Bir dertte benden. Aramızda ne yaşanırsa yaşansın eşimin ailesine gitmek zorundamıyım ?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
covit almış başını gidiyor ölü sayısı 400 dayandı baş baş bağırıyorlar sosyal mesafe evden çıkmayın diye
millet piknikte şimdi bana diyecekler ki konu ne sen ne saçmalıyorsun

konu iki kilo fazla tavuk ALLAH tan tavuk var
yada sucuk bunun hesabı yapılıyor millet birbirine giriyor ama saglik hiçe sayılıyor
 
koronayı es geçerek söylüyorum, bence bu konuda tartışmanız aşırı saçma olmuş.
aileniz geldiğinde kayınailenizin plana dahil olmaya çalışmasını çok abes bulmadım açıkçası, benim eşim "hazırlığımızı yaptık gelirken bir şeyler alsınlar" dese bunu daha yazmadan eşime böyle bir şey söylemenin ayıp olacağını anlatırdım ve "buyrun gelin" derdim. yolda giderken durup bir şeyler almak zor değil çünkü. gerekirse kendim kırmızı et yemez laf söyletmezdim kendime.
daha sonrasında kırılacağını tahmin etmeniz gerekirdi. tamam kayınvalideleri kötü görüyor olabilirsiniz çoğu konuda ama nihayetinde o da eşinizin annesi. ikinizin yaptığı plana değil toplu plana dahil olmak istemiş. alamayacak durumdaysanız da eşiniz gelin buyrun mesajından sonra annesini özel olarak arayıp durumu izah edebilirdi sonuçta alamıyorsanız da bir yolu bulunurdu yani. ben bunu durup dururken istememek olarak algılarım. normalde çok sık görüşmüyorsanız da ailenizin geldiğini biliyorlar, katılmak istemişler.
sonrasında eşinizin "ara gönlünü al" demesiniyse doğru bulmadım, eğer o yaz diyorsa arayıp o açıklayacaktı.
iletişim kopukluğu olmuş tamamen.
 
Ben olsam piknik mevzusunda ne yapardım diye düşündüm. Kocam bana kendileri getirsin dese saçmalama bişeler ayarlarız olurmu öyle şey derdim asla kv. Sizde yiyeceğinizi kendiniz getirin demezdim ne olursa olsun . Eşiniz sen benim ailemle görüşmezsen bende seninle görüşmem demiş ne zorlama ne bişe ben olsam kabul ederdim. Peki derdim giderdim kendi ailemi görürdüm.aslada onun ailesine gitmezdim hadi deseydi aileni göremezsin ozaman onu boşardım ama böyle bir teklif kabul edilebilinir nasıl benim zorunluluğum yoksa onunda yok.nasıl onun ailesi kapımdan girmiyorsa benim ailemde onun kapısından girmez,ne de olsa evimiz ortak. Diğer görümce konularında laf söyleyene açık açık söyleyin ,sustukça ezilirsiniz. Ne kaybedeceksiniz ki o nasıl ağzını açıp laf sokuyorsa siz tam tersi kalabalıkta, hayırdır bunu mu demek istiyorsun derseniz o bozulur.görümcenin saygısızlığı kötü ama bu gücü kendinde görmesi daha kötü galiba siz hep sessiz kaldınız.nasıl olsa susar nasıl olsa cevap vermez diye istediklerini saydırıyorlar.çocuğu değil eşi olduğunuzu hatırlatmalısınız.kavgaysa kavga edin ,öğrensin.düşündümde teklifini kabul ediyorum ne aileni arar sorarrım nede konuşurum sende benimkileri arama sorma gider görürüm ben ailemi diyin .
 
