- Konu Sahibi superherogirl
-
- #1
Ayrıldık biz, O da seviyor,ben de seviyorum.Ama olmadı,sadece sevgi yetmedi,anlaşamadık,sevdik ama
anlaşamadık.Annem-babam rahat yetiştirdi beni,kısa etekler,askılı tişörtler,bikiniler...Hiçbirini ama hiçbirini sorun etmediler hiçbir zaman.
İzin bile almadım giyerken,giydim.Akşam en geç 8'de evde olmalıydım,istediğim yere istediğim zaman gidebilirdim,erkek kardeşimden bile üstün tuttular beni,"O erkek her işi yapar ama senin nitelikli bir işinin olması gerek."dediler,hiçbir zaman hiçbir masraftan kaçınmadılar.Özgürdüm ben,istediğimi giyer istediğim yere giderdim.Sigara kullanırım ailem sadece uyardı ondan sonra lafı bile açılmadı.Babamla karşılıklı rakı içtiğimiz günler de oldu.
Ben böyle yetiştim,beni böyle büyüttü ailem.Sevgilim...Yani ayrıldığım adam.O çok farklıydı her zaman,ailesi farklıydı çünkü.
"Annem babam gelenekçidir."dedi,birşey demedim.
"Babam oje sevmiyor."dedi,arada sırada sürdüm hatta bazen inadına sürdüm gittim,birşey demediler.
"Sadece bisiklet yaka tişört ve bluz giy."dedi,giydim.Saçma gelse de giydim,bazen inat ettim dekolte giydim.Kızdı,laf etti.
"Sigarayı bırak."dedi,bırakmadım.
"İleride çalışacağım ben,boşu boşuna ailem emek harcamadı ya,buraya da bu sebepten geldim."dedim,"Çalışan eş istemiyorum."dedi.
bunu da kabullenmedim.
Erkekten arkadaş olmazmış,kadın eviyle ilgilenmeliymiş...Falan filan...
Evet böyle kötü şeyler yaşadık,düşünceler çok zıttı,bu kadar kötü şeye rağmen bunların yüz misli de güzel şeyler yaşadık biz.
Oğlumuzun adı bile hazırdı,komik de olsa öyle işte.
Ben bir bayan olarak O'nun beni ikinci sınıf insan olarak kabul etmesini kabullenemedim.O'na göre her ne kadar "ikinci sınıf insan" yanlış olsa da,kadınlar narinmiş,çalışmayı bünyeleri kaldırmazmış.
Ben çok sevdim,O da çok sevdi.Seviyoruz da hala,yapamıyorum ben...
Mantığım kalbimin önüne geçemiyor,dayanamıyorum.
Bu şehir boğuyor beni,annemi istiyorum diye ağlar ya küçük çocuklar,çaresiz kalınca.
Ben annemi istiyorum.
Ben aşık olmak istemiyorum bir daha,baktığım her yerde,her eşyada o var.
Sanki çıkıp gelecekmiş gibi,"Tamam,kabullendim düşüncelerini."diyecekmiş gibi.
Biliyorum çok farklıyız ama sevdik biz,seve seve ayrıldık.
Ben yapamıyorum,hiçbir şey yolunda gitmiyor,hep eksik sanki.
Elim kolum eksik gibi.
Seve seve ayrılmak,dönüp gitmek akla mantığa sığar şey mi?
Bir ortasını bulamadık,O "Tamam,istediğin gibi giyin,çalış da...Kabul..."demedi.
Ben de "Tamam,okuyup ev hanımı olurum."demedim,diyemem.
Ben ne yapacağımı bilmiyorum şimdi.
Ne yapacağım ben?
Nasıl nefes alınır seviyorum,seviyor ama yok işte.
Yaram çok taze ve derin.Çok üzgünüm,bırakıp gidesim var herşeyi,bu şehri...
ya canım babası oje sevmiyor diye oje sürme diyen bi insandan ne hayır gelir ya
en hayırlısı olmuş, şimdi yastasın bir ya sonra iyi ayılmışım diceksin
ne güzel demokratik bi ailede büyümüşsün, kimse kişilik haklarına müdehale etmemiş, böyle bi ailede büyüyüp tam tersi bi adamla evlenmen önce kendine sonra kendi ailene ihanet olurdu
ağla, üzül, yasını çek ve yoluna devam et, onu hatırlatan şeyleri, insanlarıda hayatından çıkar derim
kendine layık gördüğün hayat bu olmamalı, olamazdı,
gelip barışalım herşeyini kabul ediyorum dese bile sakın barışayım deme, çünkü bu büyük bir yalan olur ancak vakit kaybı ve daha çok üzüntü olur
Abisinin eşi demişti "Sen O'na ve ailesine çok fazlasın."diye.
Ben hiçbir zaman böyle görmemiştim,çok sevdim,sadece bu özelliği hariç çok iyi bir insandı.
