• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Birlikte olmak istiyorum ama...

Ruhen ve bedenen hazır olarak yaşandığında bekaret kaybetmek değil, kadınlığı kazanmaktır..
Olası bir ayrılıkta da giden bekarete değil giden sevgiliye üzülünür..Ha bişeyler bittiyse bu cinselliği yaşadığın yada yaşamadığından değildir..
Ama hazır olmadan yaşandığında adı bekareti kaybetmek olur,ilişkinin bitiş nedeni buna bağlanır ve baş taşlara vurulur....

Hiç bu açıdan bakmamıştım hep negatif gibi gösterildiği için... Bedenen hazırım ama ruhen değilim demek oluyor sanırım içinde bulunduğum durum. Bir gün ilişkim biterse dediğiniz gibi bekarete değil ona üzülmek isterim, kalbim acısın isterim...

bazıları için amaç,
ama bunu güyya sevdiği ile yaşayanında kanı bitleniyo birliktelik sonrası
bu kız benle evlenmeden bunu yaptıy, ya önceden de bişeyler yaşamışsa diye kurmaya başlıyolar
yani bence ne olursa olsun herşey zamanında güzel..
evliliğe bu kadar uzak durmayın
ben evlenmeden iki yıl önce evliliğin e sini duymaya tahammül edemezdim
yani dediğim gibi bekleyin düşünceleriniz eminim değişecek..

Ben hiç mutlu evlilik göremiyorum ondan belki. Belki de pek bağlanabilen bir yapım olmadığından. Nasıl oldu bilmiyorum bu adam beni elinde 1 yıldır tutabiliyor... Çok kaçmaya çalıştım gerçi ama hep doğru adımlar attı yoksa terketmiştim belki çoktan. Konudan çok saptım ama evlilikten çekinmem ondan, çok büyük sorumluluk :)
 
Merhaba,

Bu konu öylesine derin bir konu ki eminim binbir türlü görüş ortaya çıkıyordur. İnsan eğer gerçekten seviyorsa neden olmasın? Aslında doğru olan bence kişinin sevdiğine inandığı bir insanla birlikte olabilmesidir fakat bizim toplumumuzdaki yargılardan dolayı malesef bayanların evlenmeden önce birlikte olma şansları yok. Erkek evlenmeden önce bin tane kadınla birlikte olur, ama kadın birlikte olur ve ayrılırsa ikinci talip bunu kabul etmez. ( Genelden bahsediyorum)

Fakat her iki gün çıktığı ile birlikte olunması elbette yanlıştır. ( Bu benim fikrim, ama bunu doğal bulana da saygım var) Bu yüzden ben bir kadının sevdiği bir erkekle birlikte olmasının normal olduğunu düşünüyorum.

Ama dedim ya ; TOPLUM:

Ki bu toplum baskısı görüldüğü kadarıyla sizi de etkilemiş durumda. Bu yüzden benim size tavsiyem, kaldıramayacağınız bir işe kalkışmamanız. Eğer ya ben bu adamı seviyorum birlikte olurum bu benim kararım, olur da ayrılırsak zaten hesap vermek zorunda kalacağım bir erkekle evlenmem, diyorsanız, siz bilirsiniz.

Fakat bu çelişkiye düştüyseniz bence buna hazır olmadığınız aşikardır. Sakın yanlış anlamayın bitecek diye bir şey yok ama henüz 20 yaşındasınız ve karşınızdaki kişi 32 yaşında, arada yaş farkı var, bu bazı ilişkilerde sorun olabiliyor. Ve zaten bir insanı sevdiğimiz zaman kesinlikle hep emin oluyoruz. Ama ayrılma noktasına gelince bu benim tanıdığım adam mı diyoruz.
Dilerim ilişkiniz çok güzel gider ve evlilikle sonuçlanır. Ki kendisinin böyle bir talebi olmamasını takdir ettim.
Bence evliliği bekleyin, hem özel olsun hem siz sıkıntı stres altına girmeyin, hem de olur ya bir gün ayrılırsanız pişman olacağınız birşey yapmış olmayın.
 
