bıktım fırtına yaşamaktan

freuduyakalarsam .!.:

hemen hemen aynı durumdayız benim eşimde aynı.o suratıma dalınca bende onun suratına dalar oldum ne saygı kaldı nede etmediği hakaret.bayram günü baba ocağındayım üstüne üstlük karnımda her ağladığımda ağlama anne dercesine tekme atan bebeğimle birlikte.Ne yapacağımı bilmez halde boş boş ekrana bakıyorum kulağım telefonda hala bir umut ama ararsa ne diyeceğimi bile biliyorum.Seviyor diye kendimi oyalama çabalarım sönmek üzere.Bastırıldım sindirildim kurtulmaya çalıştıkça dahada kötü olur mu kaygısındayım.Allah yardımcımız olsun

Genişletmek için tıkla...

DepresifPolyanna .!.:

Boşanır mısın, kalır mısın bilemem ama çocuk doğurma, onu da yaşadığın travmanın içine sokarsın. Sinirlendiğinde annesini döven bir babaya şahit olmasın.

Ayrıca neden sen çaba gösteriyorsun? sen bunları hissederken eşin napıyor? sen onu sinirlendirmemenin, böyle bir evliliği sürdürmenin çarelerini ararken, o öfkemi kontrol edemiyorum eşimi dövüyorum diye düşünüyor mu?
Mektup yazarsan nolacak? en fazla eşinin gözünden bir iki damla yaş süzülür, sonra yine devam eder. Sana vurmak istemeyen adam daha ilk tokadında öfkemi kontrol edemedim naptım ben diye üzülüp bunun çarelerini arardı. 24 yaşındasın çocuğun yok boşanamam diyorsun peki hep böyle mi gidecek eminim bir kaç sene içinde çocuk da doğuracaksın hepten çıkmaza gireceksin. Sadece kadının çare aradığı evliliklerde erkeklerin kendini düzelteceğine inanmıyorum.

Genişletmek için tıkla...

tetemi .!.:

sana bolca mutluluklar dilerim.

dilerim ki, bebegini sag salim kucagına alır anneligin kadınlıgın tadını doya doya çıkartırsın.

sabır güzeldir, ama degişene tabiki, kısmet meselesi ,

inşallah sırf sen hamilesin diye yapmıyordur bunu

tekraren söylüyorum tüm kadınların mutlulugu beni de mutlu ediyor üzüntüsü ise bi o kadar üzüyor,

sevgiler

Genişletmek için tıkla...

tetemi .!.:

artık sen bir anne adayısın, tabiki telefon ettigi zaman gelip seni geri almak istedigi zaman gideceksin ve yavrunun hatrı için susacaksın,
sen çocuguna geelcek verebileceksen ve gereçkten kararlıysan arkanda duran birileri saglam insanlar varsa dönme tabi
ama durum çok da vahim degilse bi ortak nokta bulunuz,
ben babamı görmedim, onun ne kadar zor bir deneyim oldugunu benden daha iyi kimse bilemez,
sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

kahkahayim .!.:

şu an.... Sadece çaresizlikten yazıyorum... Bayram günü... Yapayalnızımm...
Başka arkadaşlşarın eşleriyle sorunlarını okudum. Herkes neden hakkını aramadınneden ailenden yardım istemedin bilmem ne..... Herkes kendince çare bulmaya çalışmış birilerine ama aslında yardım denen şey zarar da verebilir... Ben biraz farklı bakıyorum.. Yaşadıaklarıma bakarsanız anlarsınız.

Iki senedir evliyim. Ikimiz de sözde okumuş kültürlü insanlarız (!)
eşim çok sinirli biri. Hemen öfkelenen hemen patlayan... Hemen alınan. Alındı mı benden uzaklaşan... Ona yaklaşamam. Ya kırıcı laflarına maruz kalırım ya da sert hareketlerine.... Ama bir yandan da kendisiyle ilgilenmezsem bunu kavga meselesi yapıp olayı daha da alevlendiren.
2 senede neler yaşamadım ki. Bir 10 gün yoktur ki dalgalar kabarmadan durgun şekilde geçirmiş olalım. Hep mi bir şeyler olur hep mi sürtüşmeler olur ondan bundan yaaa.... Alışamadım huylarına herhalde. Atıyorum film seyrediyoruz konuşmaya başladı , ben bi saniye şurayı duyayım dediğimde öfkelenip dırdırlanıp kalkıp gidiyor güzel bir aksamı rezil edebiliyor.
Veya evdeyiz kardeşim bize mesela, o an bir şeye aniden öyle bi tepki veriyor ki mesela tvde gördüğü bir sahneye, bağırıyor söyleniyor, kardeşimle ben aval aval bakıyoruz ona, sonra ben müdahale edince " sakin ol ya" falan diyince bana birsürü laf çarpıp ortamı terk ediyor. Araba sürüyorum olur olmadık bağırıyor bana.

