Boşanıyorum

Merhaba hanımlar, hatırlayanlarınız olabilir bu foruma bir kaç kez yazmıştım evliliğimle ilgili. Özetlemem gerekirse; bir buçuk senedir evliyim. Eşimi severek evlendim. Hala seviyorum. Aptal gibi hissetsem de gururumu kırsa da.. eşimin ailesiyle tanıştığım günden beri beni sürekli kendisiyle kıyaslayan bir görümcem var. Nişan zamanı düğün zamanı hep kendi yaptıklarını abarta abarta anlatıp benimkileri aşağılamaya çalıştı. Eşim vasıtasıyla uyardım eşimin konuşmasını istedim. Hatta doğmamış çocuklarımızı kıyaslayıp da ilk torun benimki olacak senden önce davranmalıyım dediği bile olmuştur. Çok sinir oldum bu lafına. Bunun yanı sıra eşimin ailesi de sürekli laf soktular. Düğünün kötüydü dediler bir sene boyunca. Herkes çok beğenmesine rağmen. Bir keresinde bayramdı bayramlığımı aldım hazırlandım gidicez ailesine. Gerildim yine laf sokacaklar vs eşime ilk kardeşin gitsin sonra biz gidelm görmek istemiyorum dedim. Eşim bana sen gelme dedi bu çok ağrıma gtti. İlk bayramdı neticede ben gitmesem ben kötü olacaktım kardeşi yüzünden neden ben kötü olayım diye düşündüm. Kavga ettik. Eşim kavga edince içki çok içiyor. O gün de içti babamı çağırdı. Al kıznı işim bitti diye bi cümle kullandı ağrıma gitti. Babası aradı snra beni ben de o sinirle sizi de oğlunuzu da istemiyorm dedim. Kp o zaman babama keşke düğün yapmasaydık masraf oldu diye bi laf kullandı. Hiç unutmadm o lafı. Sonrasında, benm de dilimin kemiği yok maalesef. Eşime bir sürü hakaret ettim. Bir de şöyle bir durum var ailesi haricinde eşim çok özensiz bir adam. Herşeyi zorla yaptırdım ona. Çiçek al çiçek alınır. Kutlama yapalm kutlama yapılır. Yani evlilik sürecinde içinden gelerek yaptığı hiçbir şey olmadı. Bu da bana çok değersiz hissettirdi. Defalarca da konuştm bak ailenin aşağılamaları, hatta ben ona özendikçe bişeyler yapmak için heveslendikçe kendisi onları da bozdu. Kırdı yani hevesimi. Mesela doğum günü için bir sürü hazırlık yaptım ettim sürpriz yaptım tatil ayarladım odanın her detayına kadar düşündüm. Odaya girdik mutlu olur diye beklerken tatildeyiz aileme gitmemiz lazım dedi. Bu gibi. Bir de düğünde takılan altınlar var. Benden gizli hepsini kaybedip kredi çekmiş. Arabamızı satıp krediyi ödemek zorunda kaldık. Buna laf etmedim. Ama bana kavga esnasında sana ne takıldı ki altınların hepsi benmdi dedi. O gün de beni çok mahvetti. Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı. Bir hafta sonra kp ve kv kalmaya geldiler. Korona olmuşum haberm yok ama başım aşırı ağrıyo sıtma tutuyodu. O halde ellerini sıcak sudan soğuk suya sokmadm. Sadece neşeli duramıyodm titriyodm çnkü. Hastaym diye de söyledim. Derken kv birden bağırmaya başladı. Ananı babanı çağırcaksn konuşcaz mutlu değilsin diye. Dedim anne hastayım ben. Sonra bağırmaya devam edince eşime söyledim. Gel annene bişey de bağırıyo bana diye. O arasa kv yazıklar olsn sana diye bağırdı. Dedm hasta hasta hizmet ediyorum diye mi bana yazıklar olsn. Çktm evden. Eşim ilk defa o zaöan annesne kızdı. Ama snra eve döndük ve ben karşıma aldm konuşmak için ailesni eşim ağzını bile açmadı. Dedim anne sana bi saygısızlık mı ettim hayır dio neden dedn diyorm bunu ben boşuna demem diyo. Derken gittiler. Ama biziö evliliğimiz resmen bitti. Üç buçuk aydır aynı evde yaşıyoruz ve eşimle defalarca konuşmayı denedim. Bazen patladm bağırdm çağırdım bazen sakin konuştm ama asla umursamadı. Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır. Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez. Çok kötüyüm. Çok kötü hissediyorum. Buraya yazmak istedm çnkü çok yalnızım.
Çok üzüldüm inan sende üzüleceksin ama çok kısa bir süre sonra oh diyeceksin iyiki elin yontulmamis odunuyla cazgir ailesini niye çekmişim diyeceksin .. üzülme şer gözükende bir hayır vardır . Yahu benimde oğlum var böyle kaynana olacaksam.hic olmayim daha iyi . Elin kızlarını neden üzüp aglatiyorlar . Ben sende hiçbir suç bulamadım tek hatan politik olmamak ailesinden bacisından nefrette etsen çok seviyor gibi durmak gerekiyor ha tabiki gitme gelme bişey olmadığı sürece ama eşin sevmedigini bilmesin hiçbir erkek ailesini satmaz kötü olan arada gelinler olur gelinler arada kaynar açıkçası. Umarım artık herşey daha iyi olur hakkında
 
