- 19 Temmuz 2015
- 94
- 36
Yanlış anlaşıldıysa özür dilerim amacım o değildi =))yok bekarım 19 yaşındayım metrobüste de iyi herif keserim
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Yanlış anlaşıldıysa özür dilerim amacım o değildi =))yok bekarım 19 yaşındayım metrobüste de iyi herif keserim
yok lütfen ne yanlış anlaması doğruları yazdımYanlış anlaşıldıysa özür dilerim amacım o değildi =))
Toplu taşıma aracı kullanıyorsam ve ayakta durabilecek gibi değilsem kimse beni kaldıramaz, herkese veririm cevabını. Birgün çok yağmur yağıyor dedim otobüsle gideyim, yanıma bir kadın oturdu 40lı yaşlarda eşi ayakta bekliyor. Kadın bana nasıl kötü bakıyor anlatamam. Ben desen 32 yaşındayım küçük gösteriyorum ya ondan gaza gelmişler belli. Kalk eşim otursun dedi. Az buçuk benin tavrımı anlayan anlamıştır burada sertimdir. Ben hastayım vs demeye ihtiyaç duymam. Kalk kendin ver kocana yeri dedim anında. Rahatsız, hamile, bildiğiniz yaşlı insanlara çok yorgun ve hasta değilsem yer veririm. Bunun dışında bana laf edecek insan şansına küssün yerin dibine sokarım.
Bir de annesini babasını zor duruma sokup ağlayan, oturmak istiyorum diyen küçüklere yer veririm. Sırf ailesi mahcup duruma düşüyor diye.
saygidan, terbiyeden dem vurup tanimadigi ve durumunu dahi bilmedigi bi insani alip yerden yere vuruyor, hem de aleni olarak.. ironiye gel..
yaşı buyuk diye hic bi gence hakaret etme hakki yok ayrica..
ben de senelerce otobusle ugrastim okul, is derken.. cok yoruluyordum.. bir de otobus itis tepis erkek dolu olabiliyodu.. kalkip onlarla yapisa yapisa gidemezdim yol boyu..
yani bi genc yer veriyosa tesekkur et otur, vermiyosa da sus, orda ona hakaret etme hakkini vermiyo yaşın sana.. sonucta o da beleşe binmiyo, bu da var..
ay gerildim resmen..
bir kere bir amcaya yer verdim çok yaşlıydı,oturdu hemen.sonra başka onun yaşlarında bir amca kalktı bana yer verdi ve kızdı genç bir kızdan kalkması beklenmez kimseye yer verme insanlar farklı amaçta olabiliyor dedi.yanımda oturan 40-50 yaşlarındaki abla da,erkeklerin yer vermesi gerek ama nerede,yaşlılara bakma ücretsiz kart verildiğinden beri çıkıp dolaşıyorlar gezmesini biliyorsa ayakta gitmesini de bilecek demişti,o günden sonra kimseye yer vermedim açıkçası
başlığa kesinlikle katılıyorum ve ekliyorum ne kadar bencil olduk diye. bundan yaklaşık 2 ay önce bende izbana bindim iş çıkışı . ve işim gereği de tüm gün ayaktayım-10 dk lık tenefüsler hariç- ve topuklu giymek zorundayım çünkü boyum çok kısa tahtaya yetişemiyorum :) izban da da bi kadınla yanında 2 yaşlarında kız çocuğu var. izbanın ilk duraklarından biride sanırım hava alanı bahsi geçen kadında sanırım ordan binmiş. kendi tek oturuyor yanında da çocuk oturuyor. bu karşılıklı olan ikili ikili 4 kişilik koltuklar var ya onlarda. izbana bindim ama o kadar yorulmuşum ki "çocuğu kucağıma alsam da beraber otursak olur mu " dedim ama yemin ederim iğneleyici falan bi şekilde söylemedim. yoldan geldiklerini anladım kadın yorulmuş olabilir diye kendimde yorgun olduğum için böyle bi öneri sundum. ayrıca çocuklarla da aram çok iyidir işim bu sonuçta. kadın bi bağırdı "alamam niye alıyomuşum" diye. gerçekten bi donukluk yaşarsınız ya bildiğiniz bi kaç saniye kilitlendim. "çok yorgunum işten çıktım başka boş yerde yok zaten çocukta küçük normal şartlarda kucağınızda olması gerekiyor" dedim. bu bağırdıkça bağırdı ben şok tabi arada benimle düzgün konuşun ben size gayet kibar bi şekilde konuştum falan kadın bas bas bağırdı. diğer yolcularda benden yana oldular ama kadın kucağına almadı hatta üstüne çocuk sıkıldı yere indi camdan falan bakıyo çocuğu alıp yerine otur şuraya falan dedi. lakin sonra anladım ki bu 4lü koltukta karşısında oturan adam kocasıymış. kocası da gariban ses edemedi demek.
