kesinlikleeeeee cidden korkutucu, beni de korkutmuştu, bu kadar verici, bu kadar gerçekçilikten uzak biri ile evlilik nasıl yürüsün? günün birinde de içerlenir "sen seni seviyorum diye benimlesin, bencilsin" diye sorun çıkarır.
yani benim olayda mesela karşıdaki kişi o kadar iyiydi ki iyiliği beni dehşete soktu. Allah karşısına en iyi, en layık olduğu insanları çıkarsın, hakkında kötü ne desem ayıp olur ama olmazdık yani. biliyorum böyle anlatınca ben salak gibi iyi birini reddetmişim gibi duruyor ama adam kafasında o kadar ideal bir şey kurmuştu ki gerçek beni göremiyordu, hayatımı anlatıyordum anlayamıyordu, bu kadar iltifattan rahatsız olduğumu ifade ediyordum fark etmiyordu. en son ilan-ı aşk edince "sen de sevilmeyi hak ediyorsun, kabul edemem" dedim, "olsun, ben seni seviyorum yetmez mi?" dedi yani anlamadım, zeki de biriydi ama gözüne perde indi sanırım. "ne zaman istersen dön, evlenmeyeceğim, seni bekleyeceğim" dedi. ben evlendim, o evlenmedi ama bence benden dolayı değildir. kendi olayımı döktüm ama insan birini sevip sevmediğini anlıyor. bazen zamanla seviyorsun ama o zamanla sevip sevemeyeceğini de anlarsın. bir de aşık olmadan sevgili olunur yine denemek için (karşıdakine dürüst olarak) ama sevmeden evlenilmez yani evlilik birbirinin türlü halinde yanında olmak demek, sevmeden olmaz.
