Biz niye bu kadar iletişim kurmaktan uzak bir toplum olduk?

Toplu taşıma aracı kullanıyorsam ve ayakta durabilecek gibi değilsem kimse beni kaldıramaz, herkese veririm cevabını. Birgün çok yağmur yağıyor dedim otobüsle gideyim, yanıma bir kadın oturdu 40lı yaşlarda eşi ayakta bekliyor. Kadın bana nasıl kötü bakıyor anlatamam. Ben desen 32 yaşındayım küçük gösteriyorum ya ondan gaza gelmişler belli. Kalk eşim otursun dedi. Az buçuk benin tavrımı anlayan anlamıştır burada sertimdir. Ben hastayım vs demeye ihtiyaç duymam. Kalk kendin ver kocana yeri dedim anında. Rahatsız, hamile, bildiğiniz yaşlı insanlara çok yorgun ve hasta değilsem yer veririm. Bunun dışında bana laf edecek insan şansına küssün yerin dibine sokarım.
Bir de annesini babasını zor duruma sokup ağlayan, oturmak istiyorum diyen küçüklere yer veririm. Sırf ailesi mahcup duruma düşüyor diye. :p

Ne terbiyesiz kadınmış öyle. Gitsin kocasıyla dönüşümlü otursun o zaman. Yer bulunca eşlerini düşünmeden atmaca gibi atlarlar koltuğa, sonra da ah zavallım ayakta kaldı moduna girerler. Bir de ben zaten 23 yaşındayım, hele makyaj falan yapmamışsam 19 20 sanarlar. İyice ezmeye kalkışıyorlar. Böyle giderse 32 yaşına geldiğimde de bu muameleyi göreceğim sizin gibi :)

saygidan, terbiyeden dem vurup tanimadigi ve durumunu dahi bilmedigi bi insani alip yerden yere vuruyor, hem de aleni olarak.. ironiye gel..
yaşı buyuk diye hic bi gence hakaret etme hakki yok ayrica..
ben de senelerce otobusle ugrastim okul, is derken.. cok yoruluyordum.. bir de otobus itis tepis erkek dolu olabiliyodu.. kalkip onlarla yapisa yapisa gidemezdim yol boyu..
yani bi genc yer veriyosa tesekkur et otur, vermiyosa da sus, orda ona hakaret etme hakkini vermiyo yaşın sana.. sonucta o da beleşe binmiyo, bu da var..
ay gerildim resmen..

Yaşı büyükse her şeyi onlar bilir, her hakka sahiptirler.
İnanın yani öyle laf söyleyip geçse takmazdım, zaten sürekli işittiğim şeyler alıştım artık. Tüm İstanbul'u mutlu edecek değilim, kimisi de gelsin hakkımda kötü düşünsün ne yapayım.
Ama böyle çevresindekileri olaya katıp, 4 5 kişilik ekip şeklinde yol boyu kızından da küçük birini yerden yere vurması terbiyesizlik resmen. Yani kulaklığı çıkardım şok oldum, kimsenin işi gücü yok gibi beni kınamak için sıraya girmişler. Lafa karışmayanlar da bakışlarıyla yedi zaten. Ömrümde böyle psikolojik baskı yaşamadım ya. Hadi bu kadınlar cahil, konuşuyor diyeceğim de kızı da oturmuş konuşmaya dahil olup aman anne bırak bunlar böyle modunda. Sanki kendisinın k.çı yollarda ona buna yer vermek için koltuk yüzü görmüyor.

bir kere bir amcaya yer verdim çok yaşlıydı,oturdu hemen.sonra başka onun yaşlarında bir amca kalktı bana yer verdi ve kızdı genç bir kızdan kalkması beklenmez kimseye yer verme insanlar farklı amaçta olabiliyor dedi.yanımda oturan 40-50 yaşlarındaki abla da,erkeklerin yer vermesi gerek ama nerede,yaşlılara bakma ücretsiz kart verildiğinden beri çıkıp dolaşıyorlar gezmesini biliyorsa ayakta gitmesini de bilecek demişti,o günden sonra kimseye yer vermedim açıkçası