yani sonuç olarak iletişim kursakta karşımızda ki o iletişim aracı olarak kulağını seçip seçmemesi önemli. kulağını seçmediyse vay geldi halimize.
Uyuz oluyorum bende bu tip insanlara. Hayir arkadas sen genç isen hasta olamazsin, yorgun olamazsin, uykusuz olamazsin. Bir de dikkatimi çekti erkeklere degil genc kizlara daha cok laf ediyor bu yasli teyze/amcalar. Hic mi taciz olaylarindan haberleri yok?
Valla ben gercekten yasli birini gormezsem ya da hasta birini kalkmiyorum yerimden. Birde yer verme onceligi erkeklerde diye düşünüyorum. Tiklim tiklim otobüste bir kadin icin ayakta gitmek ne zor dusunmeleri lazim.
Geçen gün iki küçük çocuğumla minibüse bindim. Ama ne minibüs ralli yapıyor mübarek. Iki kişi parası verip çocukları oturttum ben ayakta durdum. Minibüs dolmaya başlayınca küçüğü kucağıma aldım. Ikisini birden almam imkansız çantaları da var Yanımda. Sonra birileri daha bindi. Ayaktaki bayana çocuğu kucağınıza alırsanız buyrun oturun dedim. Oturmak istemedi. Kendi bilir valla. 4 Yaşında çocuk o minibüste düşmeden mümkün değil ayakta duramazdı.
Çok tedirgin oldum biri laf söyleyecek diye ama yapabileceğim bir şey yoktu. Allahtan kısa mesafeydi hemen indim.
O zaman bebek kısmı çok sakatyok lütfen ne yanlış anlaması doğruları yazdım
aynen şu an vazgeçtim zatenO zaman bebek kısmı çok sakat
Bence toplu taşıma araçlarında yetişkinlerden çok çocukların hakkı oturmak, çünkü ben bile zor tutunuyorum bir defa otobüs çok hızlı gittiği için kafamı direğe çarpmıştım 2 hafta alnımda morlukla gezdim çocuklar nasıl tutunsunlar. Oturan çocuk gördüm mü başında dikilirim biri kaldırmaya çalışırsa müdahale ederim. Ayrıca konu sahibi haklısınız siz de. Bu tip insanlar hasta birini görse hayatta kalkıp yer vermezler ama kendileri konforlu bir yolculuk için başkalarından anlayış beklerler. Çünkü onlara göre insanlığın görevi bu tip canlıları rahat ettirmektir. İyi ki yer vermemişsiniz.Geçen gün iki küçük çocuğumla minibüse bindim. Ama ne minibüs ralli yapıyor mübarek. Iki kişi parası verip çocukları oturttum ben ayakta durdum. Minibüs dolmaya başlayınca küçüğü kucağıma aldım. Ikisini birden almam imkansız çantaları da var Yanımda. Sonra birileri daha bindi. Ayaktaki bayana çocuğu kucağınıza alırsanız buyrun oturun dedim. Oturmak istemedi. Kendi bilir valla. 4 Yaşında çocuk o minibüste düşmeden mümkün değil ayakta duramazdı.