Ama unutamayacağım diye çok korkuyorum.
Ben,beni ve ailemi olduğu gibi kabul eden bir insan olmasını isterdim.Kabul etmesi demem de yanlış çünkü ailemin hayatında sorun ya da dışlanılacak birşey yok.
Ama bana "Sen olduğun gibi görünsen ailem seni istemez."demişti,kızgınlıkla da olsa demişti bunu.
Ne yani ben ve beni yetiştiren ailem kötü de senin ailen mi iyi?Ya da bu yüzden mi beni deli gibi sevdiler,kızları gibi gördüler.
O'nun babası bir kere kız kardeşinin kızı gece çalıştığı yerde nöbete kalıyor diye "Nöbete de mi kalıyormuş O?"demişti.
Ben kabullenemedim,bir bayan yaptıklarıyla,davranışlarıyla belli eder yerini,değerini.Ucuz mu,yoksa oturaklı mı.
Kıyafete göre ya da düşüncelerine göre insanlar dışlanmaz benim ailemde.
Bizde herşey kabuldür,yeter ki insan olsun.
Ama onlarda öyle değil,kapalı giyinmeli bir kadın,sigara kullanmamalı,alkolse aman aman çok günah.
Bacak bacak üstüne atıp oturmamalı bir bayan,yüksek sesle gülmemeli,erkek daha önemli,erkek birşey istedi mi
ya da kızdı mı anında olmalı,kadın kabul etmeli bunu,"Tamam."demeli erkeğinin isteğine,sorgulamamalı bile.Denize bikiniyle girmek mi
"Abooo!Olacak iş mi?",kadın sosyal faaliyetlerde bulunamaz.Sürekli bir "Namaz kılmak şöyle iyi böyle iyi."Ben dinimi bilmiyorum sanki,ailem eğitim verirken dini dışladı ya.Bir onlar dine bağlı zaten.Erkeklerle tokalaşılmaz,haremlik-selamlık oturulur.Misafir geldi mi önce misafir erkeğe ikram verilir sonra evin erkeğine.El öptürmez büyük erkekler kendinden küçük bayanlara falan.Kapıyı çalan erkekse kapıyı kadın açamaz,evde erkek varsa o bakar.Eve tamirci geldiyse kapıda bekletilir evin erkeği ya da oğlu gelene dek.
Abisinin eşi demişti "Sen O'na ve ailesine çok fazlasın."diye.
Ben hiçbir zaman böyle görmemiştim,çok sevdim,sadece bu özelliği hariç çok iyi bir insandı.
Ama unutamayacağım diye çok korkuyorum.
Ben,beni ve ailemi olduğu gibi kabul eden bir insan olmasını isterdim.Kabul etmesi demem de yanlış çünkü ailemin hayatında sorun ya da dışlanılacak birşey yok.
Ama bana "Sen olduğun gibi görünsen ailem seni istemez."demişti,kızgınlıkla da olsa demişti bunu.
Ne yani ben ve beni yetiştiren ailem kötü de senin ailen mi iyi?Ya da bu yüzden mi beni deli gibi sevdiler,kızları gibi gördüler.
O'nun babası bir kere kız kardeşinin kızı gece çalıştığı yerde nöbete kalıyor diye "Nöbete de mi kalıyormuş O?"demişti.
Ben kabullenemedim,bir bayan yaptıklarıyla,davranışlarıyla belli eder yerini,değerini.Ucuz mu,yoksa oturaklı mı.
Kıyafete göre ya da düşüncelerine göre insanlar dışlanmaz benim ailemde.
Bizde herşey kabuldür,yeter ki insan olsun.
Ama onlarda öyle değil,kapalı giyinmeli bir kadın,sigara kullanmamalı,alkolse aman aman çok günah.
Bacak bacak üstüne atıp oturmamalı bir bayan,yüksek sesle gülmemeli,erkek daha önemli,erkek birşey istedi mi
ya da kızdı mı anında olmalı,kadın kabul etmeli bunu,"Tamam."demeli erkeğinin isteğine,sorgulamamalı bile.Denize bikiniyle girmek mi
"Abooo!Olacak iş mi?",kadın sosyal faaliyetlerde bulunamaz.Sürekli bir "Namaz kılmak şöyle iyi böyle iyi."Ben dinimi bilmiyorum sanki,ailem eğitim verirken dini dışladı ya.Bir onlar dine bağlı zaten.Erkeklerle tokalaşılmaz,haremlik-selamlık oturulur.Misafir geldi mi önce misafir erkeğe ikram verilir sonra evin erkeğine.El öptürmez büyük erkekler kendinden küçük bayanlara falan.Kapıyı çalan erkekse kapıyı kadın açamaz,evde erkek varsa o bakar.Eve tamirci geldiyse kapıda bekletilir evin erkeği ya da oğlu gelene dek.