Arada bilinçli insanlarda çıkıyor. Bazen ben yer verince siz oturun, kalkmayın diyerek kendisi kalkan erkekler oluyordu. Ya aslında olması gereken de o. Kadınların ne zaman kimden nasıl bir taciz yaşayacağı belli olmuyor ki. En azından erkeklerin böyle bir derdi yok. Böyle 5 10 erkeğin arasında tost olmuş şekilde yolculuk yapmayı kim ister ki? Biri taciz eder mi durumu kullanmaya çalışır mı diye oramı buramı kollamaktan nasıl yolculuk yaptığımı bilmiyorum.

başlığa kesinlikle katılıyorum ve ekliyorum ne kadar bencil olduk diye. bundan yaklaşık 2 ay önce bende izbana bindim iş çıkışı . ve işim gereği de tüm gün ayaktayım-10 dk lık tenefüsler hariç- ve topuklu giymek zorundayım çünkü boyum çok kısa tahtaya yetişemiyorum :) izban da da bi kadınla yanında 2 yaşlarında kız çocuğu var. izbanın ilk duraklarından biride sanırım hava alanı bahsi geçen kadında sanırım ordan binmiş. kendi tek oturuyor yanında da çocuk oturuyor. bu karşılıklı olan ikili ikili 4 kişilik koltuklar var ya onlarda. izbana bindim ama o kadar yorulmuşum ki "çocuğu kucağıma alsam da beraber otursak olur mu " dedim ama yemin ederim iğneleyici falan bi şekilde söylemedim. yoldan geldiklerini anladım kadın yorulmuş olabilir diye kendimde yorgun olduğum için böyle bi öneri sundum. ayrıca çocuklarla da aram çok iyidir işim bu sonuçta. kadın bi bağırdı "alamam niye alıyomuşum" diye. gerçekten bi donukluk yaşarsınız ya bildiğiniz bi kaç saniye kilitlendim. "çok yorgunum işten çıktım başka boş yerde yok zaten çocukta küçük normal şartlarda kucağınızda olması gerekiyor" dedim. bu bağırdıkça bağırdı ben şok :KK57: tabi arada benimle düzgün konuşun ben size gayet kibar bi şekilde konuştum falan kadın bas bas bağırdı. diğer yolcularda benden yana oldular ama kadın kucağına almadı hatta üstüne çocuk sıkıldı yere indi camdan falan bakıyo çocuğu alıp yerine otur şuraya falan dedi. lakin sonra anladım ki bu 4lü koltukta karşısında oturan adam kocasıymış. kocası da gariban ses edemedi demek.

yani sonuç olarak iletişim kursakta karşımızda ki o iletişim aracı olarak kulağını seçip seçmemesi önemli. kulağını seçmediyse vay geldi halimize.

Ne olurmuş ki çocuğunu kucağına alsa? Ya sırf sorun çıkarma çabası, başka da bir şey değil. Bak sizin yerinizde o olsa, bu sefer vay efendim ben ayaktayım küçücük çocuğa keyif yaptırıyor diye aynı rezilliği çıkartırdı. Empati yapmayı bilmiyoruz. İnsanlar kaç saat çalışıyor en azından eve gidene kadar rahat yolculuk yapmak istiyor. Bunu bile birbirimize çok görecek kıvama geldik.

Uyuz oluyorum bende bu tip insanlara. Hayir arkadas sen genç isen hasta olamazsin, yorgun olamazsin, uykusuz olamazsin. Bir de dikkatimi çekti erkeklere degil genc kizlara daha cok laf ediyor bu yasli teyze/amcalar. Hic mi taciz olaylarindan haberleri yok?

Valla ben gercekten yasli birini gormezsem ya da hasta birini kalkmiyorum yerimden. Birde yer verme onceligi erkeklerde diye düşünüyorum. Tiklim tiklim otobüste bir kadin icin ayakta gitmek ne zor dusunmeleri lazim.

Erkeklere söz geçirememekten korkuyorlar galiba. Üstte bir yerde de yazdım zaten bu teyzelerin/amcaların çocuklarını yerinden kaldırıp o kadar erkeğin arasına atsanız, çıngar çıkartırlar. Ama tacize uğrama ihtimali olan kendi çocukları değil ya, umurlarında değil. Aslında bir kadının özellikle çok sıkışık bir toplu taşıma aracında ayakta gitmesinin ne kadar zor olduğunun hepsi farkında. Sadece kendi menfaatleri söz konusun olunca, kimseyi düşünmüyorlar o kadar.