Mauve .!.:
Eşimin memleketinde yaşıyoruz. Ailem uzakta. Annemler misafirliğe geldiler. Onlar gelir gelmez kv bana mesaj attı dedi ki yarın size gelcez. Bizde eşimle plan yapmıştık öncesinde. Yarın pikniğe gideceğiz biz anne, öbür gün müsait bir zamanda ben sana haber vericem çağırıcam dedim. Tamam yazdı. Arkasından bir on dk sonra aradı. Pikniğe perşembe gidin bizde gelelim dedi. Eşimin tek bir izin günü olduğunu diğer günler çalıştığını dolayısıyla perşembe gidemeyeceğimizi ve piknik hazırlığını ona göre yaptığımızı söyledim. (Önceden etleri falan her şeyi ayarladık) bunları derken de eşim yanımda. Onada soruyorum. Böyle böyle de diyor kendisi bende söylüyorum. Tamam dedi kapattık teli. Arkasından on dk sonra mesaj attı, baban da pikniğe gitmek istedi bizde gelcez yarın dedi. Mesajı eşime gösterdim ne diyim diye. Hazırlığımızı ona göre yaptık eğer gelmek istiyorlarsa kendileride bir şeyler getirsin o zaman yaz dedi. Anne hazırlığımızı ona göre yaptık yapacak bir şey yok gelecekseniz bir şeyler getirin dedim. Kv neyse gelmiyoruz yazdı. Bende yanlış anladın heralde yazdım durumu açıklamaya çalıştım. Cevap vermedi. Ardından durum paylaştı bana laf soktu. Sonraki gün görümcemi arattırıp eşime beni şikayet etti. Eşim de bana annem sana kırılmış ara gönlünü al dedi. Ben artık patladım. Annen neden bize bir sormuyor planınız nedir falan diye emrivaki yapıp duruyor yeter artık dedim. Kırk yılın başı annemler gelmiş şu yaptığına bak. Ben ona defalarca müsait zamanda çağıracağımı söylüyorum o hala ısrar ısrar. Ki zaten eşimin ailesiyle aramızda problemler var içli dışlı değiliz ne onlar çağırır doğru dürüst ne ben giderim. Gittiğimiz zaman doğru düzgün konuşmuyoruz bile. Laf sokmaktan başka yaptıkları bir şey yok. Sürekli beni evliliğimizi yönetmeye çalıştıkları için olaylar yaşadık ve mesafeliyiz. Şimdi sanki aramız çok iyiymiş gibi bide annemler geldi diye bu samimiyet nerden oluştu acaba birden kaprisler falan. Eşimin annemi ara gönlünü al demesine moralim bozulduğu için suratım düştü ve annemler anladı bir şey olduğunu. Ne oldu diye sordular bende anlattım. Eşim de onlara, annem kırılmış bir arayın onu dedi. Ailem eşime dedi ki bu işler böyle olmaz. Biz buraya gelmişiz önce annenin bizi bir arayıp hoşgeldiniz demesi konuşması gerek. Planınız nedir ne yapalım diye bir sorması gerek dediler. Eşim de bunun üstüne gidip annesini aradı heralde ki kv annemi arayıp hoşgeldiniz ne yapalım falan diye sordu. Annem de sonraki gün buyrun gelin akşam yemeğe dedi. Sonrasında geldiler. Normal bir gün yaşandı bu konular açılmadı. Masada yemek yerken sürekli benimle alakalı konular açıldı. Mauve bunu yemiyor şöyle yapmıyor böyle yapmıyor. Konu sürekli benim üzerimde dönüyor. Onlara göre benim yanlışlarım konuşuluyor. Sustum her zamanki gibi. En son kapıda uğurlarken küçük görümcem eşimle ve ailemle olan fotoğrafların olduğu çerçeveyi gördü. Görümcem annemlere döndü ve tavırlı bir şekilde dedi ki, bizim resmimizi koymamış. Babam da dedi ki onu ben kızıma hediye yaptırdım. Babamın bana yaptırıp gönderdiği bir hediye o. Yani bu tavrı çok saçmaydı. Gün böyle bitti gitti annemler kaldı gitti biz onlara gittik derken eşimin ailesinin bu hareketlerinden dolayı artık çok soğudum. Artık çağırdıklarında aradıklarında gitmemeye konuşmamaya karar verdim. Çünkü bardağın son damlası oldu. Yaptıklarından sonra mesafeliydik fakat her zaman gittim yardım ettim, kv zamanında temizliğe çağırdı gittim. Samimi olmasam da saygılı seviyeli konuştum yeri geldi güldüm hoş sohbet ettim. Laf sokmalarını duymazdan geldim. Küçük görümcem bile bana ahkam kesti durdu. Aman huzurumuz kaçmasın dedikçe onlar bu nasılsa biz ne yapsak yine tıpış tıpış geliyor dediğimizide yapıyor diyip beni bir şeye tutmamaya, laf sokmalarına ve emrivakilerine devam ettiler. Bu yüzden her olan olay sonrasında tepkimi saklayıp hiçbir şey olmamış gibi onlara gitmekten vazgeçmeye karar verdim. Anladım ki ben böyle yaptıkça ardı arkası kesilmeyecek. Eşim dün annem yemeğe çağırdı dedi. Bende gitmek istemiyorum dedim. İlk defa dedim böyle bir şeyi. Eşim de bu dediğin doğru mu o zaman bende senin annenlere hiç gitmem dedi. Neymiş ailesine gitmemem benim hesabıma geliyormuş zaten. Sülalesinde kaç kişiyi aramışım da bir sormuşum. Biz bir aileymişiz (annesi babası ve kardeşleriyle birlikte) böyle yapmam yanlışmış. Sigara yaktım. Sigara falan da yok sana beş dk da bir yakıyorsun dedi. Bende açtım ağzımı yumdum gözümü. Senin sülalen beni çok mu arayıp soruyor sanki dedim. Bak sen busun işte dedi. Ne diyorsun sen asıl önce biz bir aileyiz bunun farkına var benim ailem sana ne yaptı da gitmem diyorsun dedim. Ailem her zaman maddi manevi yanımızda olup destek oldular. Eşimin bitmek bilmeyen borçları var. Sustum hep üzerine gitmeyeyim diye ama artık dayanamıyorum çünkü bunlara rağmen babama laf edebiliyor. Evlenmeden önce çalışan bir insandım şimdi de çalışmak istiyorum ama bulunduğum şehirde iş yok. Alanıma göre bulamasamda gider başka bir işte yaparım ama onu istemiyor. Aile ortamlarında sürekli beni kötülüyor. Sanki beceriksizim, her şeyi yanlış yapıyormuşum gibi. Her zaman diyorum insanların içinde bana düzgün davran. Kırdığında sözde geliyor bide gönlümü alıyor öpüyor sarılıyor hep alttan alan oymuş. Konuşamıyoruz ki sorunlarımızı. Ona göre ben lak lak ediyorum sadece. Konu o istediğinde açılacak o istemediğinde kapanacak. Bu umursamaz ve rahat tavırları ağzına geleni konuşması beni çileden çıkarıyor artık. Sigara yok sana diyebiliyor bide sanki her şeyi yapıyor gibi. En sonunda o zaman sana da çamaşır ütü yemek yok diyecem o olacak. Daha bir tabağını bile kaldırmıyor masadan. Aman boş laflara cevap vermeyeyim o üzülmesin bu kırılmasın bana yakışmaz dedim diye mi oluyor bunlar. İlla kırıcı mı olmam gerek benimde ? Aramızda ne yaşanırsa yaşansın eşimin ailesine gitmek zorundamıyım ?
Genişletmek için tıkla...
Eşin, ailesinin yanında seni kötüleyerek onlara da yol açmış resmen. sen de gerek eşine gerekse diğerlerine okkalı bir tepki göstermediğin icin anne babanin yaninda bile laf sokmaya vardirmislar isi.
"Kırık camlar teorisi"diye bir yazi okumustum. Bu teoriye gore; eğer bir mahallede terk edilmis camı kırık bir ev varsa ve tamir edilmeden oylece birakilmissa, kisa zaman icinde baskalari da eline bir tas alip diger camlara atmaya baslar. Bir çoğumuz boyle evler görmüşüzdur zaman zaman .o tamir edilmeden birakilmis tek kirik cam, olayi kimsenin umursamadigina, yani bunun bir cezası olmadığına isaret eder.İlk cam kırılmış ve kimse bundan dolayı cezalandırılmamıştır, bu diğerlerine bunu yapmanın hak olduğunu düşündürür.
 