Son düzenleme:
sevgilin ne iş yapıyo canım, yani sen kariyer konusuna çok vurgu yapmışsın o da öyle biri sanırım, yaş farkı rahatsız etmedi beni aklı başında konuşmaların var çünkü, pişman olmam diyosan birlikte ol ama bi yanımda bekle diyo, 1 sene inanki çok uzun değil
 
eğer yaşarsan şunu unutma ki olurda ayrılırsanız başkasını seversen bu konuyu bi ömür başına kakacaktır baştan bilipte kabul etse bile..ben yaşama derim hayat bu ne olacağı belli olmuyo..insanlar okadar farklı ki öyle bi an gelirki karşındaki insanı tanıyamazsın bu mu sevdiğim adam dersin :50:
 
Onunla beraber olduktan sonra ona daha çok bağlanırsın

Ayrılırsanız eğer daha çok acı çekersin çünkü onunla çok özel şeyler paylaşmış olacaksın

Unutman zor olur ayrılık olursa

Hem ne kadar korunsanız da her ay hamile kalma korkusu yaşarsın

O yüzden ben vazgeçmeni öneriyorum
 
Bence kadin cok kiymetli bir hazinedir ve bu hazinenin kapisini da gercekten guvendigi, sevdigi, kendisini de ayni sekilde seven ve deger ver bir insna acmali.. ve ardinda ya ayrilirsak ne olur ne biter, ya birlikte olursak sonra benden sogur mu gibi seyler dusunmeden, rahatca, askla, guvenle, mutlulukla yasamali istedigini.. ve bence kendisine en cok guvenebileceginiz erkek, sizinle evlenen erkektir. ( cok farkli durumlari esgeciyorum, normalinden bahsediyorum.)

erkekler ozgurluklerine duskundur.. bence bir erkek hakikaten sevdigi, deger verdigi ve beraber yaslnmayi istedigi bir kadinla evlenir.. olmasi gerekendir bu. bence kendinizi buna saklayin derim.. iliski sonrasi kafanizda kurup duracaginiz durumlar olabilir ki bir arkadas yazmis ilk sayfalarda..

Siz kiymetlisiniz. Her kadin kiymetlidir. E birde acabalariniz var zaten.. Onumuzu de goremeyecegimize gore.. bekleyin.. birlikte yasamak istediginiz ve birbirinize omurluk soz verdiginiz esinizle, diger yarinizla, guvenle yasayin bu ozel ani..
 
Ayrıldıktan sonra pişman olmayacaksan
Beni kullanıp veya kandırıp bıraktı demeyeceksen
Ailem duyarsa mahvolurum diye düşünmeyeceksen
İleride evleneceğin kişiye nasıl söyleyeceğini sorun etmeyeceksen
Düşünebilirsin.

Ancak bence yaşın epey küçük.
Erkek arkadaşının ise epey büyük.

Ve şimdi evlenmeyi düşünmüyorum diyorsun ama...
Tut ki yarın bu adamdan ayrıldın ve karşına öyle biri çıktı ki sana evlenmeyi düşündürdü.
Olmayacak şey değil.
 
Lafım sana değil ama genel fikrim olmaması yönünde cünkü dinen en büyük günahlardan biri. Evlilik kurumunun büyüsü bozulmamalı kanısındayım. Aile toplumun temelidir ve sağlıklı toplum sağlıklı aile ilişkileriyle olur. Eğer hamile kalırsanız çocuğunuz evlilik dışı damgasını yer ya da açık söyleyeyim ben öyle olmak istemezdim. Derli toplu bi aile düzeni olmalı ki sonuçta her ne kadar toplumu boşverin deseler de inanın olmuyor hepimiz toplumun bir parçasıyız.

Diyelimki oldu ve çok güvendiğiniz adam sizi başından atabilir, sakın yapmaz demeyin. 40 yıllık kocasını bile tanıyamamışım diyenler hiç az değil. Cinsellik çok ama çok özel ve bence sadece birbirine ait olan ve toplumun, mantığın ve ahlakın onay verdiği şekilde olmalı bence. Evlenin, olmadı sabredin evlenene kadar. Ya da çocuk yapmayın ama adamın da niyeti yokmuş onu da günaha sokmayın. Tabi yine de karar sizin.

+ olarak eklemek istiyorum rahatsız olduğum bu durumu ama genel anlamda yine, 20-19 yaşında evlenenlere çocuk diyenler o yaşta sevgilisiyle ilişkiye girenlere neden saygı duyuyor, özgürlük diyor? İkiyüzlülük değil de nedir bu?..
 
