BİRİKİM GÜNLÜĞÜMÜZ...

eylul meltem .!.:

çok güzel anlatmışsınız.. Zaten her davranışın arkasında yatan br neden var..O nedeni bulduğumuzda sorunlarımızı çözmeye başlıyoruz.. İbadet konusunda da size katılıyorum. Hakkıyla inancını yaşayan insanlar olabilirsek doyuma ulaşacağız zaten..

Genişletmek için tıkla...

Papatya .!.:

Kesinlikle herşey psikolojik...
Ben de o dönem kendimi sevdirme takıntısı vardı. Sürekli birşeyler yaparak insanlara kendimi sevdirmeye çalışıyordum. Çünkü üzerimdeki baskı mobbing bitmek bilmiyor hatta gün geçtikçe artıyordu.
Sadece kıyafet değil ev eşyası, nevresim, oğlana kıyafet, tabak çanak neler neler alıyordum. ( bu kış oğluma 2 eşofman altı ve 2 sweat aldım. Ama onu da dolabı dolup taşıyordu bebekken). İçimde bi boşluk varmış ve ben onu doldurmaya çalışıyormuşum. ( bunu şimdi görebiliyorum) Ama hiç Mutlu değildim.
Psikologla birlikte bayağım değişti. Benim hayatıma sihirli değneğiyle dokundu resmen.
Şimdi düşündükçe verdiğim paralara çok acısam da bu tecrübeyi yaşadığım ve kendimi bulup kendimle Mutlu olabildiğin için şanslı olduğumu düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

Papatya .!.:

Ben pek yiyeceğe vermezdim ama kıyafet alırdım sürekli. Bir hafta birşey almayınca şaşkınlıkla karşılardım. Aaaa bir haftadır birşey almıyorum diye. Alıp etiketini bile çıkarmadan verdiklerim de cabası

İşyerimde çok şiddetli mobbinge maruz kaldım uzun yılar boyunca psikoloğa başvurdum. Zamanla alışveriş yapmayı bıraktığımı farkettim. Onun yerine hayatıma kitap, spor ve İbadeti yerleştirdim. Paramı kıyafete değil de gezmeye tatile harcamaya başladım.
Sonra bu durumu çözmeye çalıştım ve şunu buldum.
Ben mobbinge uğrayıp dışlandıkça güzel giyinerek,güzel giyşnerek kendimi ispat etmeye ya da değerli olmaya çalıştım. İşimde oldukça başarılı bi insanım. Zaten bu sebeble psikolojik şiddet gördüm.
İnsanlar ay çok şıksın, hiç yaşını göstermiyorsun dedikçe ben Mutlu oluyordum. Kendimle arkadaş değildim yani. Psikologla birlikte kendimle arkadaş olmayı öğrendim. Kendimi Mutlu edecek şeyler yapmaya başladım. Çünkü almak beni Mutlu etmiyordu. Eve gelip dolabıma yerleştirince sinir oluyordum. Kendime kızıyordum ama yine alıyordum pis bir kısır döngü içinde idim. Fiyatını bile sormazdı. Şimdi Nasıl pişmanım anlatamam. Ama olsun diyorum. Bunu sa yaşadım hayatımda. İstediğimi almak duygusunun insanı çok da Mutlu etmediğini öğrendim. Yılda bi kıyafeti bi kere giyiyordum. Hevesimi alamıyordum ama bir taraftan da almaya devam ediyordum.
Şimdi yine alıyorum. Hatta o Zaman aldıklarımı da kullanıyorum. Ama artık ara sıra aldığım için Mutlu oluyorum.
Alışveriş hastalığınızın altındaki psikolojin durumu tespit etmeye çalışın. Eğer bulabilirseniz çözüme de ulaşacağınızı düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

eylul meltem .!.:

kesinlikle çok doğru..mutsuzluğun kaynağına inerek sen kendini çözebilmişsin..Bunun nedenlerine inip o boşluğu doldurabilmen ne güzel.. Aslında biçok şey çocukluğumuzdan kalma izler taşıyor bizlerde.. Bende kendi yaşantıma baktığımda geçmişten bu yana bunu görebiliyorum.. Mesela bende de bir tehlike anında iş olsun özel hayat olsun mücadele etmeden hemen orayı terketme psikolojisi vardı önceden.. engel olmaıyordum agresifleşip uzaklaşmak istiyordum.. bunun nedenini yıllar sonra kendim buldum..çocukken babam tarafından terkedilmek... terkedilmemek vazgeçilmemek için hep ben birilerini biyerleri terkedip gidiyordum.. Ben farkında değildim ama bu korku sanırım bende çok derin izler bırakmış.. bu duygumu yendim çok şükür uzun zaman aldı ama şuan bana sıkıntı yaratmıyor artık..
Mesela bi yerde okumuştum çocukluğunda geçim sıkıntısı çeken insanlar ya çok alışveriş yapmaya eğilimli savurgan insanlar oluyormuş ya da kıtlık psikolojisiyle çok cimri insan haline geliyormuş.. hep bunlar insanın kendi için mutluluk arama savaşları..ama dediğin gibi onlarda mutlu etmiyor..

Genişletmek için tıkla...

knya .!.:

çok üzüldüm canım yANE VİJDANSIZ İNSANLAR VAR . AMA BELKİDE TERKETMEK İÇİN ÖZEL Bİ NEDENİ VARDIR YOKSA KİM CANINI BİRAKMAK İSTER .

Genişletmek için tıkla...

Papatya .!.:

Evet ya çocuklukta yaşanan herşey mıh gibi işliyor insanın bilinçaltına.
eylul sena çok üzücü bi durum. Kesinlikle çok zor olsa gerek ama bundan iyi birşeyler çıkarmak, olumlu sonuçlarını görmek yapılacak en güzel şey. Sonuçta olan olmuş. Yapılacak birşey yok.
Rabbim sana güç kuvvet versin

Genişletmek için tıkla...

eylul meltem .!.:

üzülme canım benim geldi geçti..İyi yönleride oldu bakmayın :) Mesela ayakları yere çok sağlam biri olarak yetiştim ben..Ama babam için düşüncemde hiçbirsebep evlatlarını terketmeyi gerektirmez diye düşünüyorum... Sorumsuzluk başka bişey değil..Tamamen kendi hataları... geçip gitti çok şükür..şimdi umrumda değil ama küçücük bir bedende yaşattığı psikolojiyi anlatmak adına paylaştım bu duygumu..

Genişletmek için tıkla...

buzmavileylak .!.:

benım bugun 60 tl

Genişletmek için tıkla...

yesa1 .!.:

Ne aldın 60 tl:=)

Genişletmek için tıkla...

elifcino .!.:

ben günlük yazarım sanırsam, alış verişi günlük yapıyorum. böylece gün gün ne kadan da akıllıca alış verişler yapıciğimi görüciğiz. tabiii sigarayı bırakabilirseeeem.

Genişletmek için tıkla...