Geçen gün iki küçük çocuğumla minibüse bindim. Ama ne minibüs ralli yapıyor mübarek. Iki kişi parası verip çocukları oturttum ben ayakta durdum. Minibüs dolmaya başlayınca küçüğü kucağıma aldım. Ikisini birden almam imkansız çantaları da var Yanımda. Sonra birileri daha bindi. Ayaktaki bayana çocuğu kucağınıza alırsanız buyrun oturun dedim. Oturmak istemedi. Kendi bilir valla. 4 Yaşında çocuk o minibüste düşmeden mümkün değil ayakta duramazdı.

Çok tedirgin oldum biri laf söyleyecek diye ama yapabileceğim bir şey yoktu. Allahtan kısa mesafeydi hemen indim.

Siz elinizden geleni yapmışsınız ki. Çocukların parasını vermişsiniz. Birini kucağınıza almışsınız, diğeri içinde eğer kucağınıza alırsanız buyrun oturun demişsiniz. Eğer kabul etmediyse kendi problemi. Çok zor durumda olan alırdı kucağına çocuğu, sizle de sohbet ede ede giderdi.
 
Birine yer vereceksem ya hamile olmali ya da bastonlu tonton nine veya dede. Onun disinda kimseciklere yer veremem. Ayakta gezecek durumdaysa ayakta gidecek durumu da vardir. Bu konuda bencilim valla ayakta falan gidemem.
 
Ben bunun bir üst versiyonlarını "Asansöre niye gençler biniyor? Merdiven kullansınlar!" diyenlerini görmüştüm. (Asansörde herkese yetecek kadar yer var.)

Her gün metrobüs, metro ve otobüs 3lüsünü kullanan biri olarak buraya hikayeler döşeyebilirim. Ama herkes yeterince yazmış, ben güzel bir şey yazayım.

Yer, İstanbul. Otobüs: 30A. Bilenler bilir, sabah saatlerinde o otobüs Mecidiyeköy'de 20 dk boyunca zaten yeterince dolu olan otobüse yolcu alır. İğne atsan yere düşmez. Her gün bir kadın taciz edildiği için bağırır. (Abartmıyorum, her gün!)
Bir gün bir şans denk geldi ve oturdum. Ayakta, çok çok yaşlı, kamburu çıkmış bir amca var. 90 yaşında vardır. Yer vereyim dedim. Amca "Yok kızım, teşekkür ederim." dedi. Israr ettim, "lütfen buyurun oturun." dedim. Amca ben kalkarken, omuzlarımdan tuttu oturttu. Şunu söyledi:
-Olmaz kızım. Senin gibi bir genç kız böyle bir otobüste ayakta duramaz. Siz oturacaksınız. Biz size yer vereceğiz.

Bu da böyle bir anıdır. Elbette onlar bize yer vermek zorunda değil. Ama tacizcilerin mesken tuttuğu o otobüste mutlu ediciydi.
(Not: O amcaya, kimse yer vermedi.)
 
Ayyy valla okurken sinirlendim..
Her zaman bu böyle oluyor yaşlılar resmen vip konuk statüsündeymiş gibi gençlere %95 genç kızlara zorla laflarıyla rezil ede ede yer istiyor.. (ki gerçekten yaşlı olanlar, ihtiyacı olanlar ya kendi utana utana rica ediyor ya da çocuklar yorgundur gidebildiğim kadar gideyim diye düşünüp birşey demeden ayakta kalıyor ki-bu durumlarda en az 2-3 kişi teyze/amca geç otur yorulmuşsundur diyip yer veriyor)
Birde en gıcık olduğum şey bakıyorsun yaşlı tutunmaya bile hali olmayan biri bindiğinde otomatikman kalkıyor o yaşlıya seslenirken daha poponu 2 cm kaldırmanla o kalabalıkta yerinden kalkmamışken, sözde yaşlı çenesi senden benden geç teyzelerimiz seni bildiğin taciz ede ede o 2 cmlik yere oturuyor mu?! Hani bildiğin ellenmedik yerinin kalmayıp o minnacık alana sıkışmana mı sinirlenceksin, sıkıştığın yerden o kalabalık resmen duvar gibi olmuş kalabalıkta adım atacak yer mi bulmaya çalışacaksın yoksa sen çıkmaya çalışırken yerine poposunu sığdırmaya çalışan teyzenin "ee hadi kızım geçsene oturamıyorum çabuk!" laflarını duymamazlıktan mı geleceksin!!! olay bununla da kalmıyor sen kalksanda günümüz kızlarına bak kaç saattir ayaktayım yeni geldi akıllarına yer vermek ayaklarım davul oldu yaşlı yaşlı burda şöyle oldum böyle oldum...vs laflarını inesiye kadar işitmek zorunda kalıyorsun.. iyilik yapayım derken kan ter içinde kalıp üzerine bir küfür yemediğin kalmasıyla lanet ede ede inmeyi bekliyorsun.!