maddi olarak korkmayın, çalışıyor musunuz ?
eşyalı bir ev tutarsiniz oradan yavaş yavas toplarsiniz kendinizi
Çalışıyorum ama tek maaşla nasıl ev tutarım bilmiyorum. Aile yanında kalmak da çok çok zor çünkü insanın bu süreçte kafasını dinlemeye ihtiyacı vRken yalnız kalamaması çok zor. Ondan buraya yazdım zaten. Konuşamıyorum çünkü konuşsam anlamıyorlar.
 
Merhaba hanımlar, hatırlayanlarınız olabilir bu foruma bir kaç kez yazmıştım evliliğimle ilgili. Özetlemem gerekirse; bir buçuk senedir evliyim. Eşimi severek evlendim. Hala seviyorum. Aptal gibi hissetsem de gururumu kırsa da.. eşimin ailesiyle tanıştığım günden beri beni sürekli kendisiyle kıyaslayan bir görümcem var. Nişan zamanı düğün zamanı hep kendi yaptıklarını abarta abarta anlatıp benimkileri aşağılamaya çalıştı. Eşim vasıtasıyla uyardım eşimin konuşmasını istedim. Hatta doğmamış çocuklarımızı kıyaslayıp da ilk torun benimki olacak senden önce davranmalıyım dediği bile olmuştur. Çok sinir oldum bu lafına. Bunun yanı sıra eşimin ailesi de sürekli laf soktular. Düğünün kötüydü dediler bir sene boyunca. Herkes çok beğenmesine rağmen. Bir keresinde bayramdı bayramlığımı aldım hazırlandım gidicez ailesine. Gerildim yine laf sokacaklar vs eşime ilk kardeşin gitsin sonra biz gidelm görmek istemiyorum dedim. Eşim bana sen gelme dedi bu çok ağrıma gtti. İlk bayramdı neticede ben gitmesem ben kötü olacaktım kardeşi yüzünden neden ben kötü olayım diye düşündüm. Kavga ettik. Eşim kavga edince içki çok içiyor. O gün de içti babamı çağırdı. Al kıznı işim bitti diye bi cümle kullandı ağrıma gitti. Babası aradı snra beni ben de o sinirle sizi de oğlunuzu da istemiyorm dedim. Kp o zaman babama keşke düğün yapmasaydık masraf oldu diye bi laf kullandı. Hiç unutmadm o lafı. Sonrasında, benm de dilimin kemiği yok maalesef. Eşime bir sürü hakaret ettim. Bir de şöyle bir durum var ailesi haricinde eşim çok özensiz bir adam. Herşeyi zorla yaptırdım ona. Çiçek al çiçek alınır. Kutlama yapalm kutlama yapılır. Yani evlilik sürecinde içinden gelerek yaptığı hiçbir şey olmadı. Bu da bana çok değersiz hissettirdi. Defalarca da konuştm bak ailenin aşağılamaları, hatta ben ona özendikçe bişeyler yapmak için heveslendikçe kendisi onları da bozdu. Kırdı yani hevesimi. Mesela doğum günü için bir sürü hazırlık yaptım ettim sürpriz yaptım tatil ayarladım odanın her detayına kadar düşündüm. Odaya girdik mutlu olur diye beklerken tatildeyiz aileme gitmemiz lazım dedi. Bu gibi. Bir de düğünde takılan altınlar var. Benden gizli hepsini kaybedip kredi çekmiş. Arabamızı satıp krediyi ödemek zorunda kaldık. Buna laf etmedim. Ama bana kavga esnasında sana ne takıldı ki altınların hepsi benmdi dedi. O gün de beni çok mahvetti. Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı. Bir hafta sonra kp ve kv kalmaya geldiler. Korona olmuşum haberm yok ama başım aşırı ağrıyo sıtma tutuyodu. O halde ellerini sıcak sudan soğuk suya sokmadm. Sadece neşeli duramıyodm titriyodm çnkü. Hastaym diye de söyledim. Derken kv birden bağırmaya başladı. Ananı babanı çağırcaksn konuşcaz mutlu değilsin diye. Dedim anne hastayım ben. Sonra bağırmaya devam edince eşime söyledim. Gel annene bişey de bağırıyo bana diye. O arasa kv yazıklar olsn sana diye bağırdı. Dedm hasta hasta hizmet ediyorum diye mi bana yazıklar olsn. Çktm evden. Eşim ilk defa o zaöan annesne kızdı. Ama snra eve döndük ve ben karşıma aldm konuşmak için ailesni eşim ağzını bile açmadı. Dedim anne sana bi saygısızlık mı ettim hayır dio neden dedn diyorm bunu ben boşuna demem diyo. Derken gittiler. Ama biziö evliliğimiz resmen bitti. Üç buçuk aydır aynı evde yaşıyoruz ve eşimle defalarca konuşmayı denedim. Bazen patladm bağırdm çağırdım bazen sakin konuştm ama asla umursamadı. Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır. Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez. Çok kötüyüm. Çok kötü hissediyorum. Buraya yazmak istedm çnkü çok yalnızım.
 
