Boşanıyorum

Deniz-

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
9 Mart 2019
127
41
Merhaba hanımlar, hatırlayanlarınız olabilir bu foruma bir kaç kez yazmıştım evliliğimle ilgili. Özetlemem gerekirse; bir buçuk senedir evliyim. Eşimi severek evlendim. Hala seviyorum. Aptal gibi hissetsem de gururumu kırsa da.. eşimin ailesiyle tanıştığım günden beri beni sürekli kendisiyle kıyaslayan bir görümcem var. Nişan zamanı düğün zamanı hep kendi yaptıklarını abarta abarta anlatıp benimkileri aşağılamaya çalıştı. Eşim vasıtasıyla uyardım eşimin konuşmasını istedim. Hatta doğmamış çocuklarımızı kıyaslayıp da ilk torun benimki olacak senden önce davranmalıyım dediği bile olmuştur. Çok sinir oldum bu lafına. Bunun yanı sıra eşimin ailesi de sürekli laf soktular. Düğünün kötüydü dediler bir sene boyunca. Herkes çok beğenmesine rağmen. Bir keresinde bayramdı bayramlığımı aldım hazırlandım gidicez ailesine. Gerildim yine laf sokacaklar vs eşime ilk kardeşin gitsin sonra biz gidelm görmek istemiyorum dedim. Eşim bana sen gelme dedi bu çok ağrıma gtti. İlk bayramdı neticede ben gitmesem ben kötü olacaktım kardeşi yüzünden neden ben kötü olayım diye düşündüm. Kavga ettik. Eşim kavga edince içki çok içiyor. O gün de içti babamı çağırdı. Al kıznı işim bitti diye bi cümle kullandı ağrıma gitti. Babası aradı snra beni ben de o sinirle sizi de oğlunuzu da istemiyorm dedim. Kp o zaman babama keşke düğün yapmasaydık masraf oldu diye bi laf kullandı. Hiç unutmadm o lafı. Sonrasında, benm de dilimin kemiği yok maalesef. Eşime bir sürü hakaret ettim. Bir de şöyle bir durum var ailesi haricinde eşim çok özensiz bir adam. Herşeyi zorla yaptırdım ona. Çiçek al çiçek alınır. Kutlama yapalm kutlama yapılır. Yani evlilik sürecinde içinden gelerek yaptığı hiçbir şey olmadı. Bu da bana çok değersiz hissettirdi. Defalarca da konuştm bak ailenin aşağılamaları, hatta ben ona özendikçe bişeyler yapmak için heveslendikçe kendisi onları da bozdu. Kırdı yani hevesimi. Mesela doğum günü için bir sürü hazırlık yaptım ettim sürpriz yaptım tatil ayarladım odanın her detayına kadar düşündüm. Odaya girdik mutlu olur diye beklerken tatildeyiz aileme gitmemiz lazım dedi. Bu gibi. Bir de düğünde takılan altınlar var. Benden gizli hepsini kaybedip kredi çekmiş. Arabamızı satıp krediyi ödemek zorunda kaldık. Buna laf etmedim. Ama bana kavga esnasında sana ne takıldı ki altınların hepsi benmdi dedi. O gün de beni çok mahvetti. Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı. Bir hafta sonra kp ve kv kalmaya geldiler. Korona olmuşum haberm yok ama başım aşırı ağrıyo sıtma tutuyodu. O halde ellerini sıcak sudan soğuk suya sokmadm. Sadece neşeli duramıyodm titriyodm çnkü. Hastaym diye de söyledim. Derken kv birden bağırmaya başladı. Ananı babanı çağırcaksn konuşcaz mutlu değilsin diye. Dedim anne hastayım ben. Sonra bağırmaya devam edince eşime söyledim. Gel annene bişey de bağırıyo bana diye. O arasa kv yazıklar olsn sana diye bağırdı. Dedm hasta hasta hizmet ediyorum diye mi bana yazıklar olsn. Çktm evden. Eşim ilk defa o zaöan annesne kızdı. Ama snra eve döndük ve ben karşıma aldm konuşmak için ailesni eşim ağzını bile açmadı. Dedim anne sana bi saygısızlık mı ettim hayır dio neden dedn diyorm bunu ben boşuna demem diyo. Derken gittiler. Ama biziö evliliğimiz resmen bitti. Üç buçuk aydır aynı evde yaşıyoruz ve eşimle defalarca konuşmayı denedim. Bazen patladm bağırdm çağırdım bazen sakin konuştm ama asla umursamadı. Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır. Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez. Çok kötüyüm. Çok kötü hissediyorum. Buraya yazmak istedm çnkü çok yalnızım.
 