Bak gece gece bende cinlendim :KK70: daha neler neler var, sen kalkmayıp herhangi bir genç erkek kalkmışsada ay oğlum bu kadar kız varken sana mı düştü tüh yazıklar olsun...vs :KK34:neyse ayyy susuyorum!! :KK62::mad:
 
tamamen haklısınız.küçük şehirlerde yine belki bu tarz yaklaşımlar belki olabilir balık istifi gibi bir metrobüs otobüs durumu yoktur oralarda.ama istanbulda gerçekten artık yer verme falan saygısı beklenmemeli.tabiki çok rahatsız olur yada insan gibi rica eder o zaman yer verilir.bunun dışında gençlerin sanki yer verme zorunluluğu varmış gibi davranılması sinir bozucu.
sen eltinden altın gününden dön, oturan genç dediğin ya tüm gün ayakta çalıştığı işten dönüyor olsun yada bel fıtığı var belki bilemeyiz ki.insanlarımız peşin hüküm vermeye bayılıyor.metrobüste bayanların yer vermesi hepten saçmalık ayağa kalktığın anda tacize uğrama ihtimalin çok yüksek.birde gerçekten hayati bir önem yoksa binmesin taksi kullansınlar .maddi olarak zorsa çıkma dışarı keyfi olarak.asıl delirten metrobüsün ilk dolduğu anda binip yer verilmesini beklemeleri.madem oturmak istiyosun iki dakika bekle diğer boş olana bin.çok doluyum bu konuda iyi oldu buraya konu açmanız :)
 
Haklisin arkadasim. Yer vermek zorunda degilsin kaldi ki bu ahlaki bi zorunluluk bile degil tercihtir. Ben cok yasli ya da hamile olmadikca kimseye yer vermem. laf soyleyen oldu mu da senin gibi kulakligi takar duymam. Birakirim kudursunlar. Sanki onlar bizden fazla kart basiyo...
 
40 yaşındaki kadın yaşlı değilki kalkıp kendı verseymiş çok acıyorsa kımse kımsenın hakkınında atıp tutmasın ıllkaki bırıleri yer verecekse bencede erkekler verıversin
 
Hasta olan bayram gezmesine çıkmasın.
Herkes hasta, yaşlı, hamile, çocuklu ama binmek için hem en yoğun durakları hem iş saatlerini tercih ediyorlar.
Size mi soracağız binerken diyorlarsa da biz size mi soracağız yer verirken deriz.
 
dogrusu erkeklerın yer vermesıdır ... ben boyle talıhsız bı mevzu yasamadım ama genel olarak yorumlarsam;
malesef okadar süs beyınlı ınsanlar var kı erkeklere adamlıgı bız ogretıyoruz,
bız yer verıyoruz, yolda karsımızdan gelırken carpmasın dıye bız yamuk yumuk yuruyoruz, merdıvenlerden inerken hop onune atlıyorlar bız beklıyoruz ,musade edıyoruz...
zamane erkeklerının dna sı bozuk.
konu sahıbı sonuna kadar haklısın...
 
Geçen gün iki küçük çocuğumla minibüse bindim. Ama ne minibüs ralli yapıyor mübarek. Iki kişi parası verip çocukları oturttum ben ayakta durdum. Minibüs dolmaya başlayınca küçüğü kucağıma aldım. Ikisini birden almam imkansız çantaları da var Yanımda. Sonra birileri daha bindi. Ayaktaki bayana çocuğu kucağınıza alırsanız buyrun oturun dedim. Oturmak istemedi. Kendi bilir valla. 4 Yaşında çocuk o minibüste düşmeden mümkün değil ayakta duramazdı.