KudrAlobar .!.:
Yani gerçekten insanların önüne tavuk koymanın “gelecekseniz yiyeceğinizi alıp gelin” demekten daha ayıp olduğunu mu düşünüyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...

Bu piknik konusunda bu kadar yüklenilmesine şaşırdım. Pikniğe birlikte gidildiği zaman herkes bir şeyler götürür zaten. Bunun nesi garip veya ayıp pardon ? Plan yapılır önceden konuşulur kim ne getirecekse söyler ona göre ayarlanır. Bunda ayıp veya kötü hiçbir şey göremiyorum ben. Konu nerelere çekildi inanılmaz
 
Son düzenleme:
Mauve .!.:
Eşimin memleketinde yaşıyoruz. Ailem uzakta. Annemler misafirliğe geldiler. Onlar gelir gelmez kv bana mesaj attı dedi ki yarın size gelcez. Bizde eşimle plan yapmıştık öncesinde. Yarın pikniğe gideceğiz biz anne, öbür gün müsait bir zamanda ben sana haber vericem çağırıcam dedim. Tamam yazdı. Arkasından bir on dk sonra aradı. Pikniğe perşembe gidin bizde gelelim dedi. Eşimin tek bir izin günü olduğunu diğer günler çalıştığını dolayısıyla perşembe gidemeyeceğimizi ve piknik hazırlığını ona göre yaptığımızı söyledim. (Önceden etleri falan her şeyi ayarladık) bunları derken de eşim yanımda. Onada soruyorum. Böyle böyle de diyor kendisi bende söylüyorum. Tamam dedi kapattık teli. Arkasından on dk sonra mesaj attı, baban da pikniğe gitmek istedi bizde gelcez yarın dedi. Mesajı eşime gösterdim ne diyim diye. Hazırlığımızı ona göre yaptık eğer gelmek istiyorlarsa kendileride bir şeyler getirsin o zaman yaz dedi. Anne hazırlığımızı ona göre yaptık yapacak bir şey yok gelecekseniz bir şeyler getirin dedim. Kv neyse gelmiyoruz yazdı. Bende yanlış anladın heralde yazdım durumu açıklamaya çalıştım. Cevap vermedi. Ardından durum paylaştı bana laf soktu. Sonraki gün görümcemi arattırıp eşime beni şikayet etti. Eşim de bana annem sana kırılmış ara gönlünü al dedi. Ben artık patladım. Annen neden bize bir sormuyor planınız nedir falan diye emrivaki yapıp duruyor yeter artık dedim. Kırk yılın başı annemler gelmiş şu yaptığına bak. Ben ona defalarca müsait zamanda çağıracağımı söylüyorum o hala ısrar ısrar. Ki zaten eşimin ailesiyle aramızda problemler var içli dışlı değiliz ne onlar çağırır doğru dürüst ne ben giderim. Gittiğimiz zaman doğru düzgün konuşmuyoruz bile. Laf sokmaktan başka yaptıkları bir şey yok. Sürekli beni evliliğimizi yönetmeye çalıştıkları için olaylar yaşadık ve mesafeliyiz. Şimdi sanki aramız çok iyiymiş gibi bide annemler geldi diye bu samimiyet nerden oluştu acaba birden kaprisler falan. Eşimin annemi ara gönlünü al demesine moralim bozulduğu için suratım düştü ve annemler anladı bir şey olduğunu. Ne oldu diye sordular bende anlattım. Eşim de onlara, annem kırılmış bir arayın onu dedi. Ailem eşime dedi ki bu işler böyle olmaz. Biz buraya gelmişiz önce annenin bizi bir arayıp hoşgeldiniz demesi konuşması gerek. Planınız nedir ne yapalım diye bir sorması gerek dediler. Eşim de bunun üstüne gidip annesini aradı heralde ki kv annemi arayıp hoşgeldiniz ne yapalım falan diye sordu. Annem de sonraki gün buyrun gelin akşam yemeğe dedi. Sonrasında geldiler. Normal bir gün yaşandı bu konular açılmadı. Masada yemek yerken sürekli benimle alakalı konular açıldı. Mauve bunu yemiyor şöyle yapmıyor böyle yapmıyor. Konu sürekli benim üzerimde dönüyor. Onlara göre benim yanlışlarım konuşuluyor. Sustum her zamanki gibi. En son kapıda uğurlarken küçük görümcem eşimle ve ailemle olan fotoğrafların olduğu çerçeveyi gördü. Görümcem annemlere döndü ve tavırlı bir şekilde dedi ki, bizim resmimizi koymamış. Babam da dedi ki onu ben kızıma hediye yaptırdım. Babamın bana yaptırıp gönderdiği bir hediye o. Yani bu tavrı çok saçmaydı. Gün böyle bitti gitti annemler kaldı gitti biz onlara gittik derken eşimin ailesinin bu hareketlerinden dolayı artık çok soğudum. Artık çağırdıklarında aradıklarında gitmemeye konuşmamaya karar verdim. Çünkü bardağın son damlası oldu. Yaptıklarından sonra mesafeliydik fakat her zaman gittim yardım ettim, kv zamanında temizliğe çağırdı gittim. Samimi olmasam da saygılı seviyeli konuştum yeri geldi güldüm hoş sohbet ettim. Laf sokmalarını duymazdan geldim. Küçük görümcem bile bana ahkam kesti durdu. Aman huzurumuz kaçmasın dedikçe onlar bu nasılsa biz ne yapsak yine tıpış tıpış geliyor dediğimizide yapıyor diyip beni bir şeye tutmamaya, laf sokmalarına ve emrivakilerine devam ettiler. Bu yüzden her olan olay sonrasında tepkimi saklayıp hiçbir şey olmamış gibi onlara gitmekten vazgeçmeye karar verdim. Anladım ki ben böyle yaptıkça ardı arkası kesilmeyecek. Eşim dün annem yemeğe çağırdı dedi. Bende gitmek istemiyorum dedim. İlk defa dedim böyle bir şeyi. Eşim de bu dediğin doğru mu o zaman bende senin annenlere hiç gitmem dedi. Neymiş ailesine gitmemem benim hesabıma geliyormuş zaten. Sülalesinde kaç kişiyi aramışım da bir sormuşum. Biz bir aileymişiz (annesi babası ve kardeşleriyle birlikte) böyle yapmam yanlışmış. Sigara yaktım. Sigara falan da yok sana beş dk da bir yakıyorsun dedi. Bende açtım ağzımı yumdum gözümü. Senin sülalen beni çok mu arayıp soruyor sanki dedim. Bak sen busun işte dedi. Ne diyorsun sen asıl önce biz bir aileyiz bunun farkına var benim ailem sana ne yaptı da gitmem diyorsun dedim. Ailem her zaman maddi manevi yanımızda olup destek oldular. Eşimin bitmek bilmeyen borçları var. Sustum hep üzerine gitmeyeyim diye ama artık dayanamıyorum çünkü bunlara rağmen babama laf edebiliyor. Evlenmeden önce çalışan bir insandım şimdi de çalışmak istiyorum ama bulunduğum şehirde iş yok. Alanıma göre bulamasamda gider başka bir işte yaparım ama onu istemiyor. Aile ortamlarında sürekli beni kötülüyor. Sanki beceriksizim, her şeyi yanlış yapıyormuşum gibi. Her zaman diyorum insanların içinde bana düzgün davran. Kırdığında sözde geliyor bide gönlümü alıyor öpüyor sarılıyor hep alttan alan oymuş. Konuşamıyoruz ki sorunlarımızı. Ona göre ben lak lak ediyorum sadece. Konu o istediğinde açılacak o istemediğinde kapanacak. Bu umursamaz ve rahat tavırları ağzına geleni konuşması beni çileden çıkarıyor artık. Sigara yok sana diyebiliyor bide sanki her şeyi yapıyor gibi. En sonunda o zaman sana da çamaşır ütü yemek yok diyecem o olacak. Daha bir tabağını bile kaldırmıyor masadan. Aman boş laflara cevap vermeyeyim o üzülmesin bu kırılmasın bana yakışmaz dedim diye mi oluyor bunlar. İlla kırıcı mı olmam gerek benimde ? Aramızda ne yaşanırsa yaşansın eşimin ailesine gitmek zorundamıyım ?
Genişletmek için tıkla...
Allah yardımcınız olsun bu ne kötü bir durum ya. Bir yerden sonra kırıcı olmanız gerekiyor ki siz daha fazla kırılmayın. Eşiniz kişisi kendisinin söylettiği lafa annesi kırılmış diye neden sizin arayıp özür dinlemenizi istiyor. Deseydiniz ya annesine, o böyle söylememi istedi diye. İnsanı zıvanadan çıkarır bu tipler, evlerden ırak. Lafa gelince adap usül bilen tek kişi onlardır hep başkalarına cık cık yaparlar ama kendileri söz konusu olunca hep bi üstüne çökmeler, bir emri vakilik. Tavrınızı koyun, kendileri ile ne problem olursa olsun sürekli görüşmek gönüllerini almak veya gidip gelmek zorunda değilsiniz. Bırakın ağızlarının tadı bozulsun biraz, Yaprak Dökümü Hayriye Hanım gibi 'Aman Ali Rıza bey, vıdı vıdı' demekten de fenalık gelir insana artık. Söylemek istediklerinizi yüzlerine karşı söyleyin, eşinizle aranız bozulursa da bozulsun, alışır zamanla. Öyle kim naparsan yapsın kocamdır atamdır bişi diyemem devri kapandı artık.
 