özellikle Türk erkeklerinin buna değecek ve anlayacak kalitede olduğunu düşünmüyorum ben (istisnalar vardır o ayrı)
isteyen istediği gibi saldırabilir bana ama yorumum budur,
malesef ülkemizde kadının değeri bir zar ile ölçülüyor
en eğitimli erkek bile bilinç altında bunu taşıyor çünkü anneler yanlış erkekler yetiştiriyor
belli bir olgunluğa eren insanların yaş ve dünya görüşü açısından eğer kendi değerlerine de uygunsa birlikte olması doğla bir süreç bana göre
ve olmaması evleneceği erkeği,kadını beklemesi de bunun kadar doğal

doğal olmayan Türk erkeğinin iki yüzlü ahlak anlayışı
kız birlikte olur değersizleşir,birlikte olmaz kezban diye aşağılar
sevmediği bir kadına bile sırf cinsel açlığı yüüzünden dokunur
önüne gelenle düşer kalkar ,bakire kız arar
bekarete sadece türk kızında önem verir,yabancı bir kızı sorgulayamaz bile o ulaşılamayan namusu bir anda değişiverir

sizin birlikte olmayı düşündüğünüz kişi buna gerçekten değer mi ? önce buna karar verin ki insanları gerçekten tanımak çok zor ve henüz 20 yaşındasın
yoksa evleneceğiniz günü ve geceyi özel yapan ilk kez cinsellik yaşayacak olmak değil ,ömür boyu bir insanla hayatı paylaşacak olmanızdır
 
Son düzenleme:
birlikte olmak...:26:
söylemesi kolay ama vebali büyüktür canım
sonradan pişman olmayacagını hatta evlenecegını bılsen bıle yapma.
şahsi fikrim:31:
 
Merhaba,

Bu konu öylesine derin bir konu ki eminim binbir türlü görüş ortaya çıkıyordur. İnsan eğer gerçekten seviyorsa neden olmasın? Aslında doğru olan bence kişinin sevdiğine inandığı bir insanla birlikte olabilmesidir fakat bizim toplumumuzdaki yargılardan dolayı malesef bayanların evlenmeden önce birlikte olma şansları yok. Erkek evlenmeden önce bin tane kadınla birlikte olur, ama kadın birlikte olur ve ayrılırsa ikinci talip bunu kabul etmez. ( Genelden bahsediyorum)

Fakat her iki gün çıktığı ile birlikte olunması elbette yanlıştır. ( Bu benim fikrim, ama bunu doğal bulana da saygım var) Bu yüzden ben bir kadının sevdiği bir erkekle birlikte olmasının normal olduğunu düşünüyorum.

Ama dedim ya ; TOPLUM:

Ki bu toplum baskısı görüldüğü kadarıyla sizi de etkilemiş durumda. Bu yüzden benim size tavsiyem, kaldıramayacağınız bir işe kalkışmamanız. Eğer ya ben bu adamı seviyorum birlikte olurum bu benim kararım, olur da ayrılırsak zaten hesap vermek zorunda kalacağım bir erkekle evlenmem, diyorsanız, siz bilirsiniz.

Fakat bu çelişkiye düştüyseniz bence buna hazır olmadığınız aşikardır. Sakın yanlış anlamayın bitecek diye bir şey yok ama henüz 20 yaşındasınız ve karşınızdaki kişi 32 yaşında, arada yaş farkı var, bu bazı ilişkilerde sorun olabiliyor. Ve zaten bir insanı sevdiğimiz zaman kesinlikle hep emin oluyoruz. Ama ayrılma noktasına gelince bu benim tanıdığım adam mı diyoruz.
Dilerim ilişkiniz çok güzel gider ve evlilikle sonuçlanır. Ki kendisinin böyle bir talebi olmamasını takdir ettim.
Bence evliliği bekleyin, hem özel olsun hem siz sıkıntı stres altına girmeyin, hem de olur ya bir gün ayrılırsanız pişman olacağınız birşey yapmış olmayın.

