Günaydın kızlar, dün iyiydim ama yorgundum. Eve gitmem zaten 8 e doğruydu yolum çok uzun, yorulmuşum, eve gider gitmez masaya oturduk annemlerle hemen kavgaya başladılar. Mesele de şişede zeytinyağı mı varmış Ayçiçek mi? O kadar kırıldım ve gerildim ki ne oluyor size dedim, dakka 1 gol 1, daha ilk akşamımız beraber, bu kadar mı istemiyorsunuz, kavganızı ben yokken yapın dedim. Tüm moralim sıfırlandı, adeta çöktüm. Ben zaten huzursuzluktan kaçmışım, anne baba yanına sığınmışım...Tüm gün berabersiniz kavga edecekseniz de ben yokken yapın. Akşam zaten 2 saat maksimum görecekler beni, sonra yatıyorum.
Ben zaten başka eve çıkacağım ama, önce biraz kafa dağıtırım dinlenirim acele etmem, içime sinen bir yer bulurum diyordum. Koştur koştur anne evinden de kaçtı derler kesin zaten. Sonra babam geldi üstüne alınma her zamanki halimiz dedi ama alındım kusura bakma 1 gece bile dayanamadınız dedim, gittim banyoda ağladım sonra da yattım. Kendimi çökmüş ve sığıntı gibi hissediyorum.
Halam bir yandan sıkıştırıyor, kendi evine geç, babaanneni sana bırakayım. 90 yaşındaki kadın, ben tüm gün evde yokum , ne yedirip ne içirir nasıl bakarım. Herkes kendini düşünüyor aşırı derecede bunaldım.
ama öyle asla olmuyor.
