- 15 Aralık 2019
- 13.897
- 51.413
- 26
-
- Konu Sahibi Diplomali_anne
- #41
Anladım ben 24 yaşındayım o yüzden tam olarak hangi dönem olduğunu ayırt edemedim
Anladım ben 24 yaşındayım o yüzden tam olarak hangi dönem olduğunu ayırt edemedimBen 31 yasindayim. Biz lisedeyken tesettur yasagi kalkmisti. 2008de uniye basladim kapali arkdaslarim vardi. Konu sahibi kat sayi engelini kastetmis olabilir. Gerci annesinin okutmayip kocaya veresi varsa ne fark eder.
30 yaşında insanlar kendilerini nasıl büyük hissediyor anlamıyorum, ben 30 dan sonra çok daha iyi olurum diye düşünüyorum hepOtuz mu??? Genceciksiniz ya otuz da yaş mı?
Eğer çocuk yaşta evlendirilirseniz kendinizden önce çocuklarınızı buyuturseniz sizi eve hapsetmeye çalışısan geri kafalı insanlarla uğraşmak zorunda kalırsanız. Büyük değil yaşlanmış hissedersiniz hatta. Ben covide yakalanınca hastande 20 gün yattım. O odada çektiğim acılarla hayatima başka bı yol ciziicem dedim. Şimdi de bunun yollarını arıyorum. Artık eski hayatımı istemiyorum. Biliyorum yaşım genç ama ruhu çöktu. Y mi bir ben olmak istiyorum. İşin özeti sanırım bu30 yaşında insanlar kendilerini nasıl büyük hissediyor anlamıyorum, ben 30 dan sonra çok daha iyi olurum diye düşünüyorum hep
Neden izin vermiyorlar ve neden onaya ihtiyacın var ki? Sonuçta sen o babanın kizisin, vefat etmiş adamın karısının onayına ihtiyaç duyman sacma bence,annen bile olsa. Sonuçta o kadın evlenir artık şehit yakını olmaz ama sen ömür boyu onun kızı olacaksın. Annenin konuşmaya hakkı yok bence.Şehit yakınına tanınan istihdam hakkını ailem kullanmamı istemiyor. Daha doğrusu izin vermiyorlar. Çünkü onların da onayına ihtiyacım var.
21 yaşında evlendim, çok özgür bir genç olmadım hiç bir zaman. Köy dışında hiç bir yere gitmedim, hiçbir şehri gezmedim. Şu an 24 yaşındayım içimdeki çocuk ölmedi hiç bir zaman, yaşama azmim hep diriydi :) hâlâ hayattan çok beklentim var.Eğer çocuk yaşta evlendirilirseniz kendinizden önce çocuklarınızı buyuturseniz sizi eve hapsetmeye çalışısan geri kafalı insanlarla uğraşmak zorunda kalırsanız. Büyük değil yaşlanmış hissedersiniz hatta. Ben covide yakalanınca hastande 20 gün yattım. O odada çektiğim acılarla hayatima başka bı yol ciziicem dedim. Şimdi de bunun yollarını arıyorum. Artık eski hayatımı istemiyorum. Biliyorum yaşım genç ama ruhu çöktu. Y mi bir ben olmak istiyorum. İşin özeti sanırım bu
Ben de 31 yaşına girdim, mental olarak da tip olarak da eskisinden daha gencim.30 yaşında insanlar kendilerini nasıl büyük hissediyor anlamıyorum, ben 30 dan sonra çok daha iyi olurum diye düşünüyorum hep
Orası öyle ama ben de yaşayamadım demek ki her insan bir olmuyor, fırsat bulunca dört elle sarılan bir insan oldum hep, ondan mıdır bilmemBen de 31 yaşına girdim, mental olarak da tip olarak da eskisinden daha gencim.
Ama konu sahibi verdiği cevapta haklı. Gençliğini yaşayamamis ki, çocuk yaşta kadın olmuş,anne olmuş,çile çekmiş ..
Benim babaannemin bir fotoğrafı var , seksenlik buruşuk nine gibi resimde. Ama öğrendim ki o fotoğrafta daha ellilerinin basindaymis.
Oysa kendi anneme bakıyorum, ellilerinin başındayken genç kadın gibiydi, kirisigi bile yoktu.
Biraz da hayatın yükünü çekmekle ilgisi var..