Hiç bekllemediğim zamanlarda beklemediğimi tepkiler veriyor. öfkesi beni çok üzüyor. Kırılıyorum. Ağlamamak için zor tutuyorum kendimi. Evde bir şeyin yeri istediği gibi olmasın bu niye böyle bu niye söyle, bu niye burda vs vs vs svs vsv. O kdara çok konuşuyor ki.... Gururum inciniyor.... Ben bir bayanım bu evin hanımıysam bi bildiğim var bırak bildiğim gibi yapayım. Veya akşama kadar çalılşıyorum yorgunum o bardağı da oraya bırakıvermişim alırım ya arkamdan kovalayan mı var ne dir yani.... Ufacık şeylerden bana dırdırlanmaları huzurumu bozmaları... Beni sanki bilerek hırpalıyor..... Sözleriyle yaralıyor...üzmeye çalışıyor. Yeni bir şey alıp giydiğimde ilk yorumu mutkala kötüdür. Geçende deri ceket aldım baktı baktı yan yan. Ne biçim şey o dedi, daha güzelini bulamadın mı felan. Ben aynı çocuk gibi neşeliyim ona güzel aldığım bişiyi gösterecem hevesimi kursağımda bırakıyor. Mutsuz ediyor yaaaaaa!




Böyle ufak tefek şeyleri geçtim büyük sorunlarımız da var. Bundan 7-8 ay önce şiddetli kavga ettik. . Babam aldı götürdü beni. 3-4 gün babamlarla kaldım. O üzür diledi çok pişman olduğunu belirtti bir daha olursa babam zaten ayıracam sizi dedi. Babam kesinlikle tekrar ederse bu işi boşanmaya götüreceğim dedi.

Bu denli bir daha tekrarlamadı. Ama sözel incitmeler yok mu. Ah onlar beni mahvediyor. 24 yaşımdayım ve bitiriyor beni yaaaaaaaaaaaa gencecik hayatımı yiyor. çekemiyorum onu artık. Ama ben onu çok da seviyorum aynı zamanda. Biliyorum o da beni seviyor. Bu yüzden ondan ne tam vazgecebiliyorum ne tam bağlanabiliyorum.
Ruhsal durumumuz iyiken öyle iyi oluyoruz ki millet bize imrenerek bakıyor. Kötüyken de çok kötüyüz. şimdi ufak tefek ittirme kaktırma oluyor. Ama bir oldu mu günlerce soğuk oluyoruz birbirimize, gerekince konuşuyoruz o da konuşma dedinrse resmen kırmak için ezmek için konuşuyoruz. Evde başka odalarda takılıyoruz. Evli gibi hissedemiyorum kendimi. Onu seviyorum ama niye böyleyiz )): Ben böyle bir hayat için mi evlemdim. Bunu mu hak ettim. Ben bunlarımı hak ettim. Ağlamaktan gözlerim şişiyor soranlara çok uyudum diyorum.

Sorunlarımı tanıdıklara anlatmak istemiyorum çünkü sonraları her karşılaşmamızda bana soruyorlaer hatırlatıyorlar o anlattıklarımı. O anda ben unutmuş olsam bile hatırlıyorum tekrar yaşamıs gibi oluyorum. Ben unutuyorum ama anlattığım kişiler unutmuyor maalesef.
Annemi üzmek istemiyorum kadın gün yüzü görmedi zaten benden de üzülsün istemiyorum. Babam çok sinirli biridir. Anlatsam daha bu sabah yoktan yere beni kapıya itip çarptığını hemen alacak beni ortalık karışacak işi bizi ayırmaya götürecek. Ggöze alamıyorum. Işlerin kulaktan kulağa yayılmasını herkesinbizi konuşmasını her bakanın bizim yaşadığımızı bilmesini istemiyorum. Eşimin ailesinin sevmeyeni çok. Bir lafı anlatırsan herkese yayılır ve eşin ailesi ne kadar da olsa kendi oğullarını tutar. Erkek evlat hastası tipler hepsi. Daha önce anlattım da anlattığımı duymayan kalmamış. Aile içi özel meselelerimi anlatacağım kimsem yok kısaca. Arkadaş dost var. Ama anlattın eee? çok çok diyeceği dayanamayacak haldeysen gel kal bende. Bu da bir gün ik i gün olur.