Mauve .!.:
Bu piknik konusunda bu kadar yüklenilmesine şaşırdım. Pikniğe birlikte gidildiği zaman herkes bir şeyler götürür zaten. Bunun nesi garip veya ayıp pardon ? Plan yapılır önceden konuşulur kim ne getirecekse söyler ona göre ayarlanır. Bunda ayıp veya kötü hiçbir şey göremiyorum ben
Genişletmek için tıkla...
Şu şu eksik onları getirin demek başka bişey kendi yiyeceginizi getirin demek bambaşka . 1 paket tavuk alirdinjz ekstra oldu bitti.
Bundan sonra eşinizle ailesi arasında köprü olmayın. Eşim bilir deyin teli ona verin.
 
Mauve .!.:
Konuyu tam okumadınız sanırım ben böyle diyelim mi demedim. Eşime sordum ne diyim diye. İki lokma dediğiniz şey de biz beş kişiyiz onlar gelecek olsa sekiz kişiler. Bizde durumumuza göre plan yapıyoruz
Genişletmek için tıkla...
Konuyu gayette tam okudum. Kadın vakit gecrmek istemiş evet ısrarı fazla olmuş ama sizin eşinize sormanız bile hata. Yola çıkmış olup piknik alaninda olsanız neyse yolda giderken alır insan yine belli etmez herkese 5 tavuk düşeceğine 2 tane koyar yinede belli etmezdim yokluğu. Gelrken yiyeceğinide getir demek ayıptır. Durumun yoksa pikniği iptal edip 1 kilo kuru fasulye islayip yanına pilav yapıp ağırlamak isteyen gene ağırlar siz gayette istememissiniz
 