Devam edeceğiniz bir evlilik kalmamış ortada. Şiddet var, hakaret ,saygısızlık var. İçip içip şuurunu kaybeden bir adam, evliliğinizin ortasında bir eş ailesi var. Elle tutulur tek bir yanı yok evliliğinizin. Yol yakınken bitirip hayatınıza bakmanız sizin için daha iyi. Kangren olmuş eli kesmek lazım.
 
Bitmesinin sizin için hayırlı olduğu kesin gibi, şu an canınız elbette aciyordur
ama inanın geçecek, geçecek 💜
yeniden daha güçlü ve mutlu hissedeceksiniz bonus olarakta size bu kadar kötü gelen bir iliskiden çıkmış olmanın hayat boyu huzurunu hissedeceksiniz ,
sadece biraz zaman ,
O kadar karışığım ki bi mutlu olduğumuz anlar gözümün önünde bi kavgalarımız. Boşanmak beni korkutuyor. Bi kendimi suçluyorum. Doktorum eşimi de tanıyor dedi bana da sizinle gurur duyuyorum elinizden geleni yaptınız. Ama evlilik iki kişilik tek kişinin çabasıyla olmuyor diye. Çok değersiz hissediyorum ben hala onu severken benden bu derece vazgeçmiş olması beni çok yaralıyor. Kendime de kzııyorum yaşadıklarımdan snra ben istememeliyim onu neden hala böyleyim diye
 
Size karşı özensiz, sevgisiz adamla niye evlendiniz ki zaten?
Sonrasında altınları gizlice alıyor sesiniz çıkmıyor, dayak yiyorsunuz sesiniz çıkmıyor, ailesi geliyor bir hafta sonra hasta hasta hizmet etmeye çalışıyorsunuz, onlarla yaşananlar da ayrı. Yine sonuç olarak boşanmak isteyen eşiniz.
Yapmayın kendinize bu kadar kötülüğü. Terapilere de devam edin kendiniz için. İlişkiye, evlilige bakışınız sağlıklı değil.
 
Bu kadar yıpratıcı bi evlilikte bence de en doğru karar boşanmak. Geç bile kalınmış çok yüz göz olmuşsunuz ve kendinizden taviz vermişsiniz eşinize de ailesine de
Evet keşke diyorum saygısızlık yapmayım diye susmak yerine cevap verseydim belki o zaman eşimle bu kadar bitmezdik.
 
Hiçbir yuva kolay kurulmuyor ama çocuk olmadan bitmesi sizin için en hayırlısı olur ne eşinizle ne ailesiyle aranzda sevgi saygı kalmamış bir şekilde devam etse bile biryerde patlak verecektir ilerde.. Allah hakknzda en hayrlı olanı versin zor bir süreç.. kimse boşanmak için evlenmez ama ilk boşanan da siz deglsiniz belli mi olur belki sonrasında çok mutlu bı hayatnz olur..
 
O kadar karışığım ki bi mutlu olduğumuz anlar gözümün önünde bi kavgalarımız. Boşanmak beni korkutuyor. Bi kendimi suçluyorum. Doktorum eşimi de tanıyor dedi bana da sizinle gurur duyuyorum elinizden geleni yaptınız. Ama evlilik iki kişilik tek kişinin çabasıyla olmuyor diye. Çok değersiz hissediyorum ben hala onu severken benden bu derece vazgeçmiş olması beni çok yaralıyor. Kendime de kzııyorum yaşadıklarımdan snra ben istememeliyim onu neden hala böyleyim diye
vazgecilme yarasını anlıyorum, boşanmaktan korkmanız neden?
 