Çok tedirgin oldum biri laf söyleyecek diye ama yapabileceğim bir şey yoktu. Allahtan kısa mesafeydi hemen indim.
Bence toplu taşıma araçlarında yetişkinlerden çok çocukların hakkı oturmak, çünkü ben bile zor tutunuyorum bir defa otobüs çok hızlı gittiği için kafamı direğe çarpmıştım 2 hafta alnımda morlukla gezdim çocuklar nasıl tutunsunlar. Oturan çocuk gördüm mü başında dikilirim biri kaldırmaya çalışırsa müdahale ederim. Ayrıca konu sahibi haklısınız siz de. Bu tip insanlar hasta birini görse hayatta kalkıp yer vermezler ama kendileri konforlu bir yolculuk için başkalarından anlayış beklerler. Çünkü onlara göre insanlığın görevi bu tip canlıları rahat ettirmektir. İyi ki yer vermemişsiniz.
 
hicbir sekilde yer. vermek zorunda degilsin agriyi yorgunlugu gectim tacizcisi var. baktilar ki sen cevap vermiyorsun senin uzerinden digerlerine laf sokuyorlar ezikler. madem cene calmaya hali var ayakta da gitmeye hali vardir paçozun :)) hic sikma canini

Ohoo saatlerce çene çalabiliyor, bayram diye düğüne gider gibi süslenmeyi biliyor ama ayakta gidemiyor :) Yahu ben hasta olunca içimden ne konuşasım gelir, ne kendime bakasım gelir. Bir kere hasta olsam zaten gezme peşinde koşmam. İnsanlar cidden garip, sanki gezmeye çıkarken bana güvendi de yer bulamayınca dellendi.

Kendimi sakin biri sanıyordum ama mesajları okudukça sinirlendim gerildim :KK57: duymadım ki duymadım ki deyin geçin :KK47: ya da en sevdiğim şey sinir edici bir saba tümer gülüşü atın:rolleyes:o da olmazsa senin zorun ne söylesene deyip tartışın :KK14: ama susup kendinizi sinir etmeyin :)

Bende sakin biriyim, fazlasıyla sakinim hemde. Yani öyle her söyleneni falan pek takmam hele ki tanımadığım insanlar için kendimi de yormam ama bu olayla sabır sınırım aşıldı sanırım. Neyse ki dün sorunsuz bir yolculuk yaptım, zaten bir önceki günden sinirliydim biri bir şey dese fena patlayacaktım da bu sefer kimse bulaşmadı :)

tamamen haklısınız.küçük şehirlerde yine belki bu tarz yaklaşımlar belki olabilir balık istifi gibi bir metrobüs otobüs durumu yoktur oralarda.ama istanbulda gerçekten artık yer verme falan saygısı beklenmemeli.tabiki çok rahatsız olur yada insan gibi rica eder o zaman yer verilir.bunun dışında gençlerin sanki yer verme zorunluluğu varmış gibi davranılması sinir bozucu.
sen eltinden altın gününden dön, oturan genç dediğin ya tüm gün ayakta çalıştığı işten dönüyor olsun yada bel fıtığı var belki bilemeyiz ki.insanlarımız peşin hüküm vermeye bayılıyor.metrobüste bayanların yer vermesi hepten saçmalık ayağa kalktığın anda tacize uğrama ihtimalin çok yüksek.birde gerçekten hayati bir önem yoksa binmesin taksi kullansınlar .maddi olarak zorsa çıkma dışarı keyfi olarak.asıl delirten metrobüsün ilk dolduğu anda binip yer verilmesini beklemeleri.madem oturmak istiyosun iki dakika bekle diğer boş olana bin.çok doluyum bu konuda iyi oldu buraya konu açmanız :)

Bunu sabit topic mi yapsak yollarda başına bir şey gelip sinirlenenler, gelsin burada içini döksün :p

Aynen dediğiniz gibi istanbul'da yolculukların çoğu balık istifi gibi yapılıyor. Çeşit çeşit insanla sürtüne sürtüne gidiyoruz. Bende bu durumda öncelikli olarak erkeklerin yer vermesi gerektiğini düşünüyorum ama yaşlılarımız aksini düşünüyor ki hep kızlardan yer istiyorlar.

