereceğim diyerek bende bunalttığımı düşünüp hata bende diyordum. Sonra yine nişanlı iken bir instgram olayında yalanını yakaladım hep inkar etti ama yalandı sonradan ortaya çıktı sonra ben başka bir ikinci bir telefonun varlığından şüphelendim kuzeninin telefonunun olduğunu söyledi ve kendinden emin şekilde benim telefonum değilse bu yüzüğü atarım dedi. Aklım bi türlü inanmadı ama kalbim inandı ya masumsa yarı yolda bırakmayım dedim. Böyle böyle engelleye engelleye düğün oldu çünkü bana hep karşımda konuşma ben sinirliyken bana yaklaşma sinirliyken üzerime gelme sen delirtiyosun deyince tüm hatayı kendimde aradım. Asıl hikaye düğünden sonra başlıyor. Onun çalıştığı şehire gidip normal insanlar gibi yaşarken en ufak şeyden kavga çıkmaya başladı ama her kavganın sonu şiddete gitti saç çekme boğaz sıkma tekme tokat itme kalkma kısaca herşey misal bi konuda normal insanlar konuşur ya bişey oluyor ve anında aşırı öfke sinir kusma bağırma çağırma vs kaç kere lojmana rezil oldum bir kaç kere iş arkadaşları ve eşleri kurtardı hatta evden gelip aldılar ben sustukça bunun dozu giderek arttı ve hiç kaybetmekten korkmadı beni sen böyle olduğun için ben böyleyim arama yazma sorma konuşma gittiği yere kadar umrumda değilsin naparsan yap ne halin varsa gör diye diye benim psikolojimi bozdu ve hatayı asla kabul etmedi annesinin babasının tüm sülale kuzenler iş arkadaşları yanlarında hep aşağılandım bir keresinde kuzeninin düğününde insan içinde saldırdı iş arkadaşlarının yanında dövdü. Ben seninle anlaşamıyorum sen kadın değilsin vb herşey ama aslında ben hem ondan yaşça küçük hem çekici hem fit hemde herkesin beğendiği bir kadındım düğünde bile kimse yakıştıramamıştı ama buna rağmen beni küçümsemeye başladı. Bunalmış daralmış çünkü üzerine düşmüşüm ona çok yazmışım çok aramışım sebep buymuş. En son yakaladığım olay ile dava açıldı iki senedir kullandığı gizli hattı gizli telefonu varmış babası bizzat kendisi söyledi aramızda kalsın ama senden sakladığı sırrı bu diye o anın şokuyla eşimi aradım öyle bişeyin olmadığını söyledi e devletten üzerine ait olan hatları at dedim atamadı tabi okul için yeni memlekete gelmiştim son3 ayımdı artık burdan onun yanına tekrar gittim yüzüme bile bakmadı sen ona buna inan dedi sonra e devleti aç dedim fotomontajla kapatmış Turkcell e girince bi baktım hat aktif sakin bi anını bekledim uykudan uyandı gayet iyiydi gülerek geldi yanıma ben hat aktif dediğim an herşeyi aldı tuvalete attı yüzük saat vs benide aldı yaka paça evden attı. Bu arada kaldığımız yerde normal bir şehir merkezi değil dağ geçiş yolu üzerinde terör bölgesinde. Yolun yarısında geldi açıklama istedim eve yalancı şahit tuttu getirdi o kullanıyor ben aldım ona verdim diye sonra eve gelen adam o adam bile çıkmadı meğer herşey kendininmiş adamın yanında da bi güzel darp etti ben telefonu almaya çalıştıkça o vurdu komşum sahip çıktı o gece onda kaldım anahtarı da alıp kovdu git dedi o gece orda kalıp ertesi gün memlekete döndüm komşular sayesinde. Bi baktım mesaj atmış sana olan inancımı güvencemi kaybettim diye şaşırdım kaldım kendi aklımdan şüphe ettim dört kere filan da yüzüme tükürmüştü. Yine geldim dedim ki yargısız infaz yapmayım belki açıklaması vardır beni heryerden engelledi sanki suçlu benmişim gibi arayıp durdum sayısız defa bi açıklama yapsın diye halbuki onun beni arayıp da benim onu engellemem lazımken yine tam tersi bi durumda buldum kendimi. Bana erkek arkadaşı için kullandığını muhtarları filan aradığını söyledi döküman at dedim ve asla atmadı beni ailemi herkesi engelledi o sıra oda memlekete gelmiş ama benim yanıma evimize gelmedi ailesi oğullarını saklamışlar bak 60 gündür bekliyorum benimde canım var atacaksa atsın tamam madem aldatmadıysa dediğim halde adamlar dava açmadan önce evime gizlice girip anahtarını değiştirdiler sonra da eşya taşıma derdine düştüler. Oda yetmemiş gibi babası oğlu anası herşeyden suç duyurusu yaptılar ses kaydı aldım vb diye ben sırf o işinden olmasın diye darp raporu almadım ama o dilekçe dosyasına deli yazmış uyduruyor yazmış dövmemiş evden atmamış aslında gece evinde kaldığım adamlar hiç yokmuş. Öyle yazmış geçenlerde ölüyorum bitiyorum dedi dökümanı at dedim sana güvenmiyorum atmam dedi bende boş olan bişeyi ben napabilirim boşsa dedim. Bana geçmişe sünger çek gel ama bana bidaha aynı sorunlarla gelme demezmi baygınlık geçiriyordum nerdeyse hem gidecekmişim hemde bidaha şüphe etmeyecekmişim iki sene boyunca karakolda ikinci telefon saklayan adam bana diyor ki sorunla gelme ailenle de arana mesafe koy onlar senin kafanı yıkıyor diyor. Bu arada kullandığı hesaplardan hariç insta face twit wp TikTok her hesabı varmış. En son ise bi arkadaşına dökümanı atmış yemin verdirerek bunu doğaya sakın atma ama senin elinde baksın diye gittim baktım nişan sürecinde ki uyuyorum dediği zamanlar hep bu telefondaymış gece nöbetlerde sabaha kadar bu telefondaymış. Benim bilmediğim insta face hesapları dolu ki aklıma dökümanda oynama yapabileceği geldi çünkü mahkemeden istediğim dökğman ile attığı dökğman uyuşmazsa evrakta sahteciliğe girer bu yüzden elimde delil olsun istemedi. Güvenemiyorum arkadaşlar seni aldatmadım diyor başka bişey demiyor ama yalan yere yeminler bu kadar dönen oyunlar bu denli haksızlık gamsızlık bu denli suçlu iken üste çıkma hep ben bilirim ben minnet etmem demesi iletişimsizliği hiç bir sorunu bir kere çözmek istemedi hadi dedim onun huyu öyle ben adım atayım arayım yok onda da itti hep yokluğu ile cezalandırıyor bi sorun var yuvanız yıkılacak adamın kılı kıpırdamıyor mahkemenin yolunu bilmiyorsan orda diyor. Normalde her dediğini yaptığımda yalan bile olsa inandığımda sorun yoktu aptalı oynadığımda bana gayet iyi davranıyordu ama ağzımı açsam hep sen beni bıktırdın diyordu yanında şiddet gördüğüm için mesajla kendimi ifade etmeye çalışıyordum ve iki sene boyunca bu telefondan şüphe ettim hep sen delisin sen kafanda kuruyorsun dedi ve yaptığı herşeyi normalleştirmeye çalıştı benimde gerçeklik algım bozuldu tüm yalanlar doğrular birbirine girdi uzakta yaşamamıza rağmen abimi ve annemi hiç istemedi hep birilerinde suç buldu mesela bi sorunu doğrudan konuşamıyorum sonu ya abime ya anneme bağlanıyor annemi sevmeme sebebi de şiddetten sonra morlukları görünce annemin ona gözümden düştün demesiymiş yaptığı ona iyiliği tek kelimesine harcadı ve onun mağdur rolünden artık cidden bıktım herkese annesi ayırdı anneciydi diyormuş ben ömür boyu gurbette yaşamayı göze aldım onun için anneci olan biri bunu kabul eder miydi tabi bitmek bilmeyen kumar borçları tüm bilezikleri istedi altın kolyesine varana kadar borçta. Dolayı psikolojim bozul dedi verdim yine yaranamadım dayak yiyen benim sessiz kalan ailesi ama suç duyuru yapam yine ailesi neyin içine düştüm diyorum bazen evdeki eşyalar yarı yarıya veya mülk kadının oluyor sade beyaz eşyaları aldım diye yaptıklarını bırakmadılar ben anlamıyorum o kadar arsız cesareti var ki çözemedim bunu bak yalan söyledin iş çevirdin diyorum hayır diyor sen paragözsün diyor üzerlerine ait tek bir mal varlığı yok düğünde taktığı bile yüz gram altın ev yok araba yok bana bunu diyor. Arkadaşlar anlayacağınız psikolojim vasat durumda ve hala kafamı karıştırmaya çalışıyor bir gün evde bir gün işteyim kadınla konuşsam bana demeyecek mi sen nerdesin diye diyerek anlı başı o kadar dikki gram