Merhaba hanımlar, hatırlayanlarınız olabilir bu foruma bir kaç kez yazmıştım evliliğimle ilgili. Özetlemem gerekirse; bir buçuk senedir evliyim. Eşimi severek evlendim. Hala seviyorum. Aptal gibi hissetsem de gururumu kırsa da.. eşimin ailesiyle tanıştığım günden beri beni sürekli kendisiyle kıyaslayan bir görümcem var. Nişan zamanı düğün zamanı hep kendi yaptıklarını abarta abarta anlatıp benimkileri aşağılamaya çalıştı. Eşim vasıtasıyla uyardım eşimin konuşmasını istedim. Hatta doğmamış çocuklarımızı kıyaslayıp da ilk torun benimki olacak senden önce davranmalıyım dediği bile olmuştur. Çok sinir oldum bu lafına. Bunun yanı sıra eşimin ailesi de sürekli laf soktular. Düğünün kötüydü dediler bir sene boyunca. Herkes çok beğenmesine rağmen. Bir keresinde bayramdı bayramlığımı aldım hazırlandım gidicez ailesine. Gerildim yine laf sokacaklar vs eşime ilk kardeşin gitsin sonra biz gidelm görmek istemiyorum dedim. Eşim bana sen gelme dedi bu çok ağrıma gtti. İlk bayramdı neticede ben gitmesem ben kötü olacaktım kardeşi yüzünden neden ben kötü olayım diye düşündüm. Kavga ettik. Eşim kavga edince içki çok içiyor. O gün de içti babamı çağırdı. Al kıznı işim bitti diye bi cümle kullandı ağrıma gitti. Babası aradı snra beni ben de o sinirle sizi de oğlunuzu da istemiyorm dedim. Kp o zaman babama keşke düğün yapmasaydık masraf oldu diye bi laf kullandı. Hiç unutmadm o lafı. Sonrasında, benm de dilimin kemiği yok maalesef. Eşime bir sürü hakaret ettim. Bir de şöyle bir durum var ailesi haricinde eşim çok özensiz bir adam. Herşeyi zorla yaptırdım ona. Çiçek al çiçek alınır. Kutlama yapalm kutlama yapılır. Yani evlilik sürecinde içinden gelerek yaptığı hiçbir şey olmadı. Bu da bana çok değersiz hissettirdi. Defalarca da konuştm bak ailenin aşağılamaları, hatta ben ona özendikçe bişeyler yapmak için heveslendikçe kendisi onları da bozdu. Kırdı yani hevesimi. Mesela doğum günü için bir sürü hazırlık yaptım ettim sürpriz yaptım tatil ayarladım odanın her detayına kadar düşündüm. Odaya girdik mutlu olur diye beklerken tatildeyiz aileme gitmemiz lazım dedi. Bu gibi. Bir de düğünde takılan altınlar var. Benden gizli hepsini kaybedip kredi çekmiş. Arabamızı satıp krediyi ödemek zorunda kaldık. Buna laf etmedim. Ama bana kavga esnasında sana ne takıldı ki altınların hepsi benmdi dedi. O gün de beni çok mahvetti. Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı. Bir hafta sonra kp ve kv kalmaya geldiler. Korona olmuşum haberm yok ama başım aşırı ağrıyo sıtma tutuyodu. O halde ellerini sıcak sudan soğuk suya sokmadm. Sadece neşeli duramıyodm titriyodm çnkü. Hastaym diye de söyledim. Derken kv birden bağırmaya başladı. Ananı babanı çağırcaksn konuşcaz mutlu değilsin diye. Dedim anne hastayım ben. Sonra bağırmaya devam edince eşime söyledim. Gel annene bişey de bağırıyo bana diye. O arasa kv yazıklar olsn sana diye bağırdı. Dedm hasta hasta hizmet ediyorum diye mi bana yazıklar olsn. Çktm evden. Eşim ilk defa o zaöan annesne kızdı. Ama snra eve döndük ve ben karşıma aldm konuşmak için ailesni eşim ağzını bile açmadı. Dedim anne sana bi saygısızlık mı ettim hayır dio neden dedn diyorm bunu ben boşuna demem diyo. Derken gittiler. Ama biziö evliliğimiz resmen bitti. Üç buçuk aydır aynı evde yaşıyoruz ve eşimle defalarca konuşmayı denedim. Bazen patladm bağırdm çağırdım bazen sakin konuştm ama asla umursamadı. Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır. Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez. Çok kötüyüm. Çok kötü hissediyorum. Buraya yazmak istedm çnkü çok yalnızım.
Sakın Üzülme. Resmen kurtuluyorsun bu ne biçim bir aile! Canım değil sen öfke kontrolü için terapiye gitmek bunlar dünyanın en sakin insanını bile hasta ederler. Ayrıca eşinin kızkardeşi de kompleksli seninle yarışarak senin üzerinden prim kasıyor. Rahmetli Anneannemin bir lafı vardı boşanan bir kıza. Kızım üzülme it atar Aslan kapar demişti. Sen de hiç üzülme sil gözünün yaşını bugün hayata yeniden başla. Kendi gelişimine odaklan. Eğitime başla okul oku çalış. Yeniden yeni bir sen çıkar ortaya. Bir kadın isterse her şeyi yapar. Kimseye de muhtaç değilsin.
 

