- 14 Haziran 2022
- 31
- 29
- 33
-
- Konu Sahibi Diplomali_anne
- #1
Herkese merhabalar. İçimi dökecek kimse yok Kendi kendimi yiyip bitirecegime buraya yazayım belki bı cevap veren olur.
Şehit çocuğuyum. Tesettür engeli yüzünden okuyamadım. İmam Hatip lisesi okumuştum, o da hocalarimin verdiği burs ve desteklerle. Annem beni okutmak için pek cabalamadi. İki abini okutuyorum sana gücüm yok dedi. Ben daha lisedeyken görücüye çıkarttılar beni. İşi gücü yerinde fln... Bilirsiniz işte.. lise bitti evlendirildim. Zaten o zamanlar ağzı var dili yok sessiz sedasız biriydim. Sıkıntılı bı evlilik yaşadım hem maddi hem manevi büyük sınavlardan geçtim. Sonra çevreme bı baktım ki ya tanıdığım herkes meslek sahibi ya da çok mutlu severek evlenmiş. Zoruma gitti bu durum. çünkü ben çok başarılı dereceyle okul bitiren bir öğrenciydim. İkinci çocuğuma hamileyken üni sinavlarina girdim ve ilahiyat önlisans okudum. Sonra bilgisayar kursuna gittim. Bı ara Osmanlıca kursuna gittim. Geçenlerde de ehliyet aldım. Bu arada da Kur'an kurslarında ve anaokullarında görev aldım. Kısacası hiç boş durmadim. Kendimce bişeyler yapıyım dedim. İki çocuğum büyüdü 8-10 yasindalar. Ben şuan evde boş oturuyorum (ev hanımlarına öyle derler aslında hiç alakası yoktur ya hani) çevremdekiler bı ara sürekli bı iş yap çalış dediler. Ben o sırada bilgisayar ehliyet vs koşturuyordum. Şimdi bosum. Aceba çalışabilir miyim bı iş yapıp kendime gelecek için bı hayat güvencesi sağlayabilir miyim diye düşünüyorkn herkes çocuk yap büyüt ne iş yapicaksin diyor. Kendimi o kadar yetersiz ve amaçsız hissediyorum ki. Bazen keşke evlenmeseydim lise döneminde bana verilen burslarla tek başıma bı yol cizseydim diyorum. Sonra annem geliyor aklıma. Onu bırakmadım zamanında. Şimdi de böyle bı durumdayım. Napmaliyim? Kendime nasıl bir yol cizmeliyim bilmiyorum. İlerde pişman olur muyum? Keşke bı hayat güvencem olsaydı der miyim ki mutlaka derim gibi geliyor.
30 yaşında iki çocuklu bı kadın hiç iş tecrübesi olmadan bişeyler yapabilir mi? Kendimi şuan olduğum konuma yakıştıramıyorum. Sanki bişeyler yapmaliyim. Ama ne? Ben bu degiliim. Daha fazlası olmak istiyorum üreten maddi anlamda kazanan bı kadın olmak istiyorum. Aceba hayat karşıma daha ne cikaricak daha neleri yaşamak zorunda kalıcak diye beklemek istemiyorum. Napmaliyim ? Ya da yapabileceğim bişey var mı gerçekten???
Şehit çocuğuyum. Tesettür engeli yüzünden okuyamadım. İmam Hatip lisesi okumuştum, o da hocalarimin verdiği burs ve desteklerle. Annem beni okutmak için pek cabalamadi. İki abini okutuyorum sana gücüm yok dedi. Ben daha lisedeyken görücüye çıkarttılar beni. İşi gücü yerinde fln... Bilirsiniz işte.. lise bitti evlendirildim. Zaten o zamanlar ağzı var dili yok sessiz sedasız biriydim. Sıkıntılı bı evlilik yaşadım hem maddi hem manevi büyük sınavlardan geçtim. Sonra çevreme bı baktım ki ya tanıdığım herkes meslek sahibi ya da çok mutlu severek evlenmiş. Zoruma gitti bu durum. çünkü ben çok başarılı dereceyle okul bitiren bir öğrenciydim. İkinci çocuğuma hamileyken üni sinavlarina girdim ve ilahiyat önlisans okudum. Sonra bilgisayar kursuna gittim. Bı ara Osmanlıca kursuna gittim. Geçenlerde de ehliyet aldım. Bu arada da Kur'an kurslarında ve anaokullarında görev aldım. Kısacası hiç boş durmadim. Kendimce bişeyler yapıyım dedim. İki çocuğum büyüdü 8-10 yasindalar. Ben şuan evde boş oturuyorum (ev hanımlarına öyle derler aslında hiç alakası yoktur ya hani) çevremdekiler bı ara sürekli bı iş yap çalış dediler. Ben o sırada bilgisayar ehliyet vs koşturuyordum. Şimdi bosum. Aceba çalışabilir miyim bı iş yapıp kendime gelecek için bı hayat güvencesi sağlayabilir miyim diye düşünüyorkn herkes çocuk yap büyüt ne iş yapicaksin diyor. Kendimi o kadar yetersiz ve amaçsız hissediyorum ki. Bazen keşke evlenmeseydim lise döneminde bana verilen burslarla tek başıma bı yol cizseydim diyorum. Sonra annem geliyor aklıma. Onu bırakmadım zamanında. Şimdi de böyle bı durumdayım. Napmaliyim? Kendime nasıl bir yol cizmeliyim bilmiyorum. İlerde pişman olur muyum? Keşke bı hayat güvencem olsaydı der miyim ki mutlaka derim gibi geliyor.
30 yaşında iki çocuklu bı kadın hiç iş tecrübesi olmadan bişeyler yapabilir mi? Kendimi şuan olduğum konuma yakıştıramıyorum. Sanki bişeyler yapmaliyim. Ama ne? Ben bu degiliim. Daha fazlası olmak istiyorum üreten maddi anlamda kazanan bı kadın olmak istiyorum. Aceba hayat karşıma daha ne cikaricak daha neleri yaşamak zorunda kalıcak diye beklemek istemiyorum. Napmaliyim ? Ya da yapabileceğim bişey var mı gerçekten???