pişmanlık dahi duymuyor davamı açtım beklemedeyim fakat tüm bunlar düzenimin değişmesi bunca acı gözyaşı ben kendimi unuttum kaybettim yaşama isteğim umudum kalmadı bana bunları o yaptıysa bu kadar severken herkes herşeyi yapar diye bekliyorum bu boşanma sürecinde aynılarını yaşayan tavsiyesi olan var mı kafayı yemek üzereyim kendimi çok aşırı çevreden soyutladım mutsuz hissediyorum evliyken de mutsuzum şimdi daha da mutsuzum suçluluk psikolojisine sokuyor beni sürekli ve bundan artık bıktım sanki şu dönem beynim çalışmıyor gerçekten masum mu diye düşünecek kadar aptal olduğumu hissediyorum gerçi tek sorun Buda değil şiddet öfke cezalandırma yalanlar engel koyma duvar örme tutarsızlık çözüm için uğraşmama hep bi umursamazlık bu kadar rahat olması bu kadar kuyruğu dik olması sizce normal mi bu durum bana kendimi sorgulatıyor sizce aldığım karar doğru mu bu yas süreci daha ne kadar devam edecek veya arkadaşına atılan döküman gerçek mi gerçekse neden o kadar bekledim atılmadı bunlar hep bi soru işareti veya eskiden memnun olduğu tüm özelliklerden şikayet etmeye başladı bıktı mı bilemiyorum ki kafada kuruyorsun dedi gerçek çıktı işte bi insan neden iki kişi için ayrı hat açar özellikle hem cinsinden bunların hepsi birer soru işareti yani sizlere ben mi abartıyorum acaba diye bile sormaya utanıyorum fakat beni öyle düşündürüyor bunun için mi ayrılacaksın diyerek fakat aslında sorun kaybetme korkusunun olmaması bu ağır depresyondan nasıl çıkacağım değerli düşüncelerinizi ve fikirlerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler
Seven insanın bunları yapacağına emin misin? Önce buradan el atmalısın meseleye.
 
Çok teşekkür ederim iyi veya kötü dahi olsa bana yorumlar iyi geliyor olayın üzerinden zaman geçiyor hergün aylar oluyor bazı yaşananlar hiç geçmiyor biliyo musun sırtımda öyle yükler taşıyorum ki bu artık bana çok fazla sussam olmuyor konuşsam olmuyor ve bu adam bu adamın ailesi o kadar arsız ki bildiğin gibi değil hani habere çıksa yine utanmaz yaptıklarını tüm sülaleden saklayıp hala benimle uğraşmaya devam ediyolar kışkırtma mobing kasıtlı acı verme herşey var geçmişe dahi saygı yok. Onun karşısında resmen öğrenilmiş çaresizlik yaşıyorum o kadar ahlaksızlık o kadar yaşattığı şey pişman olmayı bırak pişkin pişkin anlı ak ortada geziyor kimse de ağzını açmıyor bir Allahın kulu da senin yaptığın adamlığa sığmaz demiyor bir Allahın kulu da kalkıp tepki vermiyor ya insanlara çok güzel mağduru ve suçsuzu oynuyor ya da insanların da ar damarı çatlamış
herkesin acısı kendine ağırdır. herkesin hikayesi de farklıdır ama ortak nokta yaşadığımız hisler ve yaşamak zorunda oldugmuz bır hayatın oldugudur

ve ınsanlar evlat acısına bıle dayanıp hayata devam ederken, bızlerın sılkelenmesı şart dıye bakıyorum ben. ha tabi kolay olmuyor ama olmak zorunda işte bır sekılde.
 
Acilinden bir kurban kesin, ucuz kurtarmışsınız.
Resmen narsist bir ruh hastası tarafından ablukaya alınmış ve feci halde psikolojiniz alt üst edilmiş.
Ama ALLAH kurtarmış.
Bırakın ya düzeltmeye çalışmasın zaten düzelecek bir şey yok.
Kendinizi sakın çevrenizden soyutlamayın, toplum içine çıkın, normaliniz bozulmuş ama bu yaşadıkalrınızın hiç biri normal değil!
Ve mümkünse en acilinden bir psikoloğa gidin.
 
Merhaba arkadaşlar, yaşım 23 ve öğretmenim sizlere konu başlığından da anlayacağınız üzere evliliğimden bahsedeceğim biraz. Bir yıl sevgililik 5 ay nişan 6 ay evlilik yaptık. Sevgililiğin ilk 6 ayı o kadar güzel mükemmel hatta dünya da tek bir tane gibi hissettim ki anlatamam sürprizler isim dövmeleri insta whatsaap dahi tüm şifreler. Düşünün ki ilişkinin ilk ayı kalıcı dövme yaptıran bir adam ile karşı karşıyayız . Gece sabaha kadar konuşmalar yarım saat ortadan kaybolsam merak etmeler uzun uzun mesajlar her şey diyebilirim. Ailem istememesine rağmen ailemi bir şekilde ikna edip nişanlanmaya karar verdik o kadar mutluydum ki tamam biz başardık dedim. Sonrası kayıp nasıl mı kayıp şöyle anlatayım aslında ilk sevgili iken ilişkinin ilk ayında telefonuna kadın numaralarından mesajlar gelmişti oda güven vermek adına şifre vermişti dedim inandırmaya çalışıyor dövme filan yaptırınca bilemedim doğrusu. Sonra geçmişi baya bi kalabalık ve şiddet aldatma varmış tüm ilişkilerinde umursamazmış hesap vermezmiş ben bunları öğrendikten sonra hepsinin hesabını sordum fakat bana sana öyle bir şey yaptım mı neden kendini kıyaslıyorsun ben onları sevmediğim için öyleydim ama seni seviyorum ben değiştim seni hayatıma alırken tövbe ettim dedi ayrıldık sonra af diledi barıştık bir kaç kere de ayrılmaya çalıştım ama gidersen ölürüm vb konuştu işinden dolayı da asker olduğu için onu bırakamadım depresyona girmesinden korktum . Sonra nişandan sonra benimle ilgilenen adam ilgilenmez oldu sürekli uyumalar felan bende merak edilmek istedim konuşmak sohbet etmek istedim yani günde en az bir defa da olsa bir sesli konuşmak istedim mesela nöbette olduğunda elinde sürekli telefon var biliyorum ama bana yazmıyordu bende yazmadığı için moralim bozuluyordu tartışma çıkıyordu oda sürekli seninle mi uğraşcam benim işim gücüm sen misin senden önemli işlerim var diyordu pat engelleyip gidiyordu ama sayısız defa engel başkalarından arasam açmıyordu. Ama beni öyle güzel manipüle etti ki sanki sorunlu problemli ben mişim gibi sürekli çocuk gibisin ilgi mi vereceğim diyerek bende bunalttığımı düşünüp hata bende diyordum. Sonra yine nişanlı iken bir instgram olayında yalanını yakaladım hep inkar etti ama yalandı sonradan ortaya çıktı sonra ben başka bir ikinci bir telefonun varlığından şüphelendim kuzeninin telefonunun olduğunu söyledi ve kendinden emin şekilde benim telefonum değilse bu yüzüğü atarım dedi. Aklım bi türlü inanmadı ama kalbim inandı ya masumsa yarı yolda bırakmayım dedim. Böyle böyle engelleye engelleye düğün oldu çünkü bana hep karşımda konuşma ben sinirliyken bana yaklaşma sinirliyken üzerime gelme sen delirtiyosun deyince tüm hatayı kendimde aradım. Asıl hikaye düğünden sonra başlıyor. Onun çalıştığı şehire gidip normal insanlar gibi yaşarken en ufak şeyden kavga çıkmaya başladı ama her kavganın sonu şiddete gitti saç çekme boğaz sıkma tekme tokat itme kalkma kısaca herşey misal bi konuda normal insanlar konuşur ya bişey oluyor ve anında aşırı öfke sinir kusma bağırma çağırma vs kaç kere lojmana rezil oldum bir kaç kere iş arkadaşları ve eşleri kurtardı hatta evden gelip aldılar ben sustukça bunun dozu giderek arttı ve hiç kaybetmekten korkmadı beni sen böyle olduğun için ben böyleyim arama yazma sorma konuşma gittiği yere kadar umrumda değilsin naparsan yap ne halin varsa gör diye diye benim psikolojimi bozdu ve hatayı asla kabul etmedi annesinin babasının tüm sülale kuzenler iş arkadaşları yanlarında hep aşağılandım bir keresinde kuzeninin düğününde insan içinde saldırdı iş arkadaşlarının yanında dövdü. Ben seninle anlaşamıyorum sen kadın değilsin vb herşey ama aslında ben hem ondan yaşça küçük hem çekici hem fit hemde herkesin beğendiği bir kadındım düğünde bile kimse yakıştıramamıştı ama buna rağmen beni küçümsemeye başladı. Bunalmış daralmış çünkü üzerine düşmüşüm ona çok yazmışım çok aramışım sebep buymuş. En son yakaladığım olay ile dava açıldı iki senedir kullandığı gizli hattı gizli telefonu varmış babası bizzat kendisi söyledi aramızda kalsın ama senden sakladığı sırrı bu diye o anın