Konu sahibi yirmilerini yaşamadan geçirmiş ama umarım devletin imkanından yararlanır,memur olur da otuzlarin kirklarini çok güzel yaşar
ben sülalemde başı kapalı OLMAYAN ilk kadınım ve yüzlerce kuzenim/kapalı çevrem var2008de Haziran'da mezun oldum Eylül'de düğün oldu. Okutmayan bı aile, destek yok. Tek şansım bana burs verenlerin desteğiyle başımı açmam gerekiyordu. Sayısal bolumdeydim üni sınava girmeye gittim iki kadın polis beni kolumdan sürükleyip attı. Nasıl okuyacaktim? İstesem sadece evi terkedip başımı acmamla okuyabilirdim. Başı kapali ilk defa izin verildigi yıl benim kucağımda ikinci çocuk vardı. Kendi bildiğiniz gördüğünüz dışında da hayatlar var.
Ve ben şuan bana dayatilanin dışına çıkmaya çalışıyorum. Kendime bı gelecek kurmaya çalışiyorum. Herkesin bana yapamazsın edemezsin demesine karşı yapmaya çalışıyorum üstelik.
Konu sahibi 10 yıl önce sırf tesettür yüzünden okuyamadım ve sınavda polisler beni tesettür yüzünden savurup attı dedikten sonra ben onun başaramayacagi herhangi birşey olduğunu düşünmüyorum balım....Bakan bile olur, valla bak.21 yaşında evlendim, çok özgür bir genç olmadım hiç bir zaman. Köy dışında hiç bir yere gitmedim, hiçbir şehri gezmedim. Şu an 24 yaşındayım içimdeki çocuk ölmedi hiç bir zaman, yaşama azmim hep diriydi :) hâlâ hayattan çok beklentim var.
24 yaşında liseye başlayıp, daha sonra universiteye gitmek istiyorum. Universite bitince kaç yaşında olurum bilmiyorum, ama önemsemiyorum. Herkesin hayatı dört dörtlük değil, ben gençliğimin en güzel zamanlarında çok büyük ve kötü şeyler yaşadım, ama hâlâ umutluyum.
Yok ya benim ki tesettür yüzünden değildi kiSen 10 yıl önce sırf tesettür yüzünden okuyamadım ve sınavda polisler beni tesettür yüzünden savurup attı dedikten sonra ben senin başaramayacagin herhangi birşey olduğunu düşünmüyorum balım....Bakan bile olursun, valla bak.
Yok tatlım, yanlış alintilama yapmışım, düzenledim sonraYok ya benim ki tesettür yüzünden değildi ki10 yıl önce tesettürlü bile değildim küçüktüm çünkü. Köyümüzde kız çocukları okutulmuyordu, çok yalvardım günlerce, aylarca hatta yıllarca ama izin vermediler. Dönüp bakınca çok üzülüyorum bazen.
He pardon ben de şaşırdım bi anYok tatlım, yanlış alintilama yapmışım, düzenledim sonra
Herkese merhabalar. İçimi dökecek kimse yok Kendi kendimi yiyip bitirecegime buraya yazayım belki bı cevap veren olur.
Şehit çocuğuyum. Tesettür engeli yüzünden okuyamadım. İmam Hatip lisesi okumuştum, o da hocalarimin verdiği burs ve desteklerle. Annem beni okutmak için pek cabalamadi. İki abini okutuyorum sana gücüm yok dedi. Ben daha lisedeyken görücüye çıkarttılar beni. İşi gücü yerinde fln... Bilirsiniz işte.. lise bitti evlendirildim. Zaten o zamanlar ağzı var dili yok sessiz sedasız biriydim. Sıkıntılı bı evlilik yaşadım hem maddi hem manevi büyük sınavlardan geçtim. Sonra çevreme bı baktım ki ya tanıdığım herkes meslek sahibi ya da çok mutlu severek evlenmiş. Zoruma gitti bu durum. çünkü ben çok başarılı dereceyle okul bitiren bir öğrenciydim. İkinci çocuğuma hamileyken üni sinavlarina girdim ve ilahiyat önlisans okudum. Sonra bilgisayar kursuna gittim. Bı ara Osmanlıca kursuna gittim. Geçenlerde de ehliyet aldım. Bu arada da Kur'an kurslarında ve anaokullarında görev aldım. Kısacası hiç boş durmadim. Kendimce bişeyler yapıyım dedim. İki çocuğum büyüdü 8-10 yasindalar. Ben şuan evde boş oturuyorum (ev hanımlarına öyle derler aslında hiç alakası yoktur ya hani) çevremdekiler bı ara sürekli bı iş yap çalış dediler. Ben o sırada bilgisayar ehliyet vs koşturuyordum. Şimdi bosum. Aceba çalışabilir miyim bı iş yapıp kendime gelecek için bı hayat güvencesi sağlayabilir miyim diye düşünüyorkn herkes çocuk yap büyüt ne iş yapicaksin diyor. Kendimi o kadar yetersiz ve amaçsız hissediyorum ki. Bazen keşke evlenmeseydim lise döneminde bana verilen burslarla tek başıma bı yol cizseydim diyorum. Sonra annem geliyor aklıma. Onu bırakmadım zamanında. Şimdi de böyle bı durumdayım. Napmaliyim? Kendime nasıl bir yol cizmeliyim bilmiyorum. İlerde pişman olur muyum? Keşke bı hayat güvencem olsaydı der miyim ki mutlaka derim gibi geliyor.
