Ben 7 yıldır evliyim, ilk günlerden beri sevgi , ilgi istiyorum diyorum tık yok, ama bende güler yüz, ilgi olmayınca ben ne biçim kadın oldum ve hala da oluyorum.
saat 19:30 da beni aradı, minibüse bindim , geliyorum diye, normalde 10 dk .yol. 20dk. yok 30dk.yok meraktan öldüm acaba minübüste bişey mi oldu, birine bişeymi oldu falan diye, kontor de yok,45 dk. sonra geldi.
hemen oğlum koştu kucağına, nerde kaldın, merak ettiim dedim, ne merak ediyosun, sanki 10 saat geçti ,bişey olsa ararım dedi.
neyse oturduk yemek yiyoruz tabi surat beş karış her zamanki gibi, abisi aradı, konuştu, napıyolarmış dedim, onlara mı uğradın dedim, yok ne uğruycam aklından ne geçiyo yine falan diye başladı.ben de kızdım ne surat asıyosun ,insan karısını kocasını merak edemez mi, nerde kaldın şu kadar saat oldu diye soramaz mı dedim. bir bağaramaya başladı, lanet olsun bıktım senden , ben senin niyetini bilmiyomuyum falan diye, ben de asıl sana lanet olsun dedim, bıraktım kaşığı, yediğim bir lokma yemeği , bir sordum diye suratınla burnumdan getiriyosun, bıktım senden dedim kalktım, kapıyı çarpıp içeri gittim. yanıma geldi ,sen nasıl kapıyı çarrpıyosun derdin ne dedi, benim yokda senin herhalde başka biriyle derdin var, yine bahaneden bana sataştın , bi de üstüne kadın gibi surat asıyosun bıktım çekemiyorum dedim.
en sonunda yarın git bana dava aç , boşa dedi.
ben de ben gitmem, sen git, bana bugüne kadar yaptığın yalancılıklarını, şiddetini, herkes için herşey için üstüme gelmeni, beni ailene ezdirmeni anlat, üzerine maddi sıkıntılarını anlat,
ve benim karım bunlara katlandı ama bana yaranamadı, çünkü ben adam değilim, adi bir insanım , ben karımı hak etmiyorum boşanmak istiyorum diye sen açacaksın dedim.
sonra bi şekilde kıvırdı, sen hastasın falan diye, benden ne istyiyosun falan diye ,bende yoruldum hiçbişey istemiyorum, sana en ufak birşey söyleyince, bağırmalarından, surat asmalarından , kadın gibi küsmelerinden bıktım, dayanamıyorum dedim. ben yoruldum 7 senedir her yaptığn yanlışı affettim, ama artık sabrım kalmadı, gücüm yok yapamıyorum dedim.keşke herşey farklı olsaydı da bu iş hemen bitse dedim. ( çocuğum olmasaydı diye)
o da bende eğer oğlum olmasa senden çoktan ayrılırdım dedi. ben de hiçbişey için geç kalmış değiliz, ben mutsuzum, bana yaşattıkların, yaptıkların ve hala da bunları unutturmak yerine üstüme gelip, beni çileden çıkarmaların beni deli ediyor.
sen farkında değilsin belki ama sen hariç benim seninle ne kadar mutsuz olduğumu biliyor dedim.
o da ben çok mutluyum, seni de oğlumu da seviyorum ama senin bu tarz sorularına dayanıyorum ,aklından başka şeyler geçtiğini düşünüyorum dedi.
ben de zamanında bana çok yalan söylediğin için sana güvenim yok, güvenimide beni de geri kazanmak çok zor hatta imkansız dedim.
sen geçmişe takılıp kalmışsın, hala sana yaşattıklarımın acısını içinden atamamışsın dedi,
değil ben hiçbir kadın, kocasının ona haksız yere yaşattığı hiçbir acıyı unutmaz dedim, napıcaz dedi, ben bişey yapmıycam, 7 senedir bu evlilik kurtulsun siye herşeyi yaptım ama artık hiçbişey yapmıycam, yoruldum, tükendim dedim, sen ne istiyosan öyle olsun dedim.