şokuyla eşimi aradım öyle bişeyin olmadığını söyledi e devletten üzerine ait olan hatları at dedim atamadı tabi okul için yeni memlekete gelmiştim son3 ayımdı artık burdan onun yanına tekrar gittim yüzüme bile bakmadı sen ona buna inan dedi sonra e devleti aç dedim fotomontajla kapatmış Turkcell e girince bi baktım hat aktif sakin bi anını bekledim uykudan uyandı gayet iyiydi gülerek geldi yanıma ben hat aktif dediğim an herşeyi aldı tuvalete attı yüzük saat vs benide aldı yaka paça evden attı. Bu arada kaldığımız yerde normal bir şehir merkezi değil dağ geçiş yolu üzerinde terör bölgesinde. Yolun yarısında geldi açıklama istedim eve yalancı şahit tuttu getirdi o kullanıyor ben aldım ona verdim diye sonra eve gelen adam o adam bile çıkmadı meğer herşey kendininmiş adamın yanında da bi güzel darp etti ben telefonu almaya çalıştıkça o vurdu komşum sahip çıktı o gece onda kaldım anahtarı da alıp kovdu git dedi o gece orda kalıp ertesi gün memlekete döndüm komşular sayesinde. Bi baktım mesaj atmış sana olan inancımı güvencemi kaybettim diye şaşırdım kaldım kendi aklımdan şüphe ettim dört kere filan da yüzüme tükürmüştü. Yine geldim dedim ki yargısız infaz yapmayım belki açıklaması vardır beni heryerden engelledi sanki suçlu benmişim gibi arayıp durdum sayısız defa bi açıklama yapsın diye halbuki onun beni arayıp da benim onu engellemem lazımken yine tam tersi bi durumda buldum kendimi. Bana erkek arkadaşı için kullandığını muhtarları filan aradığını söyledi döküman at dedim ve asla atmadı beni ailemi herkesi engelledi o sıra oda memlekete gelmiş ama benim yanıma evimize gelmedi ailesi oğullarını saklamışlar bak 60 gündür bekliyorum benimde canım var atacaksa atsın tamam madem aldatmadıysa dediğim halde adamlar dava açmadan önce evime gizlice girip anahtarını değiştirdiler sonra da eşya taşıma derdine düştüler. Oda yetmemiş gibi babası oğlu anası herşeyden suç duyurusu yaptılar ses kaydı aldım vb diye ben sırf o işinden olmasın diye darp raporu almadım ama o dilekçe dosyasına deli yazmış uyduruyor yazmış dövmemiş evden atmamış aslında gece evinde kaldığım adamlar hiç yokmuş. Öyle yazmış geçenlerde ölüyorum bitiyorum dedi dökümanı at dedim sana güvenmiyorum atmam dedi bende boş olan bişeyi ben napabilirim boşsa dedim. Bana geçmişe sünger çek gel ama bana bidaha aynı sorunlarla gelme demezmi baygınlık geçiriyordum nerdeyse hem gidecekmişim hemde bidaha şüphe etmeyecekmişim iki sene boyunca karakolda ikinci telefon saklayan adam bana diyor ki sorunla gelme ailenle de arana mesafe koy onlar senin kafanı yıkıyor diyor. Bu arada kullandığı hesaplardan hariç insta face twit wp TikTok her hesabı varmış. En son ise bi arkadaşına dökümanı atmış yemin verdirerek bunu doğaya sakın atma ama senin elinde baksın diye gittim baktım nişan sürecinde ki uyuyorum dediği zamanlar hep bu telefondaymış gece nöbetlerde sabaha kadar bu telefondaymış. Benim bilmediğim insta face hesapları dolu ki aklıma dökümanda oynama yapabileceği geldi çünkü mahkemeden istediğim dökğman ile attığı dökğman uyuşmazsa evrakta sahteciliğe girer bu yüzden elimde delil olsun istemedi. Güvenemiyorum arkadaşlar seni aldatmadım diyor başka bişey demiyor ama yalan yere yeminler bu kadar dönen oyunlar bu denli haksızlık gamsızlık bu denli suçlu iken üste çıkma hep ben bilirim ben minnet etmem demesi iletişimsizliği hiç bir sorunu bir kere çözmek istemedi hadi dedim onun huyu öyle ben adım atayım arayım yok onda da itti hep yokluğu ile cezalandırıyor bi sorun var yuvanız yıkılacak adamın kılı kıpırdamıyor mahkemenin yolunu bilmiyorsan orda diyor. Normalde her dediğini yaptığımda yalan bile olsa inandığımda sorun yoktu aptalı oynadığımda bana gayet iyi davranıyordu ama ağzımı açsam hep sen beni bıktırdın diyordu yanında şiddet gördüğüm için mesajla kendimi ifade etmeye çalışıyordum ve iki sene boyunca bu telefondan şüphe ettim hep sen delisin sen kafanda kuruyorsun dedi ve yaptığı herşeyi normalleştirmeye çalıştı benimde gerçeklik algım bozuldu tüm yalanlar doğrular birbirine girdi uzakta yaşamamıza rağmen abimi ve annemi hiç istemedi hep birilerinde suç buldu mesela bi sorunu doğrudan konuşamıyorum sonu ya abime ya anneme bağlanıyor annemi sevmeme sebebi de şiddetten sonra morlukları görünce annemin ona gözümden düştün demesiymiş yaptığı ona iyiliği tek kelimesine harcadı ve onun mağdur rolünden artık cidden bıktım herkese annesi ayırdı anneciydi diyormuş ben ömür boyu gurbette yaşamayı göze aldım onun için anneci olan biri bunu kabul eder miydi tabi bitmek bilmeyen kumar borçları tüm bilezikleri istedi altın kolyesine varana kadar borçta. Dolayı psikolojim bozul dedi verdim yine yaranamadım dayak yiyen benim sessiz kalan ailesi ama suç duyuru yapam yine ailesi neyin içine düştüm diyorum bazen evdeki eşyalar yarı yarıya veya mülk kadının oluyor sade beyaz eşyaları aldım diye yaptıklarını bırakmadılar ben anlamıyorum o kadar arsız cesareti var ki çözemedim bunu bak yalan söyledin iş çevirdin diyorum hayır diyor sen paragözsün diyor üzerlerine ait tek bir mal varlığı yok düğünde taktığı bile yüz gram altın ev yok araba yok bana bunu diyor. Arkadaşlar anlayacağınız psikolojim vasat durumda ve hala kafamı karıştırmaya çalışıyor bir gün evde bir gün işteyim kadınla konuşsam bana demeyecek mi sen nerdesin diye diyerek anlı başı o kadar dikki gram pişmanlık dahi duymuyor davamı açtım beklemedeyim fakat tüm bunlar düzenimin değişmesi bunca acı gözyaşı ben kendimi unuttum kaybettim yaşama isteğim umudum kalmadı bana bunları o yaptıysa bu kadar severken herkes herşeyi yapar diye bekliyorum bu boşanma sürecinde aynılarını yaşayan tavsiyesi olan var mı kafayı yemek üzereyim kendimi çok aşırı çevreden soyutladım mutsuz hissediyorum evliyken de mutsuzum şimdi daha da mutsuzum suçluluk psikolojisine sokuyor beni sürekli ve bundan artık bıktım sanki şu dönem beynim çalışmıyor gerçekten masum mu diye düşünecek kadar aptal olduğumu hissediyorum gerçi tek sorun Buda değil şiddet öfke cezalandırma yalanlar engel koyma duvar örme tutarsızlık çözüm için uğraşmama hep bi umursamazlık bu kadar rahat olması bu kadar kuyruğu dik olması sizce normal mi bu durum bana kendimi sorgulatıyor sizce aldığım karar doğru mu bu yas süreci daha ne kadar devam edecek veya arkadaşına atılan döküman gerçek mi gerçekse neden o kadar bekledim atılmadı bunlar hep bi soru işareti veya eskiden memnun olduğu tüm özelliklerden şikayet etmeye başladı bıktı mı bilemiyorum ki kafada kuruyorsun dedi gerçek çıktı işte bi insan neden iki kişi için ayrı hat açar özellikle hem cinsinden bunların hepsi birer soru işareti yani sizlere ben mi abartıyorum acaba diye bile sormaya utanıyorum fakat beni öyle düşündürüyor bunun için mi ayrılacaksın diyerek fakat aslında sorun kaybetme korkusunun olmaması bu ağır depresyondan nasıl çıkacağım değerli düşüncelerinizi ve fikirlerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler
Ben uzun olsa da okudum. Sana benzer benimde bir hikayem oldu. Biriyle tanıştım ve en başında herşey mükemmeldi. Tam bir beyefendi, ağır başlı ve oturaklıydı. Kesinlikle lovebombing vardı. Farklı şehirlerdeydik ara ara buluşuyorduk ve her seferinde böyleydi. 9 ay sonunda evlendik. Her ikimizinde 2. evliliğiydi. Bu kadar acele olmasının tek sebebi eş durumu tayiniydi. Ben oldukça iyi konumda, onunda üstünde bir kurum ve pozisyondayım.