Size karşı özensiz, sevgisiz adamla niye evlendiniz ki zaten?
Sonrasında altınları gizlice alıyor sesiniz çıkmıyor, dayak yiyorsunuz sesiniz çıkmıyor, ailesi geliyor bir hafta sonra hasta hasta hizmet etmeye çalışıyorsunuz, onlarla yaşananlar da ayrı. Yine sonuç olarak boşanmak isteyen eşiniz.
Yapmayın kendinize bu kadar kötülüğü. Terapilere de devam edin kendiniz için. İlişkiye, evlilige bakışınız sağlıklı değil.
Haklısınız bu aciz hissettiriyor. Kendime de çok kızıyorum.
 
Merhaba hanımlar, hatırlayanlarınız olabilir bu foruma bir kaç kez yazmıştım evliliğimle ilgili. Özetlemem gerekirse; bir buçuk senedir evliyim. Eşimi severek evlendim. Hala seviyorum. Aptal gibi hissetsem de gururumu kırsa da.. eşimin ailesiyle tanıştığım günden beri beni sürekli kendisiyle kıyaslayan bir görümcem var. Nişan zamanı düğün zamanı hep kendi yaptıklarını abarta abarta anlatıp benimkileri aşağılamaya çalıştı. Eşim vasıtasıyla uyardım eşimin konuşmasını istedim. Hatta doğmamış çocuklarımızı kıyaslayıp da ilk torun benimki olacak senden önce davranmalıyım dediği bile olmuştur. Çok sinir oldum bu lafına. Bunun yanı sıra eşimin ailesi de sürekli laf soktular. Düğünün kötüydü dediler bir sene boyunca. Herkes çok beğenmesine rağmen. Bir keresinde bayramdı bayramlığımı aldım hazırlandım gidicez ailesine. Gerildim yine laf sokacaklar vs eşime ilk kardeşin gitsin sonra biz gidelm görmek istemiyorum dedim. Eşim bana sen gelme dedi bu çok ağrıma gtti. İlk bayramdı neticede ben gitmesem ben kötü olacaktım kardeşi yüzünden neden ben kötü olayım diye düşündüm. Kavga ettik. Eşim kavga edince içki çok içiyor. O gün de içti babamı çağırdı. Al kıznı işim bitti diye bi cümle kullandı ağrıma gitti. Babası aradı snra beni ben de o sinirle sizi de oğlunuzu da istemiyorm dedim. Kp o zaman babama keşke düğün yapmasaydık masraf oldu diye bi laf kullandı. Hiç unutmadm o lafı. Sonrasında, benm de dilimin kemiği yok maalesef. Eşime bir sürü hakaret ettim. Bir de şöyle bir durum var ailesi haricinde eşim çok özensiz bir adam. Herşeyi zorla yaptırdım ona. Çiçek al çiçek alınır. Kutlama yapalm kutlama yapılır. Yani evlilik sürecinde içinden gelerek yaptığı hiçbir şey olmadı. Bu da bana çok değersiz hissettirdi. Defalarca da konuştm bak ailenin aşağılamaları, hatta ben ona özendikçe bişeyler yapmak için heveslendikçe kendisi onları da bozdu. Kırdı yani hevesimi. Mesela doğum günü için bir sürü hazırlık yaptım ettim sürpriz yaptım tatil ayarladım odanın her detayına kadar düşündüm. Odaya girdik mutlu olur diye beklerken tatildeyiz aileme gitmemiz lazım dedi. Bu gibi. Bir de düğünde takılan altınlar var. Benden gizli hepsini kaybedip kredi çekmiş. Arabamızı satıp krediyi ödemek zorunda kaldık. Buna laf etmedim. Ama bana kavga esnasında sana ne takıldı ki altınların hepsi benmdi dedi. O gün de beni çok mahvetti. Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı. Bir hafta sonra kp ve kv kalmaya geldiler. Korona olmuşum haberm yok ama başım aşırı ağrıyo sıtma tutuyodu. O halde ellerini sıcak sudan soğuk suya sokmadm. Sadece neşeli duramıyodm titriyodm çnkü. Hastaym diye de söyledim. Derken kv birden bağırmaya başladı. Ananı babanı çağırcaksn konuşcaz mutlu değilsin diye. Dedim anne hastayım ben. Sonra bağırmaya devam edince eşime söyledim. Gel annene bişey de bağırıyo bana diye. O arasa kv yazıklar olsn sana diye bağırdı. Dedm hasta hasta hizmet ediyorum diye mi bana yazıklar olsn. Çktm evden. Eşim ilk defa o zaöan annesne kızdı. Ama snra eve döndük ve ben karşıma aldm konuşmak için ailesni eşim ağzını bile açmadı. Dedim anne sana bi saygısızlık mı ettim hayır dio neden dedn diyorm bunu ben boşuna demem diyo. Derken gittiler. Ama biziö evliliğimiz resmen bitti. Üç buçuk aydır aynı evde yaşıyoruz ve eşimle defalarca konuşmayı denedim. Bazen patladm bağırdm çağırdım bazen sakin konuştm ama asla umursamadı. Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır. Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez. Çok kötüyüm. Çok kötü hissediyorum. Buraya yazmak istedm çnkü çok yalnızım.
Beyin kanaması geçirecek kadar dayak yiyip hala kv yok görümce diye dert anlatıyorsunuz, boşan kurtul kardeşim yazık sana...
 
