Benimde maalesef eşim kumar oynuyor bıraktığını söylüyor ama asla inanmıyorum kendime olan saygımdan dolayı pazartesi dava açacağım. Sızın bu yazdıklarınızda o kadar doğru ki üstelik bir de kızım var sürekli affetmek görevini üstlenmişim üstelik kaldırıldım evlenmeden önce bana söylemedi oynadığını resmen dolandırıldım yeni yeni aklım başıma geliyor. Rabbimin imtihanı bu biliyorum. Artık kızımla yeni bir hayat kurmak istiyorum. Size çok geçmiş olsun diyorum. Büyük bir karaktersizden kurtulmussunuz. Yolumuz açık olsun.Merhabalar,
Forumda okuyup okuyup duruyorum. Bende sizlerle kendi yaşadıklarımı paylaşmak istedim en sonunda.
5 yıllık evliliğim bitiyor. Boşanma davası açtım. Boşanmam için öyle çok neden var ki hangi birini anlatsam…
Karı-koca öğretmen bir çiftiz. Eşim sakin yapılı, az ama öz konuşan, beyefendi, nazik, ılımlı, şakacı biridir. Bir ortama girdiğinde çok sevilir. Kendisiyle aynı okulda çalışırken tanıştık.önce ben ondan hoşlanmıştım. Gidip ilk açılan da ben oldum. O benden hoşlanmıyordu. Ama sonradan samimiyetimiz ilerledi ve ilişkimiz başladı. Sevgili olduğumuz süre boyunca hiçbir zaman bana tutku, aşk gibi hisler beslemediğini hissediyordum. Ama beni seviyordu da.çünkü benimle evlenmek istediğini söylemişti. Ben ise ciddi anlamda ona aşıktım. 1 yıllık ilişkimizin ardından evlendik. Çok düğün dernek meraklısı biri olmadığından erkek tarafından fazla birşey beklemedim ellerinden ne geldiyse yaptılar ve sorunsuz şekilde evlilik gerçekleşti. Ancak evlendikten sonra eşimin iddia oynama huyunun olduğunu gördüm. İlk fark ettiğimde çok cuzi rakamlarla loto kuponu gibi basit şekilde oynadığını söyledi ama istemediğimi dile getirdim. Söz verdi. Ancak evliliğimiz 2. 3. Ve 4. Yılında da yani her sene benden gizli oynadığını gördüm hatta son oynayışında benden gizli kredi bile çekmişti yaklaşık 40 bin tllik. Bu arada bir daha oynamayacağına dair anne babasının üzerine büyük yeminler ediyordu. En son gizli kredi olayından sonra eşimin anne ve babasına durumu bildirmek zorunda kaldım. Bu arada niye bu kadar idare ettin affettin derseniz bu durumun dışında kavga etmeyen iki gün bile küs kalmamış bir çifttik. Oldukça uyumluyduk. Dışardan bize çok imrendiklerini söylerlerdi. Bende eşime güvenerek yuvamı dağıtmak istemedim. Bu arada 3 yıl boyunca çocuk istemedik ikimizde ancak 4. Yılımızda denedik ve iki kere düşük yaşadım. Hatta benim düşük yaptığım gün bile hastaneyken yanımda iddia oynamış meğerse. Gelelim 5. Senemize.. sömestr tatilinde yurtdışı gezisine gitmiştik. Eşimin çok soğuk davrandığını hissediyordum. Ortada birşey yok ama nedense ruh gibi bana karşı aynı zamanda. Ardından ülkemizdeki deprem olayları derken evdeki ruh halimiz iyice bozuldu. Sonra evde eşimden resmen ilgi dilenmeye başladığımı farkettim. Bu beni çok hırçınlaştırıyordu. Gecelerce niye böyleyiz diye ağladım. Yine iddia oynayıp sakladığını düşündüm. Telefonuna da bakıyordum ama birşey yoktu ortada. Ramazan ayında hep oruç tutan eşim bir iki gün anca tuttu. Sürekli hastayım diyerek oruç tutmuyordu. Elinden telefon düşmüyor. Karşıma aldım konuştum başkasından mı hoşlandın? Beni sevmiyorsan durmam sevilmediğim yerde dedim. İtiraz ediyrdu. Peki sonra ne mi oldu? Benim