Mesleğimi yazmak istemem çünkü çok gülersiniz. Nasıl ya dersiniz nasıl olabilir. O ise düz memurdu. Uzatmayayım evlendik ve sihir bozuldu. Adam değişti. tutarsız, dengesiz, sürekli karanlık bir adam oldu. Geçmişindeki rezaletler ortaya çıkmaya başladı. Eski evliliğinde aldatma, şiddet, madde kullanımı, evi terk etme olmuş hep. Narsist ve eski bir madde bağımlısı olduğunu öğrendim. Adam tam bir bataklıkmış.
Biz tatilde buluştuk 20 gün yanyanaydık. Adam dışardan eve hiç gelmedi, suratıma bakmadı, canı isterse sevdi isterse sevmedi. Öyle saçma şeylerdi ki kesinlikle beni manipüle etmeye çalıştı. Ve her zaman bir açıklaması, mazereti vardı. Tüm bu rezilliklerini 20 gün içinde öğrendim. Peki ben ne mi yaptım? Asla ve asla kendimi bozmadım, bir kez bile sesimi yükseltmeden tane tane durumu anlatıp karşı tarafı dinledim. O evden çıkıp gittiğinde onu aramadım, nerdesin demedim. Anlattıklarını bir insan olarak anlayabilirim ama benim istediğim ve beklentim bu değil dedim kapıyı çektim çıktım. Ne kadar ağlasa, dil dökse de o kapıdan çıkıp gitmeme engel olamadı. Zarifliğimden, kibarlığımdan bir gün bile ödün vermedim. Biz birbirimize zarar veriyoruz bu ilişki toksikliğe dönüştü ve beni bir süre tam kararımı verene kadar asla ve asla aramayacaksın dedim.
Kendime çok kızıyorum, hayal kırıklığıma çok üzülüyorum ama onunla devam etmeyeceğim. Çünkü bunun sonu yok. Bu arada karşı taraf asla asla vazgeçmiyor, özürler, hediyeler, çiçekler, ağlamalar, yalvarışlara devam ediyor, cevap alamayınca da rest çekmeye, umurumda bile değilsin havası yaratmaya çalışıyor. Tavsiyem şu ışığının sönmesine izin verme... Muhakkak atlatırsın... Okuyanlar benim durumuma da cevap yazın lütfen.
 
Merhaba arkadaşlar, yaşım 23 ve öğretmenim sizlere konu başlığından da anlayacağınız üzere evliliğimden bahsedeceğim biraz. Bir yıl sevgililik 5 ay nişan 6 ay evlilik yaptık. Sevgililiğin ilk 6 ayı o kadar güzel mükemmel hatta dünya da tek bir tane gibi hissettim ki anlatamam sürprizler isim dövmeleri insta whatsaap dahi tüm şifreler. Düşünün ki ilişkinin ilk ayı kalıcı dövme yaptıran bir adam ile karşı karşıyayız . Gece sabaha kadar konuşmalar yarım saat ortadan kaybolsam merak etmeler uzun uzun mesajlar her şey diyebilirim. Ailem istememesine rağmen ailemi bir şekilde ikna edip nişanlanmaya karar verdik o kadar mutluydum ki tamam biz başardık dedim. Sonrası kayıp nasıl mı kayıp şöyle anlatayım aslında ilk sevgili iken ilişkinin ilk ayında telefonuna kadın numaralarından mesajlar gelmişti oda güven vermek adına şifre vermişti dedim inandırmaya çalışıyor dövme filan yaptırınca bilemedim doğrusu. Sonra geçmişi baya bi kalabalık ve şiddet aldatma varmış tüm ilişkilerinde umursamazmış hesap vermezmiş ben bunları öğrendikten sonra hepsinin hesabını sordum fakat bana sana öyle bir şey yaptım mı neden kendini kıyaslıyorsun ben onları sevmediğim için öyleydim ama seni seviyorum ben değiştim seni hayatıma alırken tövbe ettim dedi ayrıldık sonra af diledi barıştık bir kaç kere de ayrılmaya çalıştım ama gidersen ölürüm vb konuştu işinden dolayı da asker olduğu için onu bırakamadım depresyona girmesinden korktum . Sonra nişandan sonra benimle ilgilenen adam ilgilenmez oldu sürekli uyumalar felan bende merak edilmek istedim konuşmak sohbet etmek istedim yani günde en az bir defa da olsa bir sesli konuşmak istedim mesela nöbette olduğunda elinde sürekli telefon var biliyorum ama bana yazmıyordu bende yazmadığı için moralim bozuluyordu tartışma çıkıyordu oda sürekli seninle mi uğraşcam benim işim gücüm sen misin senden önemli işlerim var diyordu pat engelleyip gidiyordu ama sayısız defa engel başkalarından arasam açmıyordu. Ama beni öyle güzel manipüle etti ki sanki sorunlu problemli ben mişim gibi sürekli çocuk gibisin ilgi mi vereceğim diyerek bende bunalttığımı düşünüp hata bende diyordum. Sonra yine nişanlı iken bir instgram olayında yalanını yakaladım hep inkar etti ama yalandı sonradan ortaya çıktı sonra ben başka bir ikinci bir telefonun varlığından şüphelendim kuzeninin telefonunun olduğunu söyledi ve kendinden emin şekilde benim telefonum değilse bu yüzüğü atarım dedi. Aklım bi türlü inanmadı ama kalbim inandı ya masumsa yarı yolda bırakmayım dedim. Böyle böyle engelleye engelleye düğün oldu çünkü bana hep karşımda konuşma ben sinirliyken bana yaklaşma sinirliyken üzerime gelme sen delirtiyosun deyince tüm hatayı kendimde aradım. Asıl hikaye düğünden sonra başlıyor. Onun çalıştığı şehire gidip normal insanlar gibi yaşarken en ufak şeyden kavga çıkmaya başladı ama her kavganın sonu şiddete gitti saç çekme boğaz sıkma tekme tokat itme kalkma kısaca herşey misal bi konuda normal insanlar konuşur ya bişey oluyor ve anında aşırı öfke sinir kusma bağırma çağırma vs kaç kere lojmana rezil oldum bir kaç kere iş arkadaşları ve eşleri kurtardı hatta evden gelip aldılar ben sustukça bunun dozu giderek arttı ve hiç kaybetmekten korkmadı beni sen böyle olduğun için ben böyleyim arama yazma sorma konuşma gittiği yere kadar umrumda değilsin naparsan yap ne halin varsa gör diye diye benim psikolojimi bozdu ve hatayı asla kabul etmedi annesinin babasının tüm sülale kuzenler iş arkadaşları yanlarında hep aşağılandım bir keresinde kuzeninin düğününde insan içinde saldırdı iş arkadaşlarının yanında dövdü. Ben seninle anlaşamıyorum sen kadın değilsin vb herşey ama aslında ben hem ondan yaşça küçük hem çekici hem fit hemde herkesin beğendiği bir kadındım düğünde bile kimse yakıştıramamıştı ama buna rağmen beni küçümsemeye başladı. Bunalmış daralmış çünkü üzerine düşmüşüm ona çok yazmışım çok aramışım sebep buymuş. En son yakaladığım olay ile dava açıldı iki senedir kullandığı gizli hattı gizli telefonu varmış babası bizzat kendisi söyledi aramızda kalsın ama senden sakladığı sırrı bu diye o anın şokuyla eşimi aradım öyle bişeyin olmadığını söyledi e devletten üzerine ait olan hatları at dedim atamadı tabi okul için yeni memlekete gelmiştim son3 ayımdı artık burdan onun yanına tekrar gittim yüzüme bile bakmadı sen ona buna inan dedi sonra e devleti aç dedim fotomontajla kapatmış Turkcell e girince bi baktım hat aktif sakin bi anını bekledim uykudan uyandı gayet iyiydi gülerek geldi yanıma ben hat aktif dediğim an herşeyi aldı tuvalete attı yüzük saat vs benide aldı yaka paça evden attı. Bu arada kaldığımız yerde normal bir şehir merkezi değil dağ geçiş yolu üzerinde terör bölgesinde. Yolun yarısında geldi açıklama istedim eve yalancı şahit tuttu getirdi o kullanıyor ben aldım ona verdim diye sonra eve gelen adam o adam bile çıkmadı meğer herşey kendininmiş