ben gelin ve eş ailesi arasında keskin sınırlar olması gerektiğine inanıyorum.
her hafta yemeğe gelip gitmeye de gerek yok, her hafta arayıp sormaya da gerek yok.
ilk evlendiğimiz zamanlarda ara ara kahvaltıya yemeğe davet ediyordum, özellikle iki bekar görümcemi, kv kp köyde oluyordu çoğu zaman. kv zaten olduğumuz yerde olursa gün belirlemişti, her çarşamba onlara yemeğe gidiyorduk orda toplaşılıyordu. sonra zamanla baktım ki görümceleri tek davet eden benim, onlar bizi hiç çağırmıyor, ben de davet etmemeye başladım. 5 yıllık evliyim küçük görümcem sadece 2 kez davet etti, bi kere kahvaltıya bi kere de yemeğe. büyük zaten allaha emanet. oldukları gibi kabul ettim ama çok mesafeliyim, canım cicim asla yapmam. şimdi kırk yılda bir kızımı görmeye geliyor küçük görümce, büyüğüyle çok sorunlarımız oldu o da 3-4 ayda bir yanında bi refakatçiyle anca gelebiliyor.
velhasılı, çağrılmayan yere simitçiler gider, çağrıldığın yere erinme çağrılmadığın yere görünme.. ve her şey karşılıklı, insan hep verici olamaz, alamıyorsan vermeyi de keseceksin.
konu sahibi içinse; bence gelin sizin içinizdeki görümce potansiyelini görmüş uzak durmak istiyor ama gelmiyor gitmiyor denmesini de istemiyor. o çağırmıyorsa siz de onu kabul etmeyin artık.