Evet keşke diyorum saygısızlık yapmayım diye susmak yerine cevap verseydim belki o zaman eşimle bu kadar bitmezdik.
Olan olmuş ama geçmişi değiştiremezsin. Bence artık senin için çabası olmayan insanları düşünmekten vazgeç. Evet güzel anılarınız olabilir ama karşı taraf bunları yok sayıp boşanmayı düşünüyorsa sende tüm bunların üstüne bi kalem çek ve artık bu hayata kendin için sarıl
 
Bence boşanma kararınız çok yerinde olmuş. Zaten size şiddet göstermiş, bu kabulledilebilir bir şey değil. Kendinize değer verin. Psikolojik destek alın. Kendinize verdiğiniz değer arttıkça doğru kararı aldığınızı anlayacaksınız. Dünyanın sonu değil. Zamanla iyi olacaksınız💐
 
Merhaba hanımlar, hatırlayanlarınız olabilir bu foruma bir kaç kez yazmıştım evliliğimle ilgili. Özetlemem gerekirse; bir buçuk senedir evliyim. Eşimi severek evlendim. Hala seviyorum. Aptal gibi hissetsem de gururumu kırsa da.. eşimin ailesiyle tanıştığım günden beri beni sürekli kendisiyle kıyaslayan bir görümcem var. Nişan zamanı düğün zamanı hep kendi yaptıklarını abarta abarta anlatıp benimkileri aşağılamaya çalıştı. Eşim vasıtasıyla uyardım eşimin konuşmasını istedim. Hatta doğmamış çocuklarımızı kıyaslayıp da ilk torun benimki olacak senden önce davranmalıyım dediği bile olmuştur. Çok sinir oldum bu lafına. Bunun yanı sıra eşimin ailesi de sürekli laf soktular. Düğünün kötüydü dediler bir sene boyunca. Herkes çok beğenmesine rağmen. Bir keresinde bayramdı bayramlığımı aldım hazırlandım gidicez ailesine. Gerildim yine laf sokacaklar vs eşime ilk kardeşin gitsin sonra biz gidelm görmek istemiyorum dedim. Eşim bana sen gelme dedi bu çok ağrıma gtti. İlk bayramdı neticede ben gitmesem ben kötü olacaktım kardeşi yüzünden neden ben kötü olayım diye düşündüm. Kavga ettik. Eşim kavga edince içki çok içiyor. O gün de içti babamı çağırdı. Al kıznı işim bitti diye bi cümle kullandı ağrıma gitti. Babası aradı snra beni ben de o sinirle sizi de oğlunuzu da istemiyorm dedim. Kp o zaman babama keşke düğün yapmasaydık masraf oldu diye bi laf kullandı. Hiç unutmadm o lafı. Sonrasında, benm de dilimin kemiği yok maalesef. Eşime bir sürü hakaret ettim. Bir de şöyle bir durum var ailesi haricinde eşim çok özensiz bir adam. Herşeyi zorla yaptırdım ona. Çiçek al çiçek alınır. Kutlama yapalm kutlama yapılır. Yani evlilik sürecinde içinden gelerek yaptığı hiçbir şey olmadı. Bu da bana çok değersiz hissettirdi. Defalarca da konuştm bak ailenin aşağılamaları, hatta ben ona özendikçe bişeyler yapmak için heveslendikçe kendisi onları da bozdu. Kırdı yani