Öncelikle, şuan sana ne kadar başkasını sevemezmişsin, sanki dünyanın sonu gelmiş gibi görünse de değil arkadaşım, sen bu aileyle yapamayacağını zaten biliyorsun, ayrıca sevginin temelinde biraz da aynı dili konuşmak vardır. Siz emin ol bir araya gelseydiniz veya evlenmiş olsaydınız, birbirinizi sürekli değiştirmeye çabalayacaktınız en azından o seni değiştirmeye uğraşacaktı. O zaman zaten ne aşk kalacaktı ne de sevgi..
O sevgi yerini çok başka şeylerle değiştirecekti. Bunalacaktın, yıpranacaktın anlasana, sen sen olmaktan çıkacaktın! Şimdi 3 ay acı çekersin, 5 ay acı çekersin yol yakınken vaz geçmen çok mantıklı bir karar olmuş.. Neler unutuluyor arkadaşım, aşk acısı ne ki..??
Her şeyde bir hayır vardır, eminim senin de anlaştığın, ortak dili konuştuğunuz birisi karşına çıkacaktır.
Umarım unuturum,benim için zor olan evet aşk vardı ama bir de tutkularımdan kurtulmak zor benim için.
Bağlandığım şeyleri zor bırakırım maalesef,bağlandığım herşeye tutku derecesinde bağlanıyorum çünkü.
Ama olacak,yapabilirim inşallah.Kendimi teskin etmeye çalışıyordum olmadı,bir de burada paylaşayım dedim.
Bunun gibi durumlarda insana yardımcı olacak birileri olmalı mutlaka,ben de sizlerden yardım istedim.
Sağolun...
Yardımcı olmayı ben ve tüm arkadaşlarım çok isterler, ve eminim bunun için ellerinden geleni de yaparlar..
Birazcık zaman sadece..
Yok yok yanlış anladınız.Ben sadece bayanlara karşı böyle tavır takındıkları için bayanları ikinci sınıf insan olarakFarklı bir durum gerçekten, huzur sokağını okuyan bilir (şu an oynayan saçma diziden bahsetmiyorum kesinlikle) bi an feyzanın ağzından dinliyorum sandım sözlerinizi. Bende ayrıldığınız gibi bir insanla beraberim fikirleri aynı hatta çok daha keskin, ama asla beni 2.sınıf insan yerine koymadı. Üniversite mezunuyum çalışmanı istemiyorum dedi sizin eski sevgilinizinde dediği gibi sen dayanamazsın hem ev hem iş senin fıtratın buna uygun değil dedi mutlu oldum 2.sınıf hissetmedim kendimi.
Kendinizi değerli hissetmek kıskanılmamak özgür bırakılmaksa eğer böyle bir erkeğin her tavrı size kendinizi 2.sınıf hissettirecek.
Ben mutluyum zorunda olduğum için kabullenmedim, kabul etmek istedim.
Okumamışsanız eğer huzur sokağı kitabını tavsiye ederim, acınızda en kısa zamanda diner umarım.
Ama onlarda öyle değil,kapalı giyinmeli bir kadın,sigara kullanmamalı,alkolse aman aman çok günah.
Bacak bacak üstüne atıp oturmamalı bir bayan,yüksek sesle gülmemeli,erkek daha önemli,erkek birşey istedi mi
ya da kızdı mı anında olmalı,kadın kabul etmeli bunu,"Tamam."demeli erkeğinin isteğine,sorgulamamalı bile.Denize bikiniyle girmek mi
"Abooo!Olacak iş mi?",kadın sosyal faaliyetlerde bulunamaz.Sürekli bir "Namaz kılmak şöyle iyi böyle iyi."Ben dinimi bilmiyorum sanki,ailem eğitim verirken dini dışladı ya.Bir onlar dine bağlı zaten.Erkeklerle tokalaşılmaz,haremlik-selamlık oturulur.Misafir geldi mi önce misafir erkeğe ikram verilir sonra evin erkeğine.El öptürmez büyük erkekler kendinden küçük bayanlara falan.Kapıyı çalan erkekse kapıyı kadın açamaz,evde erkek varsa o bakar.Eve tamirci geldiyse kapıda bekletilir evin erkeği ya da oğlu gelene dek.
Yok yok yanlış anladınız.Ben sadece bayanlara karşı böyle tavır takındıkları için bayanları ikinci sınıf insan olarak
gördüklerini düşündüm.Aynı şekilde sevgilim de bana "Benim işim iyi,sen yine oku,mezun ol,diğerlerinden bir farkın olsun.Ama bayanlar narin oldukları için hem iş hem ev bir arada götüremezler.Bir süre sonra hem kendini yıpratırsın hem benimle ve çocuklarımızla iyi şekilde ilgilenemezsin."demişti.
Huzur Sokağı'nı da okumadım,tavsiyeniz için teşekkürler,en kısa zamanda alacağım,farklı şeylerle uğraşıp kafamı dağıtmam lazım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?