adamın yanında da bi güzel darp etti ben telefonu almaya çalıştıkça o vurdu komşum sahip çıktı o gece onda kaldım anahtarı da alıp kovdu git dedi o gece orda kalıp ertesi gün memlekete döndüm komşular sayesinde. Bi baktım mesaj atmış sana olan inancımı güvencemi kaybettim diye şaşırdım kaldım kendi aklımdan şüphe ettim dört kere filan da yüzüme tükürmüştü. Yine geldim dedim ki yargısız infaz yapmayım belki açıklaması vardır beni heryerden engelledi sanki suçlu benmişim gibi arayıp durdum sayısız defa bi açıklama yapsın diye halbuki onun beni arayıp da benim onu engellemem lazımken yine tam tersi bi durumda buldum kendimi. Bana erkek arkadaşı için kullandığını muhtarları filan aradığını söyledi döküman at dedim ve asla atmadı beni ailemi herkesi engelledi o sıra oda memlekete gelmiş ama benim yanıma evimize gelmedi ailesi oğullarını saklamışlar bak 60 gündür bekliyorum benimde canım var atacaksa atsın tamam madem aldatmadıysa dediğim halde adamlar dava açmadan önce evime gizlice girip anahtarını değiştirdiler sonra da eşya taşıma derdine düştüler. Oda yetmemiş gibi babası oğlu anası herşeyden suç duyurusu yaptılar ses kaydı aldım vb diye ben sırf o işinden olmasın diye darp raporu almadım ama o dilekçe dosyasına deli yazmış uyduruyor yazmış dövmemiş evden atmamış aslında gece evinde kaldığım adamlar hiç yokmuş. Öyle yazmış geçenlerde ölüyorum bitiyorum dedi dökümanı at dedim sana güvenmiyorum atmam dedi bende boş olan bişeyi ben napabilirim boşsa dedim. Bana geçmişe sünger çek gel ama bana bidaha aynı sorunlarla gelme demezmi baygınlık geçiriyordum nerdeyse hem gidecekmişim hemde bidaha şüphe etmeyecekmişim iki sene boyunca karakolda ikinci telefon saklayan adam bana diyor ki sorunla gelme ailenle de arana mesafe koy onlar senin kafanı yıkıyor diyor. Bu arada kullandığı hesaplardan hariç insta face twit wp TikTok her hesabı varmış. En son ise bi arkadaşına dökümanı atmış yemin verdirerek bunu doğaya sakın atma ama senin elinde baksın diye gittim baktım nişan sürecinde ki uyuyorum dediği zamanlar hep bu telefondaymış gece nöbetlerde sabaha kadar bu telefondaymış. Benim bilmediğim insta face hesapları dolu ki aklıma dökümanda oynama yapabileceği geldi çünkü mahkemeden istediğim dökğman ile attığı dökğman uyuşmazsa evrakta sahteciliğe girer bu yüzden elimde delil olsun istemedi. Güvenemiyorum arkadaşlar seni aldatmadım diyor başka bişey demiyor ama yalan yere yeminler bu kadar dönen oyunlar bu denli haksızlık gamsızlık bu denli suçlu iken üste çıkma hep ben bilirim ben minnet etmem demesi iletişimsizliği hiç bir sorunu bir kere çözmek istemedi hadi dedim onun huyu öyle ben adım atayım arayım yok onda da itti hep yokluğu ile cezalandırıyor bi sorun var yuvanız yıkılacak adamın kılı kıpırdamıyor mahkemenin yolunu bilmiyorsan orda diyor. Normalde her dediğini yaptığımda yalan bile olsa inandığımda sorun yoktu aptalı oynadığımda bana gayet iyi davranıyordu ama ağzımı açsam hep sen beni bıktırdın diyordu yanında şiddet gördüğüm için mesajla kendimi ifade etmeye çalışıyordum ve iki sene boyunca bu telefondan şüphe ettim hep sen delisin sen kafanda kuruyorsun dedi ve yaptığı herşeyi normalleştirmeye çalıştı benimde gerçeklik algım bozuldu tüm yalanlar doğrular birbirine girdi uzakta yaşamamıza rağmen abimi ve annemi hiç istemedi hep birilerinde suç buldu mesela bi sorunu doğrudan konuşamıyorum sonu ya abime ya anneme bağlanıyor annemi sevmeme sebebi de şiddetten sonra morlukları görünce annemin ona gözümden düştün demesiymiş yaptığı ona iyiliği tek kelimesine harcadı ve onun mağdur rolünden artık cidden bıktım herkese annesi ayırdı anneciydi diyormuş ben ömür boyu gurbette yaşamayı göze aldım onun için anneci olan biri bunu kabul eder miydi tabi bitmek bilmeyen kumar borçları tüm bilezikleri istedi altın kolyesine varana kadar borçta. Dolayı psikolojim bozul dedi verdim yine yaranamadım dayak yiyen benim sessiz kalan ailesi ama suç duyuru yapam yine ailesi neyin içine düştüm diyorum bazen evdeki eşyalar yarı yarıya veya mülk kadının oluyor sade beyaz eşyaları aldım diye yaptıklarını bırakmadılar ben anlamıyorum o kadar arsız cesareti var ki çözemedim bunu bak yalan söyledin iş çevirdin diyorum hayır diyor sen paragözsün diyor üzerlerine ait tek bir mal varlığı yok düğünde taktığı bile yüz gram altın ev yok araba yok bana bunu diyor. Arkadaşlar anlayacağınız psikolojim vasat durumda ve hala kafamı karıştırmaya çalışıyor bir gün evde bir gün işteyim kadınla konuşsam bana demeyecek mi sen nerdesin diye diyerek anlı başı o kadar dikki gram pişmanlık dahi duymuyor davamı açtım beklemedeyim fakat tüm bunlar düzenimin değişmesi bunca acı gözyaşı ben kendimi unuttum kaybettim yaşama isteğim umudum kalmadı bana bunları o yaptıysa bu kadar severken herkes herşeyi yapar diye bekliyorum bu boşanma sürecinde aynılarını yaşayan tavsiyesi olan var mı kafayı yemek üzereyim kendimi çok aşırı çevreden soyutladım mutsuz hissediyorum evliyken de mutsuzum şimdi daha da mutsuzum suçluluk psikolojisine sokuyor beni sürekli ve bundan artık bıktım sanki şu dönem beynim çalışmıyor gerçekten masum mu diye düşünecek kadar aptal olduğumu hissediyorum gerçi tek sorun Buda değil şiddet öfke cezalandırma yalanlar engel koyma duvar örme tutarsızlık çözüm için uğraşmama hep bi umursamazlık bu kadar rahat olması bu kadar kuyruğu dik olması sizce normal mi bu durum bana kendimi sorgulatıyor sizce aldığım karar doğru mu bu yas süreci daha ne kadar devam edecek veya arkadaşına atılan döküman gerçek mi gerçekse neden o kadar bekledim atılmadı bunlar hep bi soru işareti veya eskiden memnun olduğu tüm özelliklerden şikayet etmeye başladı bıktı mı bilemiyorum ki kafada kuruyorsun dedi gerçek çıktı işte bi insan neden iki kişi için ayrı hat açar özellikle hem cinsinden bunların hepsi birer soru işareti yani sizlere ben mi abartıyorum acaba diye bile sormaya utanıyorum fakat beni öyle düşündürüyor bunun için mi ayrılacaksın diyerek fakat aslında sorun kaybetme korkusunun olmaması bu ağır depresyondan nasıl çıkacağım değerli düşüncelerinizi ve fikirlerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler
Ben uzun olsa da okudum. Sana benzer benimde bir hikayem oldu. Biriyle tanıştım ve en başında herşey mükemmeldi. Tam bir beyefendi, ağır başlı ve oturaklıydı. Kesinlikle lovebombing vardı. Farklı şehirlerdeydik ara ara buluşuyorduk ve her seferinde böyleydi. 9 ay sonunda evlendik. Her ikimizinde 2. evliliğiydi. Bu kadar acele olmasının tek sebebi eş durumu tayiniydi. Ben oldukça iyi konumda, onunda üstünde bir kurum ve pozisyondayım.