derslerim sabahtı eşimin öğleden sonra. Bir gün okulda rahatsızlanarak eve erken geldim. Evde eşimi bir kadınla buldum. Kendi okulundan bir kadın öğretmenle.. kadın evli ve 8 yaşında bir çocuğu var üstelik. Eşim itiraz etti yanlış anladın dedi ama site kamerasından gördüm ki kadın ben evden çıktıktan sonra sabahın köründe evime gelmiş. Aptal gibi inanmak istedim ona hala. Eşimi çok seviyordum konduradım. Gözümle görsem bile konduramadım. Severek birinden vazgeçmek zorunda kalmak çok acıymış. Canımı çok yaktı. Körmüşüm görememişim. Kimse inanamadı. Kendi ailem, arkadaşlarımız dahil herkes şok içinde… boşanma davası açtım. Boşanıyorum. Kolay değil ama forumda sizlerin boşanma hikayelerini okudukça şanslı sayıyorum kendimi. Biz kadınlara yuvayı dişi kuş yapar mantığı ile sürekli karşı tarafı affetme görevi yükleniyor ister istemez. Aslında ilk günden itibaren eşime ben gitmişim ben adım atmışım. Beni kaybetme korkusu olmamış. Onu seven ve ona düşkün bir eş… hatalarını sürekli affeden bir eş… hatta benim kendi ailem yakın zamanda bize ev bile alacaklardı. Yani benimle evliliği boyunca maddi manevi desteklendi. Elbette benimde hatalarım olmuştur. Fevriydim. Kolay sinirlenirdim. Ama küs kalamayacak kadar da ılımlıydım. Ama aldatılmayı haketmedim. Hani forumda soruluyor ya eşimin kumarını affetsem mi? Affetmeyin kumar affedilecek birşey değilmiş. Kumar bir bağımlılık ve bedel ödenmeden bırakılmıyor. Ve affettikçe eşinizin size olan saygısı azalıyor ve işin sonu aldatmaya kadar gidebiliyormuş… benim imtihanım buymuş diyorum. Ama dedim ya forumdaki çoğu kişiye göre şanslı görüyorum. Gencim, çalışıyorum, çoluk çocukta yok. Yeniden kurabilirim hayatımı. Sizlerin hikayelerini de okudukça tüm derdi olan kadınlarımıza dua ediyorum. Özellikle anne olanlara… allah iyilerle karşılaştırsın hepinizi. Kendimde dahil olmak üzere sizlerin de her geçen gün daha iyi ve daha güçlü hissetmeniz dileğiyle…
Kadın direk evden kaçtı. Eşim ise kadının onu okula bırakacağını ama hazır olmadığı için 15 dakikalığına uğradı gibi mantıksız açıklamaları oldu. Tabi kameralarda 2 saat evimde vakit geçirdikleri ortada. Sonrasında zaten arama kayıtları, konum bilgileri derken herşey açığa çıktı.Kadın ne dedi çok merak ettim, eşiniz yanlış anladın dedi ya kadın ne açıklama yaptı?
Aldatılmanın nedeni kumar demek istemedim aslında. Sadece şunu anladım. Verilmemesi gereken tavizler verildikçe karşı taraf saygı duymuyor. Sen fedakarlık yaptım zannediyorsun ama öyle olmuyormuşYaşınız çok genç çok erken evlenmişsiniz zaten. Çocuğunuzun olmamış olması da iyi. Hep kumardan bahsedip durmuşsunuz sanki kadın meselesinin sebebi kumar olmuş gibi açıklamışsınız. Bundan sonra gezin tozun keyfinize bakın. Ayrılık kararı için tebrik ediyorum
Evde öyle oturuyorlar miydi yani nasıl öyle kolayca kacabildi yüzsüz pislik.Kadın direk evden kaçtı. Eşim ise kadının onu okula bırakacağını ama hazır olmadığı için 15 dakikalığına uğradı gibi mantıksız açıklamaları oldu. Tabi kameralarda 2 saat evimde vakit geçirdikleri ortada. Sonrasında zaten arama kayıtları, konum bilgileri derken herşey açığa çıktı.
Merhabalar,
Forumda okuyup okuyup duruyorum. Bende sizlerle kendi yaşadıklarımı paylaşmak istedim en sonunda.