Çok tedirgin oldum biri laf söyleyecek diye ama yapabileceğim bir şey yoktu. Allahtan kısa mesafeydi hemen indim.
hicbir sekilde yer. vermek zorunda degilsin agriyi yorgunlugu gectim tacizcisi var. baktilar ki sen cevap vermiyorsun senin uzerinden digerlerine laf sokuyorlar ezikler. madem cene calmaya hali var ayakta da gitmeye hali vardir paçozun :)) hic sikma canini
Kendimi sakin biri sanıyordum ama mesajları okudukça sinirlendim gerildim duymadım ki duymadım ki deyin geçin ya da en sevdiğim şey sinir edici bir saba tümer gülüşü atıno da olmazsa senin zorun ne söylesene deyip tartışın ama susup kendinizi sinir etmeyin :)
tamamen haklısınız.küçük şehirlerde yine belki bu tarz yaklaşımlar belki olabilir balık istifi gibi bir metrobüs otobüs durumu yoktur oralarda.ama istanbulda gerçekten artık yer verme falan saygısı beklenmemeli.tabiki çok rahatsız olur yada insan gibi rica eder o zaman yer verilir.bunun dışında gençlerin sanki yer verme zorunluluğu varmış gibi davranılması sinir bozucu.
sen eltinden altın gününden dön, oturan genç dediğin ya tüm gün ayakta çalıştığı işten dönüyor olsun yada bel fıtığı var belki bilemeyiz ki.insanlarımız peşin hüküm vermeye bayılıyor.metrobüste bayanların yer vermesi hepten saçmalık ayağa kalktığın anda tacize uğrama ihtimalin çok yüksek.birde gerçekten hayati bir önem yoksa binmesin taksi kullansınlar .maddi olarak zorsa çıkma dışarı keyfi olarak.asıl delirten metrobüsün ilk dolduğu anda binip yer verilmesini beklemeleri.madem oturmak istiyosun iki dakika bekle diğer boş olana bin.çok doluyum bu konuda iyi oldu buraya konu açmanız :)
Hasta olan bayram gezmesine çıkmasın.
Herkes hasta, yaşlı, hamile, çocuklu ama binmek için hem en yoğun durakları hem iş saatlerini tercih ediyorlar.
Size mi soracağız binerken diyorlarsa da biz size mi soracağız yer verirken deriz.
Bizim memlekette yer verme her zaman olur çünkü otobüsle 10-15 dakika yol gidiyor insanlar, bir ucundan bir ucuna gitsek 30 dakika. Ama büyük şehirlerde durum öyle değil. Eşim misal karşı yakadan geliyor 2 saat yolculuğu sürüyor. Zaten akşama kadar canı çıkmış bir de 2 saat yol gidecek. Hamileler, yaşlılar da biraz anlayışlı olmalılar artık herkes yorgun ve bitkin.Ben bile şu genç halimle eğer keyfi olarak dışarıdaysam eve dönüşte falan iş saatlerinde toplu taşıma kullanmamaya çalışıyorum. Acelem yoksa "biraz daha bekleyeyim de yoğunluk geçsin, şimdi tıkış tıkış kim gidecek o kadar yolu" diyorum. Anlamıyorum ki hasta, yaşlı falan olanlar hangi cesaretle o saatlerde dışarıda yolculuk yapmaya çalışıyorlar. Birinden yer isterim ya da biri benim için hemen daha istemeden yerini verir diye düşünüyorlar ama karşısındaki de büyük ihtimal işten dönüyor o saatlerde. Zaten yorgun, üstüne bir de kalabalık bir metrobüs. Tutunacak yer bile bulunmuyor çoğu zaman. O yüzden kimse yer vermeye yanaşmayınca da onların gözünde herkes saygısız ve merhametsiz genç nesilden oluyor bir anda.
ee bir şey demeden çıktınm mı? sonra ne oldu?Kızlar valla öyle sinirliyim ki gelip burada içimi dökeyim dedim.