Mesleğimi yazmak istemem çünkü çok gülersiniz. Nasıl ya dersiniz nasıl olabilir. O ise düz memurdu. Uzatmayayım evlendik ve sihir bozuldu. Adam değişti. tutarsız, dengesiz, sürekli karanlık bir adam oldu. Geçmişindeki rezaletler ortaya çıkmaya başladı. Eski evliliğinde aldatma, şiddet, madde kullanımı, evi terk etme olmuş hep. Narsist ve eski bir madde bağımlısı olduğunu öğrendim. Adam tam bir bataklıkmış.
Biz tatilde buluştuk 20 gün yanyanaydık. Adam dışardan eve hiç gelmedi, suratıma bakmadı, canı isterse sevdi isterse sevmedi. Öyle saçma şeylerdi ki kesinlikle beni manipüle etmeye çalıştı. Ve her zaman bir açıklaması, mazereti vardı. Tüm bu rezilliklerini 20 gün içinde öğrendim. Peki ben ne mi yaptım? Asla ve asla kendimi bozmadım, bir kez bile sesimi yükseltmeden tane tane durumu anlatıp karşı tarafı dinledim. O evden çıkıp gittiğinde onu aramadım, nerdesin demedim. Anlattıklarını bir insan olarak anlayabilirim ama benim istediğim ve beklentim bu değil dedim kapıyı çektim çıktım. Ne kadar ağlasa, dil dökse de o kapıdan çıkıp gitmeme engel olamadı. Zarifliğimden, kibarlığımdan bir gün bile ödün vermedim. Biz birbirimize zarar veriyoruz bu ilişki toksikliğe dönüştü ve beni bir süre tam kararımı verene kadar asla ve asla aramayacaksın dedim.
Kendime çok kızıyorum, hayal kırıklığıma çok üzülüyorum ama onunla devam etmeyeceğim. Çünkü bunun sonu yok. Bu arada karşı taraf asla asla vazgeçmiyor, özürler, hediyeler, çiçekler, ağlamalar, yalvarışlara devam ediyor, cevap alamayınca da rest çekmeye, umurumda bile değilsin havası yaratmaya çalışıyor. Tavsiyem şu ışığının sönmesine izin verme... Muhakkak atlatırsın... Okuyanlar benim durumuma da cevap yazın lütfen.
 
Ben uzun olsa da okudum. Sana benzer benimde bir hikayem oldu. Biriyle tanıştım ve en başında herşey mükemmeldi. Tam bir beyefendi, ağır başlı ve oturaklıydı. Kesinlikle lovebombing vardı. Farklı şehirlerdeydik ara ara buluşuyorduk ve her seferinde böyleydi. 9 ay sonunda evlendik. Her ikimizinde 2. evliliğiydi. Bu kadar acele olmasının tek sebebi eş durumu tayiniydi. Ben oldukça iyi konumda, onunda üstünde bir kurum ve pozisyondayım.
Mesleğimi yazmak istemem çünkü çok gülersiniz. Nasıl ya dersiniz nasıl olabilir. O ise düz memurdu. Uzatmayayım evlendik ve sihir bozuldu. Adam değişti. tutarsız, dengesiz, sürekli karanlık bir adam oldu. Geçmişindeki rezaletler ortaya çıkmaya başladı. Eski evliliğinde aldatma, şiddet, madde kullanımı, evi terk etme olmuş hep. Narsist ve eski bir madde bağımlısı olduğunu öğrendim. Adam tam bir bataklıkmış.
Biz tatilde buluştuk 20 gün yanyanaydık. Adam dışardan eve hiç gelmedi, suratıma bakmadı, canı isterse sevdi isterse sevmedi. Öyle saçma şeylerdi ki kesinlikle beni manipüle etmeye çalıştı. Ve her zaman bir açıklaması, mazereti vardı. Tüm bu rezilliklerini 20 gün içinde öğrendim. Peki ben ne mi yaptım? Asla ve asla kendimi bozmadım, bir kez bile sesimi yükseltmeden tane tane durumu anlatıp karşı tarafı dinledim. O evden çıkıp gittiğinde onu aramadım, nerdesin demedim. Anlattıklarını bir insan olarak anlayabilirim ama benim istediğim ve beklentim bu değil dedim kapıyı çektim çıktım. Ne kadar ağlasa, dil dökse de o kapıdan çıkıp gitmeme engel olamadı. Zarifliğimden, kibarlığımdan bir gün bile ödün vermedim. Biz birbirimize zarar veriyoruz bu ilişki toksikliğe dönüştü ve beni bir süre tam kararımı verene kadar asla ve asla aramayacaksın dedim.
Kendime çok kızıyorum, hayal kırıklığıma çok üzülüyorum ama onunla devam etmeyeceğim. Çünkü bunun sonu yok. Bu arada karşı taraf asla asla vazgeçmiyor, özürler, hediyeler, çiçekler, ağlamalar, yalvarışlara devam ediyor, cevap alamayınca da rest çekmeye, umurumda bile değilsin havası yaratmaya çalışıyor. Tavsiyem şu ışığının sönmesine izin verme... Muhakkak atlatırsın... Okuyanlar benim durumuma da cevap yazın lütfen.
Demek ki şu anda bir yedeği yokmuş. Asla sizi sevdiği için yalvardığını düşünmeyin. Erkekler beklemediği anlarda terk edildiklerinde bunu hazmedemiyorlar. Sizin merhametinize güvenerek hata üstüne hata yapıp affedileceklerinden eminler ve yaptıkları her şeyin farkındalar. Ama yalvarıp yakarma girişimleri sonuç vermediğinde b planına geçip manipülasyon, karşı tarafı suçlama, çirkeflik, sensiz de mutluyum gibi umursamaz tavırlar ve hatta hayatıma yeni birini aldım ya da alıyorum gibi oyunlara giriyorlar. Bunlardan da sonuç alamazsa o kısır döngü devam ediyor. Yalvarma, çirkinleşme vs. Sizle barışma çabaları devam ederken aynı zamanda başka kadınlara da yazıp kendilerini garantiye de almaya çalışıyorlar. Eğer bu dönemde birini bulurlarsa sizi bir süre rahat bırakıyorlar. Ancak daha ayrılık psikolojisini atlatamadan buldukları kadınlarda eski sevgili veya eşe ait özellikleri arıyorlar ama ufacık bir farklılık bile onları rahatsız ediyor ve eski ilişkisine tekrar özlem duymaya başlıyor. Bu defa buldukları kadınla devam ederken tekrar eski sevgiliye ya da eşe yazıp şanslarını deniyorlar. Bu döngü sizin hayatınıza biri girip sizin mutlu olduğunuzu görünce sona erecek. Eğer sizin hayatınıza bu döngüler yaşanmadan yani kısa bir süre içinde birisi girerse yoğun bir şekilde öfke, kin, nefret, saldırma gibi durumlara maruz kalabilirsiniz. Ama her iki şekilde de sizin hayatınızda biri olduğunu öğrendiklerinde öfkelenseler bile sonuç kabulleniş oluyor. İlişkiyi bitirmek için mutsuz olmak yeterlidir. Defalarca şans verseniz dahi yine mutlu olamazsınız. Şans vermeniz sadece karşı tarafa rahatlık verir ve yaptıklarının dozu artar sizin ise özgüveniniz azalır. Lütfen kendinize değer verin ve barışmayın.