şu an için söyleyemiyorum maalesef ama ben düşünmeyen biriydim bunu hatta bağlanamayan biri ama bu adamda beni yanında tutan bir şeyler var nedir bilemiyorum, şimdiye kadar olmadı umarım da olmaz sizin gibi düşünen olmaz diyen de var bize...

sevgilin ne iş yapıyo canım, yani sen kariyer konusuna çok vurgu yapmışsın o da öyle biri sanırım, yaş farkı rahatsız etmedi beni aklı başında konuşmaların var çünkü, pişman olmam diyosan birlikte ol ama bi yanımda bekle diyo, 1 sene inanki çok uzun değil

Aynı meslekteniz. O bu konuda destekliyor beni. Evlilik, çocuk hayali kurmaktansa böyle olmam ona da doğal geliyor. Ha konusunu açtı ancak pek ılımlı yaklaşamadım erkendi çünkü biraz açmak için o konuyu sonrasında da pek konuşmadık bir daha evliliği. Zamanı gelince olacak bir şey deyip kapattık. Karşımdaki insanı daha iyi tanımak istiyorum evlilik gibi sorumluluk içeren bir yola girmeden önce... Bu insanla bir ömür geçer mi diye düşünmemek elinde değil insanın...
 
Bence kadin cok kiymetli bir hazinedir ve bu hazinenin kapisini da gercekten guvendigi, sevdigi, kendisini de ayni sekilde seven ve deger ver bir insna acmali.. ve ardinda ya ayrilirsak ne olur ne biter, ya birlikte olursak sonra benden sogur mu gibi seyler dusunmeden, rahatca, askla, guvenle, mutlulukla yasamali istedigini.. ve bence kendisine en cok guvenebileceginiz erkek, sizinle evlenen erkektir. ( cok farkli durumlari esgeciyorum, normalinden bahsediyorum.)

erkekler ozgurluklerine duskundur.. bence bir erkek hakikaten sevdigi, deger verdigi ve beraber yaslnmayi istedigi bir kadinla evlenir.. olmasi gerekendir bu. bence kendinizi buna saklayin derim.. iliski sonrasi kafanizda kurup duracaginiz durumlar olabilir ki bir arkadas yazmis ilk sayfalarda..

Siz kiymetlisiniz. Her kadin kiymetlidir. E birde acabalariniz var zaten.. Onumuzu de goremeyecegimize gore.. bekleyin.. birlikte yasamak istediginiz ve birbirinize omurluk soz verdiginiz esinizle, diger yarinizla, guvenle yasayin bu ozel ani..

Her evlenen erkeğin çok kıymet biçtiğini düşünmüyorum sırf yanımda bir kadın olsun diye evlenen de var ama söylediklerinizin kastettiği noktayı çok iyi anladım bunun dışındakilerde :)

Lafım sana değil ama genel fikrim olmaması yönünde cünkü dinen en büyük günahlardan biri. Evlilik kurumunun büyüsü bozulmamalı kanısındayım. Aile toplumun temelidir ve sağlıklı toplum sağlıklı aile ilişkileriyle olur. Eğer hamile kalırsanız çocuğunuz evlilik dışı damgasını yer ya da açık söyleyeyim ben öyle olmak istemezdim. Derli toplu bi aile düzeni olmalı ki sonuçta her ne kadar toplumu boşverin deseler de inanın olmuyor hepimiz toplumun bir parçasıyız.

Diyelimki oldu ve çok güvendiğiniz adam sizi başından atabilir, sakın yapmaz demeyin. 40 yıllık kocasını bile tanıyamamışım diyenler hiç az değil. Cinsellik çok ama çok özel ve bence sadece birbirine ait olan ve toplumun, mantığın ve ahlakın onay verdiği şekilde olmalı bence. Evlenin, olmadı sabredin evlenene kadar. Ya da çocuk yapmayın ama adamın da niyeti yokmuş onu da günaha sokmayın. Tabi yine de karar sizin.

