Çocuk yapmak istemek zorunda değilsin. Çocuk sevmek zorunda da değilsin. Ama kocana karşı dürüst olmak zorundasın.
Öncesinde söylemiştim, tahmin ediyordur vs. gibi kaçamak tavırlardan uzak durmak lazım.
Laf ikiniz arasında çocuğa geldiğinde diyeceksin ki, yaw kocam, sen borçlar bitince inşallah diyorsun ama ben daha çocuk isteyip istemediğimi bilmiyorum diye giriş yapıp sonra da çocuk sahibi olmakla ilgili hislerini ve fikirlerini açık açık söylemen lazım.
33 yaşındayım. Geçen sene evlendim. 3 senedir beraberiz. Sevgilime ilk günden beri diyorum ki, bir gün belki çocuk sahibi olabilirim ama o gün bugün değil. Ne zaman olur bilmiyorum. Hatta olur mu onu bile bilmiyorum. Hiç olmayabilir bile dediğimde bana cevap olarak dedi ki;
Bir gün çocuğumuz olursa mucizemiz olur aşkla büyütürüz ama olmazsa da ben "seninle" mutluyum. Benim için önemli olan bizim aşkımız.
Biliyorum o baba olmak istiyor. Hatta geçenlerde ilk defa laf da soktu konuyla ilgili. :)
Ama benim yine tavrım net oldu. Uygun anı bekleyip hala çocuk istemiyor olduğumu söyledim.
Evet onun büyük bir isteğini gerçekleştiremiyor olmasına üzülüyorum ama ben de istemediğim bir şeyi yapacak değilim.
Bakma çok duygusuz gibi geliyor olabilir yazdıklarım ama kendi içimde çalkantısını çok yaşadım.
Daha önce açık ve net olarak söylemediysen çocuk konusuyla ilgili hislerini, daha fazla geciktirmeden en açık haliyle soru işareti bırakmayacak şekilde kendini ifade etmen lazım. Sen bile emin değilsen ne istediğinden, bunu da ona söylemen lazım. Bu durumda önemli olan açıklık ve dürüstlük...