Valla metrobüsün ilk durağından dolu olan metrobüse bile bile binene hayatta yer vermiyorum. Görüyorlar dolu olduğunu "amaann nasılsa biri bana yer verir niye 2 dk daha bekleyeyim" diye düşünüp, pat atlıyorlar boş yer olmamasına rağmen. O, iki dakikasını feda edip boş olanı beklemeyecek diye ben saatlerce ayakta yolculuk yapamam. Anlayışsa karşılıklı anlayışlı olmak lazım. Yaşlılığı kullanıp gençleri enayi yerine koymaya lüzum yok.

Hasta olan bayram gezmesine çıkmasın.
Herkes hasta, yaşlı, hamile, çocuklu ama binmek için hem en yoğun durakları hem iş saatlerini tercih ediyorlar.
Size mi soracağız binerken diyorlarsa da biz size mi soracağız yer verirken deriz.

Ben bile şu genç halimle eğer keyfi olarak dışarıdaysam eve dönüşte falan iş saatlerinde toplu taşıma kullanmamaya çalışıyorum. Acelem yoksa "biraz daha bekleyeyim de yoğunluk geçsin, şimdi tıkış tıkış kim gidecek o kadar yolu" diyorum. Anlamıyorum ki hasta, yaşlı falan olanlar hangi cesaretle o saatlerde dışarıda yolculuk yapmaya çalışıyorlar. Birinden yer isterim ya da biri benim için hemen daha istemeden yerini verir diye düşünüyorlar ama karşısındaki de büyük ihtimal işten dönüyor o saatlerde. Zaten yorgun, üstüne bir de kalabalık bir metrobüs. Tutunacak yer bile bulunmuyor çoğu zaman. O yüzden kimse yer vermeye yanaşmayınca da onların gözünde herkes saygısız ve merhametsiz genç nesilden oluyor bir anda.
 
haklısın
benımde 5 yasında oglum var
ben toplu tasımaya bınıyorum bır kac dk kımse yer vermıyorsa hemen yer ıstıyorum vermek zorunda kalıyorlar. cunku bu tarz araclarda hamılelere yaslılara ve cocuklu kısılere ayrılan yerler var ama goren yok :)
 
Ben bile şu genç halimle eğer keyfi olarak dışarıdaysam eve dönüşte falan iş saatlerinde toplu taşıma kullanmamaya çalışıyorum. Acelem yoksa "biraz daha bekleyeyim de yoğunluk geçsin, şimdi tıkış tıkış kim gidecek o kadar yolu" diyorum. Anlamıyorum ki hasta, yaşlı falan olanlar hangi cesaretle o saatlerde dışarıda yolculuk yapmaya çalışıyorlar. Birinden yer isterim ya da biri benim için hemen daha istemeden yerini verir diye düşünüyorlar ama karşısındaki de büyük ihtimal işten dönüyor o saatlerde. Zaten yorgun, üstüne bir de kalabalık bir metrobüs. Tutunacak yer bile bulunmuyor çoğu zaman. O yüzden kimse yer vermeye yanaşmayınca da onların gözünde herkes saygısız ve merhametsiz genç nesilden oluyor bir anda.
Bizim memlekette yer verme her zaman olur çünkü otobüsle 10-15 dakika yol gidiyor insanlar, bir ucundan bir ucuna gitsek 30 dakika. Ama büyük şehirlerde durum öyle değil. Eşim misal karşı yakadan geliyor 2 saat yolculuğu sürüyor. Zaten akşama kadar canı çıkmış bir de 2 saat yol gidecek. Hamileler, yaşlılar da biraz anlayışlı olmalılar artık herkes yorgun ve bitkin.
 
Kızlar valla öyle sinirliyim ki gelip burada içimi dökeyim dedim.

Bugün bir arkadaşımla buluşmuştuk neyse ayrıldık falan ben metrobüse bindim. Ama nasıl yorgunum, topuklu giymeye alışkın değilim ama bayram diye değişiklik yapayım dedim. Artık ayaklarımın üstüne basacak dermanım kalmamış 6 saat topuklularla ayakta dolanmışım zaten. Hatta metrobüsten inince otobüs durağına nasıl yürüyeceğim diye kara kara düşünüyorum.