 
Demek ki şu anda bir yedeği yokmuş. Asla sizi sevdiği için yalvardığını düşünmeyin. Erkekler beklemediği anlarda terk edildiklerinde bunu hazmedemiyorlar. Sizin merhametinize güvenerek hata üstüne hata yapıp affedileceklerinden eminler ve yaptıkları her şeyin farkındalar. Ama yalvarıp yakarma girişimleri sonuç vermediğinde b planına geçip manipülasyon, karşı tarafı suçlama, çirkeflik, sensiz de mutluyum gibi umursamaz tavırlar ve hatta hayatıma yeni birini aldım ya da alıyorum gibi oyunlara giriyorlar. Bunlardan da sonuç alamazsa o kısır döngü devam ediyor. Yalvarma, çirkinleşme vs. Sizle barışma çabaları devam ederken aynı zamanda başka kadınlara da yazıp kendilerini garantiye de almaya çalışıyorlar. Eğer bu dönemde birini bulurlarsa sizi bir süre rahat bırakıyorlar. Ancak daha ayrılık psikolojisini atlatamadan buldukları kadınlarda eski sevgili veya eşe ait özellikleri arıyorlar ama ufacık bir farklılık bile onları rahatsız ediyor ve eski ilişkisine tekrar özlem duymaya başlıyor. Bu defa buldukları kadınla devam ederken tekrar eski sevgiliye ya da eşe yazıp şanslarını deniyorlar. Bu döngü sizin hayatınıza biri girip sizin mutlu olduğunuzu görünce sona erecek. Eğer sizin hayatınıza bu döngüler yaşanmadan yani kısa bir süre içinde birisi girerse yoğun bir şekilde öfke, kin, nefret, saldırma gibi durumlara maruz kalabilirsiniz. Ama her iki şekilde de sizin hayatınızda biri olduğunu öğrendiklerinde öfkelenseler bile sonuç kabulleniş oluyor. İlişkiyi bitirmek için mutsuz olmak yeterlidir. Defalarca şans verseniz dahi yine mutlu olamazsınız. Şans vermeniz sadece karşı tarafa rahatlık verir ve yaptıklarının dozu artar sizin ise özgüveniniz azalır. Lütfen kendinize değer verin ve barışmayın.
cevabın için teşekkür ederim. gerçektende dediğin gibi. geri dönüş yok, mutsuzum ve boşanıcam. Herşey bundan sonra çok güzel olacak bunu biliyorum.
 
Merhaba arkadaşlar, yaşım 23 ve öğretmenim sizlere konu başlığından da anlayacağınız üzere evliliğimden bahsedeceğim biraz. Bir yıl sevgililik 5 ay nişan 6 ay evlilik yaptık. Sevgililiğin ilk 6 ayı o kadar güzel mükemmel hatta dünya da tek bir tane gibi hissettim ki anlatamam sürprizler isim dövmeleri insta whatsaap dahi tüm şifreler. Düşünün ki ilişkinin ilk ayı kalıcı dövme yaptıran bir adam ile karşı karşıyayız . Gece sabaha kadar konuşmalar yarım saat ortadan kaybolsam merak etmeler uzun uzun mesajlar her şey diyebilirim. Ailem istememesine rağmen ailemi bir şekilde ikna edip nişanlanmaya karar verdik o kadar mutluydum ki tamam biz başardık dedim. Sonrası kayıp nasıl mı kayıp şöyle anlatayım aslında ilk sevgili iken ilişkinin ilk ayında telefonuna kadın numaralarından mesajlar gelmişti oda güven vermek adına şifre vermişti dedim inandırmaya çalışıyor dövme filan yaptırınca bilemedim doğrusu. Sonra geçmişi baya bi kalabalık ve şiddet aldatma varmış tüm ilişkilerinde umursamazmış hesap vermezmiş ben bunları öğrendikten sonra hepsinin hesabını sordum fakat bana sana öyle bir şey yaptım mı neden kendini kıyaslıyorsun ben onları sevmediğim için öyleydim ama seni seviyorum ben değiştim seni hayatıma alırken tövbe ettim dedi ayrıldık sonra af diledi barıştık bir kaç kere de ayrılmaya çalıştım ama gidersen ölürüm vb konuştu işinden dolayı da asker olduğu için onu bırakamadım depresyona girmesinden korktum . Sonra nişandan sonra benimle ilgilenen adam ilgilenmez oldu sürekli uyumalar felan bende merak edilmek istedim konuşmak sohbet etmek istedim yani günde en az bir defa da olsa bir sesli konuşmak istedim mesela nöbette olduğunda elinde sürekli telefon var biliyorum ama bana yazmıyordu bende yazmadığı için moralim bozuluyordu tartışma çıkıyordu oda sürekli seninle mi uğraşcam benim işim gücüm sen misin senden önemli işlerim var diyordu pat engelleyip gidiyordu ama sayısız defa engel başkalarından arasam açmıyordu. Ama beni öyle güzel manipüle etti ki sanki sorunlu problemli ben mişim gibi sürekli çocuk gibisin ilgi mi vereceğim diyerek bende bunalttığımı düşünüp hata bende diyordum. Sonra yine nişanlı iken bir instgram olayında yalanını yakaladım hep inkar etti ama yalandı sonradan ortaya çıktı sonra ben başka bir ikinci bir telefonun varlığından şüphelendim kuzeninin telefonunun olduğunu söyledi ve kendinden emin şekilde benim telefonum değilse bu yüzüğü atarım dedi. Aklım bi türlü inanmadı ama kalbim inandı ya masumsa yarı yolda bırakmayım dedim. Böyle böyle engelleye engelleye düğün oldu çünkü bana hep karşımda konuşma ben sinirliyken bana yaklaşma sinirliyken üzerime gelme sen delirtiyosun deyince tüm hatayı kendimde aradım. Asıl hikaye düğünden sonra başlıyor. Onun çalıştığı şehire gidip normal insanlar gibi yaşarken en ufak şeyden kavga çıkmaya başladı ama her kavganın sonu şiddete gitti saç çekme boğaz sıkma tekme tokat itme kalkma kısaca herşey misal bi konuda normal insanlar konuşur ya bişey oluyor ve anında aşırı öfke sinir kusma bağırma çağırma vs kaç kere lojmana rezil oldum bir kaç kere iş arkadaşları ve eşleri kurtardı hatta evden gelip aldılar ben sustukça bunun dozu giderek arttı ve hiç kaybetmekten korkmadı beni sen böyle olduğun için ben böyleyim arama yazma sorma konuşma gittiği yere kadar umrumda değilsin naparsan yap ne halin varsa gör diye diye benim psikolojimi bozdu ve hatayı asla kabul etmedi annesinin babasının tüm sülale kuzenler iş arkadaşları yanlarında hep aşağılandım bir keresinde kuzeninin düğününde insan içinde saldırdı iş arkadaşlarının yanında dövdü. Ben seninle anlaşamıyorum sen kadın değilsin vb herşey ama aslında ben hem ondan yaşça küçük hem çekici hem fit hemde herkesin beğendiği bir kadındım düğünde bile kimse yakıştıramamıştı ama buna rağmen beni küçümsemeye başladı. Bunalmış daralmış çünkü üzerine düşmüşüm ona çok yazmışım çok aramışım sebep buymuş. En son yakaladığım olay ile dava açıldı iki senedir kullandığı gizli hattı gizli telefonu varmış babası bizzat kendisi söyledi aramızda kalsın ama senden sakladığı sırrı bu diye o anın şokuyla eşimi aradım öyle bişeyin olmadığını söyledi e devletten üzerine ait olan hatları at dedim atamadı tabi okul için yeni memlekete gelmiştim son3 ayımdı artık burdan onun yanına tekrar gittim yüzüme bile bakmadı sen ona buna inan dedi sonra e devleti aç dedim fotomontajla kapatmış Turkcell e girince bi baktım hat aktif sakin bi anını bekledim uykudan uyandı gayet iyiydi gülerek geldi yanıma ben hat aktif dediğim an herşeyi aldı tuvalete attı yüzük saat vs benide aldı yaka paça evden attı. Bu arada kaldığımız yerde normal bir şehir merkezi değil dağ geçiş yolu üzerinde terör bölgesinde. Yolun yarısında geldi