- 2 Şubat 2015
- 14.624
- 62.309
- 598
Hayatimdan bir ani silsem, ne olurdu?
8 yıl ılkokulu birlikte okuduğum, sınıf arkadaşım, yol arkadaşım, komşumuzun oğlu vardı.
Doğum gunlerimiz bile 2 gun aralı.
6. Sınıfta babası kanser oldu
2 sene sonra hastaligi yendi.
Bu 2 senede, annesi babasına bebek gibi baktı.
Sonuç, adam iyileştiğinde ailesini başka bir kadın için terk etti.
Hikayenin bu kısmı alakasız aslında.
Yada bilmiyorum..
Sonra lisede kötü arkadaş çevresi, ergenlik isyanı, aman oğlumuz üzülmesin diye esirgemedikleri para derken,
Madde kullanmaya başladı.
Anne didindi.
Yeri geldi doktora yalvardi, yeri geldi polise.
Babama geldi, abi bir de sen konuş diye
Hastaneler, psikologlar, ilaçlar.
Geçti derken aynı süreç 6 ayda bir yeniden başladı.
Taşındık biz de zaten..
Aman kızım, dedi sema teyze
Nolur, eski arkadaşları bırakmayın siz onu.
Mümkün mü? Degil.
Küfür kıyamet, yanına yaklaştırmıyor
Kimse kalmadı.
Sema teyzenin hatrina alttan ala ala,
Geçti 3 sene daha.
Üniversite sınavı sonuçları aciklandığı akşam,
Kavga ettik.
Ama Ne kavga
Bana demediğini bırakmadı
Üniversitede de ona kuyruk mu olacakmisim.
Egomu tatmin etmek için iyi biriymisim gibi yapıyormuşum, bilmiyor muymuş o benim aklımdan geceni.
Gardiyanmışım.
Oymuşum buymuşum.
Annesine laf taşımışım
Sirlarimdan, kırgınlıklarımdan da vurmayı ihmal etmedi.
Aynı şehirde kaldık,
Iletisimi kestik.
2 kere karşılaştık, ama selamlasmadik bile.
1 yıl sonra aradı
Meşgule attım.
5 ay kadar sonra teyzesi annemi aradı.
Cenaze haberini verdi.
Hayatimdan iki anı silmek isterdim.
Biri o telefonu meşgule attığım
Biri de o cenazede annesine sarıldığım.
Geçen yıl bugüne bir kac gun kala doğum yaptım.
38 in bitmesini bekleyecektik,
Kızım 36+5 te dogdu, yine alakası var mı bilmiyorum.
Annesi Sina koyarken adını, bilemedim bu kadar yakacağını diye ağladı.
Sina,
Hayatımda gördüğüm en kocaman ağız hala seninki.
o zamanki dostum, şimdiki esim, seni hala kıskanıyor, az ötede dursun diye :)
Babam hala ulkerin renklerini turuncu yesil zannediyor ve hep sana yeşil bana turuncu alirdi ya alacaklarini, simdi cocuklarima oyle aliyor.
Annem babama, sana cocuk emanet edilmez, çocukları bir kere kaybettin geldin derken, aslında bizim babamdan kaçtığımız günü anlatıyor.
14 yıl önce, bugün, ben seninle birlikte cocuklugumu da gomdum.
hiç hatırlamadığım zamanlar var.
Neden cenazeni değil de, en deli cocukluk zamanlarimizi yok sayiyor aptal beynim bilmiyorum.
Sanırım daha cok ozlemeyeyim diye.
8 yıl ılkokulu birlikte okuduğum, sınıf arkadaşım, yol arkadaşım, komşumuzun oğlu vardı.
Doğum gunlerimiz bile 2 gun aralı.
6. Sınıfta babası kanser oldu
2 sene sonra hastaligi yendi.
Bu 2 senede, annesi babasına bebek gibi baktı.
Sonuç, adam iyileştiğinde ailesini başka bir kadın için terk etti.
Hikayenin bu kısmı alakasız aslında.
Yada bilmiyorum..
Sonra lisede kötü arkadaş çevresi, ergenlik isyanı, aman oğlumuz üzülmesin diye esirgemedikleri para derken,
Madde kullanmaya başladı.
Anne didindi.
Yeri geldi doktora yalvardi, yeri geldi polise.
Babama geldi, abi bir de sen konuş diye
Hastaneler, psikologlar, ilaçlar.
Geçti derken aynı süreç 6 ayda bir yeniden başladı.
Taşındık biz de zaten..
Aman kızım, dedi sema teyze
Nolur, eski arkadaşları bırakmayın siz onu.
Mümkün mü? Degil.
Küfür kıyamet, yanına yaklaştırmıyor
Kimse kalmadı.
Sema teyzenin hatrina alttan ala ala,
Geçti 3 sene daha.
Üniversite sınavı sonuçları aciklandığı akşam,
Kavga ettik.
Ama Ne kavga
Bana demediğini bırakmadı
Üniversitede de ona kuyruk mu olacakmisim.
Egomu tatmin etmek için iyi biriymisim gibi yapıyormuşum, bilmiyor muymuş o benim aklımdan geceni.
Gardiyanmışım.
Oymuşum buymuşum.
Annesine laf taşımışım
Sirlarimdan, kırgınlıklarımdan da vurmayı ihmal etmedi.
Aynı şehirde kaldık,
Iletisimi kestik.
2 kere karşılaştık, ama selamlasmadik bile.
1 yıl sonra aradı
Meşgule attım.
5 ay kadar sonra teyzesi annemi aradı.
Cenaze haberini verdi.
Hayatimdan iki anı silmek isterdim.
Biri o telefonu meşgule attığım
Biri de o cenazede annesine sarıldığım.
Geçen yıl bugüne bir kac gun kala doğum yaptım.
38 in bitmesini bekleyecektik,
Kızım 36+5 te dogdu, yine alakası var mı bilmiyorum.
Annesi Sina koyarken adını, bilemedim bu kadar yakacağını diye ağladı.
Sina,
Hayatımda gördüğüm en kocaman ağız hala seninki.
o zamanki dostum, şimdiki esim, seni hala kıskanıyor, az ötede dursun diye :)
Babam hala ulkerin renklerini turuncu yesil zannediyor ve hep sana yeşil bana turuncu alirdi ya alacaklarini, simdi cocuklarima oyle aliyor.
Annem babama, sana cocuk emanet edilmez, çocukları bir kere kaybettin geldin derken, aslında bizim babamdan kaçtığımız günü anlatıyor.
14 yıl önce, bugün, ben seninle birlikte cocuklugumu da gomdum.
hiç hatırlamadığım zamanlar var.
Neden cenazeni değil de, en deli cocukluk zamanlarimizi yok sayiyor aptal beynim bilmiyorum.
Sanırım daha cok ozlemeyeyim diye.
Başın sağolsun.