Eklentiler

  • FF7F0187-8BD2-4B04-B0EF-FD902B87F3FF.jpeg
    FF7F0187-8BD2-4B04-B0EF-FD902B87F3FF.jpeg
    89,4 KB · Görüntüleme: 61
  • 89AC356F-CECF-40B2-9DC2-C4E08F97322F.jpeg
    89AC356F-CECF-40B2-9DC2-C4E08F97322F.jpeg
    59 KB · Görüntüleme: 56
Çalışıyorum ama tek maaşla nasıl ev tutarım bilmiyorum. Aile yanında kalmak da çok çok zor çünkü insanın bu süreçte kafasını dinlemeye ihtiyacı vRken yalnız kalamaması çok zor. Ondan buraya yazdım zaten. Konuşamıyorum çünkü konuşsam anlamıyorlar.
neden tutmayasiniz 1+1 eşyalı evler var hiç evlenmemiste olabilirdiniz
bence siz öncelikle evli hayatınıza bir sünger çekin bitti kapandı orası.
 
Bir süre ailenizin yanında durup yeterli birikimi yapınca da ev tutabilirsiniz, bazen hayatımızda cok arka arkaya değişiklik yapmak zor gelebiliyor. Belkide hep ailenizlekalmak istersiniz orası belli olmaz.