Ayrıca ben eşimi seviyorum. Ondan ayrılmak istemiyorum ki. Ama bunları yaşamak da istemiyorum. O da çok pişman oluyor o da allak bullak oluyor hayattan soğuyor kendni deli gibi sigaraya veriyor. Ama çözüm???? Iki zıtız. Kedi köpek gibi. Bazen çoooooooooooook iyiyiz çok çok çok..... Onun tadını anlatamam, iki insan birbirini bu kadar sevebilir.... Bazen de yiyoruz birbirimizi.....

Psikolog desen. Gittim hatta gittik. Bana ilaca ihtiyacımın olmadığını söyledi o kadar yazın dediğim halde. Eşim zaten 2 dk. Durdu çıktı. Kısaca hiçbir işe yaramadı. Ben kendime zarar verecek davranışları bıraktım. Annemi düşünüyorum bilse ne kadar üzülür. Sırf onun için yani annem için kendimi psikolojimi iyi tutmaya çalışıyorum. Rol yapıyorum aileme genelde.

Bu sabah kahvaltı hazırladım ona, dün geceden kızgındı bana. Baktım onca hazırladığım şeye bakmıyor da her zamanki pis inadı yüzünden kuru ekmek yiyecek kenarda. Ben de dedim eğer yemiyeceksen bunları çöpe dökkecem. Benim bunu dememle suratıma dalması bir oldu. Yaaaaaaaaaaaaaaaa ufffffffffffffffffffff bunları yazmakla iyi mi ettim bilmiyorum ama bıktım yaaa yaşamaktan.

Bugün bayram gitmediğimizbiirsürü insan var. Ve ben evde yalnız o gitti geziyor milleti. Hiç utanmıyor mu bensiz. Elimi incitti boğazomda tınak izi var. Ve özür bile dilemedi benden diyor ki ben çıkıyorum gelcen mi. Ya nereye gelecem senle. önce özür dile. Yaaaa nfret ediyorum hayattan tamam mı.............

Yaşıyorsam ailem için yaşıyorum annem babam kardeşim için. Onlar için. Onların bana ihtiyacı olduğunu düşündüğiüm için. Bir gün ölürsem hastalıktan veyaa canıma kıymaktan sebebi eşim olacaktır. Bunu günlüklerime yazıyorum. şimdi buraya da yazdım. Okuyan da şahit olsun. Intihar niye mi? çünkü birsürü insana hesap vermekten kurtulacam kısa yoldan arkamda müsebbibim eşimdir yazarak gidecem. O çeksin arkamdan. Ama intiharın verdiği azapppppppppppp......ebedi cehennem.....

Boşanmaksa.... Niye... Nasıl.... Boşanırsam kimin yüzüne bakabilirim. Bu şehri komple terk. Ailemi bir daha görmeye gelmem gelemem. Beni gören çevredekiler bana acılarımı hatırlatır, bana sorular sorarlar................

şu an ezan ojunuyor ve ben ağlıyorum yine................

Yapayalnızım ve.........................
Ve derd,ime derman yoooooook

bazen diyorum uyku bastırsa şöyle tatlısından. Uyusam ve bir daha uyanmazsam.

Genişletmek için tıkla...

freuduyakalarsam .!.:

konuya birde böyle yaklaşmamı sağladığınız için sağolun işte şimdi biraz sakin kalıp düşünmeliyim sanırım

Genişletmek için tıkla...

Theta_eta .!.:

okudum iyi bir eğitim aldım demissin ama boşanınca herkesin yüzüne nasıl bakarım diyecek kadar cahilce yazmıssın kusura bakma...
1.yaşadıklarınıza üzüldüm
2.maalesef zamanla birşeyler düzelmiyor böyle devam ediyor,ne o değişir zamanla ne de siz o nedenle zaten düşüncenizde belli,,
bu evlilikte Allah yardımcınız olsun...