o zaman psiyatrise gidelim, hastaysan tedavini ol dedi, ben hasta değilim, evliliğimiz hasta dedim( geçen sene gittiğimiz psikiyatrist aile terapisine gitmeniz lazım acilen dedi, eşim ben deli değilim sen hastasın dedi , dalga geçti ve ayrıca 7 ay doluymuş gidemedik)
sen hastasın , evlilik hasta derken, o zaman ben de gelicem aile terapisine gidelim dedi, sen bilirisin ama benden fayda yok dedim, tamam önce terapiste gidelim ,sonra karar verelim dedi, ben kararımı verdim, ama sen istiyosan ona da gidelim dedim, gitti yattı.
BEN ŞUNU SORUCAM , BOŞANAN ARKADAŞ YA DA ABLALARIMA BİZ BOŞANMA AŞAMASINA GELDİK DE Mİ, BU KADAR RAHAT KONUŞABİLİYORUZ HERŞEYİ , YADA ARTIK HERŞEY BİTTİ BİZ Mİ FARKINDA DEĞİLİZ,
ÇÜNKÜ ÖNCEDEN BAĞIRIP, ÇAĞIRIP, HAKARETLER EDERDİK, BEN GİDERDİM EVDEN, O GELİRDİ ÖZÜR DİLERDİ, BARIŞIRDIK BÖYLE DEVAM.
AMA ARTIK ESKİSİ KADAR ŞİDDETLİ KAVGA ETMİYORUZ. BEN ESKİSİ KADAR ÜZÜLMÜYORUM, ONDA DA ÜZÜNTÜ GÖRMÜYORUM.
ÖNCEDEN BOŞANMA LAFI DEĞİL AKLINDAN BİLE GEÇSE KALBİM SIKIŞIP, ÖLÜYOR GİBİ OLUYODUM, ŞİMDİ GAYET RAHAT VE NORMAL KARŞILIYORUM.
BİZE NE OLUYOR BEN DE ANLAMIYORUM..
saat 19:30 da beni aradı, minibüse bindim , geliyorum diye, normalde 10 dk .yol. 20dk. yok 30dk.yok meraktan öldüm acaba minübüste bişey mi oldu, birine bişeymi oldu falan diye, kontor de yok,45 dk. sonra geldi.
hemen oğlum koştu kucağına, nerde kaldın, merak ettiim dedim, ne merak ediyosun, sanki 10 saat geçti ,bişey olsa ararım dedi.
neyse oturduk yemek yiyoruz tabi surat beş karış her zamanki gibi, abisi aradı, konuştu, napıyolarmış dedim, onlara mı uğradın dedim, yok ne uğruycam aklından ne geçiyo yine falan diye başladı.ben de kızdım ne surat asıyosun ,insan karısını kocasını merak edemez mi, nerde kaldın şu kadar saat oldu diye soramaz mı dedim. bir bağaramaya başladı, lanet olsun bıktım senden , ben senin niyetini bilmiyomuyum falan diye, ben de asıl sana lanet olsun dedim, bıraktım kaşığı, yediğim bir lokma yemeği , bir sordum diye suratınla burnumdan getiriyosun, bıktım senden dedim kalktım, kapıyı çarpıp içeri gittim. yanıma geldi ,sen nasıl kapıyı çarrpıyosun derdin ne dedi, benim yokda senin herhalde başka biriyle derdin var, yine bahaneden bana sataştın , bi de üstüne kadın gibi surat asıyosun bıktım çekemiyorum dedim.
en sonunda yarın git bana dava aç , boşa dedi.
ben de ben gitmem, sen git, bana bugüne kadar yaptığın yalancılıklarını, şiddetini, herkes için herşey için üstüme gelmeni, beni ailene ezdirmeni anlat, üzerine maddi sıkıntılarını anlat,
ve benim karım bunlara katlandı ama bana yaranamadı, çünkü ben adam değilim, adi bir insanım , ben karımı hak etmiyorum boşanmak istiyorum diye sen açacaksın dedim.
