-
- Konu Sahibi PinkMermaid
- #41
2 kardeşiz ablam var, iyi ki var en kötü günümde eşimle bana destek oldu manevi yönden o bile herşeye değer. Herşeyin hayırlısını isteyin Rabbim kararlamıştır...
2 kardeşiz ablam var, iyi ki var en kötü günümde eşimle bana destek oldu manevi yönden o bile herşeye değer. Herşeyin hayırlısını isteyin Rabbim kararlamıştır...Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Fakir insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten fakirler ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.
Ben de 6 yaşındayken öyleydim...Sans iste. Benim kizim 6ayliktan sonra saat aksam 7den, sabah 7ye kadar uyuyor.
Iste ya bu ikinci kolik bir bebek ise? Ya 1 yasina kadar hiç umaz ise? Yan en basit örnekler, hiçbirsey yapamayacagin. O halde nasil ilgi verecegim kizima? O bile olmaz ise, gayet "normal" bebek olursa bile, o ilk zamanlarda uykusuzluk, yorgunluk, hormonlar,.. Ay bunu yazarken vaz geçiyorum bile
Ancak kizim son zamanlarda kardes kardes diye tutturuyor. Bir taraftanda konu sahibin dedigi gibi, biz vefat ettiken sonra, insanin kardesi olmasi iyi diyorum.
Ya gerçekten bilmiyorum
Ben de 6 yaşındayken öyleydim...
Büyüdükçe kardeşler de büyüyor herkesin sorunları artıyor anne baba oldukça yıpranıyor...
Sonra bu durumdan bıkıyorsun...
en çok da büyük ergenlik dönemine geçinçe küçük sürekli abla ya da abiye salça olmak istiyor hahahah o zamanlar çıldırıyordum
Ya hiçmi pozitif tarafi yok 2inci çoçugun?
Su siralar bizde düsünüyoruz 2inciyi fakat her gün fikir degistiriyorum. Bizdeki sorun maddiyat degil fakat maneviyat. Bir diyorum "nasil ilgimi sevgimi 2 çoçuk arasinda paylasirim, yazik degilmi kizima?" Bir diyorum "Yok yok, bir kardese ihtiyaci var, hiç degilse birbirleri ile oynarlar, rahatlarim"
Hele o pazar günü örnegin, mahv edici. Kizimda, eger kardesi olursa, o kardes oldugu zamanda 4-5 yasinda olacak. Tam okul sonrasi aktivite zamani.
Neye ihtiyacim oldugunuda bilmiyorum. Birinin gaz vermesinemi? Yada birinin "manyakmisin, ne 2incisi" demesinemi? Bu konuda kafam fazlasi ile karisik.
Benim çocuğum yok ya benım kardeşlerim var haha ama iyi bilirimBen ergenligi hiç düsünmek istemiyorum. Esime diyorum "daha 13-14 yil rahatiz, asil o zaman zorlugu görecegiz"
Ve dogru, bende ablama çok takilirdim ki ben çoçuk, o ergen olunca zor oluyordu.
Senin çoçuklarin kaç yasinda simdi?
Çocuğun iyi eğitim almasından kasıt koleje gitmesi mi?
Sağa dönsek kolej, sola dönsek kolej.
Köklü kuruluşlara veremedikten sonra koleje vermenin çok da manası yok,devlet okullarını bu kadar küçümsemeyin gözünüzde.
Şu kaygı ile çocuk doğurmamak çok enteresan olur.
Hayırlısı olsun hakkınızda.
Tercih sebebi oluyor bu da. Bu noktada haklısınız kesinlikle.konu sahibi su an calismiyormus,
ama ben ileride calisacak diye anladim.
Calisan annenin cok secenegi kalmiyor, devlet okullarinin saati genelde calisan kisilere uymuyor, her yerde de okul sonrasi servisi bulunmayinca kolej zorunluya donusuyor.
Ya ben pismanim demiyorum asla, cok mutluyum ikiledigim icin. tabi ilk 2 yilimizda sorsaydin, pismanim oluyorum bitiyorum derdim o ayri. Benimkilerin araligi tam 3 yas, birlikte oynamada sikinti yok simdilik.
Maddiyat bizde de buyuk sikinti degil, ama genelde ikinci cocugun giderinin daha az olacagi fikri var, o yuzden yazdim o yorumlarimi, bazen sirf iki taneler diye ihtiyac disina cikildigi oluyor cunku, yani masraflar 2 ye katlanmiyor, daha fazla oluyorbir de sen de yurtdisindasin, cocuklar 2 yasini gecip herkese tam bilet alinca 4 kisilik aile olarak Turkiyeye gidip donmesi kucuk capli bir servete mal olabiliyor, iyi butceyi bile sarsabiliyor yani.
Evet onuda düsündüm! Oteller tam çakallar! Cocuklar için yine yetiskinin yarim ücretini aliyorlar fakat iki çoçuk o zaman bir tam yetiskin demek! Üstelik büyügü, bebek yatagi için çok büyük olacak ve mecburen "aile oda"lara yönelmek zorundasin ve onlar daha pahali!
Ve masraflar tabiki artacak. Neticede o ikinci çoçugunda hakki kendina ait kiyafetleri olmasi. Yada en basit daha yeni oyuncaklar çikiyor, onuda alabilmeli,..
Ve simdilik hep maddiyat konustun, maneviyat olarak nasil? Yani anne olarak ikisine yettigini düsünüyormusun? Büyügü çok kiskanç oldumu? Hele o ilk zamanlar, küçük bebek oldugunda ve hali ile çok ilgiye ihtiyaci oldugunda?
Yani kizim acaip çok kardes istiyor fakat bence ilginin ne kadar kardesine gittigini görse "bence bunu geri yollayin" diyebilir gibime geliyor
Eşinin maaşını övmüş, fakirleri de bir güzel gömmüş bi de gelmiş fikir alıyor.Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .
Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Fakir insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten fakirler ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.
-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .
Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?
2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?
Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.
Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.