Mauve .!.:
Eşimin memleketinde yaşıyoruz. Ailem uzakta. Annemler misafirliğe geldiler. Onlar gelir gelmez kv bana mesaj attı dedi ki yarın size gelcez. Bizde eşimle plan yapmıştık öncesinde. Yarın pikniğe gideceğiz biz anne, öbür gün müsait bir zamanda ben sana haber vericem çağırıcam dedim. Tamam yazdı. Arkasından bir on dk sonra aradı. Pikniğe perşembe gidin bizde gelelim dedi. Eşimin tek bir izin günü olduğunu diğer günler çalıştığını dolayısıyla perşembe gidemeyeceğimizi ve piknik hazırlığını ona göre yaptığımızı söyledim. (Önceden etleri falan her şeyi ayarladık) bunları derken de eşim yanımda. Onada soruyorum. Böyle böyle de diyor kendisi bende söylüyorum. Tamam dedi kapattık teli. Arkasından on dk sonra mesaj attı, baban da pikniğe gitmek istedi bizde gelcez yarın dedi. Mesajı eşime gösterdim ne diyim diye. Hazırlığımızı ona göre yaptık eğer gelmek istiyorlarsa kendileride bir şeyler getirsin o zaman yaz dedi. Anne hazırlığımızı ona göre yaptık yapacak bir şey yok gelecekseniz bir şeyler getirin dedim. Kv neyse gelmiyoruz yazdı. Bende yanlış anladın heralde yazdım durumu açıklamaya çalıştım. Cevap vermedi. Ardından durum paylaştı bana laf soktu. Sonraki gün görümcemi arattırıp eşime beni şikayet etti. Eşim de bana annem sana kırılmış ara gönlünü al dedi. Ben artık patladım. Annen neden bize bir sormuyor planınız nedir falan diye emrivaki yapıp duruyor yeter artık dedim. Kırk yılın başı annemler gelmiş şu yaptığına bak. Ben ona defalarca müsait zamanda çağıracağımı söylüyorum o hala ısrar ısrar. Ki zaten eşimin ailesiyle aramızda problemler var içli dışlı değiliz ne onlar çağırır doğru dürüst ne ben giderim. Gittiğimiz zaman doğru düzgün konuşmuyoruz bile. Laf sokmaktan başka yaptıkları bir şey yok. Sürekli beni evliliğimizi yönetmeye çalıştıkları için olaylar yaşadık ve mesafeliyiz. Şimdi sanki aramız çok iyiymiş gibi bide annemler geldi diye bu samimiyet nerden oluştu acaba birden kaprisler falan. Eşimin annemi ara gönlünü al demesine moralim bozulduğu için suratım düştü ve annemler anladı bir şey olduğunu. Ne oldu diye sordular bende anlattım. Eşim de onlara, annem kırılmış bir arayın onu dedi. Ailem eşime dedi ki bu işler böyle olmaz. Biz buraya gelmişiz önce annenin bizi bir arayıp hoşgeldiniz demesi konuşması gerek. Planınız nedir ne yapalım diye bir sorması gerek dediler. Eşim de bunun üstüne gidip annesini aradı heralde ki kv annemi arayıp hoşgeldiniz ne yapalım falan diye sordu. Annem de sonraki gün buyrun gelin akşam yemeğe dedi. Sonrasında geldiler. Normal bir gün yaşandı bu konular açılmadı. Masada yemek yerken sürekli benimle alakalı konular açıldı. Mauve bunu yemiyor şöyle yapmıyor böyle yapmıyor. Konu sürekli benim üzerimde dönüyor. Onlara göre benim yanlışlarım konuşuluyor. Sustum her zamanki gibi. En son kapıda uğurlarken küçük görümcem eşimle ve ailemle olan fotoğrafların olduğu çerçeveyi gördü. Görümcem annemlere döndü ve tavırlı bir şekilde dedi ki, bizim resmimizi koymamış. Babam da dedi ki onu ben kızıma hediye yaptırdım. Babamın bana yaptırıp gönderdiği bir hediye o. Yani bu tavrı çok saçmaydı. Gün böyle bitti gitti annemler kaldı gitti biz onlara gittik derken eşimin ailesinin bu hareketlerinden dolayı artık çok soğudum. Artık çağırdıklarında aradıklarında gitmemeye konuşmamaya karar verdim. Çünkü bardağın son damlası oldu. Yaptıklarından sonra mesafeliydik fakat her zaman gittim yardım ettim, kv zamanında temizliğe çağırdı gittim. Samimi olmasam da saygılı seviyeli konuştum yeri geldi güldüm hoş sohbet ettim. Laf sokmalarını duymazdan geldim. Küçük görümcem bile bana ahkam kesti durdu. Aman huzurumuz kaçmasın dedikçe onlar bu nasılsa biz ne yapsak yine tıpış tıpış geliyor dediğimizide yapıyor diyip beni bir şeye tutmamaya, laf sokmalarına ve emrivakilerine devam ettiler. Bu yüzden her olan olay sonrasında tepkimi saklayıp hiçbir şey olmamış gibi onlara gitmekten vazgeçmeye karar verdim. Anladım ki ben böyle yaptıkça ardı arkası kesilmeyecek. Eşim dün annem yemeğe çağırdı dedi. Bende gitmek istemiyorum dedim. İlk defa dedim böyle bir şeyi. Eşim de bu dediğin doğru mu o zaman bende senin annenlere hiç gitmem dedi. Neymiş ailesine gitmemem benim hesabıma geliyormuş zaten. Sülalesinde kaç kişiyi aramışım da bir sormuşum. Biz bir aileymişiz (annesi babası ve kardeşleriyle birlikte) böyle yapmam yanlışmış. Sigara yaktım. Sigara falan da yok sana beş dk da bir yakıyorsun dedi. Bende açtım ağzımı yumdum gözümü. Senin sülalen beni çok mu arayıp soruyor sanki dedim. Bak sen busun işte dedi. Ne diyorsun sen asıl önce biz bir aileyiz bunun farkına var benim ailem sana ne yaptı da gitmem diyorsun dedim. Ailem her zaman maddi manevi yanımızda olup destek oldular. Eşimin bitmek bilmeyen borçları var. Sustum hep üzerine gitmeyeyim diye ama artık dayanamıyorum çünkü bunlara rağmen babama laf edebiliyor. Evlenmeden önce çalışan bir insandım şimdi de çalışmak istiyorum ama bulunduğum şehirde iş yok. Alanıma göre bulamasamda gider başka bir işte yaparım ama onu istemiyor. Aile ortamlarında sürekli beni kötülüyor. Sanki beceriksizim, her şeyi yanlış yapıyormuşum gibi. Her zaman diyorum insanların içinde bana düzgün davran. Kırdığında sözde geliyor bide gönlümü alıyor öpüyor sarılıyor hep alttan alan oymuş. Konuşamıyoruz ki sorunlarımızı. Ona göre ben lak lak ediyorum sadece. Konu o istediğinde açılacak o istemediğinde kapanacak. Bu umursamaz ve rahat tavırları ağzına geleni konuşması beni çileden çıkarıyor artık. Sigara yok sana diyebiliyor bide sanki her şeyi yapıyor gibi. En sonunda o zaman sana da çamaşır ütü yemek yok diyecem o olacak. Daha bir tabağını bile kaldırmıyor masadan. Aman boş laflara cevap vermeyeyim o üzülmesin bu kırılmasın bana yakışmaz dedim diye mi oluyor bunlar. İlla kırıcı mı olmam gerek benimde ? Aramızda ne yaşanırsa yaşansın eşimin ailesine gitmek zorundamıyım ?
Genişletmek için tıkla...
Konunun özeti, laf soktular: sustum
Konuştular: sustum
Küçük görümce laf soktu: babam savundu ben yine sustum.
Masada resmen sözleriylen dövdüler:: AA aniye şaşırdınız ben tabiki sustum.
çalışmak istedim eşim hayır dedi: ben ne mi yaptım? Tabi ki SUSTUM. Aferin size. Devam...
 