açıklama istedim eve yalancı şahit tuttu getirdi o kullanıyor ben aldım ona verdim diye sonra eve gelen adam o adam bile çıkmadı meğer herşey kendininmiş adamın yanında da bi güzel darp etti ben telefonu almaya çalıştıkça o vurdu komşum sahip çıktı o gece onda kaldım anahtarı da alıp kovdu git dedi o gece orda kalıp ertesi gün memlekete döndüm komşular sayesinde. Bi baktım mesaj atmış sana olan inancımı güvencemi kaybettim diye şaşırdım kaldım kendi aklımdan şüphe ettim dört kere filan da yüzüme tükürmüştü. Yine geldim dedim ki yargısız infaz yapmayım belki açıklaması vardır beni heryerden engelledi sanki suçlu benmişim gibi arayıp durdum sayısız defa bi açıklama yapsın diye halbuki onun beni arayıp da benim onu engellemem lazımken yine tam tersi bi durumda buldum kendimi. Bana erkek arkadaşı için kullandığını muhtarları filan aradığını söyledi döküman at dedim ve asla atmadı beni ailemi herkesi engelledi o sıra oda memlekete gelmiş ama benim yanıma evimize gelmedi ailesi oğullarını saklamışlar bak 60 gündür bekliyorum benimde canım var atacaksa atsın tamam madem aldatmadıysa dediğim halde adamlar dava açmadan önce evime gizlice girip anahtarını değiştirdiler sonra da eşya taşıma derdine düştüler. Oda yetmemiş gibi babası oğlu anası herşeyden suç duyurusu yaptılar ses kaydı aldım vb diye ben sırf o işinden olmasın diye darp raporu almadım ama o dilekçe dosyasına deli yazmış uyduruyor yazmış dövmemiş evden atmamış aslında gece evinde kaldığım adamlar hiç yokmuş. Öyle yazmış geçenlerde ölüyorum bitiyorum dedi dökümanı at dedim sana güvenmiyorum atmam dedi bende boş olan bişeyi ben napabilirim boşsa dedim. Bana geçmişe sünger çek gel ama bana bidaha aynı sorunlarla gelme demezmi baygınlık geçiriyordum nerdeyse hem gidecekmişim hemde bidaha şüphe etmeyecekmişim iki sene boyunca karakolda ikinci telefon saklayan adam bana diyor ki sorunla gelme ailenle de arana mesafe koy onlar senin kafanı yıkıyor diyor. Bu arada kullandığı hesaplardan hariç insta face twit wp TikTok her hesabı varmış. En son ise bi arkadaşına dökümanı atmış yemin verdirerek bunu doğaya sakın atma ama senin elinde baksın diye gittim baktım nişan sürecinde ki uyuyorum dediği zamanlar hep bu telefondaymış gece nöbetlerde sabaha kadar bu telefondaymış. Benim bilmediğim insta face hesapları dolu ki aklıma dökümanda oynama yapabileceği geldi çünkü mahkemeden istediğim dökğman ile attığı dökğman uyuşmazsa evrakta sahteciliğe girer bu yüzden elimde delil olsun istemedi. Güvenemiyorum arkadaşlar seni aldatmadım diyor başka bişey demiyor ama yalan yere yeminler bu kadar dönen oyunlar bu denli haksızlık gamsızlık bu denli suçlu iken üste çıkma hep ben bilirim ben minnet etmem demesi iletişimsizliği hiç bir sorunu bir kere çözmek istemedi hadi dedim onun huyu öyle ben adım atayım arayım yok onda da itti hep yokluğu ile cezalandırıyor bi sorun var yuvanız yıkılacak adamın kılı kıpırdamıyor mahkemenin yolunu bilmiyorsan orda diyor. Normalde her dediğini yaptığımda yalan bile olsa inandığımda sorun yoktu aptalı oynadığımda bana gayet iyi davranıyordu ama ağzımı açsam hep sen beni bıktırdın diyordu yanında şiddet gördüğüm için mesajla kendimi ifade etmeye çalışıyordum ve iki sene boyunca bu telefondan şüphe ettim hep sen delisin sen kafanda kuruyorsun dedi ve yaptığı herşeyi normalleştirmeye çalıştı benimde gerçeklik algım bozuldu tüm yalanlar doğrular birbirine girdi uzakta yaşamamıza rağmen abimi ve annemi hiç istemedi hep birilerinde suç buldu mesela bi sorunu doğrudan konuşamıyorum sonu ya abime ya anneme bağlanıyor annemi sevmeme sebebi de şiddetten sonra morlukları görünce annemin ona gözümden düştün demesiymiş yaptığı ona iyiliği tek kelimesine harcadı ve onun mağdur rolünden artık cidden bıktım herkese annesi ayırdı anneciydi diyormuş ben ömür boyu gurbette yaşamayı göze aldım onun için anneci olan biri bunu kabul eder miydi tabi bitmek bilmeyen kumar borçları tüm bilezikleri istedi altın kolyesine varana kadar borçta. Dolayı psikolojim bozul dedi verdim yine yaranamadım dayak yiyen benim sessiz kalan ailesi ama suç duyuru yapam yine ailesi neyin içine düştüm diyorum bazen evdeki eşyalar yarı yarıya veya mülk kadının oluyor sade beyaz eşyaları aldım diye yaptıklarını bırakmadılar ben anlamıyorum o kadar arsız cesareti var ki çözemedim bunu bak yalan söyledin iş çevirdin diyorum hayır diyor sen paragözsün diyor üzerlerine ait tek bir mal varlığı yok düğünde taktığı bile yüz gram altın ev yok araba yok bana bunu diyor. Arkadaşlar anlayacağınız psikolojim vasat durumda ve hala kafamı karıştırmaya çalışıyor bir gün evde bir gün işteyim kadınla konuşsam bana demeyecek mi sen nerdesin diye diyerek anlı başı o kadar dikki gram pişmanlık dahi duymuyor davamı açtım beklemedeyim fakat tüm bunlar düzenimin değişmesi bunca acı gözyaşı ben kendimi unuttum kaybettim yaşama isteğim umudum kalmadı bana bunları o yaptıysa bu kadar severken herkes herşeyi yapar diye bekliyorum bu boşanma sürecinde aynılarını yaşayan tavsiyesi olan var mı kafayı yemek üzereyim kendimi çok aşırı çevreden soyutladım mutsuz hissediyorum evliyken de mutsuzum şimdi daha da mutsuzum suçluluk psikolojisine sokuyor beni sürekli ve bundan artık bıktım sanki şu dönem beynim çalışmıyor gerçekten masum mu diye düşünecek kadar aptal olduğumu hissediyorum gerçi tek sorun Buda değil şiddet öfke cezalandırma yalanlar engel koyma duvar örme tutarsızlık çözüm için uğraşmama hep bi umursamazlık bu kadar rahat olması bu kadar kuyruğu dik olması sizce normal mi bu durum bana kendimi sorgulatıyor sizce aldığım karar doğru mu bu yas süreci daha ne kadar devam edecek veya arkadaşına atılan döküman gerçek mi gerçekse neden o kadar bekledim atılmadı bunlar hep bi soru işareti veya eskiden memnun olduğu tüm özelliklerden şikayet etmeye başladı bıktı mı bilemiyorum ki kafada kuruyorsun dedi gerçek çıktı işte bi insan neden iki kişi için ayrı hat açar özellikle hem cinsinden bunların hepsi birer soru işareti yani sizlere ben mi abartıyorum acaba diye bile sormaya utanıyorum fakat beni öyle düşündürüyor bunun için mi ayrılacaksın diyerek fakat aslında sorun kaybetme korkusunun olmaması bu ağır depresyondan nasıl çıkacağım değerli düşüncelerinizi ve fikirlerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler
Şimdi bu adam iki sene sizden gizli telefon kullanmış, sizi defalarca dövmüş insanların içinde tek başınıza iken evden dışarı atmış. Yalancı şahit tutmuş muhtemelen Deccal zuhur etse ancak bu kadarını yapabilecekken siz nasıl hala belki bir açıklaması olabilir diye beklemede kaldınız ben gerçekten anlayamıyorum?
 
X