Kendinize zaman verip sıkıntıya strese sokmayın
 
Merhaba hanımlar, hatırlayanlarınız olabilir bu foruma bir kaç kez yazmıştım evliliğimle ilgili. Özetlemem gerekirse; bir buçuk senedir evliyim. Eşimi severek evlendim. Hala seviyorum. Aptal gibi hissetsem de gururumu kırsa da.. eşimin ailesiyle tanıştığım günden beri beni sürekli kendisiyle kıyaslayan bir görümcem var. Nişan zamanı düğün zamanı hep kendi yaptıklarını abarta abarta anlatıp benimkileri aşağılamaya çalıştı. Eşim vasıtasıyla uyardım eşimin konuşmasını istedim. Hatta doğmamış çocuklarımızı kıyaslayıp da ilk torun benimki olacak senden önce davranmalıyım dediği bile olmuştur. Çok sinir oldum bu lafına. Bunun yanı sıra eşimin ailesi de sürekli laf soktular. Düğünün kötüydü dediler bir sene boyunca. Herkes çok beğenmesine rağmen. Bir keresinde bayramdı bayramlığımı aldım hazırlandım gidicez ailesine. Gerildim yine laf sokacaklar vs eşime ilk kardeşin gitsin sonra biz gidelm görmek istemiyorum dedim. Eşim bana sen gelme dedi bu çok ağrıma gtti. İlk bayramdı neticede ben gitmesem ben kötü olacaktım kardeşi yüzünden neden ben kötü olayım diye düşündüm. Kavga ettik. Eşim kavga edince içki çok içiyor. O gün de içti babamı çağırdı. Al kıznı işim bitti diye bi cümle kullandı ağrıma gitti. Babası aradı snra beni ben de o sinirle sizi de oğlunuzu da istemiyorm dedim. Kp o zaman babama keşke düğün yapmasaydık masraf oldu diye bi laf kullandı. Hiç unutmadm o lafı. Sonrasında, benm de dilimin kemiği yok maalesef. Eşime bir sürü hakaret ettim. Bir de şöyle bir durum var ailesi haricinde eşim çok özensiz bir adam. Herşeyi zorla yaptırdım ona. Çiçek al çiçek alınır. Kutlama yapalm kutlama yapılır. Yani evlilik sürecinde içinden gelerek yaptığı hiçbir şey olmadı. Bu da bana çok değersiz hissettirdi. Defalarca da konuştm bak ailenin aşağılamaları, hatta ben ona özendikçe bişeyler yapmak için heveslendikçe kendisi onları da bozdu. Kırdı yani hevesimi. Mesela doğum günü için bir sürü hazırlık yaptım ettim sürpriz yaptım tatil ayarladım odanın her detayına kadar düşündüm. Odaya girdik mutlu olur diye beklerken tatildeyiz aileme gitmemiz lazım dedi. Bu gibi. Bir de