5 yıllık evliliğim bitiyor. Boşanma davası açtım. Boşanmam için öyle çok neden var ki hangi birini anlatsam…
Karı-koca öğretmen bir çiftiz. Eşim sakin yapılı, az ama öz konuşan, beyefendi, nazik, ılımlı, şakacı biridir. Bir ortama girdiğinde çok sevilir. Kendisiyle aynı okulda çalışırken tanıştık.önce ben ondan hoşlanmıştım. Gidip ilk açılan da ben oldum. O benden hoşlanmıyordu. Ama sonradan samimiyetimiz ilerledi ve ilişkimiz başladı. Sevgili olduğumuz süre boyunca hiçbir zaman bana tutku, aşk gibi hisler beslemediğini hissediyordum. Ama beni seviyordu da.çünkü benimle evlenmek istediğini söylemişti. Ben ise ciddi anlamda ona aşıktım. 1 yıllık ilişkimizin ardından evlendik. Çok düğün dernek meraklısı biri olmadığından erkek tarafından fazla birşey beklemedim ellerinden ne geldiyse yaptılar ve sorunsuz şekilde evlilik gerçekleşti. Ancak evlendikten sonra eşimin iddia oynama huyunun olduğunu gördüm. İlk fark ettiğimde çok cuzi rakamlarla loto kuponu gibi basit şekilde oynadığını söyledi ama istemediğimi dile getirdim. Söz verdi. Ancak evliliğimiz 2. 3. Ve 4. Yılında da yani her sene benden gizli oynadığını gördüm hatta son oynayışında benden gizli kredi bile çekmişti yaklaşık 40 bin tllik. Bu arada bir daha oynamayacağına dair anne babasının üzerine büyük yeminler ediyordu. En son gizli kredi olayından sonra eşimin anne ve babasına durumu bildirmek zorunda kaldım. Bu arada niye bu kadar idare ettin affettin derseniz bu durumun dışında kavga etmeyen iki gün bile küs kalmamış bir çifttik. Oldukça uyumluyduk. Dışardan bize çok imrendiklerini söylerlerdi. Bende eşime güvenerek yuvamı dağıtmak istemedim. Bu arada 3 yıl boyunca çocuk istemedik ikimizde ancak 4. Yılımızda denedik ve iki kere düşük yaşadım. Hatta benim düşük yaptığım gün bile hastaneyken yanımda iddia oynamış meğerse. Gelelim 5. Senemize.. sömestr tatilinde yurtdışı gezisine gitmiştik. Eşimin çok soğuk davrandığını hissediyordum. Ortada birşey yok ama nedense ruh gibi bana karşı aynı zamanda. Ardından ülkemizdeki deprem olayları derken evdeki ruh halimiz iyice bozuldu. Sonra evde eşimden resmen ilgi dilenmeye başladığımı farkettim. Bu beni çok hırçınlaştırıyordu. Gecelerce niye böyleyiz diye ağladım. Yine iddia oynayıp sakladığını düşündüm. Telefonuna da bakıyordum ama birşey yoktu ortada. Ramazan ayında hep oruç tutan eşim bir iki gün anca tuttu. Sürekli hastayım diyerek oruç tutmuyordu. Elinden telefon düşmüyor. Karşıma aldım konuştum başkasından mı hoşlandın? Beni sevmiyorsan durmam sevilmediğim yerde dedim. İtiraz ediyrdu. Peki sonra ne mi oldu? Benim derslerim sabahtı eşimin öğleden sonra. Bir gün okulda rahatsızlanarak eve erken geldim. Evde eşimi bir kadınla buldum. Kendi okulundan bir kadın öğretmenle.. kadın evli ve 8 yaşında bir çocuğu var üstelik. Eşim itiraz etti yanlış anladın dedi ama site kamerasından gördüm ki kadın ben evden çıktıktan sonra sabahın köründe evime gelmiş. Aptal gibi inanmak istedim ona hala. Eşimi çok seviyordum konduradım. Gözümle görsem bile konduramadım. Severek birinden vazgeçmek zorunda kalmak çok acıymış. Canımı çok yaktı. Körmüşüm görememişim. Kimse inanamadı. Kendi ailem, arkadaşlarımız dahil herkes şok içinde… boşanma davası açtım. Boşanıyorum. Kolay değil ama forumda sizlerin boşanma hikayelerini okudukça şanslı sayıyorum kendimi. Biz kadınlara yuvayı dişi kuş yapar mantığı ile sürekli karşı tarafı affetme görevi yükleniyor ister istemez. Aslında ilk günden itibaren eşime ben gitmişim ben adım atmışım. Beni kaybetme korkusu olmamış. Onu seven ve ona düşkün bir eş… hatalarını sürekli affeden bir eş… hatta benim kendi ailem yakın zamanda bize ev bile alacaklardı. Yani benimle evliliği boyunca maddi manevi desteklendi. Elbette benimde hatalarım olmuştur. Fevriydim. Kolay sinirlenirdim. Ama küs kalamayacak kadar da ılımlıydım. Ama aldatılmayı haketmedim. Hani forumda soruluyor ya eşimin kumarını affetsem mi? Affetmeyin kumar affedilecek birşey değilmiş. Kumar bir bağımlılık ve bedel ödenmeden bırakılmıyor. Ve affettikçe eşinizin size olan saygısı azalıyor ve işin sonu aldatmaya kadar gidebiliyormuş… benim imtihanım buymuş diyorum. Ama dedim ya forumdaki çoğu kişiye göre şanslı görüyorum. Gencim, çalışıyorum, çoluk çocukta yok. Yeniden kurabilirim hayatımı. Sizlerin hikayelerini de okudukça tüm derdi olan kadınlarımıza dua ediyorum. Özellikle anne olanlara… allah iyilerle karşılaştırsın hepinizi. Kendimde dahil olmak üzere sizlerin de her geçen gün daha iyi ve daha güçlü hissetmeniz dileğiyle…
Hayır yatağın arkasına saklanmış vaziyette buldum. Eşim benim kollarımdan tuttu o anda ve kadın kaçtı.. hatırlamak bile istemiyorum bu anı. Büyük bir şok yaşadımEvde öyle oturuyorlar miydi yani nasıl öyle kolayca kacabildi yüzsüz pislik.