sonra bi şekilde kıvırdı, sen hastasın falan diye, benden ne istyiyosun falan diye ,bende yoruldum hiçbişey istemiyorum, sana en ufak birşey söyleyince, bağırmalarından, surat asmalarından , kadın gibi küsmelerinden bıktım, dayanamıyorum dedim. ben yoruldum 7 senedir her yaptığn yanlışı affettim, ama artık sabrım kalmadı, gücüm yok yapamıyorum dedim.keşke herşey farklı olsaydı da bu iş hemen bitse dedim. ( çocuğum olmasaydı diye)
o da bende eğer oğlum olmasa senden çoktan ayrılırdım dedi. ben de hiçbişey için geç kalmış değiliz, ben mutsuzum, bana yaşattıkların, yaptıkların ve hala da bunları unutturmak yerine üstüme gelip, beni çileden çıkarmaların beni deli ediyor.
sen farkında değilsin belki ama sen hariç benim seninle ne kadar mutsuz olduğumu biliyor dedim.
o da ben çok mutluyum, seni de oğlumu da seviyorum ama senin bu tarz sorularına dayanıyorum ,aklından başka şeyler geçtiğini düşünüyorum dedi.
ben de zamanında bana çok yalan söylediğin için sana güvenim yok, güvenimide beni de geri kazanmak çok zor hatta imkansız dedim.
sen geçmişe takılıp kalmışsın, hala sana yaşattıklarımın acısını içinden atamamışsın dedi,
değil ben hiçbir kadın, kocasının ona haksız yere yaşattığı hiçbir acıyı unutmaz dedim, napıcaz dedi, ben bişey yapmıycam, 7 senedir bu evlilik kurtulsun siye herşeyi yaptım ama artık hiçbişey yapmıycam, yoruldum, tükendim dedim, sen ne istiyosan öyle olsun dedim.
o zaman psiyatrise gidelim, hastaysan tedavini ol dedi, ben hasta değilim, evliliğimiz hasta dedim( geçen sene gittiğimiz psikiyatrist aile terapisine gitmeniz lazım acilen dedi, eşim ben deli değilim sen hastasın dedi , dalga geçti ve ayrıca 7 ay doluymuş gidemedik)
sen hastasın , evlilik hasta derken, o zaman ben de gelicem aile terapisine gidelim dedi, sen bilirisin ama benden fayda yok dedim, tamam önce terapiste gidelim ,sonra karar verelim dedi, ben kararımı verdim, ama sen istiyosan ona da gidelim dedim, gitti yattı.
BEN ŞUNU SORUCAM , BOŞANAN ARKADAŞ YA DA ABLALARIMA BİZ BOŞANMA AŞAMASINA GELDİK DE Mİ, BU KADAR RAHAT KONUŞABİLİYORUZ HERŞEYİ , YADA ARTIK HERŞEY BİTTİ BİZ Mİ FARKINDA DEĞİLİZ,
ÇÜNKÜ ÖNCEDEN BAĞIRIP, ÇAĞIRIP, HAKARETLER EDERDİK, BEN GİDERDİM EVDEN, O GELİRDİ ÖZÜR DİLERDİ, BARIŞIRDIK BÖYLE DEVAM.
AMA ARTIK ESKİSİ KADAR ŞİDDETLİ KAVGA ETMİYORUZ. BEN ESKİSİ KADAR ÜZÜLMÜYORUM, ONDA DA ÜZÜNTÜ GÖRMÜYORUM.
ÖNCEDEN BOŞANMA LAFI DEĞİL AKLINDAN BİLE GEÇSE KALBİM SIKIŞIP, ÖLÜYOR GİBİ OLUYODUM, ŞİMDİ GAYET RAHAT VE NORMAL KARŞILIYORUM.
BİZE NE OLUYOR BEN DE ANLAMIYORUM..