düğünde takılan altınlar var. Benden gizli hepsini kaybedip kredi çekmiş. Arabamızı satıp krediyi ödemek zorunda kaldık. Buna laf etmedim. Ama bana kavga esnasında sana ne takıldı ki altınların hepsi benmdi dedi. O gün de beni çok mahvetti. Derken bir gün ben iyice doldum artık ufacık bişeye patladm yine küfrettim ve hakaret ettim. Değersiz hissettiğim için. Eşim de içmişti beni çok kötü dövdü. Sonra gitti sızdı. Beyin kanaması geçirebilirdim. Bakmadı bile. Ertesi gün özür diler dedim umursamaadı. Bir hafta sonra kp ve kv kalmaya geldiler. Korona olmuşum haberm yok ama başım aşırı ağrıyo sıtma tutuyodu. O halde ellerini sıcak sudan soğuk suya sokmadm. Sadece neşeli duramıyodm titriyodm çnkü. Hastaym diye de söyledim. Derken kv birden bağırmaya başladı. Ananı babanı çağırcaksn konuşcaz mutlu değilsin diye. Dedim anne hastayım ben. Sonra bağırmaya devam edince eşime söyledim. Gel annene bişey de bağırıyo bana diye. O arasa kv yazıklar olsn sana diye bağırdı. Dedm hasta hasta hizmet ediyorum diye mi bana yazıklar olsn. Çktm evden. Eşim ilk defa o zaöan annesne kızdı. Ama snra eve döndük ve ben karşıma aldm konuşmak için ailesni eşim ağzını bile açmadı. Dedim anne sana bi saygısızlık mı ettim hayır dio neden dedn diyorm bunu ben boşuna demem diyo. Derken gittiler. Ama biziö evliliğimiz resmen bitti. Üç buçuk aydır aynı evde yaşıyoruz ve eşimle defalarca konuşmayı denedim. Bazen patladm bağırdm çağırdım bazen sakin konuştm ama asla umursamadı. Bu arada aile terapistine başladım doktora gidiyorm hani bu kavga sırasında kırıcı konuşmama konusunda düzelmeye de başladm sayılır. Ama eşimle bugün konuştm dedm böyle olmaz bak evliyiz seni seviyorum ama üç buçuk aydır ev arkadaşm gibisin. Yanına geliyorm tepki bile vermiyorsun vs. Bi karar ver ya bitsin ya da sorunlarımızı konuşalm çözüp devam edelm dedim. Ben küfrettiğim için söykediğim sözler için terapiye başladm. Sen de bi çba göster tarzında konuştm. Ben senle mutlu olacağıma inanmıyorum dedi. Boşanmak istedi. Yarın dilekçelerimizi vericez. Çok kötüyüm. Çok kötü hissediyorum. Buraya yazmak istedm çnkü çok yalnızım.
Çok zor ama ortada bır evlılık yok. Çocuk varmıydı
 