+ olarak eklemek istiyorum rahatsız olduğum bu durumu ama genel anlamda yine, 20-19 yaşında evlenenlere çocuk diyenler o yaşta sevgilisiyle ilişkiye girenlere neden saygı duyuyor, özgürlük diyor? İkiyüzlülük değil de nedir bu?..

dediğim gibi dini açıdan benim için bir sorun teşkil etmiyor bu sevgilim bana göre daha inançlı biridir. ben erken evlenenleri de yadırgamıyorum, herkesin kendi kararıdır :)
 
özellikle Türk erkeklerinin buna değecek ve anlayacak kalitede olduğunu düşünmüyorum ben (istisnalar vardır o ayrı)
isteyen istediği gibi saldırabilir bana ama yorumum budur,
malesef ülkemizde kadının değeri bir zar ile ölçülüyor
en eğitimli erkek bile bilinç altında bunu taşıyor çünkü anneler yanlış erkekler yetiştiriyor
belli bir olgunluğa eren insanların yaş ve dünya görüşü açısından eğer kendi değerlerine de uygunsa birlikte olması doğla bir süreç bana göre
ve olmaması evleneceği erkeği,kadını beklemesi de bunun kadar doğal

doğal olmayan Türk erkeğinin iki yüzlü ahlak anlayışı
kız birlikte olur değersizleşir,birlikte olmaz kezban diye aşağılar
sevmediği bir kadına bile sırf cinsel açlığı yüüzünden dokunur
önüne gelenle düşer kalkar ,bakire kız arar
bekarete sadece türk kızında önem verir,yabancı bir kızı sorgulayamaz bile o ulaşılamayan namusu bir anda değişiverir

sizin birlikte olmayı düşündüğünüz kişi buna gerçekten değer mi ? önce buna karar verin ki insanları gerçekten tanımak çok zor ve henüz 20 yaşındasın
yoksa evleneceğiniz günü ve geceyi özel yapan ilk kez cinsellik yaşayacak olmak değil ,ömür boyu bir insanla hayatı paylaşacak olmanızdır

ben bile ilk geceyi özel yapanın cinsellik olduğunu düşünmüşken bunca zaman onlar nasıl düşünmesin... onu inanın ben de anlamıyorum yabancı kızlarda olunca neden önemsenmiyor bekaret? madem taş atmayacaksın kezban olmamızı istemiyorsan...
 
canım yazdıklarından anladığım kadarıyla sen kararını coktan vermişsin, bizim yazdıklarımız senın için cokta anlam ifade etmiyor.. hayat senin hayatın dilerim pişman olmazsın hakkında hayırlısı olsun..
 
Her evlenen erkeğin çok kıymet biçtiğini düşünmüyorum sırf yanımda bir kadın olsun diye evlenen de var ama söylediklerinizin kastettiği noktayı çok iyi anladım bunun dışındakilerde :)



dediğim gibi dini açıdan benim için bir sorun teşkil etmiyor bu sevgilim bana göre daha inançlı biridir. ben erken evlenenleri de yadırgamıyorum, herkesin kendi kararıdır :)

aynen dogru anlamissin beni cunku dedim zaten harici durumlar da var..

bir de sunu soylemek istiyorum arkadasim mesela ben esime baska birinin dokunmus olmasi, benimle yasadiklarini baska biriyle yasamis olmasi ihtimalini bile dusunmek istemezdim.. iki kisinin sadece birbirine ait olmasi cok guzel, cok ozel birsey.. keske hep boyle olabilse.. ve emin ol yarin oburgun evlendigin kisi ( hele ki erkekler bu konuda kadinlardan cok daha hassas ) dedigim seyi senden bekleyecektir. ve sende ayni sekilde..
 
Lafım sana değil ama genel fikrim olmaması yönünde cünkü dinen en büyük günahlardan biri. Evlilik kurumunun büyüsü bozulmamalı kanısındayım. Aile toplumun temelidir ve sağlıklı toplum sağlıklı aile ilişkileriyle olur. Eğer hamile kalırsanız çocuğunuz evlilik dışı damgasını yer ya da açık söyleyeyim ben öyle olmak istemezdim. Derli toplu bi aile düzeni olmalı ki sonuçta her ne kadar toplumu boşverin deseler de inanın olmuyor hepimiz toplumun bir parçasıyız.

Diyelimki oldu ve çok güvendiğiniz adam sizi başından atabilir, sakın yapmaz demeyin. 40 yıllık kocasını bile tanıyamamışım diyenler hiç az değil. Cinsellik çok ama çok özel ve bence sadece birbirine ait olan ve toplumun, mantığın ve ahlakın onay verdiği şekilde olmalı bence. Evlenin, olmadı sabredin evlenene kadar. Ya da çocuk yapmayın ama adamın da niyeti yokmuş onu da günaha sokmayın. Tabi yine de karar sizin.