Bugün bir arkadaşımla buluşmuştuk neyse ayrıldık falan ben metrobüse bindim. Ama nasıl yorgunum, topuklu giymeye alışkın değilim ama bayram diye değişiklik yapayım dedim. Artık ayaklarımın üstüne basacak dermanım kalmamış 6 saat topuklularla ayakta dolanmışım zaten. Hatta metrobüsten inince otobüs durağına nasıl yürüyeceğim diye kara kara düşünüyorum.
Neyse 40'lı yaşlarda bir çift bindi metrobüse 5 yaşlarında oğulları var. Ayakta gidiyorlar. Normalde herkese yer vermeye çalışırım ama diyorum ya ineceğim durağa kadar 1 saate yakın ayakta durabilecek dermanım yoktu ayakkabılar yüzünden. Başka birinin yer vermesini bekledim, yinede kimse yer vermezse ben kalkarım diye düşündüm. Neyse biri yer verdi ama o kadın bana taktı kalkmadım diye, gözleriyle yedi bitirdi. En son "devir değişmiş gençler oturuyor, yaşlılar ayakta" falan dedi. Bayram bayram muhatap olmak istemedim taktım kulaklığımı konuştuğunu da duymayayım dedim. Zaten oturmuş daha derdi neydi onu da çözemedim. İlle de benim verdiğim yere oturmak zorundaymış gibi laf ediyordu en son.
Peşine başka bir aile binmiş metrobüse. Benim arkamda ayakta duruyorlarmış. Meğer kadın hastaymış ama kimse yer vermemiş. Ben zaten arkamda olan biteni görmüyorum sanki arkamda gözüm var gibi davranmamı bekliyor millet. Kulaklıkta kulağımda konuşulanları da duymuyorum. İnmeme 7 durak falan kala bir ara kulaklığın sesini kıstım biraz, o ara konuşulanları duymaya başladım. O ilk başta ki kadınla, 2. binen aile bildiğiniz dakikalardır benim dedikodumu yapıyormuş. Bak hala yer vermiyor, utanma kalmamış, gencecik kız hasta kadını ayakta bırakıyor. Bunlarda saygı ne gezer diye. Biri de "Rica edin, hastayım oturabilir miyim kızım? " diyin dedi. Buna karşılık kadının kızı da diyor ki "aman ne söyleyeceğiz, böylelerine söylesen de bir şey değişmez. Ayakta ölsen umurlarında olup, dönüp bakmazlar."
Ben bu insanları cidden anlamıyorum. Arkamdan saatlerce atıp tutup aldığım terbiyeden girip, saygımdan çıkana kadar dürtüp "kızım hastayım da rica etsem oturabilir miyim, sen gençsin nasıl olsa" dese "tabi teyze buyur otur, lafımı olur" diyeceğim, sorun çözülecek. Ama sağolsun kimse de karşısındakiyle iletişim kurup, kibarca derdini anlatıp bir şey rica etme olayı yok. Bekliyorlar ki ben arkamdaki gözümle onların ayakta olduğunu göreceğim hemen otur teyze diye el pençe olacağım.
Kaldı ki etrafta diğer oturan insanlarda elden ayaktan düşmüş yaşlı birileri değil, çoğu 30'lu yaşların başında, istese hepsi ayakta gidebilir. Ama kimsede onlara laf söyleme eğilimi yok çünkü o civarda oturanların içinde en genci benim ve ben kalkmak mecburiyetindeyim. Böyle bir şey var mı ya? Belki ben hastayım, belki ayakta duramayacak kadar halsizim o gün. Herkes her zaman ayakta gidebilecek durumda olamaz ki.