Neyse 40'lı yaşlarda bir çift bindi metrobüse 5 yaşlarında oğulları var. Ayakta gidiyorlar. Normalde herkese yer vermeye çalışırım ama diyorum ya ineceğim durağa kadar 1 saate yakın ayakta durabilecek dermanım yoktu ayakkabılar yüzünden. Başka birinin yer vermesini bekledim, yinede kimse yer vermezse ben kalkarım diye düşündüm. Neyse biri yer verdi ama o kadın bana taktı kalkmadım diye, gözleriyle yedi bitirdi. En son "devir değişmiş gençler oturuyor, yaşlılar ayakta" falan dedi. Bayram bayram muhatap olmak istemedim taktım kulaklığımı konuştuğunu da duymayayım dedim. Zaten oturmuş daha derdi neydi onu da çözemedim. İlle de benim verdiğim yere oturmak zorundaymış gibi laf ediyordu en son.

Peşine başka bir aile binmiş metrobüse. Benim arkamda ayakta duruyorlarmış. Meğer kadın hastaymış ama kimse yer vermemiş. Ben zaten arkamda olan biteni görmüyorum sanki arkamda gözüm var gibi davranmamı bekliyor millet. Kulaklıkta kulağımda konuşulanları da duymuyorum. İnmeme 7 durak falan kala bir ara kulaklığın sesini kıstım biraz, o ara konuşulanları duymaya başladım. O ilk başta ki kadınla, 2. binen aile bildiğiniz dakikalardır benim dedikodumu yapıyormuş. Bak hala yer vermiyor, utanma kalmamış, gencecik kız hasta kadını ayakta bırakıyor. Bunlarda saygı ne gezer diye. Biri de "Rica edin, hastayım oturabilir miyim kızım? " diyin dedi. Buna karşılık kadının kızı da diyor ki "aman ne söyleyeceğiz, böylelerine söylesen de bir şey değişmez. Ayakta ölsen umurlarında olup, dönüp bakmazlar."

Ben bu insanları cidden anlamıyorum. Arkamdan saatlerce atıp tutup aldığım terbiyeden girip, saygımdan çıkana kadar dürtüp "kızım hastayım da rica etsem oturabilir miyim, sen gençsin nasıl olsa" dese "tabi teyze buyur otur, lafımı olur" diyeceğim, sorun çözülecek. Ama sağolsun kimse de karşısındakiyle iletişim kurup, kibarca derdini anlatıp bir şey rica etme olayı yok. Bekliyorlar ki ben arkamdaki gözümle onların ayakta olduğunu göreceğim hemen otur teyze diye el pençe olacağım.

Kaldı ki etrafta diğer oturan insanlarda elden ayaktan düşmüş yaşlı birileri değil, çoğu 30'lu yaşların başında, istese hepsi ayakta gidebilir. Ama kimsede onlara laf söyleme eğilimi yok çünkü o civarda oturanların içinde en genci benim ve ben kalkmak mecburiyetindeyim. Böyle bir şey var mı ya? Belki ben hastayım, belki ayakta duramayacak kadar halsizim o gün. Herkes her zaman ayakta gidebilecek durumda olamaz ki.

Hayır benim annemde ayakta gidemez mesela, ama bindiğinde kimse kaşından gözünden hasta olduğunu oturmak zorunda olduğunu anlayamıyor ki. Çoğunlukla yer verende olmaz, annem genç gördüğü birinden "kızım/oğlum rahatsızlığın falan yoksa oturabilir miyim, ayakta gidemiyorum" der, daha sonra illa yer veren birileri çıkar, sorun kalmaz. Yani gencecik, çocuğu yaşındaki insanları o kadar kişinin içinde yerin dibine sokmaya çalışmak yerine, derdini anlatarak her yolculuğunu sorunsuz geçirir. Ama insanlarımızın çoğunda böyle bir olay yok, kibarlıkla bir işimizi halletmeye çalışmıyoruz. Vallahi bıktım usandım artık, yolculuk yapa yapa sinirlerim gerildi çeşit çeşit insanla muhatap olmak zorunda kaldığım için.

