- 28 Ağustos 2020
- 8.373
- 37.071
- 498
- Konu Sahibi bikitapkahve
-
- #201
yav nefret değil. Bu hayatımda evliliği tecrübe etmişim zaten. Yeniden gelme şansım olsa neden aynı yoldan gideyim? Bu sefer bekar kalmayı denerdim
yav nefret değil. Bu hayatımda evliliği tecrübe etmişim zaten. Yeniden gelme şansım olsa neden aynı yoldan gideyim? Bu sefer bekar kalmayı denerdimYalniz suan evlilik kurumu cok pis patladi. Cogu kisi evlenmezdim demis anam ne nefret ediyormusuz evlilikten
Kesinlikle evlenmezdim sadece eş değil ailesi bilmem nesi dert bitmiyor . Bekarken annemle tartışınca bile yarım saat sonra bir şey olmamış gibi çay kahve içerdik . Yine eşimle olmak isterdim ama sevgili olarak en iyisiBir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?
Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içindeBelki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)
Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim.
Çünkü bir kocam yok, geçindirmem gereken bir ev yok, çekip çevirme derdim de yok. E haliyle çocuğum da yok. Niye canım isterse modunda olmayayım ki?
Ha bir tek işim var, ama işimi sevdiğim için onu canım istiyor. Hayattaki misyonumun işim olduğunu düşünüyorum bazen. Bazı insanlar belli işler için yaratılıyor sanırım, benimki de o hesap.
İşte onun dışında genel bir serbestlik mevcut hayatımda. Flörtlerime bile yansıyor. Mesela geçenlerde birinden hoşlanır gibi oldum, hop atlayıverdim. Sonra bir anda soğudum ve adios deyivermiş bulundum. Başka örnek vermek gerekirse, mesela bugün başımı alıp çıktım evden, gezdim, birrr sürü yürüdüm. Spotify listemi sarıp sarıp dinledim.Çünkü canım öyle istedi.
Bilmiyorum ya, fazla melodram kıvamında bir hayata gelemiyorum, fazla ciddiye almak istemiyorum galiba. Bir arkadaşımla bozuştuk, eski sevgilisiymişim gibi tripli mesajlar atıyor ara ara. İçim kıyılıyor valla, ne diyecekse net bir şekilde dese ve kapatsak. Hiç değerim yokmuş sende bilmem ne diye diye başımı şişiriyor. Kahır, sitem, karmaşık ilişkiler vs. bana göre değil. O yüzden geleneksel aile yapısı, kayın aile ilişkilerine de gelemiyorum.
Evlenmeden önce ben de aynı böyle düşünürdüm etrafımda ki insanlara da çok kulak asmazdım.Bir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?
Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içindeBelki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)
Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim.
her ruhun görevi baska kimisi evlilik icin gelir kimisi gezmek kimisi sadece calısmak üretmek kimisi ailesine bakma kendini feda etmek,Bir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?
Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içindeBelki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)
Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim.
yav nefret değil. Bu hayatımda evliliği tecrübe etmişim zaten. Yeniden gelme şansım olsa neden aynı yoldan gideyim? Bu sefer bekar kalmayı denerdim
İki kaşığı yan yana koyun itip çekin ondan bile ses çıkar iki farklı insan olunca elbette anlaşmazlık tartışmalar olacak. Evlilik kararı almadan önce bu insanın artı eksi tüm yanlarını döküp tartmanız gerekiyor. Siz bildiğiniz en olumsuz haline tahammül edebilecek misiniz? Bunu sevgiyle evet demeyin mantıken evet deyin ki yarın birgün kendinizi kandırmış bulmayın. Aynı evin içine girip aynı yolda iki kaptan olmak çok zor ama anlaşabildikten sonra yolunuza çıkan engellerde daha kolay geliyor insana. An geliyor esiyorBir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?
Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içindeBelki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)
Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim.
Bir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?
Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içindeBelki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)
Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim.
Bir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?
Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içindeBelki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)
Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?