Mauve .!.:
Eşimin memleketinde yaşıyoruz. Ailem uzakta. Annemler misafirliğe geldiler. Onlar gelir gelmez kv bana mesaj attı dedi ki yarın size gelcez. Bizde eşimle plan yapmıştık öncesinde. Yarın pikniğe gideceğiz biz anne, öbür gün müsait bir zamanda ben sana haber vericem çağırıcam dedim. Tamam yazdı. Arkasından bir on dk sonra aradı. Pikniğe perşembe gidin bizde gelelim dedi. Eşimin tek bir izin günü olduğunu diğer günler çalıştığını dolayısıyla perşembe gidemeyeceğimizi ve piknik hazırlığını ona göre yaptığımızı söyledim. (Önceden etleri falan her şeyi ayarladık) bunları derken de eşim yanımda. Onada soruyorum. Böyle böyle de diyor kendisi bende söylüyorum. Tamam dedi kapattık teli. Arkasından on dk sonra mesaj attı, baban da pikniğe gitmek istedi bizde gelcez yarın dedi. Mesajı eşime gösterdim ne diyim diye. Hazırlığımızı ona göre yaptık eğer gelmek istiyorlarsa kendileride bir şeyler getirsin o zaman yaz dedi. Anne hazırlığımızı ona göre yaptık yapacak bir şey yok gelecekseniz bir şeyler getirin dedim. Kv neyse gelmiyoruz yazdı. Bende yanlış anladın heralde yazdım durumu açıklamaya çalıştım. Cevap vermedi. Ardından durum paylaştı bana laf soktu. Sonraki gün görümcemi arattırıp eşime beni şikayet etti. Eşim de bana annem sana kırılmış ara gönlünü al dedi. Ben artık patladım. Annen neden bize bir sormuyor planınız nedir falan diye emrivaki yapıp duruyor yeter artık dedim. Kırk yılın başı annemler gelmiş şu yaptığına bak. Ben ona defalarca müsait zamanda çağıracağımı söylüyorum o hala ısrar ısrar. Ki zaten eşimin ailesiyle aramızda problemler var içli dışlı değiliz ne onlar çağırır doğru dürüst ne ben giderim. Gittiğimiz zaman doğru düzgün konuşmuyoruz bile. Laf sokmaktan başka yaptıkları bir şey yok. Sürekli beni evliliğimizi yönetmeye çalıştıkları için olaylar yaşadık ve mesafeliyiz. Şimdi sanki aramız çok iyiymiş gibi bide annemler geldi diye bu samimiyet nerden oluştu acaba birden kaprisler falan. Eşimin annemi ara gönlünü al demesine moralim bozulduğu için suratım düştü ve annemler anladı bir şey olduğunu. Ne oldu diye sordular bende anlattım. Eşim de onlara, annem kırılmış bir arayın onu dedi. Ailem eşime dedi ki bu işler böyle olmaz. Biz buraya gelmişiz önce annenin bizi bir arayıp hoşgeldiniz demesi konuşması gerek. Planınız nedir ne yapalım diye bir sorması gerek dediler. Eşim de bunun üstüne gidip annesini aradı heralde ki kv annemi arayıp hoşgeldiniz ne yapalım falan diye sordu. Annem de sonraki gün buyrun gelin akşam yemeğe dedi. Sonrasında geldiler. Normal bir gün yaşandı bu konular açılmadı. Masada yemek yerken sürekli benimle alakalı konular açıldı. Mauve bunu yemiyor şöyle yapmıyor böyle yapmıyor. Konu sürekli benim üzerimde dönüyor. Onlara göre benim yanlışlarım konuşuluyor. Sustum her zamanki gibi. En son kapıda uğurlarken küçük görümcem eşimle ve ailemle olan fotoğrafların olduğu çerçeveyi gördü. Görümcem annemlere döndü ve tavırlı bir şekilde dedi ki, bizim resmimizi koymamış. Babam da dedi ki onu ben kızıma hediye yaptırdım. Babamın bana yaptırıp gönderdiği bir hediye o. Yani bu tavrı çok saçmaydı. Gün böyle bitti gitti annemler kaldı gitti biz onlara gittik derken eşimin ailesinin bu hareketlerinden dolayı artık çok soğudum. Artık çağırdıklarında aradıklarında gitmemeye konuşmamaya karar verdim. Çünkü bardağın son damlası oldu. Yaptıklarından sonra mesafeliydik fakat her zaman gittim yardım ettim, kv zamanında temizliğe çağırdı gittim. Samimi olmasam da saygılı seviyeli konuştum yeri geldi güldüm hoş sohbet ettim. Laf sokmalarını duymazdan geldim. Küçük görümcem bile bana ahkam kesti durdu. Aman huzurumuz kaçmasın dedikçe onlar bu nasılsa biz ne yapsak yine tıpış tıpış geliyor dediğimizide yapıyor diyip beni bir şeye tutmamaya, laf sokmalarına ve emrivakilerine devam ettiler. Bu yüzden her olan olay sonrasında tepkimi saklayıp hiçbir şey olmamış gibi onlara gitmekten vazgeçmeye karar verdim. Anladım ki ben böyle yaptıkça ardı arkası kesilmeyecek. Eşim dün annem yemeğe çağırdı dedi. Bende gitmek istemiyorum dedim. İlk defa dedim böyle bir şeyi. Eşim de bu dediğin doğru mu o zaman bende senin annenlere hiç gitmem dedi. Neymiş ailesine gitmemem benim hesabıma geliyormuş zaten. Sülalesinde kaç kişiyi aramışım da bir sormuşum. Biz bir aileymişiz (annesi babası ve kardeşleriyle birlikte) böyle yapmam yanlışmış. Sigara yaktım. Sigara falan da yok sana beş dk da bir yakıyorsun dedi. Bende açtım ağzımı yumdum gözümü. Senin sülalen beni çok mu arayıp soruyor sanki dedim. Bak sen busun işte dedi. Ne diyorsun sen asıl önce biz bir aileyiz bunun farkına var benim ailem sana ne yaptı da gitmem diyorsun dedim. Ailem her zaman maddi manevi yanımızda olup destek oldular. Eşimin bitmek bilmeyen borçları var. Sustum hep üzerine gitmeyeyim diye ama artık dayanamıyorum çünkü bunlara rağmen babama laf edebiliyor. Evlenmeden önce çalışan bir insandım şimdi de çalışmak istiyorum ama bulunduğum şehirde iş yok. Alanıma göre bulamasamda gider başka bir işte yaparım ama onu istemiyor. Aile ortamlarında sürekli beni kötülüyor. Sanki beceriksizim, her şeyi yanlış yapıyormuşum gibi. Her zaman diyorum insanların içinde bana düzgün davran. Kırdığında sözde geliyor bide gönlümü alıyor öpüyor sarılıyor hep alttan alan oymuş. Konuşamıyoruz ki sorunlarımızı. Ona göre ben lak lak ediyorum sadece. Konu o istediğinde açılacak o istemediğinde kapanacak. Bu umursamaz ve rahat tavırları ağzına geleni konuşması beni çileden çıkarıyor artık. Sigara yok sana diyebiliyor bide sanki her şeyi yapıyor gibi. En sonunda o zaman sana da çamaşır ütü yemek yok diyecem o olacak. Daha bir tabağını bile kaldırmıyor masadan. Aman boş laflara cevap vermeyeyim o üzülmesin bu kırılmasın bana yakışmaz dedim diye mi oluyor bunlar. İlla kırıcı mı olmam gerek benimde ? Aramızda ne yaşanırsa yaşansın eşimin ailesine gitmek zorundamıyım ?
Genişletmek için tıkla...
Yazdiklarinda evliligimin ilk zamanlarina gittim ne leş günlerdi bee, tripli kaynana, bos bos konusan gorumce, isimleri gecse midem bulaniyor öyle tiksinmisim. Allah beni kurtardigi gibi seni de kurtarsin.
 