+ olarak eklemek istiyorum rahatsız olduğum bu durumu ama genel anlamda yine, 20-19 yaşında evlenenlere çocuk diyenler o yaşta sevgilisiyle ilişkiye girenlere neden saygı duyuyor, özgürlük diyor? İkiyüzlülük değil de nedir bu?..

Size canı gönülden katılıyorum, bu konuda o kadar hassasımki doğru kelimeleri bulamayıp konu sahibini kırmaktan çekindiğim için yorum yapmamayı tercih etmiştim ama size katıldığımı söylemeden de geçemeyeceğim...
Konuya geçersek, sizi kınayamam, ayıplayamam ama bu konunun konuşuluyor olmasından bile çektiğim vicdan azabını bir ben bir Allah bilir, umarım doğru kararı verirsiniz kendi adınıza.
 
canım yazdıklarından anladığım kadarıyla sen kararını coktan vermişsin, bizim yazdıklarımız senın için cokta anlam ifade etmiyor.. hayat senin hayatın dilerim pişman olmazsın hakkında hayırlısı olsun..

hayır onu nereden çıkardınız? karar vermedim daha belki bir kaç yıl daha tartmayı düşünüyorum kafamda buna pozitif yaklaşıyorum şu an



aynen dogru anlamissin beni cunku dedim zaten harici durumlar da var..

bir de sunu soylemek istiyorum arkadasim mesela ben esime baska birinin dokunmus olmasi, benimle yasadiklarini baska biriyle yasamis olmasi ihtimalini bile dusunmek istemezdim.. iki kisinin sadece birbirine ait olmasi cok guzel, cok ozel birsey.. keske hep boyle olabilse.. ve emin ol yarin oburgun evlendigin kisi ( hele ki erkekler bu konuda kadinlardan cok daha hassas ) dedigim seyi senden bekleyecektir. ve sende ayni sekilde..

tabi güzeldir ancak karşınızdaki de sizin gibiyse, ben bakir olmayayım ama karım bakire olsun diyen biri değilse, ben öyle bir erkeğe denk gelmedim şu ana kadar (dokunulmamış), siz şanslıymışsınız, nadir bir erkek bulmuşsunuz...
 
Size canı gönülden katılıyorum, bu konuda o kadar hassasımki doğru kelimeleri bulamayıp konu sahibini kırmaktan çekindiğim için yorum yapmamayı tercih etmiştim ama size katıldığımı söylemeden de geçemeyeceğim...
Konuya geçersek, sizi kınayamam, ayıplayamam ama bu konunun konuşuluyor olmasından bile çektiğim vicdan azabını bir ben bir Allah bilir, umarım doğru kararı verirsiniz kendi adınıza.

konuşulmasının ayıp olduğunu düşünmüyorum, açık fikirli bir insanım pek çok şeyi konuşabilirim çekinmeden, kimseye rahatsızlık vermek değil amacım ancak neden vicdan azabı çektiğinize anlam veremedim ben kendimi iyi hissediyorum. içimde tutmak ve patlamak yerine fikrimi açtım ve rahatlıyorum. söylenilenler de ılımlı bir yöne çekmedi değil açıkçası beni; "kendini tanı, bil, yapacaksan öyle yap."
 
beni bu konuda engelleyen tek şey dini boyutuydu,yoksa yaşadığım pek çok şeyin(her şeyin demekten kaçınırım büyük konuşmamak gerek) sorumluluğunu üstlenebilecek yaştaydım.

ilerde birilerine hesap verme korkusu varsa içinde (yaşının küçük olduğunu da hesaba katmalı tabi) uzak dur bu olaydan,yok yaptıklarım sadece beni bağlar,hayatıma girebilme ihtimali

olan diğer erkeklere bununla ilgili hesap vermek zorunda değilim diyorsan,korkacak hiçbir şey yok bence

*sorumluluk alabilmekten bahsediyorum orası gözden kaçmasın,evlilik dışı ilişkiden hamile kalıp kürtaj parası toplamaya çalışan gerizekalıları hesaba katmıyorum yani.
 
Back