Normal bir süreç ama, muhtemelen teşhisin ilk 2 senelik kısmında, ilk alışma-kabullenme-sorgulama evrelerinde. Uzak tutmaya çalışması da gayet normal, çünkü kendinden emin olamıyor. Çok da genç. Tecrübe ve bilgi kazandıkça kendine yahut çevreye zarar verme huyunu engelleyebilir, bunun için gerektiğinde psikoterapi desteği de görmesi gerekiyor, kendi öfke kontrol yöntemlerini keşfetmesi ve "Kelimelere takılmayacağı bir anlayışı/içgörüyü" edinmesi de gerekiyor. Bu grup hastalara yoga gibi nefes egzersizleri de önerilir. Sıkıcı gelebilir ama denemekte fayda bulan kişilerin sayısı oldukça fazla.
Sadece ilaç ile yol kat edilemez bu hastalıkta, eklediğim videoda olduğu gibi, sosyalleşmek, bilgi edinmek, planlı yaşamak da gerekiyor. Ve siz, ancak bir yere kadar etkinsiniz; iş erkek arkadaşınızın kendisinde bitiyor. Onunla konuşun ve dilerseniz buradaki yorumları okutun. Benim başka başlıklarda daha aleni yazdıklarım da var; nickimle birlikte bipolar kelimesini aratabilir, bakabilirsiniz.
Elbette sevgililik gereği destek olacaksınız ama bu uyarı boynumun borcudur, kendinizden fazlaca ödün verir ve kendiniz psikolojik olarak tükeneceğiniz bir yola girdiğinizi hissederseniz çekilip ilişkinizi gözden geçirmekten de kaçınmayın. Dediğim gibi, sizin etkiniz bir yere kadar, iş kendisinde bitiyor, gayret ederse de üstesinden gelemeyeceği bir şey değil, muhtemelen yeni olduğu için hali, ümitsizliğe kapıldığı süreçleri bol yaşadığı bir dönemde. Anlayacaktır, bilgi edinmeye, doktoruyla takım olmaya ve kendini sosyal çevrelerden uzak tutmamaya, kendine kapanmamaya baksın, bunu söyleyin.