O kadar karışığım ki bi mutlu olduğumuz anlar gözümün önünde bi kavgalarımız. Boşanmak beni korkutuyor. Bi kendimi suçluyorum. Doktorum eşimi de tanıyor dedi bana da sizinle gurur duyuyorum elinizden geleni yaptınız. Ama evlilik iki kişilik tek kişinin çabasıyla olmuyor diye. Çok değersiz hissediyorum ben hala onu severken benden bu derece vazgeçmiş olması beni çok yaralıyor. Kendime de kzııyorum yaşadıklarımdan snra ben istememeliyim onu neden hala böyleyim diye
Bu aşamaya geldiyseniz, o zaman iyi günlerinizi düsünüp kendini yeme. Bir başkasina boşan demek kolay, ama gercekten burda senin kendini paralamanla yürüyecekse bir sey yürümesin daha iyi. Neden sen kendinden o kadar ödün veresinki? Annen baban bunun icinmi büyüttü seni. Önce sen kendine deger vermelisin. Alkolü baska yeriyle icen insanada hic tahamül edilmiyor acikcasi. Sinir oluyorum ailesi ile karisi arasindaki ince cizgiyi cekmeyi bilmeyen gelismemis erkek cocuklarina. Üzülme, önce sen geliosun unutma..
 
Bir senedir sürekli böyle ne zaman bir araya gelsek kötüledi. Yok kınasız gelin mi olur kına yapmamışım yok ne biççim düğünmüş böyle düğün mü olurmuş
ya bunlar sorun mu adam sizi ciddi dövmüş
ne görümcesi ne kınası Allah aşkına?

nasıl bir ortamda neyin kafasını yaşıyorsunuz siz?
 
Bir sene sonra diyeceksiniz ki iyi ki kendimi o kaosun içinden kurtarmışım. Kendinize iyilik yapın ve bu zararlı insanlardan bir an önce kurtulmaya bakın. Size şiddet uygulamış birine karşı aşk sevgi kalmamıştır zaten.
 
O kadar karışığım ki bi mutlu olduğumuz anlar gözümün önünde bi kavgalarımız. Boşanmak beni korkutuyor. Bi kendimi suçluyorum. Doktorum eşimi de tanıyor dedi bana da sizinle gurur duyuyorum elinizden geleni yaptınız. Ama evlilik iki kişilik tek kişinin çabasıyla olmuyor diye. Çok değersiz hissediyorum ben hala onu severken benden bu derece vazgeçmiş olması beni çok yaralıyor. Kendime de kzııyorum yaşadıklarımdan snra ben istememeliyim onu neden hala böyleyim diye
Çünkü eşine taviz vermişsin canım boşanma kararını bile ona sunmusun onun karar vermesini beklemişsin oda tamam diyince belki ummadığın bi cevaptı ondan bu yıkıklığın emin ol öyle şeyler unutuluyor ki ve gidenin yerine kötü gelmiyor bana gelmedi aynıymış dertlerimiz inşallah sana da gelmez inşallah bundan sonra kıymet bilen güzel insanlar girsin hayatına🙏🏼
 
Egonuz kırılmış kendinizi değersiz kullanılıp çöpe atılmış gibi hissetmeni çok normal .çünkü böyle hissetirmişler o boşanacağınız adam şuan farkında değil ama ilerde sizi mumla arayacak ve siz ozaman çok güçlü bi kadın olmuş olacaksınız kendinize değer verin yeni arkadaşlıklar yeni dostluklar kuracaksınız size değer veren biriyle karşılaşacaksınız zifiri karanlıktan sonra güneş doğar . Bilinmezlik sizi korkutuyor ve ben size olabilecekleri söyledim güçlü şekilde kararlı boşanınki o bile şaşarsın bukadar değişiminize o üzüldüğünüzün farkında ve hoşuna gidiyo kendini vazgeçilmez zannediyo
 
Eşiniz de aileside iğrenç insanlar...
Böyle ailelerin Allah bin türlü belasını versin inşallah
Umarım bosanmışsınızdır
 
Çocuk olmadan kurtulun bu insanlardan ... sizi dövmesi zaten her seyi bitirmiş lütfen geri dönmeyin böyle adamlar eş ve baba olma statüsünü asla ama asla hak etmiyor onlara bu degeri vermeyin...
 
X