O kadının eşi de öğrendi mi durumu? Allah ım ne korkunç insanlar var yaHayır yatağın arkasına saklanmış vaziyette buldum. Eşim benim kollarımdan tuttu o anda ve kadın kaçtı.. hatırlamak bile istemiyorum bu anı. Büyük bir şok yaşadım
Orasını bilmiyorum kadın okuldan izin almış şimdi evlerini satıp başka şehire gidicekmiş. Muhtemelen eşine anlattı durumu. Ve kaçıyorlar. Allaha havale ettim. Eden bulur cezasını elbet. Yuva yıkanın yuvası mı olur?O kadının eşi de öğrendi mi durumu? Allah ım ne korkunç insanlar var ya
Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim. Aslında yalan söylemeyeceğim ilk haftalarda gelsin özür dilesin pişman olduğunu göreyim yuvam dağılmasın istedim. Nedense değişim zor geldi. Yani başta çok da güçlü değildim. Ama arkadaş çevrem, ailem hepsi destek oldu. Böyle zamanlarda insana birilerinin “bu da geçecek daha iyileri nasip olacak üzülme” gibi cümlelerle teselli vermesi çok önemliymiş. Umutsuzluğun karanlığın içinden bir ışık gibi parlıyor bu cümleler insanın yüreğine. Bu yüzden yazmak istedim zaten. Şu an aldatılan, kandırılan, hakkı ve emeği yenen kadınlarımız varsa üzülmesinler güçlü ve dik dursunlar. Hepsi geçecek, geçiyor da…Bu dünyada hepimiz farklı farklı imtihanlardan geçiyoruz, ailemizle, paramızla, çocuğumuzla, sizinkide buymuş, ama bitti. Bundan sonra mutlu olma zamanı, sizi dik duruşunuz için tebrik ediyorumçevremdede böyle bir kaç olay yaşandı, ve güçlü durup ayrılanlar, şuan okadar mutlularki. Ayrılmayanlarda kendilerini bi ömürlük mutsuzluğa hapsetdi Biyerde okumuştum, hayatınızdan kötüleri çıkarınki, iyilere yer açılsın Allah sizi bundan sonra iyilerle, sizi hak edenlerle karşılaştırsın inşallah
Rezil pislik. Allah aşkına o kadını kendi esine okuluna ailesine komple rezil et. Evladından da mı utanmadi rezil hadi senden utanmadi da.Hayır yatağın arkasına saklanmış vaziyette buldum. Eşim benim kollarımdan tuttu o anda ve kadın kaçtı.. hatırlamak bile istemiyorum bu anı. Büyük bir şok yaşadım
Arkadaşınız dilerim çok daha mutlu olur. Ve mutluluğu da daim olsun. Kendisi ve çocukları için dua edeceğim, çok selam söyleyin bendenBaşta böyle düşünmeniz normal, onca yılı, anıları birden silip, hiç birşey olmamış gibi önünüze bakmanız mümkün değil zaten, hepimiz insanız ve genelde duygularımız bizi yönlendiriyor. Bir arkadaşım aldatılmayı öğrendikten sonra evini ayırmıştı, çocukları vardı, ve bir kaç ay sonra eşi gelip özür dilediğinde, dönmeye kalktı, çünkü hala seviyordu. Ama hepimizin tepkisi ile karşılaşınca, ailemi ve arkadaṣlarımı kaybetmeyi göze alamam diye dönmedi ama aslında dönmek istiyordu, ama zorakide olsa önüne baktı ve şuan okadar mutluki maşallah, anlatamam. Görüştüğü, kendisine gerçekten değer veren biri var hayatında, çocukları yanında ve onlarda çok daha mutlular. Ozaman göremediği kötü olaylari şimdi hatırlıyor, görüyor, meğer ben nelere katlanmışım diye. Şimdi niye daha önce boşanmadım diye üzülüyor sadece :)