30 yaşında iki çocuklu bı kadın hiç iş tecrübesi olmadan bişeyler yapabilir mi? Kendimi şuan olduğum konuma yakıştıramıyorum. Sanki bişeyler yapmaliyim. Ama ne? Ben bu degiliim. Daha fazlası olmak istiyorum üreten maddi anlamda kazanan bı kadın olmak istiyorum. Aceba hayat karşıma daha ne cikaricak daha neleri yaşamak zorunda kalıcak diye beklemek istemiyorum. Napmaliyim ? Ya da yapabileceğim bişey var mı gerçekten???
Öyle deme sınava bile girememiş, polisler sınav salonunun kapısinda savurup atmışlar , yani sınava girebilse ve tesettürle okuyabilse (bahsettiği tarihlerde bu da mümkün, fiili yasak yok halbuki) ailesi onu 17 yaşında evlendirmekten vazgeçip okuturmus da işte bunlar hep tesettür...Öff tesettür yasağı muhabbetinden cidden gına geldi. İnsanlar her türlü okudu o dönemde ki siz daha o dönemlerde bebek falandınız herhalde. 2006 mezunuyum,tesettürlü arkadaşlarım ya başını açtı okudu,açmak istemeyenler peruk taktı okudu,onu da yapmak istemeyen tülbent taktı okudu. Bir şekilde okudu. Siz kafanıza peruk takıp gelseydiniz aileniz sınıf kapısında beklemezdi herhalde. Yapasınız yokmuş bitti gitti. Canım o dönem okumak istemedi kısmet olmadı deyip geçmek daha samimi. Konunuz tesettür değil ama o cümle de orada göz tırmalıyor yani.
Hangi okulun sınav salonunun kapısında polis bekliyormuş yav? İnanılmaz.Öyle deme sınava bile girememiş, polisler sınav salonunun kapısinda savurup atmışlar , yani sınava girebilse ve tesettürle okuyabilse (bahsettiği tarihlerde bu da mümkün) ailesi onu 17 yaşında evlendirmeyip okuturmus da işte bunlar hep tesettür...
Bir siyasetcimizin , zamanında kızının yasak yüzünden Amerika'da okumak zorunda kaldığını söyleyen birine sorduğu "oğlun da mı tesettürlüydü?" sorusu geliyor aklıma istemsizce
Saçmalamayın aile onayı falan gerekmiyor. Birinci derece akrabadan iki kişi kullanabiliyor istihdam hakkını, kullanmazlarsa ikinci derece akrabaya geçiyor o da sadece kardeşlerine. Yani yazdıklarınızı okudum da sürekli ajitasyon yapmışsınız isteseydiniz kesinlikle devlet memuru olurdunuz o yüzden hiç ağlayıp sızlamayın.Şehit yakınına tanınan istihdam hakkını ailem kullanmamı istemiyor. Daha doğrusu izin vermiyorlar. Çünkü onların da onayına ihtiyacım var. Okul olayı da ben 2008 de 17 yasimda liseden mezun oldum Anadolu kiz İHL den 94 puanla mezun oldum. Başörtüsü engeli 2012- 13 den itibaren kalktı ben o zaman iki çocuk annesiydim. Kpss ve dhbt ye 3 kere girdim eşime ve aileme rağmen üstelik. 78 84 81 aldım. Hem diyanete hem belediyelere hem de İçişleri bakanlığına alım varken başvuru yaptım. Sonuç alamadım.
O yüzden şimdi farklı arayış içerisine girdim aceba başka türlü bir kariyer çizebilir miyim diye. Bişey bulamazsam tekrar seneye sınav için hazırlanmaya başlarım. Ama sınavlardan yoruldum açıkçası. Bakalım nasip...
Şehit yakını olduğumu belirtmemi de ailem istemiyor. Gurur yapmışlar kendilerince.