KudrAlobar .!.:
Sizin ailenize bunun söylendiğini düşünün. Eşiniz annenize yiyeceğinizi alıp gelin diyor. Çok ayıp bence. Yoldan iki kilo kanat alınır geçilir en kötü.
Genişletmek için tıkla...
Konu sahibinden çıkmıyor ki o parlak fikir. Kocası kendi ana babasına diyor bunu. Konu sahibi de her konuda susmuş ama eşi böyle parlak fikirler sununca dayanamamış paylaşmış sevgili kv ile. İnsan kendi ana babası için bile ne yiyecekse alsın diyorsa karısının ailesine hürmet etmesi bile abes kaçardı zaten.
 
Mavistez .!.:
Konuyu gayette tam okudum. Kadın vakit gecrmek istemiş evet ısrarı fazla olmuş ama sizin eşinize sormanız bile hata. Yola çıkmış olup piknik alaninda olsanız neyse yolda giderken alır insan yine belli etmez herkese 5 tavuk düşeceğine 2 tane koyar yinede belli etmezdim yokluğu. Gelrken yiyeceğinide getir demek ayıptır. Durumun yoksa pikniği iptal edip 1 kilo kuru fasulye islayip yanına pilav yapıp ağırlamak isteyen gene ağırlar siz gayette istememissiniz
Genişletmek için tıkla...