hevesimi. Mesela doğum günü için bir sürü hazırlık yaptım ettim sürpriz yaptım tatil ayarladım odanın her detayına kadar düşündüm. Odaya girdik mutlu olur diye beklerken tatildeyiz aileme gitmemiz lazım dedi. Bu gibi. Bir de düğünde takılan altınlar var. Benden gizli hepsini kaybedip kredi çekmiş. Arabamızı satıp krediyi ödemek zorunda kaldık. Buna laf etmedim. Ama bana kavga esnasında sana ne takıldı ki altınların hepsi benmdi dedi. O gün de beni çok mahvetti. Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı. Bir hafta sonra kp ve kv kalmaya geldiler. Korona olmuşum haberm yok ama başım aşırı ağrıyo sıtma tutuyodu. O halde ellerini sıcak sudan soğuk suya sokmadm. Sadece neşeli duramıyodm titriyodm çnkü. Hastaym diye de söyledim. Derken kv birden bağırmaya başladı. Ananı babanı çağırcaksn konuşcaz mutlu değilsin diye. Dedim anne hastayım ben. Sonra bağırmaya devam edince eşime söyledim. Gel annene bişey de bağırıyo bana diye. O arasa kv yazıklar olsn sana diye bağırdı. Dedm hasta hasta hizmet ediyorum diye mi bana yazıklar olsn. Çktm evden. Eşim ilk defa o zaöan annesne kızdı. Ama snra eve döndük ve ben karşıma aldm konuşmak için ailesni eşim ağzını bile açmadı. Dedim anne sana bi saygısızlık mı ettim hayır dio neden dedn diyorm bunu ben boşuna demem diyo. Derken gittiler. Ama biziö evliliğimiz resmen bitti. Üç buçuk aydır aynı evde yaşıyoruz ve eşimle defalarca konuşmayı denedim. Bazen patladm bağırdm çağırdım bazen sakin konuştm ama asla umursamadı. Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır. Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez. Çok kötüyüm. Çok kötü hissediyorum. Buraya yazmak istedm çnkü çok yalnızım.

Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı.

Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır.

Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez.

Aile terapistine,eşiniz sizi dövmesine rağmen halen bu evliliğe neden devam ettiğinizi çözmek için gittiğinizi ummuştum. 😒 Çok iyimsermişim.😂

"Kavga sırasında kırıcı konuşmama" konusunda düzelmek için gidiyormuşsunuz.:olamaz:

Kendi iyiliğiniz ve sağlığınız için, yollarınızı ayıracak olmanız en doğrusu.
 
El ailesi neden düğününüzü güzel bulmadı ayrıca kendileri yapmadı nı düğünü kendi yaptıkları düğünü mü beğenmiyorlar
 
El ailesi neden düğününüzü güzel bulmadı ayrıca kendileri yapmadı nı düğünü kendi yaptıkları düğünü mü beğenmiyorlar
Bir senedir sürekli böyle ne zaman bir araya gelsek kötüledi. Yok kınasız gelin mi olur kına yapmamışım yok ne biççim düğünmüş böyle düğün mü olurmuş
 
X