Hayır benim annemde ayakta gidemez mesela, ama bindiğinde kimse kaşından gözünden hasta olduğunu oturmak zorunda olduğunu anlayamıyor ki. Çoğunlukla yer verende olmaz, annem genç gördüğü birinden "kızım/oğlum rahatsızlığın falan yoksa oturabilir miyim, ayakta gidemiyorum" der, daha sonra illa yer veren birileri çıkar, sorun kalmaz. Yani gencecik, çocuğu yaşındaki insanları o kadar kişinin içinde yerin dibine sokmaya çalışmak yerine, derdini anlatarak her yolculuğunu sorunsuz geçirir. Ama insanlarımızın çoğunda böyle bir olay yok, kibarlıkla bir işimizi halletmeye çalışmıyoruz. Vallahi bıktım usandım artık, yolculuk yapa yapa sinirlerim gerildi çeşit çeşit insanla muhatap olmak zorunda kaldığım için.
Haksız mıyım ben şimdi kızlar? Hem o kadınlara kızdım hemde bir metrobüs dolusu insanın kınamasına maruz kalmışım. Üstelik bunlar olurken haberim bile yok, çoğunu duymamışım. Siz olsanız anneniz ayakta giderken oturanlara atıp tutmak yerine, birinden kalkmasını rica etmez misiniz? Ben mi yanlış düşünüyorum yani? Ben olsam yolda annem millete böyle saydırsa, kimse yer vermek zorunda değil ki anne, bu kişinin vicdanına kalmış bir şey. Sen bir sus ben birilerinden rica edeyim derim. Normal olanda bu değil midir ki?
bundan 1 ay once amelıyat oldum ve amelıyat ertesı 8 gun fılan yuruyus maksadıyla evden cıktık metroya bındık oglumla.başlığa kesinlikle katılıyorum ve ekliyorum ne kadar bencil olduk diye. bundan yaklaşık 2 ay önce bende izbana bindim iş çıkışı . ve işim gereği de tüm gün ayaktayım-10 dk lık tenefüsler hariç- ve topuklu giymek zorundayım çünkü boyum çok kısa tahtaya yetişemiyorum :) izban da da bi kadınla yanında 2 yaşlarında kız çocuğu var. izbanın ilk duraklarından biride sanırım hava alanı bahsi geçen kadında sanırım ordan binmiş. kendi tek oturuyor yanında da çocuk oturuyor. bu karşılıklı olan ikili ikili 4 kişilik koltuklar var ya onlarda. izbana bindim ama o kadar yorulmuşum ki "çocuğu kucağıma alsam da beraber otursak olur mu " dedim ama yemin ederim iğneleyici falan bi şekilde söylemedim. yoldan geldiklerini anladım kadın yorulmuş olabilir diye kendimde yorgun olduğum için böyle bi öneri sundum. ayrıca çocuklarla da aram çok iyidir işim bu sonuçta. kadın bi bağırdı "alamam niye alıyomuşum" diye. gerçekten bi donukluk yaşarsınız ya bildiğiniz bi kaç saniye kilitlendim. "çok yorgunum işten çıktım başka boş yerde yok zaten çocukta küçük normal şartlarda kucağınızda olması gerekiyor" dedim. bu bağırdıkça bağırdı ben şok tabi arada benimle düzgün konuşun ben size gayet kibar bi şekilde konuştum falan kadın bas bas bağırdı. diğer yolcularda benden yana oldular ama kadın kucağına almadı hatta üstüne çocuk sıkıldı yere indi camdan falan bakıyo çocuğu alıp yerine otur şuraya falan dedi. lakin sonra anladım ki bu 4lü koltukta karşısında oturan adam kocasıymış. kocası da gariban ses edemedi demek.
yani sonuç olarak iletişim kursakta karşımızda ki o iletişim aracı olarak kulağını seçip seçmemesi önemli. kulağını seçmediyse vay geldi halimize.