Siz öyle yaparsınız. Biz istememişsek o da istenmediği yere arayıp arayıp ısrar etmesin o zaman yeter bu zamana kadar yaptıklarına saysın
 
Ben size bazı yerlerde hak verdim bazı yerlerde vermedim mesela eş ailesi ciddi derecede kıskanç özellikle de K valideniz fesat ve kıskançlar açıkçası benim ailem uzakta olsa ben eş ailesinin şehrinde yaşasam ailem kırk yılın başında geldiğinde bir de aramızın iyi olmadığı kayın ailenin gelmesini istemezdim anne babam ve eşimle vakit geçirmek isterdim ki siz eşinizin söylediklerini söylemişsiniz eşiniz çok çakal ateşe sizi atıyor kendi söylettirdiği laflar için bide annem kırılmış deyip gönül almanızı bekliyor siz güzel bi şekilde başka zaman ağırlayalım demişsiniz tamam tamam deyip hazmedemeyip gelmek istemişler o yüzden yiyeceğinizi getirin demenizi de absürt bulmadım ben valla size kızdığım husus da bu covid pandemisinin başını alıp gittiği günlerde topluca gelip gitme yapmanız biz bi senedir Ananem babannemle görüşmüyoruz mesela
 
Mauve .!.:
Bu piknik konusunda bu kadar yüklenilmesine şaşırdım. Pikniğe birlikte gidildiği zaman herkes bir şeyler götürür zaten. Bunun nesi garip veya ayıp pardon ? Plan yapılır önceden konuşulur kim ne getirecekse söyler ona göre ayarlanır. Bunda ayıp veya kötü hiçbir şey göremiyorum ben. Konu nerelere çekildi inanılmaz
Genişletmek için tıkla...

Mauve .!.:
Siz öyle yaparsınız. Biz istememişsek o da istenmediği yere arayıp arayıp ısrar etmesin o zaman yeter bu zamana kadar yaptıklarına saysın
Genişletmek için tıkla...
Konunuzun tamamını okudum .Daha önceki yaşadığınız şeylerden dolayı böyle davrandığınızi dusunuyorum .Yani kizginsiniz ve görüşmek istemiyorsunuz .Yoksa piknik mevzusunda haksizsiniz zaten size sorarlardi ne yapalım sen ne yaptın gibi .Velev ki sormadılar , eşiniz öyle birşey dese bile sizin agzinizdan çıkmış görünüyor .Sonuçta evlatlarına kırılmazlar .Siz derseniz ekstra ayıp olur.( Ki bence de denmemeli aileye böyle şeyler )

Velhasıl madem birgun görüşmek kesin piknikte olabilirdi .Evden daha az yorulurdunuz bence. Görüşmek istemiyorsanız da bunu anlarım ama net olun ,yani bahane aramayın .Şu anki durumdan daha iyi olur . Nacizane daha az görüşmeyi öneririm .Pandemi günlerinde daha az risk alırsınız en azından .
 
Muhtelif Evhamli Hatun .!.:
Bir okurken sinir oldum kvye
Oldum olası gelin ailesi gelince kv ninde eve damlamasına hep sinir olmuşumdur.
Zaten gelin oğul kv kp sürekli zaman geçiriyorlar. Bir kez de biricik oğulları kızın anne babasıyla ayrı zaman geçirsin.
Daha hoşgeldin demeden ısrar ısrar etmeleri battı.

Ama yorumunuzu okuyunca bir düşündüm. Sahi nasıl denir ki? Bu da çok ayıp. Ben asla diyemezdim. En kötü anne bize sende börek yapar mısın, çok güzel yapıyorsun, etler de bizden der geçersin. Kv ve kp e üzüldüm bi. Oğlum olacak ben olsam çok kırılırdım, geçmiş yorumlarıma kıyasla erkek analarına empati yapmaya başladım :KK70:

O sebeple kim haklı kim haksız bir karar veremedim şimdi :KK70:
Genişletmek için tıkla...
Kv kibarca reddedilmis ama arsizca israr ediyor. Kv istenmedigini anladigi halde israr etmeye utanmazken konu sahibi neden utansin ki ?

Anneye böyle söylenmez neden çunki sen kucuksun. Peki bu koskoca yasli basli saygi bekleyen annecik sinsilik yaparken huzur bozarken anneligine nasil yakistiriyor ? Anne olunca her turlu cirkeflige haklari var ama gelinin hicbir hakki yok susup otursun. Gunler mi tukenmis de kv kadinin ailesi gelince piknige dahil olmanin derdinde. Birlikte zaman gecirmek istiyorlarsa arar munasip bir gun sorarlar emrivaki yapmazlar. Ki bu insanlar ayni sehirde elbette gorusuyordur zaten.
 
Mauve .!.:
Bu piknik konusunda bu kadar yüklenilmesine şaşırdım. Pikniğe birlikte gidildiği zaman herkes bir şeyler götürür zaten. Bunun nesi garip veya ayıp pardon ? Plan yapılır önceden konuşulur kim ne getirecekse söyler ona göre ayarlanır. Bunda ayıp veya kötü hiçbir şey göremiyorum ben. Konu nerelere çekildi inanılmaz
Genişletmek için tıkla...
Biz de geliyoruz diyene yiyeceğinizi alın gelin denmez arkadaşım. Her şeyin bir adabı, yolu yordamı var.
 
eylulcmre .!.:
Konu sahibinden çıkmıyor ki o parlak fikir. Kocası kendi ana babasına diyor bunu. Konu sahibi de her konuda susmuş ama eşi böyle parlak fikirler sununca dayanamamış paylaşmış sevgili kv ile. İnsan kendi ana babası için bile ne yiyecekse alsın diyorsa karısının ailesine hürmet etmesi bile abes kaçardı zaten.
Genişletmek için tıkla...
Ne bileyim, benim kocam böyle parlak bir fikirle gelse ben kendime yedirip de söylemem bunu, utanırım. Kendi söylese kendi ailesine böyle bir şey, ne saçmalıyorsun sen diye çıkışırım.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

G
Abim ve yengem aile ile küstü konuşmuyorlar . Onlar yüzünden ben rezil oluyorum sizce ne yapmalıyım?
8 9 10
Yorumlar
194
Görüntüleme
7K
Niloyatospikk
Niloyatospikk
G
Kp kişisi ve davranışları
Yorumlar
18
Görüntüleme
945
sevimlicosh
sevimlicosh
P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
Yorumlar
15
Görüntüleme
918
poughkeepsie
P
hercaim55
toksik ailem ile baş edemiyorum:(
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
3K
Blanc12
B
U
Şeytan kaynana, eski eş.. bitmek bilmeyen dertlerim ?
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
3K
Sadecebenbb
S
X