sizi o kadar iyi anlıyorumki. 1,5 yıl önce güzel umutlarla tuttuğum ev bana cehennem olmuştu. Bu anlattıklarınızla birebir aynı tip bir kadın oturuyor üstümde. Dahası kadın benimle uğraştı. Alt katında kimseyi oturtmak istemiyor her gelene böyle yapmış herkes bu yüzden evi boşaltıp çıkmış tabi haberim yok apartmandaki diğer kişilerden öğreniyorum. Siz yine iyisiniz size bulaşmıyor. Bizim ilk tanışmamız kendisi alkollüyken durduk yere kapımı tekmelemeye başladı sabahın köründe hakaretler eşliğinde bağırarak. Nasıl bir yürek erintisi ile uyandım bilemedim. Birde ben tek yaşıyorum allahtan sevgilim yanımdaydı. Olayın şokunu atlatınca kapıya çıktım bende ona saldırmaya çalıştımda sevgilim tuttu. Kadın bunu benden beklemiyordu öncekiler hep susmuş. Mecburen dişimi göstermek zorunda hissettim. Polisi aradık ettik derken bir iki ay aramız böyle gerilimli geçti. O üst kattan aşağıya vurup durdu, bense tek olduğum için onu korkutabilecek türden arkadaşlarımı çağırdım. Tehditler vesaireler derken sonra sokakta karşılaştık, sevgilimi yanına çağırdı tatlı dille gelin bi konuşalım diye, tabi benden çekiniyor ayık kafadayken. Bir kaç ay geçti yine benzer bir kavga çıktı, camıma bira şişeleri atıp kırıyordu bende evde ne varsa onun camına atmaya çalışıyordum böyle rezil kepaze bi duruma soktu beni. Apartmana çıktı elime sopayı aldım korksun diye apartmanın demirlerine vuruyordum. Resmen benide akıl sağlığımdan etti hiç böyle bir insan değilimdir normalde. komşular tuttu sakinleştirdi. O da utanmdan gülüp içeriye kaçıyordu. Sonra fark ettimki insanları sinir etmekten mutlu olan bi ruh hastası. Aramı yine düzelttim sonra tedavi görmeye başladı derken sesi soluğu kesildi ilaçlar hep uyutuyor onu. Mecburen selamlaşıp muhabbet ediyorum tekrar aynı şeyleri yaşamamak için. Tabi bu süreçlerde yapılabilecek her türlü şikayeti her yere yaptım gerçekten işe yaramıyor. Savcılığa suç duyurusunda bulundum ve Mahkemeye çıkmadan savcı uzlaşalım diye çağırdı ardından uzlaştık. Aynı dertten muzdaribiz diye içimi döküverdim bi an mazur görün. Diyeceğim o ki, o komşunuzda tedavi görmeye ilaç kullanmaya başlamadan size rahat yok o evde. Yerinizde olsam bu stresi yaşayacağıma taşınırdım ben imkanım olmadığı için katlandım. Masraflı olacak sizin için ama bu şikayetlerle falan heba olacağınıza kalp çarpıntısı ile yaşayacağınıza masrafına bakmadan taşının. Ben hala daha aram bozulmasın diye alttan almak zorundayım aynı şeyleri yaşamamak için ve diken üstünde yaşıyorum çünkü en ufak gürültüme camdan çıkıp sesleniyor. Neyseki bir kaç ay sonra imkanım olacak ve direkt taşınacağım