Haksız mıyım ben şimdi kızlar? Hem o kadınlara kızdım hemde bir metrobüs dolusu insanın kınamasına maruz kalmışım. Üstelik bunlar olurken haberim bile yok, çoğunu duymamışım. Siz olsanız anneniz ayakta giderken oturanlara atıp tutmak yerine, birinden kalkmasını rica etmez misiniz? Ben mi yanlış düşünüyorum yani? Ben olsam yolda annem millete böyle saydırsa, kimse yer vermek zorunda değil ki anne, bu kişinin vicdanına kalmış bir şey. Sen bir sus ben birilerinden rica edeyim derim. Normal olanda bu değil midir ki?
ee bir şey demeden çıktınm mı? sonra ne oldu?
 
başlığa kesinlikle katılıyorum ve ekliyorum ne kadar bencil olduk diye. bundan yaklaşık 2 ay önce bende izbana bindim iş çıkışı . ve işim gereği de tüm gün ayaktayım-10 dk lık tenefüsler hariç- ve topuklu giymek zorundayım çünkü boyum çok kısa tahtaya yetişemiyorum :) izban da da bi kadınla yanında 2 yaşlarında kız çocuğu var. izbanın ilk duraklarından biride sanırım hava alanı bahsi geçen kadında sanırım ordan binmiş. kendi tek oturuyor yanında da çocuk oturuyor. bu karşılıklı olan ikili ikili 4 kişilik koltuklar var ya onlarda. izbana bindim ama o kadar yorulmuşum ki "çocuğu kucağıma alsam da beraber otursak olur mu " dedim ama yemin ederim iğneleyici falan bi şekilde söylemedim. yoldan geldiklerini anladım kadın yorulmuş olabilir diye kendimde yorgun olduğum için böyle bi öneri sundum. ayrıca çocuklarla da aram çok iyidir işim bu sonuçta. kadın bi bağırdı "alamam niye alıyomuşum" diye. gerçekten bi donukluk yaşarsınız ya bildiğiniz bi kaç saniye kilitlendim. "çok yorgunum işten çıktım başka boş yerde yok zaten çocukta küçük normal şartlarda kucağınızda olması gerekiyor" dedim. bu bağırdıkça bağırdı ben şok :KK57: tabi arada benimle düzgün konuşun ben size gayet kibar bi şekilde konuştum falan kadın bas bas bağırdı. diğer yolcularda benden yana oldular ama kadın kucağına almadı hatta üstüne çocuk sıkıldı yere indi camdan falan bakıyo çocuğu alıp yerine otur şuraya falan dedi. lakin sonra anladım ki bu 4lü koltukta karşısında oturan adam kocasıymış. kocası da gariban ses edemedi demek.

yani sonuç olarak iletişim kursakta karşımızda ki o iletişim aracı olarak kulağını seçip seçmemesi önemli. kulağını seçmediyse vay geldi halimize.
bundan 1 ay once amelıyat oldum ve amelıyat ertesı 8 gun fılan yuruyus maksadıyla evden cıktık metroya bındık oglumla.
bıze yer verdıler, oglumda ayakta duran bırı ddegıl bende amelıyatlıyım agır kaldırmam yasak. oglumu oturttum halıyle onu kucagıma alıp bana dayanmasına musade edemezdım(bandajlıydım) neyse oturttum oglumu ben ayaktayım . adam bana donup demez mı bız sıze yer verdık cocugunuza degıl , kaldırın alın cocugu . ay sok oldum kıtlendım dedım kı ben amelıyatlıyım o zaman sız oturun dedı . cocuguma kıyamadım lafları toparlıyamıyorum kalakaldım o kadar sasırdım sonucta ben ıyı bıle olsam oturmaya ıhtıyacı olan ben degılım kı cocugum .
yanındakı karısıda ne amelıyatıymıs bu ya acsında bakalım dedı yerle bır ettıler benı tabıkı
sonuc olarak normalde hıc tarzım degıl ama ınıp agladım yanı :)
 
İnsanlar cidden çok vicdansız ve insafsız.
Sonuna kadar haklısınız.

Lisede benzer durum başıma gelmişti. Ameliyat olmuştum hastanede kontrol için bekliyorum bankta. Kadının biri durmuş "kalksana ,genç olacaksın bir de yaşlı ve hastayım ben oturayım dedi."

Tepem bir attı zaten canım acız. "keyfimden mi oturuyorum senden daha hastayım,ameliyatlıyım ben lafını bil"demiştim. Herkesin içinde bağırarak. ahh vahh vahh genceciksin ,pardon demişti. :KK11:

densiz dolu maalesef.
 
X