Genişletmek için tıkla...

kahkahayim .!.:

sadece ılk sayfada yazdıkalımı okuyup devamını okumadıgınız cok bellı.
bunun cahıllıkle hiçbir ilgisi yok. bosanınca mıllete hesap vermek ıstemeyen bı ınsan olmadığım için milleti çekemeyeceğimi anlatmaya calıstığım için yazdım.

yorum yapacaksanız hakkıyla yapın. ya tamamen beni dinleip de kunusun ya da susun.

Genişletmek için tıkla...

kahkahayim .!.:

sadece ılk sayfada yazdıkalımı okuyup devamını okumadıgınız cok bellı.
bunun cahıllıkle hiçbir ilgisi yok. bosanınca mıllete hesap vermek ıstemeyen bı ınsan olmadığım için milleti çekemeyeceğimi anlatmaya calıstığım için yazdım.

yorum yapacaksanız hakkıyla yapın. ya tamamen beni dinleip de kunusun ya da susun.

Genişletmek için tıkla...

kahkahayim .!.:

sadece ılk sayfada yazdıkalımı okuyup devamını okumadıgınız cok bellı.
bunun cahıllıkle hiçbir ilgisi yok. bosanınca mıllete hesap vermek ıstemeyen bı ınsan olmadığım için milleti çekemeyeceğimi anlatmaya calıstığım için yazdım.

yorum yapacaksanız hakkıyla yapın. ya tamamen beni dinleip de kunusun ya da susun.

Genişletmek için tıkla...

leonela .!.:

Efeliğini burdakilere değil eşine yap bence. O zaman daha başarılı olur ve mutlu olursun.

Genişletmek için tıkla...

Theta_eta .!.:

ilk sayfayı okuyupda yorum yapacagım tabi ki,eger acıklayacagın baska seylerde varsa onlarıda yazardın o ön yazıya bende yorumumu daha farklı yapardım...
ayrıca yorumumda haksız birsey goremiyorum,karsımda cesaretsiz ne yapacagı zaten belli olan,,
esini hem sevip hem de ayrılmak istemeyen ama bunu hayatının acısı olarak gorup,,
boşanmayı utanılacak bir duruma sokan bir insan görüyorum karsımda...
eğer sadece hoşunuza gidecek bir yorum istiyorsanız '' isareti acın ve deyin ki lütfen olumsuz yorumlar yapmayın psikojim kaldırmıyor...
ne diyelim size ahh vahhh evet zor bir durum Allah sabır versin neyse herşeye rağmen eşinizi seviyorsunuz madem boyle devam edin...
ve ayrıca demek ki sizin canınız sıkılmıs gercekten bayram gunu,ben de zamanında konularımı paylaştım arkadaslarla nickim değişti bilen bilir,bana ne yorumlar yapıldı hepsini saygıyla karsıladım...
asla ya da susun demedim,ben susmayı bildim....
neyse daha fazla sizin konunuzla ilgilenmek istemiyorum,,,ayrıca bosanınca kimseye hesap vermiyorsunuza sadece kendinize hesap veriyorsunuz...
tabi bosanmak oyle kolay değil bazı seyleri goguslemek gerekir bunun icinde guclu olmak gerekir,bu da sizde yok maalasef....

Genişletmek için tıkla...

icimdeki_sen .!.:

Arkadasim sen zaten durumu kabullenmissin, her yazinda isyan ediyorsun, ölmekten bahsediyorsun, niye biliyormusun?
Cünkü gitmek cesaret ister, bosanmak zor birsey degil asil senin böyle bir evliligi sürdürmen zor.
Ailemi üzmekten cok korkuyorum diyorsun, peki senin böyle seyler yasadigini ögrendiklerinde üzülmeyecekler mi?
Cekemiyorum, yapamiyorum, olmuyor diyorsun, hem nefret ediyorsun hemde seviyorsun esini?
Ilerde boynuna madalya takmayacaklar böyle bir evliligi sürdürdügün icin!
Bugün tokat adam yarin daha kötüsü yapar.
Eger esinde bu durumu degistirmek isteseydi cabalardi, orta yolu bulmayi calisirdi ama onun yaptigina "isine gelirse" denir.
Bence oturup bir karar ver, sadece kendini düsünerek, millet ne der kaygisi olmadan, ailem üzülür demeden, ben ne istiyorum diye sor bir kendine.

Genişletmek için tıkla...